47.สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
ตัวน้อยขอลัดคิว ส่งเรื่องนี้มาให้อ่านก่อน เพื่อเป็นการไว้อาลัยให้กับพ่อของตัวน้อยที่ได้สิ้นใจ เมื่อคืน ตัวน้อยขอคำภาวนาให้แก่ เปาโล พยงค์ กิจนิจชีวะ ด้วยนะคะ ตัวน้อยขออนุญาตแจ้งให้ทราบ และเรียนเชิญในงานขอพ่อตัวน้อย ซึ่งจะจัดที่วัดนักบุญฟรังซีสเซเวียร์ สามเสน 13 ในวันจันทร์ อังคาร พุธ สวดเวลาหนึ่งทุ่มครึ่ง หลังมิสซาหนึ่งทุ่ม และจะทำพิธีปลงศพในวัน พฤหัสบดี เวลา สิบนาฬิกาสิบห้านาที ขอเชิญมาร่วมไว้อาลัย กรุณามาได้ด้วยตัว....ก็ดีใจเป็นอย่างยิ่ง แม้ด้วยใจ และคำภาวนา ก็ขอกราบขอบพระคุณแล้วคะ
ข้าพเจ้าจะไม่หวาดหวั่น แม้จะต้องเดินผ่านหุบเหวแห่งความตาย เหตุว่า พระองค์ทรงอยู่เคียงข้าง และจะทรงนำทางข้าพเจ้าให้ผ่านพ้นไป บทภาวนาสิบห้าบทของนักบุญบริจิตต์ จากหนังสือบทภาวนา พระเมตตาของพระเยซูเจ้า หน้า 41 (เล่มที่สวด)
ตอนนี้ขอเชิญอ่าน
เรื่องที่ 47 พ่อจ๋า 2
มนุษย์เกิดมาเพื่อความยากลำบาก อย่างประกายไฟย่อมปลิวขึ้นบน โยบ5:6
วันที่ พฤ 23 กพ. 55 บ่ายสองโมงกว่า พี่สาวคนโตโทรศัพท์มาบอกให้ไปเยี่ยมพ่อหน่อย เพราะพ่ออาการไม่ดี และไม่ยอมไปโรงพยาบาล ตัวน้อยรับคำ รีบอาบน้ำ และโทรศัพท์ไปบ้านคุณพ่อ (บาทหลวง) เพื่อขอให้คุณพ่อไปช่วยเจิมให้พ่อ คุณพ่อกรุณาแนะนำคุณพ่อที่อยู่ใกล้ให้ติดต่อ
เมื่อไปถึงพ่อนั่งรอตัวน้อยอยู่ พวกเจ้าหน้าที่พยาบาลบอกว่า พ่อพยายามฝืน เพื่อโชว์ว่า พ่อยังไม่เป็นไร ตัวน้อยเห็น พ่อมือเท้าบวม พอลูบตัวพ่อ ตัวพ่อเย็น เหงื่อซึม เจ้าหน้าที่ ฯบอกว่า พ่อซึมมาสามวันแล้ว นอนหายใจลำบาก ลิ้นจุกปาก น้ำลายยืด
พอสักพักคุณพ่อก็มาถึง คุณพ่อกรุณาเจิม และอวยพรให้ เมื่อคุณพ่อกลับไปแล้ว ตัวน้อยร้องเพลงบทสวดสายประคำพระเมตตาให้พ่อฟังที่ข้างหู ตลอดทางที่ตัวน้อยขับรถมาเกือบชั่วโมง ตัวน้อยก็ร้องเพลงบทสวดพระเมตตาน้ำตาไหลมาตลอดทาง
เมื่อพ่อนอนฟังตัวน้อยร้องเพลงสวด ตัวน้อยรู้สึกว่าเสียงของตัวน้อยเพราะเป็นพิเศษ พ่อตาลอย ๆ ตัวน้อยจึงนำภาพพระเมตตามาขวางตาพ่อ พ่อมอง และเบนสายตาหนีภาพ แล้วพ่อก็ลุกขึ้นมาเขียนบนกระดาษว่า “ เขาจะมาพาไปให้ได้ พรุ่งนี้”
ตัวน้อยเขียนถาม “เขาน่ะใคร” พ่อก็ชี้มาที่รูปพระเมตตา ตัวน้อยปลอบว่า “พรุ่งนี้ไม่เคยมาถึง แต่ถ้าพระเยซูจะมารับจริง ๆ พ่อก็ไปเถอะ ไม่ต้องห่วงอะไร ที่เหลือลูก ๆ จะจัดการเอง อยู่ไปก็ทรมาน พ่อก็เจ็บปวดมากใช่ไหม ถ้าไปนรกก็ไม่น่าไป แต่พระเยซูจะมารับไปสวรรค์ ก็ไปเถอะ”
พ่อเขียนตอบกลับมาว่า “เห็นด้วย ทุกอย่าง”
ตัวน้อยติดต่อพี่ทุกคน บอกพี่ทุกคนตามที่พ่อเขียน ว่าพระเยซูจะทรงมารับพ่อ พรุ่งนี้ ให้มาเยี่ยม มาลาพ่อ อะไรที่อยากพูด อยากทำให้พ่อเป็นครั้งสุดท้ายก็ทำเสีย จะได้ไม่ต้องเสียใจทีหลัง
สำหรับตัวน้อย ตัวน้อยอยากร้องเพลงที่แต่งให้พ่อฟัง ตัวน้อยก็ได้ร้อง ได้สวดพระเมตตาให้พ่อ อะไรที่พ่อยังห่วงอยู่ ตัวน้อยก็จะจัดการดูแลให้ ถ้าพ่อต้องไปจริง ๆ ก็ขอให้ไปได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องห่วง ค้างคาใจเรื่อง ใด ๆ
พอพี่ชายคนโตมา ตัวน้อยถามพ่อว่า มีอะไรอยากบอกพี่เขาไหม พ่อส่ายหน้า
พอตอนกลับตัวน้อยก็จูบพ่อ แรง ๆ ให้พ่อรู้สึกที่แก้ม
เช้าวันศุกร์ ตัวน้อยถูกปลุกให้ตื่นตีสามครึ่ง ก็ลุกขึ้นมาสวดให้ รอลุ้นอยู่ว่า จะทำอะไรดีในวันนี้ ตัวน้อยอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่แปดโมงครึ่ง เพราะตั้งใจจะออกจากบ้าน เที่ยงเพื่อไปบ้านเทวา เป็นบ้านที่อุปการะเด็กพิการ ของศูนย์มาร์ติน อยู่ใกล้กับวัดพระแม่มหาการุณย์ ซึ่งตัวน้อยอบรมผู้ประกาศข่าวดีอยู่ ก่อนเข้าอบรมห้าโมงเย็น อยากไปเยี่ยม ไปเรียนรู้ชีวิต และการดูแลเด็กพิการก่อน รอฟังข่าวไม่ไหว สิบโมงจึงโทรไปถามอาการของพ่อ เจ้าหน้าที่ตอบว่า ยังโอเคอยู่ ต้องดูอาการวันต่อวัน
ตอนอาบน้ำตัวน้อยคิดแล้วว่า พ่ออาจจะไปวันจันทร์ เพราะพระเจ้าเมตตาคงประสงค์ให้วันศ. ส. อา. ให้ตัวน้อยได้อบรมผู้ประกาศข่าวดีก่อน
แล้ววันอาทิตย์ พี่สาวโทรมาบอกให้ไปดูพ่อวันจันทร์ที่โรงพยาบาลด้วย เพราะนัดต้องไปพบแพทย์
เมื่อตัวน้อยไปถึง พ่อนอนตะแคง เห็นหยดน้ำตาที่หางตาพ่อ ตัวน้อยใช้นิ้วปาดเช็ดน้ำตาให้พ่อ ตัวน้อยมาแล้ว แววตาพ่อดีใจ เพราะเจ้าหน้าที่พยาบาลที่ตามมาดูแล บอกว่า ตอนเช้าพ่อดื้อมาก จะไม่ยอมมาท่าเดียว พูดก็ไม่ฟัง ต้องอุ้มขึ้นรถมา พ่อเขากลัวว่า เขาจะถูกทิ้ง เจ้าหน้าที่ก็บอกว่า จะพามาหาลูกสาว
ทำไมพ่อถึงดีใจที่ตัวน้อยมาเป็นพิเศษ คงเพราะตัวน้อยเป็นลูกคนเล็กที่พ่อรัก และห่วงมากกว่าพี่คนอื่น และเป็นลูก ที่รู้ว่าพ่อต้องการให้ทำอะไรให้ และยินดีทำตามความประสงค์ของพ่อ
เจ้าหน้าที่พยาบาลแหย่พ่อว่า เดี๋ยวหนูจะไปแล้ว คุณตาจะอยู่กับใคร พ่อก็ชี้มาที่ตัวน้อย แล้วทำสายตาแบบ...ฉันไม่ง้อเธอหรอก ลูกรักของฉันอยู่ที่นี่แล้ว...
พอตัวน้อยเข้าไปพบแพทย์ ทำให้เข้าใจอาการของพ่อ คือพ่อเป็นมะเร็งที่กล่องเสียง และลามไปที่หลัง ตอนนี้เข้ากระดูกสันหลังทำให้พ่อปวดมาก ตัวน้อยปรารภกับคุณหมอว่า ก็พ่อเจ็บปวดแบบนี้ คนป่วยทั้งหลายก็ทรมานอย่างนี้ จะให้เขายิ้มได้อย่างไร(ตัวน้อยเคยสงสัย ตั้งแต่พ่อป่วย ตัวน้อย ไม่เคยเห็นรอยยิ้มของพ่อเลย แล้วก็ไม่ทราบจะทำอย่างไรให้พ่อยิ้มได้ นอกจากสวดกับพ่อ ร้องเพลงให้พ่อฟัง......) แล้วคุณหมอต้องเจอแต่คนแบบนี้ทั้งวัน ตัวน้อยบอกกับคุณหมอ ตอนลาว่า...“ ความใจดี มีเมตตา และรอยยิ้มของคุณหมอคงช่วยปลอบใจคนไข้ได้มาก คุณหมอสู้ สู้ นะคะ” แล้วตัวน้อยก็เดินออกมา เหลียวหลังกลับไปดู เห็นคุณหมอ ยิ้ม.....
คุณหมอคงรู้สึกดีใช่ไหมคะ ที่มีคนให้กำลังใจ ดังนั้นเราให้กำลังใจกับใคร ๆ บ่อย ๆ กันนะคะ
ระหว่างรอคุณหมอมาตรวจตัวน้อยร้องเพลงบทสวดพระเมตตาให้พ่อฟัง คนไข้ที่นอนรออยู่ข้าง ๆ คงได้ยิน เขานอนฟังอย่างสนใจ และถามลูกสาว ลูกสาวเขาตอบ ตัวน้อยได้ยิน เป็นคำตอบว่า “เขาสวดน่ะ”
เจ้าหน้าที่พยาบาลคุยกับตัวน้อยว่า พ่อเอาแต่ใจมาก สามวันแรก มีการขัดใจ จนพ่อร้องไห้ แล้วพ่อก็ขอโทษ เจ้าหน้าที่ชายบางคนเข้ามาดูแล พ่อก็โบกไม้โบกมือไล่เขา
ก่อนลาจากพ่อตัวน้อยสวดพระเมตตาบ่ายสามโมงกับพ่อ และคุยกับพ่อว่า “ยังไงพ่อก็ต้องมีคนดูแล พ่ออยากให้เขาดีกับพ่อพ่อก็ต้องดีกับเขาก่อนนะ” พ่อพยักหน้ารับ “แล้วพ่อก็ต้องนึกถึงพระ สวดตลอดเลยนะ เพราะถ้าหัว..ใจ พ่อว่าง ปีศาจจะเข้ามาแทนนะ” พ่อก็พยักหน้ารับ แล้วตัวน้อยก็บอกพ่อว่า วันศุกร์ ก่อนไปอบรมผู้ประกาศข่าวดี จะแวะไปหาพ่อก่อน พ่อเขียนจดไว้ คงรอวันลูกสาว....คนโปรด มาหา.....
อารมณ์เย็น ย่อมระงับความผิดใหญ่หลวงไว้ได้ ปัญญาจารย์ 10:4
ตัวน้อยจูบพ่อที่หน้าผาก และแถมที่แก้มอีกที พ่อยกมือมาลูบหัวตัวน้อย
จงทักทายกันด้วยการจุมพิตศักดิ์สิทธิ์พระศาสนจักรทุกแห่งของพระคริสตเจ้า ขอฝากความคิดถึงท่านทั้งหลาย โรม 16:16
ตัวน้อยอาลัย และ เสียน้ำตา เพียงแค่คิดว่าชีวิตนี้จะไม่มีพ่ออีกแล้ว ตัวน้อยทรมานใจ ที่เห็นพ่อเจ็บปวดทรมาน เนื้อที่คางเริ่มเน่า ระบบการรับอาหารทางช่องท้องก็แย่ลง
ตัวน้อยอยากจะถามพระเยซู ไหนบอกว่าจะมารับ แล้วทำไมไม่มา ตัวน้อยไม่ทราบหรอกว่า สิ่งที่พ่อบอก ว่าพระเยซูจะทรงมารับ ใช่พระเยซู จริงหรือเปล่า หรือเป็นภาพหลอน เพราะพ่อตัวน้อยต้องใช้มอร์ฟีน หรือเป็นอีกการผจญ
เพราะเจ้าได้หลงลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้าเสีย และมิได้จดจำองค์พระศิลาลี้ภัยของเจ้า อิสยาห์ 17:10
พระเจ้าตรัสกับซาตานว่า “ดูเถิด บรรดาสิ่งที่เขามีอยู่ ก็อยู่ในอำนาจเจ้า เพียงแต่ อย่ายื่นมือแตะต้องตัวเขาเท่านั้น” โยบ 1:12
แล้วข้าพเจ้าจึงเห็นภาระกิจของพระเจ้าว่า มนุษย์จะค้นหาความเข้าใจในพระภารกิจที่เกิดอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์หาได้ไม่ ปัญญาจารย์ 8:17
ไม่ว่าอย่างไร ลูกวางใจในพระองค์ ลูกคงทำได้แค่ภาวนาขอพระองค์โปรดเมตตาพ่อของลูก และทุกคนที่เจ็บป่วยอยู่ เราช่วยกันสวดภาวนาให้ผู้คนที่เจ็บป่วยเป็นพิเศษกันนะคะ
จากวันที่ พฤ. 23 กพ. 55 ที่พ่อเขียนว่า พระเยซูจะมารับไปให้ได้ พรุ่งนี้ ก็ผ่านมา 17 วัน ( อา 10 มีค. 55) ตัวน้อยสวดพระเมตตาให้พ่อทุกวัน โดยเปลี่ยนบางคำในบทสวด หรือร้องเป็นเพลงว่า ข้าแต่พระบิดานิรันดร ลูกถวายพระองค์ พระกาย และพระโลหิต พระวิญญาณ และพระเทวภาพของพระบุตรสุดที่รักของพระองค์ พระเยซูของเราคริสตเจ้า เพื่อชดเชยบาป ของพ่อ และวิญญาณพ่อ เทอญ. โดยพระทรมานของพระเยซู โปรดเมตตาพ่อ และวิญญาณพ่อเทอญ.
ตอนก่อนนอน ตัวน้อยจะสวด บทเร้าวิงวอนพระบิดา และสายประคำพระบิดา และก็ทำให้คิดขึ้นมาได้ว่า ตัวน้อยวิงวอนขอให้พระเยซู พระแม่มารีย์ และนักบุญยอแซฟ มา รับพ่อไปในเร็ววัน ตัวน้อยสงสารพ่อที่ต้องเจ็บปวดร่วมพระทรมานอยู่นี้ แต่ไม่ว่าอย่างไร ลูกวางใจในพระองค์ โปรดอย่าให้เป็นไปตามน้ำใจของลูก ขอให้เป็นไปน้ำพระทัยอันเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก และพระเมตตาของพระองค์เทอญ อาแมน.
สวดไปสวดมา ก็คิดได้ว่า จะวิงวอนขอให้พระเยซูมารับ ก็ต้องขออนุญาตพระบิดาก่อนซิ ถ้าพระบิดาไม่ทรงอนุญาติ พระบุตรจะมารับได้อย่างไร ดังนั้นเวลาสวดสายประคำพระบิดา ว่าข้าแต่พระบิดาผู้พระทัยดี ขอทรงโปรดเมตตาพ่อของลูก ขอให้ความเจ็บปวดทรมานของพ่อของลูก จบลงในเร็ววันเถิดพระเจ้าข้า
ตัวน้อยสวด ขอ.......ขอ.....จนเลิกขอ ยอมจำนนให้เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระองค์แล้ว พระเจ้าข้า ลูกวางใจในพระองค์
แล้วในวันเสาร์ของการอบรมผู้ประกาศอาทิตย์ที่สี่ พี่สาวของตัวน้อยโทรมาบอกให้ไปดูพ่อที่โรงพยาบาล เพราะทางศูนย์ดูแลผู้เจ็บป่วยกำลังเอารถพยาบาลไปส่งพ่อ
ตัวน้อยขอลาคุณพ่อขับรถมาหาพ่อที่โรงพยาบาล พ่อของตัวน้อย เลือดออกปาก ออกจมูกแล้ว ตัวน้อยรู้สึกถึงพระเยซูเมื่อทรงแบกกางเขน และถูกเฆี่ยนตี จนใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด ตัวน้อยรู้สึกเลยว่า พ่อกำลังร่วมพระทรมานอยู่จริง เมื่อดูแลพ่อ เข้าห้องพยาบาล สวดพระเมตตา ฝากพ่อไว้กับพระเยซูเจ้าแล้ว ตัวน้อยก็ขับรถกลับมา เข้าร่วมอบรมผู้ประกาศข่าวดีต่อ ในขณะนั้น กำลังรำพึงพระวาจา เมื่อมีการแบ่งปันพระวาจา ตัวน้อยก็ถามคุณพ่อว่า ขณะขับรถกลับบ้าน ตัวน้อยคิดถึงพระวาจาที่อยู่ในใจสองข้อ จงละทิ้งทุกอย่าง แล้วตามเรามา กับผู้ใดที่ไม่ได้รักเรามากกว่าพ่อแม่พี่น้อง ก็ไม่ใช่ศิษย์ของเรา (ของผู้ใด ข้อ และบทใดผ้ใดทราบกรุณาตอบเมลกันหน่อยนะคะ ขอบคุณคะ) ถ้าเป็นเช่นนี้ การที่ตัวน้อยทิ้งการเรียนผู้ประกาศดี ไปดูแลพ่อ ตัวน้อยก็ทำไม่ถูกสิคะ ในการเป็นศิษย์ติดตามพระเยซู”
คุณพ่อกรุณาตอบว่า “พระเจ้าก็ไปกับเธอน่ะแหละ”.........
ตัวน้อยอึ้ง.......ตัวน้อยไป และกลับอย่างปลอดภัย ติดต่อกับทางโรงพยาบาลทุกอย่างได้อย่างราบรื่น ก็เพราะพระเจ้าไปกับตัวน้อย ตัวน้อยซึ้งใจ ขอบคุณคุณพ่อที่ให้ความสว่าง ขอโมทนาขอบพระคุณพระเจ้าที่ทรงเมตตา
ผู้ที่รักบิดามารดามากว่ารักเรา ก็ไม่คูควรกับเรา มัทธิว 10:37
ข้าพเจ้าทั้งหลายได้สละทุกสิ่ง และติตามพระองค์แล้ว มาระโก 10:28
อีกสิบวันหลังจากส่งเมล ตัวน้อยก็เปิดพบสองพระวาจานี้เอง
ในวันพฤ 8 กพ. 55 ตัวน้อยแวะไปเยี่ยมพ่อตอนเที่ยง ๆ นางพยาบาลมาให้อาหารพ่อทางท้อง พ่อตื่นอยู่ ตัวน้อยไปยืนตรงช่วงสะโพกของพ่อ ให้สายตาพ่อมองเห็นตัวน้อย ตัวน้อยร้องเพลงสายประคำพระเมตตาให้พ่อฟังหนึ่งสาย ในคำร้องเพื่อพ่อ เพราะหลายครั้งที่ได้ยินมา จากหลายคุณพ่อ หนึ่งเพลงร้อง เท่ากับสองเท่าของบทสวด ทำให้ตัวน้อยร้องเพลงบ่อยขึ้น และตั้งใจร้องมากขึ้นในมิสซา ทุกคนด้วยนะคะ ขยันร้องเพลงกันหน่อยนะคะ
ตัวน้อยบอกพ่อที่ข้างหูว่า พ่อไม่ต้องห่วงอะไรนะ ทุกอย่างจะทุกจัดการอย่างดีที่สุด ตัวน้อยรักพ่อนะ แต่พระเจ้ารักพ่อที่สุด ไปกับพระนะ เดี๋ยวตัวน้อยตามไป แล้วก็จูบหน้าผากพ่อ ตัวน้อยโบกมือบ๊าย บาย ใส่ตาพ่อ ตัวน้อยเห็นพ่อยักคิ้วตอบ พ่อคงตอบตัวน้อยว่า ฝากด้วย ไว้พบกัน นะลูกรัก......
เพราะหนึ่งวันในสวรรค์ เท่ากับหนึ่งพันปีในโลกมนุษย์ ดังนั้น เดี๋ยวตัวน้อยตามไป พ่อคงรอตัวน้อยไม่นานเลย
แล้วในวันเสาร์ 10 กพ. เป็นวันที่ออกภาคสนามของการอบรมผู้ประกาศข่าวดี เราไปเยี่ยมสถานสงเคราะห์คนไร้ที่พึ่งที่ธัญบุรี ตอนบ่ายพี่สาวโทรมาก บอกว่าพ่อแย่มากแล้ว ทางโรงพยาบาลโทรมาบอก ตัวน้อยรับทราบ ด้วยความ...หวั่นใจ แต่ก็วางใจในพระเจ้าผู้ทรงเมตตาของเรา ตัวน้อยคิดว่าพ่อคงยังไม่เป็นไร ตัวน้อยไม่ได้ไปโรงพยาบาล แต่อยู่ร่วมกิจกรรมของผู้ประกาศข่าวดีต่อ เป็นอย่างไรขอแบ่งปันในเรื่องต่อไป
แล้ววันรุ่งขึ้น (อาทิตย์ 11 มีค. 55) ราวแปดโมงครึ่งทำวัตรและมิสซาเช้าในวัดน้อย รับประทานอาหารเช้าเสร็จ กลับมาที่ห้อง เช็คโทรศัพท์ ก็ได้รับข้อความจากพี่ชายคนโตว่า “พ่อเสียแล้ว ติดต่อกลับด่วน” ตัวน้อยใจ....หาย แต่ก็ยินดี เพราะวันเวลาแห่งความเจ็บปวดทรมานของพ่อได้จบลงแล้ว พร้อมกับการอบรมผู้ประกาศข่าวดีก็จบลงด้วยช่นกัน
เห็นพระเมตตาของพระเจ้าไหมคะ พระองค์ประสงค์ให้ตัวน้อยอบรมจนจบก่อน เห็นแผนการณ์ของพระเจ้าไหมคะ ตัวน้อยมีความทรงจำของพ่อที่ดี ที่งดงามที่สุดตราตรึงไว้ในหัวใจให้คิดถึง
ภาพที่พ่อมองตัวน้อย ยักคิ้วให้ เหมือนบอกกับตัวน้อย เดี๋ยวพบกันนะลูกรัก
พ่อจ๋า ตัวน้อยเชื่อ พระเยซูเจ้า แม่พระ นักบุญยอแซฟมารับพ่อตามคำวิงวอนขอของตัวน้อย และตอนนี้พ่อคงอยู่ในอ้อมอุระของพระบิดาแล้ว พ่อจ๋า พ่อคอยมองดูตัวน้อยจากสวรรค์นะจ๊ะ ปกป้องคุ้มครอง อย่าให้ตัวน้อยแพ้การผจญ ขอให้ตัวน้อยรัก มั่นคง และซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าเสมอนิรันดร์ และขอให้ตัวน้อยทำทุกกิจการตามพระประสงค์ให้สำเร็จไป เป็นที่พอพระทัย ทั้งบนแผ่นดิน และบนสวรรค์ พ่อไปเตรียมบ้านให้ตัวน้อยก่อนนะจ๊ะ อีกไม่นานตัวน้อยจะตามไป ตัวน้อยเขียนด้วยน้ำตา
โปรดนำลูก(พ่อของลูก) ไปจนสุดทางแห่งความครบครัน และพบกับความรอดในอ้อมอุระของพระองค์ตลอดนิรันดร เทอญ อาแมน บทภาวนาสิบห้าบทของนักบุญบริจิตต์ จากหนังสือ บทภาวนา พระเมตตาของพระเยซูเจ้า (เล่มสวด หน้า 26)
ข้าพเจ้ามาจากภรรภ์มารดาของข้าพเจ้าตัวเปล่า และข้าพเจ้าจะกลับไปตัวเปล่า พระเจ้าประทาน และพระเจ้าทรงเอาไปเสีย สาธุการแด่พระนามพระเจ้า โยบ 1:21
มนุษย์จะเอาอะไรมาแลก กับวิญญาณของตน มาระโก 8:37
สิ่งที่ข้าพเจ้ารู้ คือ ข้าพเจ้าเคยตาบอด แต่บัดนี้เห็นแล้ว ยอห์น 9:25
สิ่งใด ๆ ที่ท่านวอนขอในการภาวนา จงเชื่อว่า ท่านจะได้ และท่านก็จะได้รับ มาระโก 11:24
หัวใจดวงหนึ่งพยายามถ่ายทอดขุมทรัพย์ อันล้ำค่าของตนไปให้หัวใจอีกดวงหนึ่ง คู่มือพลมารีย์ หน้า 435
พระเจ้าทรงคอยที่จะทรงพระกรุณาเจ้าทั้งหลาย ผู้ที่คอยท่าพระองค์จะได้รับพระพร อิสยาห์ 30:18
Good night n May God bless u. ka.
ลูกแกะตัวน้อย .
1.3.2012 เขียนเสร็จ.
11.3.2012 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่วันพฤหัสบดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น