54.สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
เสร็จงานทัวร์วันเสาร์ วันอาทิตย์ตรวจร่างกาย วันจันทร์ทำกิจกรรมพลมารีย์ วันอังคารไปวัดพระจิต วันพุธเข้าบริษัท เยี่ยมและอยู่กับพี่สาวจนวันนี้ (พฤ 24 พค. 55) ทำโน่น ทำนี่ จนถึงตอนนี้ สี่ทุ่มครึ่ง เริ่มง่วงนอนมาก คิดอะไรไม่ค่อยออกแล้ว อยากจะตอบทักทาย.....ผู้อ่านที่รักทั้งหลาย.....
ขอขอบคุณ คุณพ่อที่กรุณาส่ง เมล You Tube มา ให้ ( ลืมขอบคุณตั้งแต่ครั้งที่แล้ว ) ขอขอบคุณเมลที่ส่งตอบความคิด ความห่วงใย ขอบคุณทุกความใส่ใจที่มีให้กัน
วันเวลาของชีวิตนี้จะยาวหรือสั้น ขอฝากความทรงจำดี ๆ ไว้ให้คิดถึง ขอขอบคุณพระเจ้า ที่ได้มอบช่วงเวลาดี ๆ ในวันที่หัวใจเป็นสีเทา ๆ เพราะ งง ๆ สับสน.... กับการแสวงหาน้ำพระทัย แม้น้อมรับทุกพระประสงค์ ไม่ว่า อย่างไร ลูกวางใจในพระองค์....
พรุ่งนี้ตัวน้อยต้องทำงานทัวร์ จะคิดว่าทุกวัน เป็นวันสุดท้าย จะได้ทำทุกวันให้ดีที่สุด เพื่อจะได้ไม่มีอะไรต้องเสียใจ เมื่อถึงวันที่ต้องจากโลกนี้ไป ไม่ว่า จะช้า หรือเร็วก็ตาม สุดแต่น้ำพระทัย.....จะใช้ทุกวันเวลา ด้วยจิตใจที่แจ่มใส เบิกบาน มีความสุข ด้วยความรักในองค์พระเจ้า และรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตัวเอง ให้ได้มากขึ้นในทุก ๆ วัน
เราก็ปฏิญาณ และกระทำพันธสัญญากับเจ้า และเจ้าก็เป็นของเรา
เอเสเคียล 16:8
พระเจ้าตรัสว่า เราไม่มีความพอใจในความตายของผู้หนึ่งผู้ใดเลย จงหันกลับ และดำรงชีวิตอยู่ เอเสเคียล 18:32
เราจะเที่ยวหา แกะที่หาย และเราจะนำแกะ ที่หลงกลับมา และเราจะพันผ้าให้แกะ ที่กระดูกหัก และเราจะเสริมกำลังแกะ ที่อ่อนเพลีย
เอเสเคียล 34:12
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่ 56: ตื่นนอน กันเถอะ
ทุกคนที่รับการฝึกอย่างดี จะเป็นเหมือนอาจารย์ของตน ลูกา 6:40
กิจวัตรยามเช้าในระหว่างที่เข้าอบรมครูคำสอน ภาคฤดูร้อน ระหว่างวันที่ 2 เมย. -1 พค.55 คือ ตัวน้อยจะตั้งปลุกนาฬิกามือถือไว้ที่ตีสี่ห้าสิบนาที เพราะต้องทำวัตร และมิสซาตอนหกโมงเช้า ส่วนมากตัวน้อยจะตื่นก่อนนาฬิกาปลุก ถ้าอยู่บ้านก็จะลุกมาสวดเหมือนที่สวดประจำทุกเช้า แต่ที่นี่ นอนรวมกัน จะลุกเปิดไฟมาสวด หรือเข้าไปสวดในห้องน้ำก็กระไรอยู่ จึงนอนสวด พอนาฬิกาปลุกตัวน้อยก็จะลุกขึ้นมาอาบน้ำ จะมีน้องในกลุ่มอยู่คนหนึ่งจะตื่นเช้ากว่าตัวน้อยทุกวัน ยกเว้นบางวันที่ตื่นไม่ไหว ซึ่งมีอยู่น้อยมาก
พอตัวน้อยอาบน้ำเสร็จ ก็จะขานเวลาตีห้าสิบห้าแล้วนะคะใครจะตื่นบ้าง ใจตัวน้อยอยากให้ทุกคนตื่นได้แล้ว แต่เนื่องจากไม่เคยรู้จัก ไม่รู้นิสัยใจคอกัน ก็จะเรียกอย่างเกรงใจ และก็ยอมรับความอำเภอใจ ใครใคร่จะตื่น ก็ตื่น ใครใคร่จะนอนก็นอน ขนาดพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด รักมนุษย์ที่สุด ยังให้ความอำเภอใจ อิสระในการดำเนินชีวิต แล้วตัวน้อยเป็นใครจะมาบังคับคนอื่นให้ทำอย่างใจเราได้อย่างไร ใช่ไหมคะ แต่หวังในใจ....อยากให้ทุกคนไปทำวัตร และมิสซาเช้าด้วยกัน
พอตัวน้อยบอกเวลาเป็นนาฬิกาพูดได้เสร็จ ก็เปิดไฟ วันท้าย ๆ เริ่มลุกไม่ค่อยจะขึ้น น้องคนอื่นเป็นคนเปิดไฟ ถึงได้รู้ว่าไฟมันแยงตาเป็นอย่างไร ตอนที่ตัวน้อยเป็นคนเปิด ก็ไม่รู้ ว่ามันรบกวนคนอื่นนะ แต่ใจจริง ๆ ตัวน้อยตั้งใจป่วน เพราะอยากให้ตื่น
แค่เปิดไฟยังไม่พอ วันแรก ๆ ตัวน้อยจะทาครีมบำรุงไปสวดไป พอวันต่อ ๆ มาเริ่มสนิทกัน ก็ถามคนที่ตื่นแต่งตัว อยากสวดด้วยกันไหม แล้วตัวน้อยก็เริ่มสวดออกเสีย แล้วก็บอกให้น้อง ๆ อาแมน ในตอนจบ และร้องเพลง โอ้พระมารดากรุณาวิงวอน..ด้วยกัน
สิ่งหนึ่งที่ตัวน้อยได้เรียนรู้ คือ ถ้าตัวน้อยร้องเพลง โอ้พระมารดากรุณาวิงวอน คนเดียวได้ ตัวน้อยก็จะร้องคนเดียวจนจบ ดีมาก ๆ เลย ที่ร้องท่อนสองไม่ได้ ตัวน้อยก็ขอให้น้อง ๆ ช่วยร้อง ทำให้เราได้ร้องด้วยกัน
ตัวน้อยคิดถึงพระวาจาที่อยู่ในใจว่า ถ้าเจ้าทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง แล้วเราจะช่วยเจ้าได้อย่างไรเล่า พระวาจานี้ เป็นของใคร บทและข้อ ผู้ใดทราบช่วยตอบที ขอบคุณคะ
และในหลาย ๆ วิชาที่เรียน วิชาที่สนุกมาก ๆ ถึงมากที่สุด คือ หลักการสอนคำสอน ซึ่งคุณพ่อจะสอนถึงหลักการสอนมีห้าประการคือ
๑. F=FUN สนุก
๒. T=TALK พูด
๓. P=PRAY สวด
๔. P=PRACTIC ปฏิบัติ
๕. S=SNACK กิน
และทุกครั้งที่เริ่มสอน คุณพ่อจะสอนเพลงสั้น ๆ สนุก ๆประกอบท่าทาง เพื่อให้เราได้นำไปใช้ และเป็นเริ่มต้นการเรียนอย่างสนุกสนานที่สุด
คุณพ่อสอนเราร้องเพลง สอนเราเต้นประกอบเพลง คุณพ่อนำ ท่าเต้น น่ารัก ตลก ฮา มาก แค่คิดถึงใบหน้า ท่าทางของคุณพ่อ ก็ยิ้มได้ เป็นแบบอย่างการสอนที่ประทับใจ และแบบอย่างที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ
และท่าเต้นในครั้งนี้มีความหมายมากขึ้น เพราะเรามีเพื่อนที่...ใช้คำอะไรดี ตรง ๆ ก็คือ หูหนวก และเป็นใบ้ ร่วมชั้นเรียนสองคน จึงมีคุณครูภาษามือ ตามมาสอนแปลเป็นภาษามือด้วย คุณครูภาษา ใช้มือ ท่าทาง ใบหน้าประกอบ เป็นอะไรที่น่ามอง ดู แล้ว เพลินตามเพลินใจดีจริง ๆ คุณพ่อให้ครูภาษามือสอน ทำให้ท่าที่ประกอบเพลง เป็นท่าที่สามารถใช้สื่อกับผู้ที่หูหนวก และเป็นใบ้ ได้ด้วย
หลังจากได้รับการสอนเรื่องเพลง อีกไม่กี่วันต่อมาตัวน้อยก็แต่งเพลงได้ เริ่มจากเพลง
ตื่นนอน ตื่นนอน กันเถอะ ตื่นไว ๆ รีบทำอะไร
ทำโน่น ทำนี่ ทำนั่น ให้ทุกวัน สุขในความรักพระเจ้า
แล้ววันต่อมาก็ แต่งได้อีกเพลง
สวดมนต์ สวดมนต์ กันเถอะ สวดเยอะ ๆ วิญญาณแข็งแรง
สวดเช้า สวดค่ำ พระพรสำแดง จงแสวงหาน้ำพระทัย
เดาได้ไหมคะ ตัวน้อยแต่งสองเพลงนี้ทำไม.....
ใช่แล้วคะ เพราะตัวน้อยอยากปลุกให้น้องตื่นไปทำวัตรมิสซาเช้ากัน ตัวน้อยอยากให้ทุกคนตื่นมาสวดกับตัวน้อย ตัวน้อยแค่หวังในใจ และพยายามออกแรงนิดหน่อย น้องเขาคงสวดตัวน้อยทุกวัน ว่าป่วนได้เกือบทุกเช้า คนจะหลับจะนอน แฮะ..แฮะ...
ใช่แล้วคะ เพราะตัวน้อยอยากปลุกให้น้องตื่นไปทำวัตรมิสซาเช้ากัน ตัวน้อยอยากให้ทุกคนตื่นมาสวดกับตัวน้อย ตัวน้อยแค่หวังในใจ และพยายามออกแรงนิดหน่อย น้องเขาคงสวดตัวน้อยทุกวัน ว่าป่วนได้เกือบทุกเช้า คนจะหลับจะนอน แฮะ..แฮะ...
แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป พระวาจาในใจที่ว่า จงรู้จักประมาณตน ก็ปรากฏในใจ ทำให้เข้าใจ บางคนชอบ และชิน กับการนอนตื่นเช้า บางคนชอบ และชิน กับการนอนตื่นสาย ร่างกายแต่ละคน ไม่เหมือนกัน ใจของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน
ในทุกกิจกรรมที่ผ่านมาของตัวน้อย อย่างเช่นการเข้าเงียบ หรือการอบรมต่าง ๆ หรือ เป็นเพราะเป็นกลุ่มเล็ก และล้วนเป็นคนที่ศรัทธามาก ทุกคนจะตื่นเช้า เข้าทำวัตรทุกคน พอมาอบรมครูคำสอน คนจำนวนมากขึ้น ทั้งสามชั้นปี เกือบสองร้อยคน ตอนแรก ตัวน้อยแปลกใจนิดหน่อย ไม่เข้าทำวัตร มิสซาเช้าก็ได้ด้วยหรือ....
แล้วอีกหนึ่งพระวาจาในใจก็ตอบว่า จงทำตามตัวอย่างที่ดี...
ในสัปดาห์ที่สามของการอบรมครูคำสอน ถ้าจำไม่ผิด เช้าวันอังคาร ตัวน้อยตื่น และไปทำวัตรมิสซาตามปกติ พอถึงคุณพ่อเทศน์ ตัวน้อยรู้สึกร่างกายรวนผิดปกติ จน...ทนไม่ไหว ลุกขึ้นไหว้ และตั้งใจจะกลับไปนอนที่หอนอน พอพ้นประตูวัดไม่กี่ก้าว ตัวน้อยวูบ ในใจยังคิด นอนตรงนี้สักพักก็ดีเหมือนกัน พื้นกระเบื้อง แม้แข็งไปหน่อย แต่ก็เย็นดี....
รู้สึกตัวอีก ทราบตอนหลังมีน้องเณรมาอุ้มไปนั่ง และมีน้องในกลุ่มสองคน กับคนที่ไม่รู้จัก เป็นรุ่นพี่ปีสามอีกสองคน มาช่วยปฐมพยาบาล
มาทราบภายหลัง ซีสเตอร์อธิการเห็นตัวน้อยเดินออกมา ก็บอกให้น้องเณรตามมาดู แต่รับ ตัวน้อยหลับกลางอากาศไม่ทัน ตัวน้อยเลยสะโพกซ้ายเขียวไปนิดเดียว แล้วตัวน้อยก็ได้รับการพามานอนในห้องพักอาคารธุรการ นอนเต็มอิ่มแล้ว ก็ไปเรียนต่อ
เป็นการเป็นลมที่มีความสุขจริง เพราะได้รับความรัก ความห่วงใยจากหลาย ๆ คน แม้ยังไม่ได้คุยจนสนิทกัน น้อง ๆ เขาจะเข้ามาทัก เป็นยังไงบ้างคะ ตอนนั้นพี่หน้าซีดมาเลย ตัวน้อยยังตอบกลับอย่างดีใจ “ ดีจัง แสดงว่า ป่วยจริง ไม่ได้สำออยเนอะ ๆ”
เพราะตัวน้อยเป็นลมกลางที่สาธารณะ ทำไมไม่เป็นลมตอนไม่มีคนเห็น ไม่ต้องมีคนรู้มากก็ยังดี แม้การป่วยของตัวน้อยก็ได้ประโยชน์ ทำให้ซีสเตอร์อธิการเป็นห่วง และเตือนทุกคนให้ดูแลสุขภาพ และอย่าทำการบ้านกันจนดึกเกินไป
ที่ตัวน้อยเป็นลมเพราะตื่นเช้าตีสี่กว่าทุกวัน และระหว่างวันก็เรียนตลอด ไม่มีเวลางีบหลับเลย กลับมาก็ทำการบ้าน กว่าจะนอน กว่าจะหลับ ก็สี่ห้าทุ่ม เที่ยงคืน เกือบตลอดสามสี่อาทิตย์
แล้วก็ทำให้คิดถึงพระวาจาที่ว่า แม้จิตใจจะเข้มแข็ง แต่เนื้อหนังนั้นอ่อนแอ
เพื่อรับใช้พระเจ้า เพื่อทำกิจการดี ขอให้ทำแค่สุดกำลัง สุดสติปัญญา ด้วยความพากเพียร แต่อย่าลืม รู้จักประมาณตนด้วยนะคะ
ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้พระศาสนจักร ตามภารกิจที่พระเจ้ามอบให้ โคโลสี 1:25
จงทำตนให้เป็นผู้มั่งมี แต่ไม่ใช่ด้วยทรัพย์สมบัติฝ่ายโลก แต่พระเจ้าด้วยฤทธิ์กุศลอันเป็นสมบัติ ซึ่งจะดำรงอยู่กับตัวท่าน ตลอดนิรันดรในสวรรค์นั้นเถิด ลูกา 12:33
จงยืนหยัดมั่นคงในความเชื่อ ไม่หวั่นไหวจากความหวัง โคโลสี 1:23
พระเจ้าโปรดให้ท่านรู้ธรรมล้ำลึก เรื่องพระอาณาจักรอย่างชัดเจน ลูกา 8:10
“นายครับ ปล่อยมันไว้ ปีนี้อีกสักปีหนึ่งเถิด ผมจะพรวนดินรอบต้น ใส่ปุ๋ย ดูซิว่า ปีหน้ามันจะออกผลหรืไม่ ถ้าไม่ออกผล ท่านจะโค่นทิ้งเสียก็ได้” ลูกา 13:19
ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงฟังความปรารถนาของคนอ่อนสุภาพ จะทรงเสริมกำลังใจเขา และพระองค์จะเงี่ยพระกรรณฟังถ้อยคำของเขา สดุดี 10:17
พระองค์จะไม่ลืมคนขัดสนเสมอไป สดุดี 9:18
GOOD NIGHT n MAY GOD BLESS U. KA.
ขอให้นอนหลับฝันดี ในความรักของพระเจ้า และความรักของตัวน้อยคะ.....
ลูกแกะตัวน้อย.
7.05.25555เขียนเสร็จ
24 .05.2555 เขียนเพิ่มส่งเมล
พบกันใหม่วันอาทิตย์ กับเรื่องที่57: วิชานอน
==================================
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น