80.สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
สบายกันดีไหมคะ หลังจากรับคีโมเข็มที่สอง ช่วงพักฟื้นอาทิตย์ที่สอง ตัวน้อย...สบายกาย สัก...หก เจ็ดสิบเปอร์เซนต์ สามสิบ สี่สิบเปอร์เซนต์ หายไป คงเพราะถูกคีโมทำลายไป หลายคนแนะนำให้รับประทานไข่ขาว วันละห้าถึงสิบฟอง เพื่อเพิ่มเม็ดเลือดขาว แต่ทั้งพี่สาวที่ให้คีโม เข็มที่สี่ จากแปดเข็ม และตัวน้อยเข็มที่สอง จากสี่เข็ม แถมฉายแสงอีกสัก...สามสิบครั้ง สามสิบวัน ต่อเนื่อง รับ ประทานไข่ขาวแบบลวก ต้ม เจียว นึ่งหรือแบบอื่น ๆ ไม่ค่อยไหว ได้รับการสอนจากผู้ป่วยรุ่นพี่ จึงขอแบ่งให้เป็นความรู้ เผื่อว่า มีใครป่วยอยู่ และได้อ่าน หรือผู้อ่านที่จะนำไปแบ่งปัน ให้คนอื่น ๆ ต่อไป ก็เป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่ง.....
วิธีการทำน้ำไข่ขาว คือ ใช้น้ำสะอาดพอประมาณ ( ตามชอบ ว่าชอบแบบข้น หรือแบบใส) ใส่ภาชนะ ตั้งไฟให้พอเริ่มเดือด เป็นฟองเล็ก ๆ นำไข่ขาว ที่แยกไข่แดงแล้ว (ไข่แดงเป็นอาหารเซลมะเร็งอย่างดี จึงควรงด หรือรับประทานแต่น้อย) ค่อย ๆ ใส่ลงในหม้อ ใช้ไฟอ่อน ๆ คนให้ไข่ขาวแตก ไม่จับเป็นก้อน พอไข่เป็นสีขาวทั้งหมด เป็นอันเสร็จพิธี เติมพริกไท ใส่ซ้อสเสียหน่อย ก็อร่อย ดื่มได้คล่องคอดี...
ตัวน้อยเพิ่งกลับจากการไปคารวะพระธาตุของท่านนักบุญโฟสตินา ที่วัดพระมารดาอุปถัมภ์ กรุงเทพกรีฑา พรุ่งนี้ยังมีอีกวัน สวดพระเมตตาหกโมงครึ่ง มิสซาหนึ่งทุ่ม หลังมิสซา มีของว่างบริการด้วย แล้ววันเสาร์ จะมีการฉลองใหญ่ งานพระเมตตาสัมพันธ์ ตั้งแต่บ่ายสองโมงครึ่ง ณ อาสนวิหารอัสสัมชัญ บางรัก มีโต๊ะจีนด้วย เพื่อหาปัจจัย สมทบในการจัดงานพระเมตตาเดือนตุลาคมด้วย ขอเชิญชวนพี่น้องไปร่วมโดยพร้อมหน้ากัน....
จิตวิญญาณของข้าพระองค์ กระหายหาพระเจ้า สดุดี 42:2
จงเตรียมพร้อม เพราะพระบุตรจะมา ในเวลาที่มิได้คาดหมาย ลูกา 12:40
สุขจริงหนอ ผู้ที่พระองค์ทรงเลือก และนำมาใกล้ ให้พำนักในบริเวณ พระนิเวศของพระองค์ สดุดี 64:4
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่80: ศีลมหาสนิทแบบพิเศษ
เราจะหักแอกของเขาเสียจากเจ้า และระเบิดเครื่องจองจำของเจ้าให้สลายไป นาฮูม 1:13
เวลาพระสงฆ์เสกศีลมหาสนิท พระสงฆ์จะชูศีลฯ เพื่อให้เราได้เห็นว่านี่ ลูกแกะของพระเจ้า ผู้พลีพระชนม์ เพื่อยกบาปของโลก พระเยซูเจ้า ที่ทรงยอมสละทุกสิ่ง เพื่อเป็นเครื่องบูชา ถวายแด่พระบิดาเจ้า แล้วพระสงฆ์ก็จะบิศีล กร๊อบ.. แบ่งครึ่ง ๆ เป็นสัญญาลักษณ์ แห่งการสิ้น พระชนม์บนกางเขน
เมื่อตัวน้อยรับศีลใส่ในปากแล้ว ชอบใช้ลิ้นดันให้ศีลหัก กร๊อบ... เพื่อให้กลืนง่าย
ตัวน้อยชอบไปวัด.... เหตุผลหนึ่งก็คือตัวน้อยได้รับศีลแบบพิเศษเป็นระยะ ๆ เช่น
มีครั้งหนึ่ง ตัวน้อยได้รับศีลสองแผ่น ตัวน้อยก็งง ๆ ...รู้สึกดี๊ดี... พอเลิกมิสซา ตัวน้อยไปถามคุณพ่อ “ทำไม คุณพ่อให้ศีลตัวน้อยสองแผ่น” คุณพ่อก็ตอบว่า “พ่อจะได้ไม่ต้องเก็บศีล”.....???? ไม่ว่าอย่างไร ตัวน้อยดีใจที่ได้ศีลสองแผ่น โดยไม่ต้องไปสองมิสซา เพราะตัวน้อยปรารถนา ให้พระคริสตเยซู เติบโตในกาย ใจ และวิญญาณตัวน้อย แทนกาย ใจ และวิญญาณเดิมที่ไม่น่ารัก ที่อ่อนแอ เขลา ดื้อนิด ๆ และยังแพ้การผจญ เป็นระยะ ๆ
....... เพราะตัวน้อยชอบไปรับศีลเป็นคนสุดท้าย แต่หลาย ๆครั้ง ก็มีคนสุดท้ายกว่าตัวน้อย หรือ...เราคิดเหมือนกัน เพราะ สำหรับตัวน้อย (ตัวน้อย....ไม่อยากบอกความลับเลย ) คือ....ว่า ตัวน้อยอยากเป็นที่โปรดปรานนิดหนึ่ง ตัวน้อยจึงต้องเป็นคนสุดท้าย และรับใช้ผู้อื่นให้มาก ๆ เท่าที่พอจะทำได้
มีบางครั้ง ก็ได้รับศีลครึ่งแผ่น เพราะแบ่งกับคนสุดท้าย
มีอยู่ครั้งหนึ่ง รับศีลจากคุณพ่อ แล้วตัวน้อยทำศีลตก....ทำอย่างไรดีหล่ะ....
ขอบคุณพระเจ้าที่ให้ประสบการณ์นี้ คือครั้งหนึ่งที่ไปวัดพระจิต คุณพ่อจะให้รับทั้งพระกาย และพระโลหิต แล้วศีลตก พอคุณพ่อส่งศีลเสร็จ กลับไปที่พระแท่น คุณพ่อคงเห็น หรือนึกได้ คุณพ่อก็เดินมาเก็บศีล และรับประทาน..... ตัวน้อยได้เห็นแบบอย่าง เมื่อถึงวันที่ตัวน้อยทำตก ตัวน้อยก็ไม่ต้องลังเล พระกายนะ...ตัวน้อยก้มลงเก็บ แล้วก็รับประทาน
เมื่อวันก่อนที่ตัวน้อยจะไปพบเพื่อน และดูหนังแบ๊ทแมน ตัวน้อยรับศีล เกือบคนสุดท้าย คุณพ่อให้...ครึ่งหนึ่งของศีลแผ่นใหญ่.....อู้ฮู ได้เสี้ยว ก็เคยได้รับหลายครั้งอยู่ แต่.. ได้ครึ่งแผ่น ครั้งแรก อู้ฮู อันเบ้อเร่อเลย เวลาตัวน้อยเห็นคุณพ่อ รับประทานศีลแผ่นใหญ่ ตัวน้อยนึก....สงสารคุณพ่อทุกที พอถึงตัวเอง.....ตัวน้อยเอาใส่ปาก แล้วต้องใช้ลิ้นดุนให้หัก สอง สาม ดังกร๊อบ ๆ อยู่ในปาก
พอวันต่อมา ตัวน้อยไปดูหนัง แบ๊ทแมน เห็นพระเอก ที่บาดเจ็บ เพราะการต่อสู้มาหลายครั้งหลายครา (หลายภาคแล้ว) แปดปีผ่านไป คนร้ายได้กลับมา พระเอกต้องรักษาขาที่ เหมือนต่อกระดูก กร๊อบ ตัวน้อยได้ เห็นความเจ็บปวด โดยเฉพาะ เมื่อพระเอกต้องต่อสู้กับผู้ร้าย พระเอกถูกผู้ร้าย หักกระดูกสันหลังด้วยเข่าอย่างแรง เมื่อพระเอกฟื้นขึ้นมา ก็ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด และเมื่อได้รับการรักษาต่อกระดูก ทั้งเสียงร้อง และสีหน้า พระเอกเจ็บปวดเหลือเกิน มันเจ็บปวดเหลือเกิน.....
วันต่อมา ตัวน้อยไปวัดทุ่มหนึ่ง คุณพ่อหักศีล ตัวน้อยก็คิดถึงความเจ็บปวดของแบ๊ทแมน เขาต่อสู้เพื่อใคร ยอมเจ็บปวด และยอมตาย เพื่อใคร ..... ทำไปทำไม
และพระเยซูหล่ะ เจ็บปวดกว่านี้ร้อยเท่าพันเท่า เพื่อใคร ทำไปทำไม ไม่ใช่ เพราะรักมากมาย รักต่อพระบิดา รักต่อเรา มนุษย์ ที่ไม่น่ารัก ไม่รักพระองค์ ความรักของพระองค์....ยิ่งใหญ่จริง ๆ ทำไมต้องรักเรามากขนาดนี้ ตัวน้อยคิดประมาณนี้ แล้วก็ต้องแอบเช็ดน้ำตา ขอบคุณที่รักกัน....
ตัวน้อยก็ไม่ทราบ ทำไมเป็นตัวน้อยที่ได้รับศีลแบบพิเศษ แต่จริง ๆ แล้ว คุณพ่อคงเวียน ๆ ให้ ในทุกมิสซามากกว่า แล้วคนอื่น ๆ จะรู้สึก เหมือนที่ตัวน้อยคิด ตัวน้อยรู้สึก ไหม....นะคะ....
ครั้งที่สองที่ตัวน้อยออกจากโรงพยาบาล และยังมีสายน้ำเลือด และน้ำเหลืองอยู่ ตัวน้อยไปวัด และขอให้พี่ที่สนิท เชิญคุณพ่อมาส่งศีลให้ คุณพ่อก็กรุณาเดินมาส่งศีลให้ที่เก้าอี้หลัง ๆ ที่ตัวน้อยนั่ง พอเลิกวัด ตัวน้อยก็ขอบคุณคุณพ่อ ที่กรุณาเดินมาส่งศีล เพราะตัวน้อยอายที่จะต้องไปรับศีล ทั้งสายน้ำเลือด และน้ำเหลือง คุณพ่อก็บอก “เท่ห์ ดีออก” ตัวน้อยก็ยิ้มขำ ๆ
เมื่อตัวน้อยเอาสายออก ไปนั่งหน้า เดินไปรับศีลเองได้ พอมิสซาเลิก คุณพ่อก็เดินทักทายคนนั้นคนนี้ เดินมาไม่ถึงตัวน้อยสัก..ที คุณพ่อเห็นตัวน้อยมอง คุณพ่อก็ชูนิ้วสองนิ้วให้ สัญญาลักษณ์ สู้ สู้.... สู้กับโรคภัยไข้เจ็บ พากเพียร กับกางเขนของตัวเอง
อยากให้คุณพ่อทุกองค์ น่ารักอย่างนี้จริง ๆ เลยคะ.... ลูก ๆ คงติดพ่อ พ่อพาไปติดพระ ทูอินวันไปเลย เพราะลูก ๆ จะได้รักพระผ่านทางคุณพ่อที่น่ารัก....
พระเจ้าข้า ขอคุณพ่อน่ารัก ๆ แบบนี้ อีกหลาย ๆ องค์ ได้ทุกองค์ยิ่งดี อาแมน.
วิบัติแก่ผู้ที่สะสมสิ่งที่มิใช่ของตนไว้ (จะทำอย่างนี้ ได้นานเท่าใดนะ)
วิบัติแก่ผู้ที่ได้กำไรมาสู่เรือนของตนด้วยความชั่ว
วิบัติแก่ผู้สร้างเมืองด้วยโลหิต และวางรากนครไว้ด้วยความชั่ว ฮาบากุก 2:6,9,11
มาเถิด ให้เราขึ้นไปไปยังภูเขาของพระเจ้า เพื่อพระองค์จะทรงสอนวิถีของพระองค์แก่เรา และเพื่อเราจะเดินในมรรคาของพระองค์ มีคา 4:2
พระองค์ทรงยึดมั่น ทรงเลี้ยงฝูงแกะของพระองค์ ด้วยพระกำลังแห่งพระเจ้า มีคา 5:4
พระเจ้าทรงมีพระประสงค์อะไรจากเจ้า นอกจากให้กระทำความยุติธรรม และรักสัจจะกรุณา และดำเนินชีวิต ด้วยความถ่อมใจ ไปกับพระเจ้าของเจ้า มีคา 6:8
พระองค์มิได้ทรงถือพระพิโรธเนืองนิตย์ เพราะว่า พระองค์ทรงพอพระทัยในความรักมั่นคง มีคา 7:18
ลูกแกะตัวน้อย.
04.08.2555 เขียนเสร็จ
23.08 2555 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่วันอาทิตย์ กับเรื่องที่81: ท่านยาย เจ้าขา...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น