วันอังคารที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เรื่องที่ 145: อาวุธครบชุด

145. สวัสดีคะ  ผู้อ่านที่รัก
                ห้าวันที่อยู่บนดอยสุเทพ  เชียงใหม่  กับ กิจกรรม  บวชแรมวาร  ของคณะอูร์สูลิน อากาศเย็นฉ่ำ  ฝนพร่างพรม  ละอองฝนปรอยปราย  เมฆหมอกลอยมาคลอเคลีย ต้นไม้  ใบไม้  ดอกไม้ และล่องลอยเข้ามาในวัดน้อยที่พวกเราร่วมทำวัตร และมิสซาเช้า ทำให้ตัวน้อยรู้สึกเหมือน  พระเจ้าทรงเสด็จมาเดินเล่น  คุยกับอาดัมเอวา  ในสวนสวรรค์เอเดน  เมื่อครั้งปฐมกาลที่พระเจ้าทรงสร้างทุกสรรพสิ่ง  และสิ่งที่พระองค์ทรงโปรดปราน และทรงรักที่สุด  คือทรงสร้างมนุษย์จากพระฉายาลักษณ์ของพระองค์ มนุษย์คู่แรก  อาดัมและเอวา  ก่อนที่จะทำบาป
                และเมื่อเราเข้าเงียบ    เราทั้งสิบคน คุณพ่อ และซีสเตอร์อีกสาม .. สี่...ห้า..ท่าน  เราได้สัมผัสพระเจ้า ผ่านธรรมชาติที่งดงามเป็นพิเศษโดยเฉพาะในเช้าวันสุดท้าย ที่เป็นเสมือนของขวัญที่พระเจ้าทรงประทานให้  ภาพที่ดวงอาทิตย์ขึ้น... แต่งแต้มสีสรรบนผืนฟ้าให้งดงามวิจิตร์ ( เป็นเช้าวันเดียวที่ได้เห็น  เพราะวันก่อน ๆ ฟ้าครึ้มด้วยเมฆฝน) และสายละอองเมฆหมอก ลอยล่อง  เป็นภาพวิวทิวทัศน์ที่... สวยสดงดงามจับใจจริง ๆ  เราถ่ายรูปกันอย่างลันลามาก... ไม่ต้องไปชมความงามถึงสวีสเลย   
การได้ฟังการแบ่งปันจากคุณพ่อ ซีสเตอร์  และเพื่อนสมาชิก ในทุกวัน  ทำให้เราได้เพิ่มพูนความรู้ ความเชื่อ  ความรัก  และความหวัง รวมถึงความสัมพันธ์กับทุกคนนั้น  ทำให้  เรา  โดยเฉพาะตัวน้อย  รู้สึกว่าได้พบพระเจ้าผ่านทางคุณพ่อ  ซีสเตอร์  และ พี่ ๆ น้อง ฝองเพื่อนร่วมกิจกรรม ที่ทุกคนล้วนศรัทธา กระหายหาพระเจ้า  น่ารัก ร่ำรวย ความรัก  และน้ำใจกันทุกคน 
                สำหรับตัวน้อย...สิ่งที่ตัวน้อยแสวงหา  ตัวน้อยก็ได้พบ  ตัวน้อยแสวงหาอะไรนั้น  กรุณารออ่านในเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ
                ขอขอบคุณทุกเมลดี ๆ ที่กรุณาส่งมาให้  ขอพระเจ้าตอบแทนทุกน้ำใจดีร้อยเท่าพันทวี ทั้งในโลกนี้  และในสวรรค์  อาแมน.
8เวลาเย็นวันนั้น  เขาทั้งสองได้ยินเสียงพระเจ้าเสด็จดำเนินอยู่ในสวน.....9พระเจ้าทรงเรียกชายนั้น  และตรัสถามเขาว่า  “เจ้าอยู่ไหน”  ปฐมกาล 3:8,9

จงโมทนาขอบพระคุณพระเจ้า  เพราะพระองค์ประเสริฐ   เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์  สดุดี 118:1
เอาหล่ะคะ  ตอนนี้เชิญอ่าน
เรื่องที่ 145: อาวุธครบชุด
จงยอมรับรู้พระองค์ในทุกทางของพระเจ้า  และพระองค์จะทรงกระทำให้วิถีของเจ้าราบรื่น  สุภาษิต 3:6
                ในการทำงานแต่ละทัวร์ของบริษัทตัวน้อย  จะมีใบประเมินผลซึ่งจะเป็นใบสอบถามถึงความพึงพอใจของลูกทัวร์ต่อโปรแกรมทัวร์  โรงแรม ร้านอาหาร รถ แผนการท่องเที่ยวในครั้งต่อไป ฯลฯ  และที่สำคัญ คือ มัคคุเทศก์  ทำให้ตัวน้อยทราบถึงปัญหาต่าง ๆ และพยายามแก้ไขให้ดีขึ้นในการทำทัวร์ครั้งต่อไป  ดั่งสุภาษิตที่ว่า  คนดีชอบแก้ไข  คน..จัญไร ชอบแก้ตัว  คนหลายใจ  ชอบอะไรคะ....คนหลายใจ ชอบโกหก (ตัวน้อยอ่านพบในเฟสบุ๊ค จริงไหมคะ...) 
ดังนั้น มีคนรัก มีที่ละคนละดีที่สุด.... แต่ถ้าจะรักให้สุดสุด  ต้องรักคนทั้งโลก  ใช่ไหมคะ ภาคปฏิบัติของความรัก คือการกระทำ   อย่างน้อย...ด้วยคำภาวนาแก่คนทั้งโลก  ขอให้โลกมีสันติ และเป็นหนึ่งเดียวกันในความรักของพระเจ้าในเร็ววัน  อาแมน.
                ลูกทัวร์ส่วนใหญ่จะประเมินตัวน้อยค่อนข้างพอใจถึงพอใจมาก  จะมีคนพิเศษบ้าง และคนพิเศษเหล่านี้นี่เอง  ที่เวลาอ่านใบประเมินแล้วจะเจ็บปวดหัวใจ  แต่ก็ทำให้รู้จุดอ่อน  ข้อบกพร่อง  และสามารถแก้ไขให้ดีขึ้นต่อไป  เช่น  ทำงานมายี่สิบกว่าปี ไม่เคยใช้ธงซึ่งเป็นสัญญาลักษณ์  การนำขบวนเพื่อให้ลูกทัวร์เห็นได้ชัด  และเดินตาม ไม่หลง ตัวน้อยชอบใช้ร่มมากกว่า  เพราะกันร้อนได้ด้วย
 เดี๋ยวนี้อากาศร้อนมาก เวลาเข้าวัง วัดพระแก้ว นักท่องเที่ยวมากมาย  ร่มก็มากมี  มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่ลูกทัวร์เดินตามผิดร่ม  เพราะร่มคล้ายกัน  ตัวน้อยจึงต้องทำให้ร่มมีลักษณ์เฉพาะอันเดียวในโลก ด้วยการติดดอกไม้  ซึ่งเป็นดอกไม้ที่ลูกทัวร์ที่น่ารักมาก ๆ ได้ให้มาเมื่อนานมาแล้ว  ตัวน้อยชอบดอกไม้  เพราะดอกไม้ คือความรักของพระเจ้า  ตามบทสวดภาวนาสรรเสริญพระเมตตาของพระเยซูเจ้า  มีความรักของพระเจ้าคุ้มครอง  เป็นโล่ เป็นกำบังที่เข้มแข็ง  เป็นกำลังใจที่ดีในการทำงานจริง ๆ ใช่ไหมคะ....
และเมื่อไม่นานมานี้  ลูกทัวร์คนพิเศษ  มาบอกตัวน้อยว่า  “ไกด์ ไม่มีธงไม่ได้นะ  แค่ป้ายน่ะ มันเล็กมองไม่เห็น” ในวันแรกที่ตัวน้อยรับลูกทัวร์ที่สนามบิน   ตัวน้อยจะยืนถือป้ายชื่อคอร์สของลูกทัวร์  ไกด์ตัวน้อยเช็คชื่อ  เมื่อครบแล้วชูป้ายให้ลูกทัวร์เดินตามแทนธง
ในวันต่อมา เมื่อลูกทัวร์มาบอกตัวน้อยเช่นั้น  ตัวน้อยก็ตอบรับด้วยความสุภาพ  และสงบใจว่า  “คะ”  จริง ๆ แล้ว บริษัทให้ธงตัวน้อยมานานแล้ว  แต่ยังหาซื้อเสาธงไม่ได้   ตัวน้อยต้องมีธง  ต้องใช้ธงจริง ๆ กับเขาเสียที....   
ตัวน้อยเคยได้ยินว่า  มีเพื่อนไกด์คนหนึ่งขาย แต่ด้วยนิสัยที่ไม่ชอบรบกวนใคร  ไม่ชอบพึ่งพาใคร จึงไม่ได้ทำอะไร  เพื่อให้ได้ธงมา และวันหนึ่ง  วันที่ตัวน้อยเข้าบริษัท พระเจ้าก็ทรงจัดให้ตัวน้อยได้พบเพื่อนคนนี้  และตัวน้อยยอมเอ่ยปากขอซื้อธง   เมื่อขอ... ก็ได้รับ
ตัวน้อยขอให้เพื่อนฝากธงไว้กับเจ้าหน้าที่สนามบิน  เพราะเพื่อนไปรับลูกทัวร์ก่อน แล้ว เพื่อนก็ลืม  ตัวน้อยไม่กล้าโทรไปเตือน  พอกลางคืน เห็นเพื่อนในเฟสบุ๊ค  ก็เตือนเรื่องธง เพื่อนก็รับปาก  และขอให้นำไปฝากไว้ที่ร้านจิวเวอรี่  ซึ่งตัวน้อยต้องพาลูกทัวร์ไปที่นั่นเหมือนกัน
 เมื่อถึงเวลาบ่าย ที่เพื่อนน่าจะพาลูกทัวร์เข้าร้าน  ตัวน้อยไม่กล้าโทรไปเตือน  กลัวเพื่อนรำคาญ  ตัวน้อยก็คิด...คิด..คิด...ทำอย่างไร  ขอพระ  ขอแม่พระ  งานเล็ก ๆ แบบนี้  ขอฑูตสวรรค์รักษาตัวดีกว่า  ตัวน้อยก็สวดขอฑูตสวรรค์รักษาตัวให้ช่วยดลใจเพื่อนตัวน้อย อย่าลืมฝากเสาธงไว้ให้ตัวน้อย   และ ... ไม่น่าเชื่อ  สวดจบไม่นาน  เพื่อนก็โทรมา  บอกว่า  “ฝากไว้แล้วนะ”......  ขอบคุณฑูตสวรรค์รักษาตัวน้อย  จุ๊บ...จุ๊บ...
แต่ก่อนไม่ค่อยเชื่อ  ไม่ค่อยศรัทธาเรื่องฑูตสวรรค์รักษาตัว  คราวนี้ ตั้งใจขอท่านโดยเฉพาะให้ท่านช่วย  ท่านก็เมตตา  ช่วยเหลือ  ขอบพระคุณพระเจ้าที่ทรงรักเราทุกคนมาก  จนส่งฑูตสวรรค์รักษาตัว  มาคุ้มครองเราแต่ละคน  อย่าลืม  สวดภาวนาขอฑูตสวรรค์รักษาตัวนะคะ  ท่านคงยินดีที่เราคิดถึงท่าน  มากกว่าคิดว่าท่านไม่มีอยู่จริง
" ดูเถิด เราให้ฑูตของเราเดินนำหน้าพวกเจ้า เพื่อคอยระวังรักษาพวกเจ้าตามทาง นำเจ้าไปถึงที่ซึ่งเราได้เตรียมไว้. จงเอาใจใส่ฟังคำพูดของฑูตนั้น และเชื่อฟังคำของเขา อย่าฝืนเขา เพราะเขาจะไม่ยกโทษให้เจ้าเลย ด้วยว่า เขาทำในนามของเรา " (อพย.23:20)
" จงจำไว้ว่า... ชาวเรามีเทวดาองค์หนึ่งเป็นดังสหาย ผู้คอยดูแลและเพื่อนสนิท... อย่าเชื่อฟังปิศาจ และอย่าไปกลัวมัน มันเกรงกลัวและหลบหน้าหนีเทวดารักษาตัวของเธอ.. ถ้าเธอตกอยู่ในอันตรายทั้งฝ่ายวิญญาณและฝ่ายกาย จงเรียกหาอารักขเทวดา พ่อรับรองว่า ท่านจะมาคุ้มครองและช่วยเหลือเธอให้พ้นอันตราย... " (นักบุญ ยอห์น บอสโก)

 และแล้วตัวน้อยก็มีธงเป็นของตัวเอง  รู้สึกเหมือนเป็นการทำงานทัวร์ที่ติดอาวุธครบครั้งแรกในชีวิตที่ทำงานมายี่สิบปีกว่าปี  ทำงานกับคนญี่ปุ่น  ก็ต้องทำตามมาตราฐานญี่ปุ่นจึงเป็นที่ยอมรับ  เป็นที่พอใจ  ทำงานกับพระเจ้า  ก็ต้องได้มาตราฐานของพระเจ้าเช่นกัน  จึงเป็นที่พอพระทัย ใช่ไหมคะ...
ที่ตัวน้อยเขียนเรื่องนี้  เพราะพระวาจาที่อ่านก่อนจะถูกลูกทัวร์แนะนำให้ใช้ธง สะกิด  ติดอยู่ในหัวใจที่ว่า  
จงสวมใส่อาวุธครบชุดของพระเจ้า  เอเฟซัส 6:11
 และเมื่อวันที่ตัวน้อยมีธง  ทำให้ตัวน้อยรู้สึกว่า  ตัวน้อยมีอาวุธครบชุดสำหรับการทำงานไกด์  ซึ่งประกอบไปด้วย  ความสามารถทางภาษา  ประสิทธิภาพในการนำทัวร์  การบริการด้วยหัวใจรักพระเจ้า  จึงรักลูกทัวร์  บุคลิกภาพที่ดูดี  กริยามารยาท ที่สุภาพอ่อนโยน  ร่าเริง ยิ้มแย้มแจ่มใส อ่อนน้อม ถ่อมตน มีอารมณ์ขันทำให้ลูกทัวร์ยิ้มได้  หัวเราะได้  และอุปกรณ์เสริมร่ม  และ ชิ้นสุดท้ายที่เพิ่งมี คือ  ธง  นั่นเอง  ตัวน้อยยังขาดอะไรอีกไหมคะ....
ตัวน้อยขอจบเรื่องด้วยพระวาจา  ที่ตัวน้อยอ่านพบ และชอบมาก ๆ เพื่อให้ผู้อ่านที่รักได้ใส่อาวุธครบชุดของพระเจ้า ต่อสู้ กับความชั่วร้ายในโลกนี้  ได้ด้วยพระหรรษทานโอบอุ้ม พิทักษ์ คุ้มครอง  ด้วยพระจิตเจ้าทรงนำเสมอไปนะคะ
 อาวุธครบชุดของพระเจ้า  เป็นอย่างไร  กรุณาอ่าน  พระวาจานี้นะคะ....
10ท่านทั้งหลาย  จงเป็นผู้เข้มแข็งในองค์พระผู้เป็นเจ้า  จงตักตวงพลังจากพระพลานุภาพของพระองค์  11จงสวมใส่อาวุธครบชุดของพระเจ้า  เพื่อท่านจะยืนหยัดต่อต้านเล่ห์กลของปีศาจได้  12เพราะเรามิได้ต่อสู้กับพลังมนุษย์  แต่ต่อสู้กับเทพนิกรเจ้า  และเทพนิกรอำนาจ  ต่อสู้กับผู้ปกครองพิภพแห่งความมืดมนนี้  ต่อสู้กับบรรดาจิตแห่งความชั่วร้ายที่อยู่บนท้องฟ้า  13เพราะฉะนั้น  ท่านทั้งหลายจงสวมใส่อาวุธครบชุดของพระเจ้า  เพื่อจะต้านทานทุกสิ่งได้ในวันเลวร้าย  และยืนหยัดอยู่ได้จนถึงที่สุด
14จงยืนหยัดมั่นคง  จงคาดสะเอวด้วยความจริง  จงสวมความชอบธรรมเป็นเกราะ 15จงสวมความกระตือรือร้นที่จะประกาศพระวรสารแห่งสันติเป็นรองเท้า  16จงถือความเชื่อเป็นโล่ไว้เสมอ  เพื่อใช้ดับธนูไฟของมาร
17จงใช้ความรอดพ้นเป็นเกราะป้องกันศีรษะ  จงถือดาบของพระจิตเจ้า คือพระวาจาของพระเจ้าไว้  18จงอธิษฐานภาวนาอยู่เสมอ  ขอพระจิตเจ้าทรงดลใจคำอธิษฐานวอนขอต่าง ๆ ทุกโอกาส  เอเฟซัส 6:10-18
                เรามาติดอาวุธครบชุดของพระเจ้ากันนะคะ  ด้วย ความจริง  ความชอบธรรม  ความกระตือรือร้น  ความเชื่อ  ความหวังในการรอดพ้น ด้วยยึดมั่น  และยืนหยัดด้วยชีวิตในพระวาจาของพระเจ้า  และสิ่งที่ขาดไม่ได้  อธิษฐานภาวนาอยู่เสมอ.....
ขอพระพรขององค์พระเยซู  ความรักขององค์พระบิดา ความสัมพันธ์กับองค์พระจิต  ขอพระองค์สถิตกับเราตลอดไป... อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย
 24. 07.2556  เขียนเสร็จ
13. 08. 2556  เขียนเพิ่ม  และส่งเมล 
พบกันใหม่   วันอังคาร  กับเรื่องที่ 146:เมื่อพระอาณาจักรมาถึง
ขอเชิญตามอ่าน...  “ความรักของพระเจ้ากับลูกแกะตัวน้อย”  เรื่องที่ส่งไปแล้วใน
http://loveofgodwithlittlelamb.blogspot.com  หรือ  เข้า GOOLE --à CATHOLIC BY MY STORY                   เรื่องที่....  ก็จะได้อ่านเรื่องของตัวน้อยเช่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น