วันพุธที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

เรื่องที่ 102: นกแก้ว นกขุนทอง

102.สวัสดีคะ  ผู้อ่านที่รัก
                ตอนนี้  เก้าโมงเช้า  ของวันพฤหัสบดีที่  29 พย. 55  ตัวน้อยเริ่มงานเขียนทักทายผู้อ่านที่รัก  เหมือนเวลาเริ่มงานของพนักงานบริษัทเลย  แต่....  งานของตัวน้อย  เป็นงานเพื่อ....พระเจ้า  และแอบหวังในใจ  ขอมีส่วนในแผนการณ์ของพระองค์ในการช่วยให้ทุกวิญญาณได้รอดไปสวรรค์ .....
                ดูข่าวตอนเช้าระหว่างรับประทานอาหารเช้า  มีแต่เรื่องให้น่าเศร้าใจ  การทะเลาะเบาแว้ง ภัยพิบัติทั้งโลกร้อนจนมีคนเสียชีวิตมากมาย  ภัยจากเทอร์นาโด  ไฟไหม้โรงงาน ฯลฯ อีกมากมาย  อ้อ...เมื่อวาน  มีคลิปน่ารักมาก ๆ เรื่องหนึ่ง  ไว้จะจัดเต็มในเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ
                แม้แต่ไบเบิ้ลไดอารี่ 2012  ช่วงนี้  จะเป็นพระวารสาร  แห่งการส่งสัญญาณถึงการสิ้นโลก  และโลกใหม่  เหมือนกับ เป็นสัญญาณจากสวรรค์  ให้เราเตรียมพร้อมอยู่เสมอ เพราะใกล้คริสตมาสแล้ว  เพื่อการเตรียมรับการบังเกิดของพระคริสตเยซูอีกครั้งในชีวิต  ในวิญญาณ ของเรา ด้วยการสำนึกกลับใจ  และมีชีวิตใหม่ในพระองค์
 ตัวน้อยจะสวดก่อนนอนทุกวัน  ประมาณว่า  “ข้าแต่พระเจ้าผู้พระทัยดี    ลูกขอขอบคุณสำหรับวันนี้  เป็นวันที่มีความสุขอีกวัน  ลูกขอโทษ  หากลูกยังทำดีไม่พอ  ขอพระองค์สอนลูก  ให้ทำได้ดีขึ้นในทุกวัน  ขอให้ลูกนอนหลับในพระพรแห่งความรัก  และเมตตาของพระองค์  อาแมน. 
                ตัวน้อยแอบคิดว่า  พรุ่งนี้จะตื่นขึ้นมาอีกไหมน้า  ถ้าไม่ตื่น  แล้วมีพระเยซูเจ้า  แม่พระ  และนักบุญยอแซฟ มารับไปสวรรค์  ตัวน้อยจะมีความสุขมากเลย  ที่ได้รับตามที่สวดภาวนาวิงวอนขออยู่เสมอ  แต่เมื่อตื่นขึ้นมา  มีชีวิตอีกวัน  ก็คิด....วันนี้จะทำอะไร  ถวายพระเจ้าดี  ตอนนี้   ก็ดูแลพี่น้องใกล้ตัว  เลี้ยงกายด้วยอาหารประจำวัน  เลี้ยงวิญญาณด้วยการสวดภาวนา ไปมิสซา  และรับศีลมหาสนิท  ...  ทุกวัน
                วันนี้พิเศษหน่อย  เพราะนอกจากทุกวันจันทร์ สิบเอ็ดโมง ที่จะต้องทำงานรับใช้แม่พระ  คือไปสวด  และเยี่ยม  ตามบ้านในหมู่บ้านแล้ว  วันนี้  เราก็ไปสวดเพิ่มอีกวัน  เพราะ  เรามีลูกค้ามากขึ้น  เอ๋....  หมายถึงมีผู้ขอให้เราไปสวดที่บ้านเพิ่มขึ้น  ซึ่ง เป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่งนัก  ชาวสวรรค์คงยินดีกันน่าดู  ที่มีคนศรัทธา  ใช้เวลาในการสวดภาวนาก็ดีกว่า  ใช้เวลาทำอะไรที่ไร้สาระ  หรือไปทำบาป  ใช่ไหมคะ....
                จากนั้น  เราจะไปเยี่ยมพี่พลมารีย์ที่ป่วยด้วยโรคมะเร็งตับอ่อนที่โรงพยาบาลกัน  บ่ายกลับบ้าน  ก็ทำน้ำผลไม้สกัดกาก  สวดพระเมตตาตามปกติ  เหมือนทุกวัน        
แล้ววันนี้ที่พิเศษกว่าทุกวัน  เพราะ  เย็นนี้  ตัวน้อยจะแสดงฝีมือ  อันไม่ค่อยมี  ทำกับข้าวเอง  เพราะเมื่อวันวาน  เราสามคน พี่น้องกลุ่มวิถีชุมชนบ้านตัวน้อย  ทำน้ำพริกปลาทูกัน  อร่อย...ม๊าก ๆ.....    ช้อยไม่ต้องรำ  เพราะรำเอง 555   ลืมตัวอีก  แล้ว...  พระเจ้าทรงสอนให้ถ่อนตน
 ตัวน้อยเริ่มเบื่ออาหารสำเร็จ แล้ว  เลยจะลองทำเอง  เมนูเย็นนี้.....แท่น ..แทน...แท้น.....  สปาเกตตี้  ผัดโหระพากุ้ง  และไก่  กับสลัดผักที่เพื่อนนำมาสมทบ  จะอร่อยหรือไม่  ไม่อาจรับประกัน  แต่พี่น้องที่น่ารัก  ก็คงจะบอกว่า  อร่อย  และรับประทานจนหมด  เพราะ.....ตัวน้อยใส่ใจ  กับความรักลงไปด้วย..... แฮะ..แฮะ.... ผู้อ่านที่รักของตัวน้อยอยากชิมฝีมือตัวน้อยบ้างไหมค้า....
ข้าแต่พระเจ้าผู้พระทัยดี  ขอขอบคุณพระเจ้าที่ให้ลูกมีชีวิตอีกวัน  และขอให้ลูกทำให้ทุกวันเป็นวันที่ดี   และมีความสุข  ด้วยความรักและพระเมตตาของพระองค์โอบอุ้ม  เลี้ยงดู  และพิทักษ์คุ้มครอง  และขอให้ลูกนำความรัก  และพระเมตตาของพระองค์  แบ่งปัน  แจกจ่ายไปให้กับผู้อื่นด้วย  เทอญ   อาแมน.
ข้าพเจ้าเห็นฑูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งลงมาจากสวรรค์   มีอำนาจยิ่งใหญ่  ทำให้แผ่นดินสว่างจ้า  ด้วยความรุ่งโรจน์ของเขา  เขาร้องตะโกนเสียงดังว่า  บาบิโลนล่มแล้ว  บาบิโลนนครใหญ่ ล่มแล้ว  กลายเป็นที่อาศัยของบรรดาปีศาจ  เป็นที่ขังบรรดาจิตโสโครก  เป็นที่ขังบรรดานกโสกโครก  และเป็นที่ขังสัตว์ร้ายโสโครก และน่ารังเกียจทั้งหลาย ....”  วิวรณ์ 18:1-3
ฑูตสวรรค์กล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า  “จงบันทึกลงไปว่า  ผู้ที่ได้รับเชิญมาในงานวิวาห์มงคลของลูกแกะย่อมเป็นสุข”  วิวรณ์ 19:9
อาแมน.
เอาหล่ะคะ  ตอนนี้เชิญอ่าน
เรื่องที่ 102: นกแก้ว  นกขุนทอง
จงประกาศความเมตตาอันสุดจะหยั่งถึงของเราต่อชาวโลก [1143] ข้อความจากหนังสือ  สาร  และกิจศรัทธาต่อพระเมตตา  หน้า 29
เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว (11 พย.55)  เมื่อตัวน้อยเข้าประชุมพลมารีย์  นอกจากงานสวดตามบ้านแล้ว  ตัวน้อยได้รับมอบหมายให้ไปเยี่ยมคนป่วยในหมู่บ้านด้วย
                วันเสาร์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555  ตัวน้อยและเพื่อนกลุ่มวิถีชุมชนบ้านของตัวน้อยสามคนจึงได้เดินไปเยี่ยมกัน
                เมื่อไปถึง  เคาะประตู  ตัวน้อยพูดว่า  “สวัสดีคะ  พลมารีย์มาเยี่ยมคะ”
                คุณลุงคนนี้ป่วยเป็นโรคเบาหวาน  เพิ่งตัดเท้า เหลือครึ่งแข้ง  นอนอยู่บนเตียงใส่ผ้าอ้อม  ไม่ได้ใส่เสื้อ  คุณลุงผอมมาก  มีแต่หนังหุ้มกระดูกซี่โครง  เหมือน  พระเยซูเจ้าบนไม้กางเขนเลย
                ตัวน้อยสวัสดีคุณลุง  และคุณป้า  เข้าไปใกล้ทักทายว่า  “จำหนูได้ไหม  หนูมาเยี่ยมเป็นครั้งที่สามแล้ว  ครั้งก่อนที่โรงพยาบาลที่คุณพ่อมาทรงศีลฯ”
                คุณลุงเหมือนจะรับรู้  แต่คุณป้าภรรยาคุณลุง  จำได้  ตัวน้อยทักคุณลุง  ว่า “เป็นอย่างไรคะ  ตอนนี้  คุณลุงเป็นพระเยซู  ทำให้พวกเราได้มีโอกาสมาเยี่ยม”  ด้วยพระวาจาที่ว่า  “ทุกสิ่งที่ท่านได้ทำ กับพี่น้องเราที่ต้อยต่ำ  ท่านได้ทำกับตัวของเราเอง  มัทธิว 25:35-40
                เราพูดคุยกันถึงอาการ  การดูแลรักษา  คุณป้าแบ่งปันให้เราฟังว่า  “ไปโรงพยาบาล  ได้รับการดูแลรักษาจากคุณหมอที่เก่ง ๆ ทั้งนั้น  ค่ารักษาพยาบาลก็ใช้สิทธิ์บัตรทอง  ต้องจ่ายบางส่วนก็ไม่มาก  ลูกชายทำงานอยู่ไกล  มาเยี่ยมทุกวันอาทิตย์  ให้เงินได้ใช้จ่าย  คุณพ่อก็มาส่งศีลฯ ตลอด”
                พี่คนที่ไปด้วยกัน  ก็แบ่งปันว่าทั้งคุณลุง  คุณป้า  เป็นคนศรัทธา  คุณป้าก็เป็นพลมารีย์  เมื่อคุณลุงแข็งแรง  ก็ไปวัด  ทำนพวารพระมารดานิจจานุเคราะห์  กันตลอด”
                ตัวน้อยได้ยิน  ได้ทราบแบบนี้ก็ยินดี  ดีใจยิ่งนัก  ตัวน้อยจึงแบ่งปันว่า  “เมื่อคุณลุง  คุณป้าแข็งแรง  คุณลุง คุณป้า  ไปวัด  ไปหาพระ  เมื่อคุณลุงป่วย  พระเยซู  และแม่พระมาเยี่ยมคุณลุง  คุณป้าบ้าง”
                ทั้งคุณลุง  คุณป้า  ดูแก่เฒ่า  แต่คุณป้ายังแข็งแรง ดูแลคุณลุงได้  แม้ต้องรับประทานยาเป็นตะกร้า  เพราะเป็นทั้งความดันโลหิตสูง  เบาหวาน  คลอเลสโตรอลสูง    เป็นคู่สามีภรรยาที่น่ารัก  เป็นแบบอย่างแห่งความศรัทธาจริง ๆ   และพระเจ้าก็ทรงเลี้ยงดูลูกที่น่ารักของพระองค์อย่างไม่ขาดสิ่งใดจริง ๆ
                แล้วตัวน้อยก็ถาม  “คุณป้าเป็นพลมารีย์  แล้วสวดพระเมตตาด้วยหรือเปล่า  ดูเหมือนคุณป้าไม่ได้สวด
 ตัวน้อยจึงแบ่งปันว่า  รักแม่ก็ต้องลูก รักลูก  ก็ต้องรักแม่ใช่ไหมคะ”  คุณป้าพยักหน้ารับ  ดังนั้น  รักแม่พระ  ก็ต้องรักพระเยซู   รักพระเยซู  ก็ต้องรักแม่พระใช่ไหมคะ......  หนูอยากขอให้คุณป้าสวดพระเมตตาด้วย  เพราะพ่อของหนูเพิ่งเสีย  หนูสวดพระเมตตาให้พ่อเสมอ  หลังจากที่คุณพ่อเสีย  หลานสาวลูกพี่ชายของหนู  เล่าให้หนูฟังว่า  “ปู่มาหาหนู  ได้ยินเป็นเสียง  ปู่สอนหนูสวด  และส่งหนูเข้านอน  อาทิตย์ละครั้ง  ห้าสัปดาห์ต่อกัน  พ่อของหนู  ก็เป็นคนบาป  แต่ด้วยพระเมตตา  หนูเชื่อว่า  พ่อหนูได้ไปสวรรค์  โดยไม่ต้องผ่านวิญญาณในไฟชำระ
แล้วมีอีกคนนะคะ  ที่ได้รับอัศจรรย์จากพระเมตตา  เป็น  คนที่หนูรุ้จัก เมื่อไปแสวงบุญครั้งแรก ฉลองแม่พระลาวาง  ที่เวียดนาม เป็น คนที่เป็นคนศรัทธามาก ๆ มีเวลาจะร้อยสายประคำ  เพื่อแจกให้คนที่ขอ  หรือมอบให้ทางวัดนำไปขาย  นำเงินเข้าวัด  เขาแบ่งปันให้หนูฟังว่า  “ มีอยู่วันหนึ่ง  เขาไปซื้ออุปกรณ์  ร้อยสายประคำที่สำเพ็ง   อยู่ ๆ เขาก็เป็นลม  ลูกที่ไปด้วยจึงนำส่งโรงพยาบาล  ซึ่งเมื่อถึงโรงพยาบาลเครื่องวัดชีพจร  ไม่มีสัญญาณของชีพจรแล้ว  ทางการแพทย์  ถือว่าเสียชีวิตแล้ว   แต่เขายังมีสติอยู  เขาสวดในใจว่า  พระเยซูเจ้าข้า  ลูกวางใจในพระองค์ ๆ ๆ พระเยซูเจ้าข้า  ลูกยังร้อยสายประคำ  สำหรับงานฉลองวัดไม่เสร็จเลย  ขอให้ลูกทำงานของพระองค์ให้เสร็จก่อนได้ไหม  พระเจ้าข้า   พระเยซูเจ้าข้า  ลูกวางใจในพระองค์”  แล้วชีพจรเขาก็กลับมา  และมีชีวิตที่ศรัทธา  เป็นคนดี  เป็นผู้ใหญ่ที่น่ารัก  น่าเคารพ  เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปลายเมษายน 53  ผ่านมาสองปีเจ็ดเดือนแล้ว   และเจ้าของเรื่องจริงนี้ยังมีชีวิตอยู่ และสุขสบายดี
                หนูจึงอยากขอให้คุณป้าสวดพระเมตตาด้วย  วันนี้เราสวดด้วยกันนะคะ”
                ตัวน้อยขอถือโอกาสแบ่งปันบทสวดที่ตัวน้อยชอบมาก ๆ และสวดทุกวันกับเพื่อนกลุ่มวิถีชุมชนบ้านตัวน้อย  ตอนช่วงบ่ายที่เรามาทำน้ำผลไม้สกัดกาก  เพื่อรักษาฟื้นฟูร่างกายที่เจ็บป่วยให้แข็งแรงด้วยกัน   เราสวดบทภาวนาบ่ายสามโมง  นพวาร  และสายประคำพระเมตตา และบทสวดอื่น ๆ ราวครึ่งชั่วโมง ถึงหนึ่งชั่วโมงแล้วแต่ว่า  วันนั้นมีเวลาแค่ไหน
                บทสวดที่ตัวน้อยชอบมาก ๆ ในตอนนี้  คือ
บทภาวนาในยามทุกข์ทรมาน
ข้าแต่พระเยซูเจ้า  โปรดอย่าปล่อยให้ลูกทนทุกข์เพียงลำพังเลย  พระองค์ทรงทราบดีว่า  ลูกอ่อนแอเพียงไร  ลูกนั้นน่าเวทนาเหลือประมาณ  ตัวลูกเองคือความร้างเปล่า  ดังนั้น  ถ้าพระองค์ปล่อยลูกไว้เพียงลำพัง  ลูกต้องพลาดพลั้งแน่นอน
พระองค์เจ้าข้า  ลูกเป็นเพียงเด็กทารก  ลูกจึงไม่อาจมีชีวิตอยูได้ด้วยตัวเอง  อย่างไรก็ดี  ต่อให้ลูกถูกทอดทิ้ง  ลูกก็วางใจ  ลูกวางใจโดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของตัวลูกเอง  ลูกวางใจในพระองค์  และตัวลูกเองกำลังเปลี่ยนสภาพทั้งครบให้เป็นความวางใจ  บ่อยครั้งที่ลูกไม่คำนึงถึงสิ่งที่ลูกรู้สึก  โปรดอย่าลดทอนความทุกข์ของลูกลงเลย  แต่โปรดประทานเรี่ยวแรงให้ลูกแบกรับได้  พระองค์เจ้าข้า  โปรดกระทำต่อลูกตามที่พระองค์พอพระทัยเถิด  แต่โปรดประทานพระหรรษทานให้ลูกสามารถรักพระองค์ได้ในทุกสถานการณ์  และทุกกรณี  พระองค์เจ้าข้า  โปรดอย่าลดทอนความขมขื่นของลูกลงเลย  แต่โปรดประทานเรี่ยวแรงให้ลูกสามารถรับทนจึงถึงที่สุดเถิด [1489]
บทสวดจากหนังสือสาร  และกิจศรัทธาต่อพระเมตตา  หน้า 87
บทภาวนาขอพระเมตตาเพื่อการรักษาโรค
พระเยซูเจ้าข้า  หากเป็นพระประสงค์อันแท้จริงของพระองค์แล้ว  ขอให้พระโลหิตอันบริสุทธิ์  และสมบูรณ์ด้วยพระพลานามัยของพระองค์นั้น  ไหลเวียนในร่างกายที่เจ็บป่วยของลูก ขอให้พระวรกายอันบริสุทธิ์   และสมบูรณ์ด้วยพระพลานามัยของพระองค์  ฟื้นฟูสุขภาพที่อ่อนแอของลูก  และขอให้ลูกมีจิตใจที่เบิกบานผ่องใส  เต็มเปี่ยมได้พลังชีวิต   [1289]
บทสวดจากหนังสือสาร  และกิจศรัทธาต่อพระเมตตา  หน้า 88
บทภาวนาเพื่อการน้อมรับพระประสงค์ของพระเจ้า
ข้าแต่พระเยซู  ผู้ทรง ถูกตรึงบนไม้กางเขน  ลูกวิงวอนพระองค์  โปรดเมตตาประทานพระหรรษทานให้ลูกปฏิบัติ  ตามพระประสงค์ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งของพระบิดาเจ้าอย่างเคร่งครัด  ในทุกกรณี  ทุกเวลา  และทุกสถานแห่งหน  และยามใดที่ดูเหมือนว่า พระประสงค์ของพระเจ้าเป็นเรื่องยากเกินทน  จนลูกมิอาจสนองรับได้  ยามนั้น  ลูกขอวิงวอนพระองค์  พระเยซูเจ้าข้า  โปรดประทานพระอานุภาพ  และพลานุภาพจากรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์แก่ลูก  และให้ลูกกล่าวย้ำร่ำไปว่า  “พระประสงค์ของพระองค์จงสำเร็จเถิดพระเจ้าข้า”  ข้าแต่พระผู้ไถ่โลก  พระผู้ปรารถนาให้มนุษย์ได้รอดพ้น  ทรงละเลยพระองค์เอง  แม้แต่ในยามที่พระองค์ทรงเจ็บปวดทรมานแสนสาหัส  พระองค์กลับทรงคำนึงถึงแต่ความรอดพ้นของวิญญณทั้งหลาย  ข้าแต่พระเยซูผู้ทรงเปี่ยมด้วยความเมตตาสงสาร  โปรดประทานพระหรรษทานให้ลูกลืมตัวตนเอง  ให้ลูกมีชีวิตอยู่เพียงเพื่อวิญญาณทั้งหลาย  โดยร่วมมือกับพระองค์ทำงานเพื่อความรอด  ตามพระประสงค์ของพระบิดาเจ้า ... [1265]
บทสวดจากหนังสือสาร  และกิจศรัทธาต่อพระเมตตา  หน้า 90
มีพี่พลมารีย์คนหนึ่งซึ่งศรัทธามาก ๆ  ป่วยเป็นมะเร็งที่ตับอ่อน  พี่เขายังอยากมีชีวิตอยู่  แต่ไม่มีทางรักษา  พี่เขาต้องทรมานมาก ๆ จากการที่เซลมะเร็งผลิตน้ำออกมา  ทำให้ท้องพี่เขาใหญ่ เหมือนคนท้องแปดเก้าเดือน  สามสี่วันที  ก็ต้องไปเจาะน้ำออก   ท้องก็ยุบ  และเซลมะเร็งก็สร้างน้ำขึ้นมาให้ท้องที่เขาใหญ่ขึ้นมาอีก  รับประทานก็ไม่ได้  นอนก็อึดอัด  ตัวน้อยจะโทรศัพท์ถาม  ถ้าพี่เขาอยู่บ้าน  ตัวน้อยจะทำน้ำผลไม้สกัดกาก  เผื่อพี่เขา  และทำน้ำไข่ขาว  ส่งไปให้พี่เขารับประทานด้วย  ....
                เมื่อพี่เขาอยู่โรงพยาบาลนาน  ตัวน้อยจะโทรศัพท์ไปเยี่ยม  และสวดให้พี่เขาทางโทรศัพท์  พี่เขาบอกว่า  “พี่สวดไม่ค่อยไหว”  ตัวน้อยก็บอก  “ไม่เป็นไร  ขอให้พี่ฟัง  และร่วมใจกันภาวนา” 
                ตัวน้อยเป็นคนล้น  จัดบทภาวนานไปหน่อย  ประมาณสิบห้านาที  ได้ยินเสียงร้อง.... ครวญคราง  พี่เขาคงไม่สบายตัว  ตัวน้อยรู้สึก....  ทำถูก  หรือ ทำผิด  กันแน่นะนี่.... รบกวน  ..ทรมานพี่เขา  เพราะความรัก  และความหวังดีหรือเปล่า
                คราวนี้  พอสวดให้คุณลุง  ตัวน้อยเชื่อว่า  แม้ร่างกายอ่อนแอ  อาจรับไม่ไหว  แต่จิตวิญญาณของเขาก็พร้อมจะรับคำภาวนา  เสียงภาวนา  จะเข้าสู่จิตสำนึก  และหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของเขา
                ตัวน้อยนำสวดสามสามบทข้างต้น  แล้วร้องเพลงพระเมตตา  สวดต่ออีกสองสามบท  แล้วร้องเพลงแม่พระ เพื่อไม่ให้คุณลุงเหนื่อย  หรือเบื่อ   และเมื่อสวดจบ  ตัวน้อยขอให้คุณลุงคุณป้าตั้งใจวอนขอเป็นพิเศษ  ตัวน้อยก็ภาวนา  ขอให้คุณลุงอดทนรับการชำระนี้  จนกว่าจะถึงวันที่พระเยซูมารับไปสวรรค์  และได้รับชีวิตนิรันดร
                ตัวน้อยเห็นผิวหนังหุ้มซี่โครงของคุณลุงแห้งมาก เป็นแผ่น ๆ เป็นขลุย  ตัวน้อยจึงถาม คุณป้าทาอะไรให้คุณลุงหรือเปล่า  คุณป้าบอกว่า “ทาโลชั่น  และทาแป้งให้”  ตัวน้อยจึงแนะนำว่า  หลังเช็ดตัว  ให้ทาเบบี้ออยดีกว่า  เหมือนผิวที่ถูกฉายแสงของตัวน้อย  แห้งเป็นขลุยบ้างแล้ว  คุณหมอแนะนำให้ทาเบบี้ออย  หนูจึงขอแนะนำให้คุณป้าทาเบบี้ออย  หลังเช็ดตัว  ผิวหมาด ๆ ไม่ต้องใช้เบบี้ออยมาก  ลูบโปะเบา ๆ แล้วทาแป้ง  ผิวของคุณลุงจะได้ชุ่มชื้น  เพราะผิวแห้งจะทำให้คัน  เกา แล้วเดี๋ยวเป็นแผล  จะยุ่งกันใหญ่”
                คุณป้าเขายิ้มรับ  และตัวน้อยถามว่า  มีบทสวดพระเมตตาหรือยัง  คุณป้าตอบว่า  “เคยมี  แต่หายไปตอนน้ำท่วม  ไม่รู้เก็บไว้ที่ไหน”   ตัวน้อยจึงมอบให้ไปหนึ่งเล่ม  พร้อมกับพับหน้า บทภาวนาพระเมตตาบ่ายสามโมง  และบทภาวนาขอพระเมตตาเพื่อการรักษาโรค  หวังในใจ  อย่างน้อย  คุณป้า  จะสวดสองบทนี้ให้คุณลุงฟังทุกวัน
เมื่อลากลับบ้าน  ตัวน้อยบอกับคุณลุงว่า  “ ถ้าคุณลุงสวดไม่ไหวนะคะ  ขอให้สวดประโยคที่สั้นที่สุดว่า  พระเยซูเจ้าข้า  ลูกวางใจในพระองค์  นะคะ   แล้วเราสามคนก็สวัสดี  ลากลับบ้าน
                ตัวน้อยเหมือนนกแก้ว นกขุนทอง  ประกาศข่าวดีไปเรื่อย  คนชอบก็มี  คนขัดหูก็มี  ดีที่คุณพ่อท่านหนึ่งได้กรุณาสอนและให้กำลังใจตัวน้อยไว้ว่า “ เราชี้แนะด้วยพระวาจาของพระเจ้าได้ ชาวยิวที่ไม่เชื่อพระเยซูก็มีมากมาย   เขาจะทำหรือไม่  เขาต้องรับผิดชอบการกระทำของเขาเอง  ดังนั้น  ทำดีต่อไป  ประกาศพระวาจาของพระเจ้าต่อไป  ด้วยวาจา  การกระทำ จากหัวใจที่รักพระเจ้า   และรักเพื่อนมนุษย์  ทำต่อไป  และต่อไป  เรามีพันธกิจ  ต้องช่วยทุกวิญญาณให้รอดไปสวรรค์  แต่ด้วยพระเมตตาของพระเจ้าที่ให้เรามีอำเภอใจ  ให้มีเจตจำนงเสรี  ขึ้นอยู่กับเราแต่ละคนว่าจะเลือกดำเนินชีวิตอย่างไร.....”
ลิ้นนั้นไม่มีมนุษย์คนใดทำให้เชื่องได้  ลิ้นเป็นสิ่งที่ชั่วร้ายที่ควบคุมไม่ได้  มีพิษร้ายถึงตาย  ยากอบ 3:8
จงขอเถิด  แล้วท่านจะได้รับ ...เพราะคนที่ขอย่อมได้รับ  มัทธิว 7:7-8
เราให้บัญญัติใหม่แก่ท่านทั้งหลาย  ให้ท่านรักกัน   เรารักท่านทั้งหลายอย่างไร  ก็จงรักกันอย่างนั้นเถิด  ยอห์น 13:34
จงเป็นผู้เมตตากรุณาดังที่พระบิดาของท่านทรงเมตตากรุณาเถิด  ลูกา 6:36
เราเรียกร้องให้ลูกปฏิบัติกิจเมตตาซึ่งควรเกิดจากความรักที่ลูกมีต่อเรา  ลูกควรมีใจเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์  ทุกเวลา  และทุกสถานที่  ลูกไม่ควรหลีกเลี่ยง  หรือพยายามหาข้อแก้ตัวที่จะไม่ทำกิจการเหล่านี้.....แม้ความเชื่อที่แข็งแกร่งที่สุดก็ไร้ผล  หากปราศกิจการ [1317]
ข้อความจากหนังสือสาร  และกิจศรัทธาต่อพระเมตตา  หน้า 23
เรายินดีอย่างยิ่งที่ได้ร่วมสนิทเป็นหนึ่งเดียวกับวิญญาณทั้งหลาย  ลูกรัก  จงรู้ไว้เถิดว่า  เมื่อเราเข้ามาในดวงใจมนุษย์ทางศีลมหาสนิทนั้น  มือของเราเต็มไปด้วยพระหรรษทานนานัปการ   ซึ่งเราต้องการมอบให้วิญญาณนั้น   แต่วิญญาณนั้นไม่สนใจเราเลย  พวกเขาทิ้งเราไว้ตามลำพัง  และไปวุ่นวาย กับเรื่องอื่น ๆ เราเศร้าใจยิ่งนักที่วิญญาณทั้งหลายจำองค์ความรักไม่ได้   พวกเขาปฏิบัติต่อเราเสมือนวัตถุไร้ชีวิต [1385]
ข้อความจากหนังสือสาร  และกิจศรัทธาต่อพระเมตตา  หน้า  46
เมื่อวิญญาณหนึ่งเข้ามาหาเราด้วยความวางใจ  เราจะมอบพระหรรษทานแก่เขาอย่างอุดม  จนวิญญาณนั้น ไม่สามารถกักเก็บไว้เพียงภายในตนเองได้  แต่จะเผยแผ่พระหรรษทานนั้นออกไปให้วิญญาณอื่น ๆ ด้วย [1076]
ข้อความจากหนังสือสาร  และกิจศรัทธาต่อพระเมตตา  หน้า 67
ลูกรัก  เสียงอวยพรของคนยากจนที่เขาถวายพรแก่เรา  เมื่อออกจากประตูนี้  ดังไปถึงหูเรา  เราพอใจความเมตตาสงสารของลูกซึ่งอยู่ในขอบเขตของความนบนอบ  และด้วยเหตุนี้เราจึงลงมาจากบัลลังก์ของเรา  เพื่อชื่นชมผลบุญแห่งความเตตาของลูก [1312]
ข้อความจากหนังสือสาร  และกิจศรัทธาต่อพระเมตตา  หน้า  68
ผู้ที่ไม่ยอมผ่านประตูแห่งพระเมตตาของเรา  ก็ต้องผ่านประตูแห่งความยุติธรรมของเรา [1146]
ข้อความจากหนังสือสาร  และกิจศรัทธาต่อพระเมตตา  หน้า  71
พระเยซูเจ้าข้า  ลูกวางใจใพระองค์
อาแมน.
17.11.2555  เขียนเสร็จ.
 29.11.2555  เขียนเพิ่มและส่งเมล
พบกันใหม่   วันพฤหัสบดี กับ เรื่องที่ เรื่องที่ 103:  ผู้รับใช้ ของผู้รับใช้   ของผู้รับใช้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น