50.สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
สัปดาห์ที่สี่ของการอบรมครูคำสอน ตัวน้อย....เป็นลม เพราะตื่นตีสี่แทบทุกวัน รู้สึกตัว ก็จะนอนสวดสายประคำ (สวดไปหลับไปบ้าง เพราะใจคิดถึงพระ จึงสวด) และลุกมาอาบน้ำแต่งตัวตอนตีสี่ห้าสิบ เพื่อไปทำวัตร และทำมิสซาตอนหกโมงเช้า อากาศ ร้อน เรียนหนัก การบ้านเยอะ สอบแยะ กิจกรรมเพียบ แต่ก็เป็นการเรียนรู้จักพระเจ้า เป็นช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ที่สนุก และมีความสุขมาก
วันอังคารของสัปดาห์ที่สี่ ระหว่างทำวัตร รู้สึกไม่ค่อยสบาย จนฟังคุณพ่อเทศน์ต่อไม่ไหว จะกลับไปนอนที่บ้านพัก ปรากฏ วูบ..หลับอยู่หน้าวัด จนน้อง ๆ ต้องมาช่วยปฐมพยาบาล แล้วตัวน้อยก็ได้ไปนอนอิ่มในห้องพยาบาล แล้วก็ได้รับความรัก และความห่วงใย จากเพื่อน ๆ พี่น้อง มากมาย เป็นการเจ็บป่วยที่มีความสุขจริง ๆ ใจของตัวน้อยอยากทำทุกอย่าง อย่างสุดกำลัง สุดสติปัญญา แต่ร่างกายก็อ่อนแอ วิญญาณตัวน้อย ก็ยังเล็ก (หนึ่งขวบนิด ๆ )ยังต้องการการดูแล และความรัก การโอบอุ้มจากพระเจ้าอยู่ดี ขออย่าให้ลูกห่างจากความรักของพระองค์ อาแมน.
จิตใจพร้อมก็จริง แต่เนื้อหนังอ่อนกำลัง มัทธิว 26:41
เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้ที่เชื่อในเรา ก็จะทำกิจการที่เรากำลังงทำอยู่ด้วย และจะทำกิจการที่ใหญ่กว่านั้นอีก ยอห์น 14:12
เพื่อมิให้ข้าพเจ้ายกตนเกินไป พระเจ้าทรงให้มีหนามทิ่มแทงเนื้อหนังของข้าพเจ้า ดุจฑูตของซาตานที่คอยตบตีข้าพเจ้า มิให้ข้าพเจ้ายกตนเกินไป เรื่องนี้ ข้าพเจ้าวอนขอองค์พระผู้เป็นเจ้า สามครั้ง ขอให้มันพ้นจากข้าพเจ้า แต่พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า พระหรรษทานของเราเพียงพอ สำหรับท่าน 2 โครินทร์ 12:7-9
การถูกประจญมิได้เป็นเครื่องหมายของการขาดความรัก การยอมแพ้ต่อการประจญต่างหายที่เป็นการผิดต่อความรัก รำพึง เข้าใจ พระวารสารนักบุญมัทธิว หน้า 74
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่ 50: พระเมตตาในงานของพ่อ
จิตใจของเขายินดีเหลือล้นในพระเจ้า เศคาริยาห์ 10:7
ก่อนที่พระเยซู แม่พระ และนักบุญยอแซฟ จะมารับพ่อของตัวน้อย (อย่างที่แบ่งปันไปแล้วในเรื่องที่สี่สิบเจ็ด) ทั้ง ๆ ที่พ่อบอกว่า พระเยซูจะทรงมารับในวันรุ่งขึ้น แต่เป็นหลังจากวันนั้น ถึงสิบเจ็ดวัน เป็นเพราะพระเมตตา ที่ให้ลูก ๆ และแม้แต่พ่อได้มีเวลาเตรียมตัว เตรียมใจ เตรียมการอย่างดีนั่นเอง
เพราะถ้าพ่อของตัวน้อยเสียชีวิตในสัปดาห์ที่สามของการอบรมผู้ประกาศข่าวดี ตัวน้อยคงวุ่นวายทั้งงานส่งพ่อ และคงวุ่นวายใจ จนไม่มีสมาธิ หรือมีใจร่วมการอบรมอย่างเต็มที่ และแล้วพระเมตตาของพระเจ้าก็หลั่งไหลมาไม่ขาดสาย พระองค์ทรงเมตตาตัวน้อยอย่างไร ขอแบ่งปันให้อ่านเป็นข้อ ๆ ดังนี้
๑.รับแจ้งข่าว
พระเยซูทรงมารับพ่อของตัวน้อยในคืนวันเสาร์ราว ๆ ห้าทุ่มห้าสิบ ซึ่งเป็นเสาร์ที่ห้า เสาร์สุดท้ายของการอบรมผู้ประกาศข่าวดี ตัวน้อยได้รับข่าวผ่านทางข้อความที่พี่ชายคนโตส่งมาตอนก่อนเจ็ดโมงวันอาทิตย์ ตัวน้อยทิ้งโทรศัพท์ไว้ที่ห้อง กว่าจะได้อ่านหลังทำวัตรเช้า มิสซาวันอาทิตย์ และรับประทานอาหารเช้า เมื่อโทรกลับไปหาพี่ชาย การติดต่อประสานงาน พี่ชายคนโต จะเป็นผู้รับผิดชอบ ตัวน้อยจึงอยู่ร่วมฟังการอบรมผู้ประกาศข่าวดีได้อย่างไม่ต้องห่วงการจัดการเรื่องพ่อ แต่ใจ.....หาย
เมื่ออบรมเสร็จ ตัวน้อยขอคุณพ่อแจ้งข่าวการเสียชีวิตของพ่อตัวน้อย พวกพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทุกคนร่วมสวดพระเมตตา และลุ้นกับตัวน้อยตั้งแต่เสาร์ที่สามของการอบรมเช่นกัน
ในเสาร์ที่สามที่เราอบรมผู้ประกาศข่าว คุณพ่อได้สอนถึงการสร้างความสัมพันธ์ เพื่อประกาศข่าวดี และตั้งโจทย์ให้เล่นเป็นละคร หัวข้อการเยี่ยมคนป่วย ฝ่ายดี กับฝ่ายไม่ดี
ฝ่ายไม่ดี พี่ ๆ เล่นกันได้อย่างฮา มาก สมจริง รวมความไม่ดีทั้งคำพูด ท่าทาง การแสดงออก การกระทำที่ไม่ดี ได้อย่างเนียนมาก เหมือนจริง มากกว่าเล่นเป็นละครเสียอีก จนแซวกันว่า เอาตัวจริง ๆ นิสัยจริง ๆ มาเล่นกันเลย ใช่ไหมเนี่ย.....
อย่างเช่น การทักทายผู้ป่วยว่า วันนี้..ดูไม่ค่อยดีเลย หมอเก่งหรือเปล่า ของเยี่ยม กินไม่ได้ งั้นเรากินแทนเลยนะ ยังไม่ได้กินข้าวเช้ามาพอดี แตะต้องสัมผัส ผู้ป่วยอย่างจาบจ้วง ฯลฯ อีกมากมาย เราหัวเราะกันท้องคับท้องแข็ง
ส่วนฝ่ายดี ตัวน้อยขอให้เล่นเป็นเคสของพ่อตัวน้อย ก็จะเป็นตัวน้อยพาเพื่อนมาเยี่ยมพ่อ เพื่อน ๆ ก็แสดงออก อย่างสุภาพ ปลอบใจ ร่วมกันสวดพระเมตตา ร้องเพลง อ่านพระวาจาให้พ่อฟัง ตัวน้อยอินจน ต้องหันหน้าแอบไปร้องไห้ ด้วยความปรารถนาให้ เหตุการณ์จำลองที่เกิดขึ้น แม้คำภาวนา บทเพลง และพระวาจา ได้ถึงพ่อจริง ๆ
และเมื่อการอบรมจบ ตัวน้อยขอคุณพ่อแจ้งข่าวการเสียชีวิตของพ่อ ทุกคนร่วมกันสวดภาวนาให้ และ แสดงความเสียใจ ตัวน้อยได้รับการปลอบ ความเห็นอกเห็นใจมากมาย ขอขอบคุณจริง ๆ ตัวน้อยซึ้งใจยิ่งนัก
๒. การเตรียมงาน
ตั้งแต่วันพฤหัสของสามอาทิตย์ก่อนที่จะพ่อจะเสีย และพ่อบอกว่า พระเยซูจะมารับในวันรุ่งขึ้น ตัวน้อยโทรเรียกพี่ทุกคนมาลาพ่อ และเตรียมตรวจสอบรายละเอียด ขั้นตอนการปฏิบัติและเบอร์ติดต่อไว้อย่างเรียบร้อย
แล้ววันอาทิตย์หลังเลิกอบรมผู้ประกาศข่าวดี พี่ชายคนโตมาบ้านของตัวน้อย เพราะ ต้องการประสานงาน แล้วเราก็ได้พบทุกคนที่ต้องพบ คือคุณพ่อ เจ้าหน้าที่วัด คนจัดดอกไม้ ทุกอย่างเรียบร้อย ครบครัน ง่ายดาย ราบรื่น...... เพราะใครคะ ถ้าไม่ใช่พระเจ้าทรงบันดาลให้ทุกสิ่งเป็นประโยชน์ และราบรื่น สำหรับผู้ที่รักพระองค์ เทียบ โรม 8:28
๓. รับพ่อ
ลูกทั้งห้าต่างเดินทางไปรับพ่อที่โรงพยาบาล เมื่อตู้เย็นในห้องดับจิตเปิดออก ตัวน้อยสวดขอพระจิตเจ้าทรงนำ ตัวน้อยทำเครื่องหมายกางเขน เหมือนที่เห็นพระสงฆ์ทำ (ตัวน้อยเป็นนักเลียนแบบ และจะเลือกต้นแบบที่ดี ...) ระหว่างการเคลื่อนย้าย ตัวน้อยรู้สึกได้ถึงสัญญาณการประทับอยู่ และให้พี่สาวทาบมือที่หัวใจ และนำพาพ่อมาที่ศาลาวัด
๔.ผู้มาร่วมงาน
แขกของพี่ ๆ ทั้งสี่มากมาย เพราะพี่ ๆ ทุกคนก็เป็นคนดี และเป็นที่รักของผู้ร่วมงาน รวมทั้งญาติ และเพื่อนของพ่อที่รักพ่อก็มากันมากทีเดียว
สำหรับตัวน้อย ตัวน้อยเป็นคนเกียจคร้านมาก ๆ แม้แต่การคบเพื่อน ตัวน้อยคิดถึงเพื่อน คิดถึงใคร ๆนะ แต่ตัวน้อยจะไม่ค่อยติดต่อ ประมาณว่า “ฉันคิดถึง คิดถึง แต่มันไปไม่ถึงใจเธอ” เพลง คิดถึง แต่ไม่ถึง ของแร็ปเตอร์ เพลงโปรดของตัวน้อย
ความสัมพันธ์ มันก็เลยห่างหายกันไป เพื่อนเซนต์ฟรังที่ติดต่อเป็นรุ่นน้องสองคน แจ้งข่าวพ่อเสียคนเดียว น้องก็มาให้ และเพื่อนที่ทราบข่าวอีกสอง เพื่อนธรรมศาสาตร์ สี่คนกับแฟนเพื่อนอีกหนึ่ง มาสาม เพื่อนไกด์โทรบอกแค่สามคนก็มาสามคน คนอื่น ๆ ก็คุยผ่าน ๆ
เพื่อนผู้จัดทัวร์สองคนบอกแค่หนึ่งคน พามาอีกสองคนพร้อมพวงหรีด และสายประคำมากมาย ถ้าไม่ได้พี่ ๆ ผุ้ศัรทธาในหมู่บ้าน เพื่อนกลุ่มผู้ประกาศข่าวดี ที่สลับกันมาทุกวัน เพื่อนกลุ่มพลมารีย์ ตัวน้อยคงเศร้าน่าดู
แต่ที่น่ารักที่สุด คือ เพื่อนแกะตัวนิด ที่มาให้ทั้งสี่วัน ขอขอบคุณพระเจ้าที่ประทานเพื่อนแกะตัวนิดที่น่ารักที่สุด ปกป้องตัวน้อยที่สุดมาให้ คราวนี้เป็นครั้งที่สองแล้ว ที่ปกป้อง เหมือนเป็นโล่ และเป็นกำบังที่เข้มแข็ง
หลังจากพิธีปลงศพเสร็จ เราเชิญญาติสนิท รับประทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารใกล้ ๆ วัด
ตัวน้อยชวนมาสามคน ระหว่างรับประทานกันนั้น มีเพื่อนคนหนึ่งคุยว่า เขาคุยกันว่า ในบรรดาพี่น้องทั้งห้า โดยเฉพาะในบรรดาพี่น้องสามสาว ตัวน้อยน่ารักน้อยที่สุด ตัวน้อยได้ยิน ตัวน้อยก็ฟังขำ ๆ แบบไม่ได้ถือสา เพราะเป็นเรื่องจริง ถ้าได้รู้จักตัวน้อยตอนเด็ก จน..สัก...สิบปีกว่าที่แล้ว ตัวน้อยขี้เหร่กว่านี้มากมาย ขี้เหร่ภาษาไทยจริง ๆ เลยนะคะ ไม่ใช่ภาษาญี่ปุ่น ซึ่งขี้เหร่ จะแปลว่า สวย
ตอนอายุน้อยแต่งตัวแก่ พอมีอายุทำตัวเป็นสาว ช่างทำอะไรไม่สมวัยจริง ๆ (เพราะตอนสาว ๆ ไม่ได้ทำ เลยทำตอนนี้ เดี๋ยวแก่กว่านี้ก็ทำไม่ได้แล้ว จริงไหมคะ) แต่โดยนิสัยจริง ๆ ไม่ค่อยแคร์ใคร
ตอนยังไม่รักพระ นิสัยไม่ค่อยดี ด้วยหลงคิดว่า ตัวเองแน่ ตัวเองเก่ง ไม่ได้สวย แต่ก็หยิ่ง เชื่อมั่นในตัวเองสูง.....ลิ่ว ไม่ค่อยเห็นใครอยู่ในสายตา คนในหมู่บ้านไม่รู้จักใครเลย เพราะไม่สนใจ และทำงานเช้า กลับค่ำทุกวัน (ไม่น่ารัก นะคะ ห้ามเลียนแบบ)
เมื่อรักพระแล้ว พระเยซูสอนให้รัก และเมตตา อันนี้ไม่ยาก เพราะทำอยู่แล้ว อย่างน้อย ตัวน้อยจะไม่คิดร้ายกับใคร ไม่เอาเปรียบใคร และจะทำดีด้วยเสมอ เพราะทำดี ได้ดี แค่ทำให้มากขึ้นกว่าเดิม พระเยซู และแม่พระสอนอีกว่า ให้ สุภาพ อ่อนน้อม ถ่อมตน
สุภาพ อ่อนน้อม ทำไม่ยาก เพราะสุภาพ อ่อนน้อมกับผู้ใหญ่อยู่แล้ว แต่ถ่อมตนนี่สิ.......ยากสักหน่อย เพราะสิ่งหนึ่งที่เป็นอุดมคติในการใช้ชีวิต คือ ในโลกแห่งความเป็นจริง ในโลกของการทำงาน ถ้าหากมัวแต่ปิดทองหลังพระ คงไม่ได้เกิด คงไม่รุ่ง ต้องให้ เป็นรู้จัก ต้องประชาสัมพันธ์ เหมือนโฆษณาสินค้า ให้คนรู้จัก จะได้เป็นที่ยอมรับ ก็จะได้รับการนับถือ และความวางใจให้ได้ทำงานดี ๆ ดังนั้น ตัวน้อยจึงเหมือนชอบอวดสักหน่อย และเพราะตัวน้อยเป็นคนแบบนี้กระมัง
พระเจ้าจึงสอนว่า จากนี้เลิกอวดตัวเองได้แล้ว จงอวดพระเจ้า อวดความรัก อวดพระพร ของพระองค์เถิด ตัวน้อยจึงต้องเขียนงานประกาศข่าวดี เพื่อพระเจ้าอยู่นี่กระมัง.....
ตัวน้อยขำ และ ประทับใจ ขอบคุณตัวนิดในใจ มาก ๆ เมื่อตัวนิดได้ยิน มีคนพูดถึงตัวน้อยว่า ในบรรดาพี่น้องผู้หญิงตัวน้อยขี้เหร่ที่สุด พี่สาวทั้งสอง เขาสวย น่ารักกัน ตัวนิดพูด ในคำจากพระวาจาเลยว่า “คำพูดที่ไม่ดี ย่อมออกมาจากใจที่ไม่ดี คำพูดที่ดีย่อมออกมาจากหัวใจที่ดี”
ตัวน้อยได้ยินตัวนิดพูด ตัวน้อยยิ้มเลย เพื่อนรัก แก้แทน ต่อว่า และออกรับแทนให้แล้ว พูดภาษาไทยจบ ยังพูดต่อเป็นพระวาจาภาคภาษาอังกฤษอีกต่างหาก
ตัวน้อยยิ้มไปยิ้มมา ลันลา ในหัวใจ เพื่อนฉัน เพื่อนฉัน เพื่อนฉัน น่ารักที่สุด จุ๊บ จุ๊บ
ขอขอบคุณพระเจ้า ที่ส่งเพื่อนที่น่ารักมาให้ ทรงเป็นโล่เป็นกำบังที่เข้มแข็งผ่านตัวนิดจริง ๆ
พระเจ้า และตัวนิดน่ารักที่สุด จุ๊บ ๆ นี่เป็นครั้งที่สองแล้ว ที่ติดนิดออกรับแทนตัวน้อย ปกป้องตัวน้อย
คนดีย่อมนำสิ่งที่ดีออกจากขุมทรัพย์ที่ดีในใจตน ส่วนคนเลวย่อมนำสิ่งที่เลวออกจากขุมทรัพย์ที่เลวของตน เพราะปากย่อมกล่าว สิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจ ออกมา ลูกา 6:43
๕.คุณพ่อ พระสงฆ์
คุณพ่อทุกท่านที่ตัวน้อยได้รู้จักน่ารักทุกองค์ เริ่มตั้งแต่คุณพ่อเจ้าวัด ที่กรุณาให้คำปรึกษาอย่างเมตตาเสมอมา นายชุมพาบาลที่หนึ่ง และสี่กรุณาถวายมิสซาให้พ่อตัวน้อยจากแดนไกล รวมทั้งคำภาวนาจากนายชุมพาบาลที่สอง นายชุมพาบาลที่สามซึ่งเป็นจิตตาธิการอบรมผู้ประกาศข่าวดี และคุณพ่อจิตตาธิการอีกท่าน ซึ่งกรุณาตรวจทานเรื่องของตัวน้อยก่อนเผยแผ่ ก็ได้กรุณาสละเวลามาร่วมทำพิธีมิสซาให้
ตัวน้อยขอกราบคุณมา ณ ที่นี้อีกครั้งหนึ่ง และขอนมัสการ โมนทนากราบขอบพระคุณพระเจ้าจากทั้งหมดของหัวใจ
๖. ของแจกที่เป็นอาหาร
วันแรกเตรียมของหนึ่งร้อย ผู้มาร่วมงานราวสองร้อย วันที่สองเตรียมสองร้อย มาสี่ร้อย ทวีคูณจนคาดการณ์ไม่ถูก วันที่สามเตรียมห้าร้อย มาราวสี่ร้อย เหลือแจก เจ้าหน้าที่ และผู้มาร่วมงานจนจุใจ วันที่สี่เตรียมสี่ร้อย มาสองร้อย เพราะเป็นวันธรรมดา ติดทำงานกัน เหลือแจก คนในหมู่บ้านได้พอสมควร รู้สึกถึงคำสอนว่า ถ้าให้ ต้องให้ให้จุใจ ให้แบบตระหนี่ คนรับยิ่งไม่รู้สึกอะไร .....
จงให้เหมือนความรักของพระเจ้า ที่ประทานให้เราอย่างมากมาย เหมือนน้ำพุที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย ให้เรามาตักตวงความรัก และพระเมตตาของพระองค์ เทียบพระวาจา ของผู้ใด ข้อ และบทใด ใครทราบ กรุณาตอบเมลที ขอบคุณคะ
๗.พ่อได้เพื่อน
ในคืนที่สวดวันแรก พี่ชายคนใหม่ที่แม่พระประทานให้ได้รับทราบข่าวจากที่ตัวน้อยส่งเมล มาร่วมสวดตั้งแต่หกโมงมีสวดพระเมตตา ระหว่างสวดตัวน้อยรู้สึกสัญญาณการประอยู่ของหัวใจ
พี่เขาได้รับพระพรของพระจิตให้รู้พระประสงค์ของพระเจ้าและแม่พระ และภริยาของพี่เขาได้รับพระพรให้เห็นแสงออร่า ปรากฎการณ์ทางจิต และฑูตสวรรค์ได้
“ท่านทั้งหลายจงพยายามแสวงหาพระพรพิเศษที่ประเสริฐยิ่งกว่านี้เถิด ข้าพเจ้าจะขอชี้ทางที่ดีกว่าให้ท่าน” (1โครินธ์ 12:31)
พี่เขาแบ่งปันให้ฟังว่า ครั้งหนึ่งภริยาของพี่เขาได้เห็นปรากฎการณ์การสิ้นใจในศีลในพรของแม่สามี มีดวงสว่างกลม ๆ สีขาวขนาดย่อม ลอยออกมาจากกลางอกของแม่สามี และมีดวงสว่างสีทองขนาดใหญ่กว่า ลอยเข้ามาที่มุมห้องในโรงพยาบาล มารับดวงจิตน้อย ๆ นั้น แล้วจิตดวงน้อยก็ตามจิตดวงใหญ่ไป นำขึ้นสู่เบื้องบน ...
หลังจากสวดพระเมตตาจบ เรามานั่งรำพึงอธิษฐานภาวนาร่วมกัน แล้วพี่เขาก็ได้รับมาว่า พระเยซู พระแม่มารีย์ นักบุญยอแซฟ มารับดวงวิญญาณของพ่อตัวน้อยเช่นกัน (เพราะตัวน้อยสวดวิงวอน พระเมตตา ขอให้พ่อแบบนี้ทุกวัน)
พี่เขาแบ่งปันเปรียบเทียบอีกเรื่องว่า ภริยาของเขายังเคยเห็นคนสิ้นใจที่ไม่ได้เตรียมตัว แล้วตายไปโดยไม่พร้อม จิตไม่ถอดออกจากร่างเป็นดวงกลม แต่เป็นควันสีเทาพวยพุ่งออกจากร่าง ไม่มีอะไรที่สามารถช่วยวิญญาณที่แตกสลายเป็นละอองควันสีเทานั้นได้
ดังนั้น เราจงวางใจในพระเมตตตา พระเจ้าเที่ยงแท้ของเราเถิด
แล้วในวันอังคาร พ่อของพี่เขาก็เสีย ตัวน้อยทราบข่าววันพฤหัสบดี ซึ่งทางพ่อตัวน้อยเพิ่งทำพิธีปลงศพเสร็จ ตอนหัวค่ำได้ข่าวจากพี่ชายของตัวน้อย จึงได้ไปร่วมงานของพ่อพี่เขา ไปถึงเขาก็สวดเสร็จเสียแล้ว จึงไปนั่งสวดพระเมตตาคนเดียว และได้บอกกับพี่เขาว่า
แม่พระประทานให้เราเป็นพี่น้องกัน และคงโปรดประทานให้พ่อของเราเป็นเพื่อนกัน ตัวน้อยจะสวดวิงวอนขอพระเยซู โปรดเมตตา แนะนำพ่อทั้งสองให้รู้จักกัน เขาจะได้เป็นเพื่อนกัน จะได้มีความสุขมากขึ้นอีกนิด ในบ้านของพระบิดาเดียวกัน
๙.เชพจากออสเตเรีย
บ้านที่ตัวน้อยอยู่เป็นบ้านเดิมอยู่มาตั้งแต่พ่อแม่แต่งงานกัน เพิ่งสร้างบ้านใหม่ เมื่อสิบห้าปีที่แล้ว อยู่ใกล้วัด จึงเป็นศูนย์ของพี่น้อง ญาติ ๆ มาพักพิง ระหว่างงานของพ่อ
เมื่อมีคนจะมาหา มาพักพิง ก็ต้องเตรียมบ้าน อันนี้ตัวน้อยทำกับพี่สาวที่มาค้างด้วยได้ เตรียมอาหาร วันแรกก็ซื้อเตรียมไว้ แต่พระเจ้าทรงเมตตากว่านั้น
แฟนของตัวน้อยที่ไปเรียนและทำงานออสเตเรีย ได้กลับมาช่วงนี้พอดี จึงมาร่วมงานสวดตั้งแต่คืนแรก
และวันที่สอง สามของการสวด ได้ทำอาหารเย็นเตรียมไว้ และดูแลปิดบ้านให้ เพราะตัวน้อยต้องรีบออกไปสวด และต้อนรับผู้มาร่วมงาน พี่ ๆ หลาน ๆ ญาติ หรือแม้แต่เพื่อน ๆ ของตัวน้อยต่างชมว่าอร่อย มาก ๆ และได้แบ่งกลับไปรับประทานต่อที่บ้านอีกด้วย
๑๐. แม่ให้อภัย
แม่ของตัวน้อยไม่ได้มาร่วมงานพ่อเลย เพราะแม่ไม่อยากมา เนื่องด้วย สุขภาพที่ไม่ดี เดินไม่ไหว นั่งไม่ทน และไม่มีใจ ด้วยความรู้สึกของแม่ เหมือนถูกพ่อห่างเหิน เพราะพ่อไปทำงานไกลบ้าน ตั้งแต่ตัวน้อยเรียนจบ พ่อก็ไม่เคยกลับบ้านอีกเลย ตัวน้อยซื้อคอนโดให้พ่ออยู่ ต่อมาพี่ชายซื้อที่ที่เขาใหญ่ ก็ปลูกบ้านให้พ่อปลูกอะไรเรื่อยเปื่อย
พ่อของตัวน้อยชีวิตคงคล้ายโยบ พ่อเป็นคนเก่ง เป็นคนดี เป็นคนศรัทธา แต่ทำอะไรไม่ประสบความสำเร็จ ส่วนหนึ่งเพราะเชื่อคนง่าย ทำให้ถูกหลอกเป็นประจำ แต่พ่อไม่เคยทิ้งพระ พ่อยังศรัทธา และทำกิจกรรมศรัทธาเสมอ
เรื่องนี้ตัวน้อยได้ยินจากคุณพ่อที่มาจากวัดทางปากช่อง ได้กล่าวถึงพ่อให้คุณพ่อที่มาร่วมปลงศพฟัง ในโต๊ะอาหารกลางวันของเหล่าคุณพ่อ และตัวน้อยได้ยินว่า พ่อมีส่วนช่วยทำให้กลุ่มกิจกรรมศรัทธาของทางวัดที่ปากช่องเข้มแข็งขึ้น และพี่ชายของตัวน้อย ก็ได้มอบรถของพ่อให้คุณพ่อใช้ในกิจการต่าง ๆ ต่อไป แม้ในยามจะจากไป พ่อก็เจ็บปวดทรมาน เหมือนได้ร่วมพระทรมาน และชดใช้บาป ด้วยพระเมตตา ตัวน้อยเชื่อ และวางใจในพระเยซู ว่าพ่อของตัวน้อยได้ไปสวรรค์
แม่ของตัวน้อยคงรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง ให้เลี้ยงดูลูกทั้งห้าตามลำพัง แม่บอกกับตัวน้อยในวันแรกของการสวด ว่า “แม่ไม่ให้อภัยพ่อ ที่พ่อทำให้แม่ลำบาก และทิ้งแม่” ตัวน้อยบอกกับแม่ว่า “ถ้าแม่ไม่ให้อภัยพ่อ พระเจ้าก็จะไม่อภัยในบาปของแม่เช่นกัน”
แล้วในวันต่อมา แม่ก็บอกกับตัวน้อยว่า แม่ให้อภัยพ่อแล้ว
ว้าว ....ว้าว.....ดีใจจังที่แม่เชื่อตัวน้อย แม่เชื่อด้วยพระวาจาที่พระเยซูเจ้าทรงตรัสไว้ผ่านทาง คำพูดของตัวน้อย เย้..เย....
จากทั้งสิบข้อ เป็นพระเมตตาอันหาที่สุดมิได้จริง ๆ แม้แต่พี่ ๆ ของตัวน้อย ที่เพื่อนสมัยเรียน เพื่อนทำงาน แม้แต่เจ้านาย มากันอย่างมากมาย เกินความคาดหมายจริง ๆ
แม้ในยามสูญเสีย ความรักจากพระเจ้า ความรักจากใคร ๆ หลั่งใหลมาจนล้นใจ ขอนมัสการ โมนทนาขอบพระคุณพระเจ้าสุดจิตสุดใจ
พระเจ้าทรงรักเรามากมายขนาดนี้ เห็นไหมคะ พระองค์ทรงทำเพื่อลูกคนนี้ของพระองค์ขนาดไหน
พระเจ้าทรงรักทุกคน ผู้ที่รักมาก ย่อมได้รับมาก
กรุณารักพระเจ้า ให้มากกว่าที่ตัวน้อยรักนะคะ เพราะตัวน้อยยังรู้สึกว่ายังรักพระเจ้าไม่มากพอ ยังทำกิจการถวายพระองค์น้อยไป ถ้าเทียบกับสิ่งต่าง ๆ ที่พระองค์ประทานให้ อย่างน้อยหมั่นสวดภาวนา เพื่อคนทั้งโลก จะได้รับรู้ รับรัก พระเจ้า และมามีชีวิตเพื่อพระเจ้าที่รักเรายิ่งนัก และเพื่อสวรรค์บ้านแท้นิรันดรกันเถิด....
เราทุกคนมิได้มีบิดาคนเดียวดอกหรือ พระเจ้าองค์เดียวได้ทรงสร้างเรามิใช่หรือ แล้วทำไม เราจึงทรยศต่อกัน และกัน มาลาคี 2:10
พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า “เขาทั้งหลายจะเป็นคนของเรา เป็นกรรมสิทธิ์ของเรา ในวันที่เราจะประกอบกิจ และเราจะไว้ชีวิตคนเหล่านี้ ดังไว้ชีวิตบุตรของเขา ผู้ปรนนิบัติเรา มาลาคี 3:17
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงลงมาจุติในเราแต่ละคน เมื่อเราน้อมรับพระวาจาเข้ามาในเรา จากหนังสือ ลูกมีหนังสือของพ่อไหม หน้า 15
ผู้ที่ดำเนินชีวีตตามพระวาจา ย่อมเป็นสุข สดุดี 118:11
ฟ้าดินจะสูญสิ้นไป แต่พระวาจาจะไม่สูญสิ้นไปเลย ลูกา 21:33
ขอพระเจ้า ทรงช่วยท่านให้รอดพ้นเถิด เดเนียล 6:17
GOOD NIGHT N MAY GOD BLESS U . KA
ลูกแกะตัวน้อย.
16. 03 . 2012 เขียนเสร็จ.
26 . 04. 2555 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่วัน อาทิตย์ กับ เรื่องที่51: รอยยิ้มของพ่อ
==========================================
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น