วันพฤหัสบดีที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เรื่องที่53: กำลังใจ

53.สวัสดีคะ  ผู้อ่านที่รัก
                วันนี้ (12 พค. 55)  ตัวน้อยทำทัวร์เป็นวันที่สี่  หลังจากหยุดมาเดือนครึ่ง  เพื่ออบรมครูคำสอน และศาสนสัมพันธ์ ได้กลับมา ทำงานทัวร์ สนุกมาก มีความสุขมาก  แม้จะร้อนมาก ๆ  คุยกับลูกทัวร์  เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ  แววตาที่มองมา  คือคนที่รัก  และรู้สึกดีต่อกัน
  ตัวน้อยดีใจ  ที่ได้รับความรักตอบ  เพราะตัวน้อยรักลูกทัวร์ก่อนแล้ว  เหมือนพระเจ้าที่ทรงรักเราก่อน   ขอให้ช่วยกัน เป็นคนที่เต็มเปี่ยมด้วยความรัก และแบ่งปันความรักให้กับผู้อื่น   ทำให้ผู้คนได้รับรู้  และเปิดใจรับความรักของพระเจ้ากันนะคะ
  ยังเหลือเวลาอีกสองวัน  ตัวน้อยจะค่อย ๆ หว่านความรักของพระเจ้า ลงในจิตใจของลูกทัวร์  และผู้คน ( เหมือนเป็นพันธกิจของธรรมฑูต  เผยแผ่ประกาศข่าวดีกับคนต่างศาสนาอยู่เลยนะคะ) แม้ความเป็นตัวเองที่ไม่ค่อยน่ารัก ยังมีอยู่ไม่ใช่น้อย  แต่  จะพยายามรักพระเจ้า  และรักผู้อื่นให้มากขึ้นในทุกวัน
  ถ้าโลกนี้  เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก  ความเอื้ออาทร  น้ำใจไมตรี  โลกนี้จะสวยงาม  น่าอยู่  และมีความสุขเพียงใด  คงไม่ต่างไปจากบ้านที่พระบิดาทรงเตรียมให้เราในสวรรค์   เรามาช่วยกันสร้างสวรรค์บนโลกใบนี้กันนะคะ  ที่ใดมีความรัก  ที่ใดมีความดี  ที่นั่น  มีพระเจ้า  เพราะ
พระเจ้าคือ องค์ความรัก  พระเจ้าคือที่พักพิง
พระเจ้าคือ องค์ความจริง  คือทุกสิ่งในชีวิตนี้
(ส่วนหนึ่งใน  เนื้อเพลง  ที่ตัวน้อย...แต่งเองค้า..)
                อ้อ..เกือบลืม  ขอบคุณมาก ๆ สำหรับเมล FORWARD ที่ส่งเรื่องที่อยากอ่านที่สุด  ของที่สุด  คืองานเขียนของคุณ ศิรินธร  และน้องน้ำผึ้งหวาน  ซึ่งเป็นน้องที่น่ารัก  ที่ได้รู้จักเพราะอบรมครูคำสอนด้วยกัน  
รู้สึกขอบคุณพระเจ้าจริง ๆ  แค่ปรารถนา   ก็ได้รับ  ....
ผู้อ่านของตัวน้อยอยากอ่านด้วยไหมคะ  ถ้าอยากอ่าน  ส่งเมลมาขอหน่อย  แล้วตัวน้อยจะส่งต่อให้คะ  (ขอทรงใช้ลูกเป็นคนกลางแจกจ่ายแบ่งปัน ความรัก  และพระหรรษทานของพระองค์เถิด  พระเจ้าข้า)
                รวมถึงเมลข่าวดีเรื่องการแผ่ธรรม ประกาศดี  ตัวน้อยยินดีมา ก ๆ  ยินดีรับใช้พระเจ้าในทุกกรณี  ขอพระเจ้าทรงจัดเวลา  ให้ลูกด้วยนะคะ  พระเจ้าข้า

พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงกอปรด้วยพระคุณ  และทรงพระกรุณา  ทรงกริ้วช้า  และ  บริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคง อพยพ 34:6
ผู้ที่ไม่มีความรัก  ย่อมดำรงอยูในความตาย  1 ยอห์น 3:14
ถ้าข้าพเจ้าทำในสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ปรารถนาจะทำ  การกระทำนั้นก็มิใช่  การกระทำที่แท้จริงของข้าพเจ้า แต่เป็นการกระทำของบาปที่แฝงอยู่ในตัวข้าพเจ้า  โรม 7:20
ท่านต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตัวเอง ลูกา 10:27
เอาหล่ะ คะ  ตอนนี้เชิญอ่าน
  เรื่องที่53: กำลังใจ
ท่านได้รับมาโดยไม่เสียค่าตอบแทน ก็จงให้เขาโดยไม่รับค่าตอบแทนด้วย  มัทธิว  10:8
                ตัวน้อยขอให้อ่านไบเบิลไดอารี่ 2012   วันนี้ 23 มีค.55 ด้วยกันนะคะ
บทอ่านที่ 1  ปรีชาญาณ 2:1,12-22
                ผู้ไม่ยำเกรงพระเจ้าใช้เหตุผลผิด ๆ คิดว่า
                “เราจงดักซุ่มทำร้ายผู้ชอบธรรม  เพราะเขาทำให้เรารำคาญใจ  เขาต่อต้านกิจกรรมของเรา  เขาตำหนิเราว่า  ฝ่าฝืนธรรมบัญญัติ  กล่าวหาว่าเราไม่ปฏิบัติตามการอบรมที่ได้รับ 
เขาอ้างว่าเขารู้จักพระเจ้า  เรียกตนเองว่า เป็นบุตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า  ชีวิตของเขาเป็นการติเตียน  ความรู้สึกนึกคิดของเรา  เพียงแต่เห็นเขา  เราก็ทนไม่ได้  เพราะชีวิตของเขาไม่เหมือนกับผู้อื่น  ความประพฤติของเขาที่ต่างกับของเรามาก  เขาคิดว่าเราเป็นคนไร้ค่า  เขาหลีกเลี่ยงวิถีชีวิตของเราประหนึ่งว่าเป็นสิ่งปฏิกูล
 เขาประกาศว่า ผู้ชอบธรรมจะมีความสุขในวาระสุดท้าย  อวดอ้างว่าพระเจ้าทรงเป็นพระบิดาของเขา  เราจงดูเถิดว่าคำพูดของเขาจริงหรือไม่  เราจงพิสูจน์ว่าจะอะไรจะเกิดขึ้นแก่เขาในวาระสุดท้าย  ถ้าผู้ชอบธรรมเป็นบุตรของพระเจ้า  พระองค์ก็จะทรงปกป้องเขา  และทรงช่วยเขาให้พ้นเงื้อมมือของศัตรู 
 เราจงสาปแช่งและทรมานลองใจเขา  ให้รู้ว่าเขาอ่อนแอเพียงใด  และจงทดสอบว่าเขาอดทนเพียงใด  เราจงตัดสินลงโทษให้ตายอย่างอัปยศ  ถ้าเป็นอย่างที่เขาพูด  พระเจ้าจะทรงคอยดูแลเขา”
ตัวน้อยอ่านพระวาจาตอนนี้  แล้วรู้สึก..... การใช้ชีวิตในมรรคาศักดิ์สิทธิ์  เป็นอะไรที่ต้องสวดภาวนา  และวางใจในพระเจ้าอย่างแท้จริง   คิดบวกให้ได้ทุกครั้ง ในทุกเรื่อง   ว่าทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  โดยเฉพาะเรื่องร้าย ๆ  จะต้องมีสิ่งดี ๆ รออยู่
เรื่องร้าย ๆ ล่าสุดของตัวน้อยคือ  เมื่อวานนี้ (22มีค.55)  เป็นวันเกิดของเพื่อนสนิทคนหนึ่ง  เขาได้ชวนไปร่วมทำบุญเลี้ยงอาหารคนพิการที่พระปะแดง   ตัวน้อยตอบรับด้วยใจยินดี
ที่สถานคนพิการพระปะแดง  เป็นสถานสงเคราะห์ของรัฐบาล  สถานที่กว้างใหญ่  สะอาดสะอ้านทีเดียว  มีคนพิการชายหญิงอยู่ราวสี่ร้อยห้าสิบหกคน
ตัวน้อยไปช่วยตักอาหารแจก  พอตักเสร็จ  ก็ไปเดินดู  ว่าใครต้องการอาหารเพิ่มอีกไหม  แล้วก็ได้พบคนพิการคนหนึ่งกำลังป้อนอาหารคนพิการอีกคนหนึ่งที่ใช้มือไม่ได้  ตัวน้อยจึงไปช่วยป้อน  พอป้อนคนนี้เสร็จ  ก็เห็นอีกคู่หนึ่งก็เช่นเดียวกัน  ตัวน้อยจึงช่วยป้อนเพื่อให้อีกคนได้รับประทาน  แล้วตัวน้อยก็พูดคุยซักถาม  เขาก็คุยตอบด้วยอย่างดี  และเขาดูมีความสุขมาก ๆ  ที่มีผู้ที่ยังเหลือความสาว  อีกนิดหน่อย  แม้อาจไม่ค่อยสวย  มาป้อนอาหารให้
ขอขอบคุณพระเจ้าที่ทรงฝึกตัวน้อย  ครั้งนี้ น่าจะเป็นครั้งที่สามที่ได้ไปเยี่ยมเยียน  พี่น้องที่น่าสงสาร  ในพระคัมภีร์คงใช้คำว่าพี่น้องที่ต่ำต้อย
ครั้งแรกในสัปดาห์ที่สองของการไปอบรมผู้ประกาศข่าวดี  ในวันศุกร์  ก่อนเวลาเข้าอบรม  ตัวน้อยได้ไปเยี่ยมบ้านเทวา  ได้มีโอกาสแบ่งปันกับเหล่าเจ้าหน้าที่ แม่ ๆ ของเด็กพิการ  เขาได้รับการสอนคำสอนจากซีสเตอร์ชาวบราซิล   แต่ละคนมีความรู้ในเรื่องพระคัมภีร์มากทีเดียว  และใช้ชีวิตในความรักของพระเจ้าอย่างมีความสุขมากขึ้น  และมีโอกาสได้ป้อนอาหารน้องคนหนึ่ง
ครั้งที่สอง  ในสัปดาห์ที่ห้าของการไปอบรมผู้ประกาศข่าวดี  ได้ออกปฏิบัติภาคสนาม  ด้วยการไปเยี่ยมสถานสงเคราะห์ผู้ไร้ที่พึ่งพาที่ ธัญบุรี  
ช่วงเช้า  เป็นสถานสงเคราะห์ชาย  ตัวน้อยเรียนในโรงเรียนหญิงล้วน  อาย ๆ เขิน ๆ  กับผู้ชายสักหน่อย  จึงไปช่วยเดินแจกขนมตามบ้าน  ได้แต่ส่งสายตาว่า  รักนะ  และพยายามยิ้มสวย ๆ  ส่งไปให้แทนคำพูด  ที่ไม่ทราบจะพูดคุยอะไร  อย่างไร  ด้วยความเขินหนัก  เพราะตั้งแต่ลงรถ  พอตัวน้อยลงรถ  มีผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มเป็นร้อยคน   ตะโกนบอก  ...นักศึกษามา ทำเอาตัวน้อยหน้าบาน  เขาคงสายตาไม่ค่อยดี  แล้วตอนที่พวกเรา(ผู้ประกาศข่าวดียี่สิบชีวิต)  ทะยอยกัน  ใช้ไมค์  แนะนำตัว  ทักทาย  ตัวน้อยก็ยืนแอบ ๆ อยู่  ก็ถูกเรียก  ขอคนผมยาว ๆ  ในกลุ่มมีตัวน้อยไว้ผมยาวคนเดียว  และยังเด็กเกือบที่สุดกลุ่ม  แม้อาจอายุจริงจะน้อยเป็นอันดับสามจากยี่สิบคน
ช่วงบ่าย  เป็นสถานสงเคราะห์หญิง  ตัวน้อยก็ไม่ค่อยอายก็ร่วมกิจกรรมเล่มเกมส์  ร้องเพลง  แดนซ์เล็ก ๆ  สนุกมาก  เริ่มเป็นแล้ว....
ครั้งที่สาม  ก็คือเลี้ยงอาหารคนพิการเนื่องในวันเกิดของเพื่อน   จึงเริ่มกล้าทักทายพูดคุย   และกล้าดูแลใกล้ชิดมากขึ้น
คิดว่า นี่เป็นหนึ่งในการปูทางของพระเจ้าที่จะทรงใช้  ทรงสอน  ทรงฝึกตัวน้อยไหมคะ
เพื่อรองานเลี้ยงตอนเย็น  เพื่อนเจ้าของวันเกิดได้พาเราไปเดินตลาดนัด  และพาไปนวดไทย   สามสาว รวมถึงเพื่อนแกะตัวนิด  ลันลา กันอย่างมีความสุข
เมื่อจะออกจากบ้านเจ้าของวันเกิดเพื่อไปร้านอาหาร  ตัวน้อยขับรถมารับที่หน้าบ้าน  แล้วก็ถอย  เพื่อไม่ให้รถขวางทางรถคันอื่น  และจะไปรับเพื่อนใกล้ ๆ  ด้วยใจที่รักผู้อื่นเหมือนรักตัวเอง  ที่ไม่ชอบเดิน  และคงไม่ชอบ  ถ้ามีใครมาจอดรถเกะกะ 
ท่านอยากให้เขาทำกับท่านอย่างไร  ก็จงทำกับเขาอย่างนั้นเถิด มัทธิว 7:12
โครม....เพล้ง......อือ ๆ  ....  ตัวน้อยถอยรถชนเสาไฟฟ้า   พอรถชน  ตัวน้อยเปิดประตู  ลุกไปดู  แล้วก็พูด  ทำไมเสาไม่หลบ  พูดให้ขำ ๆ    แต่ใจ...เสีย   ใจ....แป้ว   ใจ...สั่น  แต่ก็มีสติ  รีบหาเอกสารประกัน โทรศัพท์ไปแจ้ง   เขาก็บอกให้เรียกเจ้าหน้าที่มาที่ศูนย์ที่จะส่งซ่อมได้เลย  เพราะประกันชั้นหนึ่ง   ไม่มีคู่กรณี
พอคุยกับทางบริษัทประกันเข้าใจ  ก็เรียกเพื่อนขึ้นรถรีบไปร้านอาหารกัน  เพราะตัวน้อยสั่งเค้กไว้  เดี๋ยวไม่ทันเวลาที่เขาจะมาส่ง  ตอนแรกตัวน้อยจะขับไปเอง  แม้ไม่ค่อยชินทาง  และใจยังสั่น  คงเหมือนกับคำที่พูดว่า อกสั่นขวัญแขวน
สามีของเพื่อนเจ้าของวันเกิดซึ่งเป็นตำรวจ  ก็บอก...ให้เพื่อนเจ้าของขวัญเกิดขับให้ดีกว่าไหม  กำลังตกใจอยู่ไม่ใช่หรือ  เพราะเขาเข้าใจความรู้สึกของเจ้าทุกข์ดี
 ตัวน้อยก็...ดีเหมือนกัน  ใจยังสั่นอยู่  ขวัญยังกระเจิงอยู่  ด้วยความ....เสียดายรถ เพิ่งถอยออกมาใหม่ได้หกเดือน  และโมโหตัวเองที่ไม่ระวัง  ไม่ดูให้ดี
ตัวน้อยคิดในอึดใจแรก  พระเจ้าข้า  ทำไมรถถึงชน  ทำไมไม่ทรงเตือนตัวน้อยก่อน  ทำไมไม่ทรงปกป้องคุ้มครอง   
แล้วก็มาคิดได้   ตัวน้อยก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่นา  พระเจ้าดูแลตัวน้อย  พระองค์ไม่ได้โปรดทรัพย์สินของโลกนี้  แล้วก็คิดได้ถึงพระวาจาที่อยู่ในใจว่า  ผู้ที่กล่าวโทษพระจิตจะไม่ได้รับการอภัย...  หนาวเลย  
ทำไมจึงตกใจเล่า  ท่านช่างมีความเชื่อน้อยเหลือเกิน  มัทธิว  8:26
อือ.. ตัวน้อยผิดเอง  ที่ไม่ระวังให้ดี  ไม่ดูให้ดี   ต่อไป  ต้องรอบคอบ  ระมัดระวัง  แม้วางใจในพระเจ้า  ก็ต้องมีสติกับพระเจ้าในปัจจุบันมากกว่านี้  นี่ขนาดเป็นแค่ถนนที่ไม่ชินทาง  เพราะเป็นบ้านของเพื่อน 
แล้วในมรรคาศักดิ์สิทธิ์  วิถีชีวิตที่ยังไม่รู้จักหล่ะ  จะเป็นเช่นไร  อุปสรรคขวากหนาม  การผจญ  การทดลอง  จะเป็นเช่นใด  การจะซื่อสัตย์  มั่นคง  ไปจนถึงวาระสุดท้าย.....ไม่ง่ายเลย 
ดังนั้น  การวางใจในพระเจ้า  สำคัญที่สุด  แต่กำลังใจจากคนรอบข้างก็สำคัญเช่นกัน
ช่วงนี้ตัวน้อยที่ได้ยินเรื่องราวการแพ้การผจญ การแพ้การทดลองใจบ่อย ๆ เช่น
ครอบครัวหนึ่ง พี่น้องสามคน ชายสองหญิงหนึ่ง  บวชเป็นพระสงฆ์สอง  ซีสเตอร์หนึ่ง  สุดยอด   แล้ววันหนึ่ง  น้องพระสงฆ์ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต  ทำให้ พระสงฆ์ผู้พี่  และซีสเตอร์ผู้น้องสูญเสียความเชื่อ   ลาออกจากการเป็นนักบวชทั้งสองคน  เศร้าใจจริง
อดีตพระสงฆ์  หรือบราเดอร์ท่านหนึ่ง  ตอนนี้เป็นเด็กวัด  เดินตามพระภิกษุ เสียแล้ว   เศร้าใจจัง
บราเดอร์ท่านหนึ่งเกือบไม่ได้บวชเพราะท้อใจ  ในบางเรื่องดูเหมือน  เป็นบททดสอบของการนบนอบ  แต่ด้วยคำปลอบใจ การให้กำลังใจ ของแม่อุปถัมภ์  ทำให้มั่นคงในกระแสเรียก  และจะบวชในเร็ว ๆ นี้   ไชโยยยยยย..........
แม้ว่าด้วยความรัก ความเชื่อ  ความวางใจ  ในพระเจ้าก็เพียงพอ  แต่มนุษย์ก็ยังเป็นมนุษย์ผู้อ่อนแอ  ต้องการการดูแลที่สัมผัสได้อยู่ดี
หนึ่งในคำภาวนาที่ตัวน้อยสวดทุกวัน คือ  ขอให้ลูกได้สัมผัสความรักและพระเมตตาของพระองค์ ทุกวันเวลา  ทั้งบนแผ่นดิน และในสวรรค์ ขออย่าให้ลูกห่างจากความรักของพระองค์  เดี๋ยวลูกแพ้การผจญ  ขออย่าให้ทุกความชั่วทำการสำเร็จ  ขอให้ลูกชนะทุกการผจญ  อาแมน.
คำภาวนาสำคัญจริง ๆ  การสนับสนุนส่งเสริมน้ำใจซึ่งกันและกัน  ก็สำคัญไม่เป็นรอง  ดังนั้น  เราหมั่น สวดภาวนา  และดูแลน้ำใจซึ่งกันและกันด้วยนะคะ
ข้าพเจ้าอธิษฐานภาวนา  สำหรับผู้ที่เชื่อในข้าพเจ้า  ผ่านทางวาจาของเขาด้วย   ยอห์น 17:20
การทนทุกข์เพราะความดี  ย่อมดีกว่าการทนทุกข์เพราะความชั่ว  1เปโตร3:16-17
กิ่งก้านใดที่เกิดผล  พระองค์จะทรงลิดเพื่อให้เกิดผลมากขึ้น  ยอห์น  15:2
ข้าพเจ้ามาเพื่อทำตาม  พระประสงค์ของพระองค์  ฮีบรู 10:9
เราจะผจญภัยในแนวทางที่พระเจ้านำ  เราจะเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า  พระองค์จะทำให้เราศักดิ์สิทธิ์  และจะเผยแพร่ความรักต่อพระเจ้า ไปในดวงใจของคนจำนวนมาก  เคียร่า  ลูบิค
จงให้กำลังใจ  และเสริมสร้างซึ่งกันและกัน  1 เธสะโรนิกา 3:12
GOOD  NIGHT  N  MAY GOD  ALWAYS  BLESS U.  KA.
ลูกแกะตัวน้อย .
23.3.2555  เขียนเสร็จ.
12.5.2555 เขียนเพิ่ม
13.5.2333 ส่งเมล
พบกันใหม่วันพฤหัสบดี  กับเรื่องที่54: รับข่าวการเรียนครูคำสอน
===============================================

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น