63.สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
ในวันเวลาแห่งความเจ็บป่วย ในช่วงเวลาแห่งความทุกข์ใจ ในห้วงเวลาแห่งความหวั่นไหว และขลาดกลัว ........
ตัวน้อยไม่ขาดความสุขใจ เพราะมีกำลังใจ คำปลอบใจ ผ่านถ้อยคำที่แสนห่วงใย และหวังดี ทำให้ตัวน้อยยิ้ม.......อย่างสุขใจได้ทุกที ตัวน้อยมีบทความพิเศษ ซึ่งพี่ที่น่ารักไ ด้กรุณาเขียนถึงตัวน้อย และยินดีให้แบ่งปัน
ขอขอบคุณทุกเมล ทุกความรัก ทุกความห่วงใย ทุกคำภาวนา ทุกสายโทรศัพท์ ทุกถ้อยคำ เป็นกำลังใจ คือน้ำใจ จากหัวใจรัก ที่ส่งมา
และปรารถนาให้รับรู้ ถึงความขอบคุณทั้งหมดจากหัวใจของตัวน้อย อย่างน้อย....ตัวน้อยขอตอบแทนด้วยคำภาวนา แต่ตัวน้อยเพิ่งได้อ่าน พบมาว่า ความดีที่ไม่ได้รับการตอบแทนในชีวิตนี้ เป็นการสะสมทรัพย์สมบัติในสวรรค์ และพระเจ้าจะทรงตอบแทนน้ำใจดี ร้อยเท่าพันทวี จริง ๆ
ในเมลพิเศษเรื่องนี้ ตัวน้อยขอปิดการทักทาย ไม่ใช่ด้วยพระวาจาเหมือนทุกครั้ง แต่เป็นบทความของพี่พีเอ็มจี ที่น่ารักที่ซู๊ด...หนึ่งในหลาย ๆ คน พี่พระเจ้าประทานให้ช่วยมาดูแลลูกแกะตัวน้อย ตัวนี้ของพระองค์ กรุณาเขียนถึงตัวน้อย ด้วยประสบการณ์ ด้วยความประทับใจส่วนตัวของพี่เขาต่อตัวน้อย นักเขียนเพื่อพระเจ้า ได้เพิ่มขึ้นอีกคนแล้วค้า......
น้อง....ที่น่ารัก
จากการที่ฟังน้องแบ่งปันประสบการณ์เรื่องความเชื่อ และความรัก ความศรัทธาที่น้องมีต่อพระเจ้า บอกตรงๆว่า ในวันแรกที่พี่ได้ฟังนั้น พี่ไม่มีความเชื่อถือในตัวน้องเลย
เพราะมันขัดกับบรรยากาศของสถานที่ที่น้องใช้เป็นที่แบ่งปัน น้องแบ่่งปันในวัดแม่พระฟาติมา ซึ่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่น้องใส่กระโปรงสั้นมาก
จนทำให้พี่ได้ยินสัตบุรุษท่านหนึ่งพูดถึงน้องในด้านลบ เกี่ยวกับการแต่งกายที่ไม่เหมาะสม กับการมาแบ่งปันในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งมีคุณพ่อบาทหลวงสุรชัย กิจสวัสดิ์เป็นประธาน และมีผู้อาวุโสมาฟัง
เป็นจำนวนมากพอสมควร พี่เองก็รุ้สึกตำหนิน้องอยู่ในใจ และไม่ได้สนใจติดตามน้องอีกเลย แต่ต่อมาเพื่อนสนิทของพี่ได้สนับสนุนให้พี่ได้เข้ารับการอบรม
PMG( Parish Missionary Group) ว่าด้วย การอบรมเรื่องการเป็นธรรมทูตประกาศข่าวดีของพระเจ้า ที่บ้านคริสติน่า วัดพระแม่มหาการุณย์ ปากเกร็ด
มีระยะเวลาการอบรม 5 สัปดาห์ติดต่อกัน สัปดาห์ละ 3วัน ศุกร์-เสาร์ และอาทิตย์ พี่รู้สึกแปลกใจที่มาพบน้อง และมาเข้ารับการอบรมด้วยกันอีก ทั้งยังถูกจัดให้อยู่ห้องเดียวกันกับพี่
ในสัปดาห์ที่3 -4 และ5 สัปดาห์แรก พี่พักห้องเดียวกับคุณ .......เธอทำงานศาสนสัมพันธ์ที่ตึกแพร่ธรรม สัปดาห์ที่ 2 พี่ขาดเพราะน้อง.....ลูกชายพี่เข้าโรงพยาบาล
เวลา 3 สัปดาห์ ที่พี่ได้พักห้องเดียวกับน้อง เรามีการแบ่งปันประสบการณ์ของกันและกัน ตรงนี้เองที่ทำให้พี่เข้าใจแล้วว่า ทำไมเราจึงต้องไปแก้บาปที่ไม่ได้ตั้งใจบางครั้ง
คนเราตัดสินผู้อื่นด้วยการดูรูปลักษณ์ภายนอกและวิพากษ์วิจารณ์ ในพระคัมภีร์ใหม่ มธ.7:1-16, ลก.6:36 พระวาจาบอกว่า “อย่าตัดสินคนอื่น แล้วพระเจ้าจะไม่ตัดสินท่าน”
จริงๆ ด้วยพี่รู้สึกผิดที่....กับการที่เคยมองน้องแต่เพียงภายนอก และตำหนิติเตียนน้องลับหลัง ถ้าเราไม่มีโอกาสมาอยู่ห้องเดียวกันในการอบรมธรรมทูต พี่คงไมได้รับฟัง และอ่านเรื่องราวที่น้องเขียนขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง น้องเขียนได้ดีมากราวกับว่างานเขียนของน้องนั้นได้รับการดลใจจากพระเจ้า ตลอดจนเนื้อเพลงต่าง ๆ ที่น้องแต่งขึ้นมา เกี่ยวกับความรักของพระองค์ และความเข้าใจที่น้องยอมรับในน้ำพระทัยของพระองค์ พี่รู้สึกได้ว่า น้องเป็นคนหนึ่งซึ่งพระเจ้าทรงเลือกมาเป็นเครื่องมือของพระองค์ ซึ่งต่อไปน้องอาจต้องเป็นเครื่องหมายที่พวกเราชาว PMG จะต้องใช้กล่าวอ้างในงานประกาศข่าวดีของพระเจ้า
น้อง....ที่น่ารัก จากการที่พี่ได้คุยกับน้องวันนี้ ครบหนึ่งสัปดาห์ที่น้องได้รับการผ่าตัดเนื้อร้ายออกไปจากส่วนสำคัญของร่างกาย น้องเล่าให้พี่ฟังว่า หมออนุญาตให้น้องกลับบ้านในวันพรุ่งนี้ และนัดวันเวลาที่น้องต้องได้รับคีโม เพื่อการรักษาต่อไป น้องมีความวิตกกังวลมาก พี่รู้สึกเห็นใจจริงๆ พี่รู้ว่า ในเวลานีัน้องกำลังอยู่ในช่วงของการร่วมพระมหาทรมานกับองค์พระเยซูคริสต์เจ้า น้องจำได้ไหมว่า เราเคยสวดด้วยกันว่า เดชะพระมหาทรมานของพระเยซูคริสต์เจ้า หมายความว่า เราเข้าใจในพระมหาทรมานของพระองค์เราจึงพากันสวดวิงวอนพระองค์ท่าน เมื่อพ้นจากช่วงมหาทรมานทุกสิ่งทุกอย่างพระเจ้าได้ทรงเปลี่ยนให้เป็นความชื่นชมยินดี และด้วยความรักความเชื่อมีศรัทธา และยอมรับในน้ำพระทัยของพระองค์ เราจะเหมือนกับอยู่ในอาณาจักรสวรรค์ น้องอ่านพระวาจาบทเทศน์ บนภูเขานะค๊ะ ผู้เป็นสุขแท้ โดยเฉพาะเวลานี้ชัดเจนมาก สำหรับน้องคือ มธ.5:4 ผู้เป็นทุกข์โศกเศร้าย่อมเป็นสุข เหตุว่าเขาจะได้รับการปลอบโยน พี่ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยการสวดภาวนา และส่ง E-Mail มาให้น้อง
ด้วยหัวใจแห่งความรัก ความเชื่อ และความศรัทธาที่เรามีร่วมกันในองค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา พี่ขอพระหรรษทานความอดทนในการพิมพ์ภาษาไทยซึ่งยากมากสำหรับพี่พี่ไม่มีความถนัดเลย เพราะพี่เพิ่งจะหัดพิมพ์ค่ะ แล้วพี่จะไปเยี่ยมน้องที่บ้านนะค๊ะ
God bless you.
P'K
ขอขอบคุณ P’K ที่ได้กรุณาเขียนเป็นบทความให้ได้แบ่งปัน ให้ได้เป็นแสงเทียนส่องสว่าง นำความความรัก และพระสิริโรจน์ของพระเจ้าไปสู่ผู้อื่น
เพราะตัวน้อยเมื่อตัวน้อยได้เริ่มรู้จัก รักพระเจ้า แล้ว พระเจ้าได้ทรงประทานสิ่งต่าง ๆ มากมาย โดยเฉพาะคำสอนจากพระวาจา และผ่านทางผู้คน การรักพระเจ้า นอกจาก จะต้องปฏิบัติตามพระวาจา แบกกางเขนของตน ติดตามพระเยซูแล้ว ยัง ต้องพยายาม สละน้ำใจตน
ตัวน้อยพยายามสละน้ำใจตน ให้มากขึ้นในทุกวัน อย่างเช่น จากคนที่มัธยัสถ์ จน..งกตระหนี่ ในทรัพย์สินเงินทอง ก็พยายามแบ่งปันให้ผู้อื่นมากขึ้น เวลาจะให้สิ่งใดแก่ใคร ก็จะให้ในสิ่งที่ตัวเองรัก ตัวเองชอบ ยินดีให้ ทั้ง ๆ ที่เสียดาย แทบขาดใจ และจริง ๆ ตัวน้อยชอบใส่กระโปรงสั้น...นิดนึง ด้วยว่า ขาตัวน้อย....สวยกว่า หน้า ก็อยากจะโชว์นิดหนึ่ง..... แฮะ แฮะ....
แต่ขออนุญาตแก้ตัว เอ้ย..อธิบายสักหน่อย....ว่า วันที่พี่เขากล่าวถึงนั้น ตัวน้อยเพิ่งซื้อชุด และใส่เป็นครั้งแรก เป็นชุดสีขาววันพีชเอวจั๊ม ตอนใส่ ดูกระจกที่บ้าน เห็นว่า คงไม่สั้นเท่าไหร่ แต่ใส่แล้ว เอวที่เป็นจั๊ม มันรั้งขึ้น ทำให้...สั้นไป สำหรับ สายตาของหลาย ๆ คน
ตัวน้อยไม่ได้คิดว่า จะต้องแบ่งปัน วันนั้น แต่ถูกพี่ ๆ เขาคะยั้น คะยอ ให้แบ่งปัน เมื่อถูกขอ ตัวน้อยก็ตอบรับด้วยใจยินดี เพราะเป็นกิจการทำเพื่อถวายพระเจ้า
เมื่อได้รับการตักเตือน ว่าแต่งตัวผิดกาละเทศะ ตัวน้อยรับฟัง ด้วยความ.....สะเทือนใจ สงบใจ และยินดีสละน้ำใจตน อีกเรื่อง ที่จะต้องใส่กระโปรงให้ยาวขึ้น แม้ขัดน้ำใจตนยิ่งนัก แต่ตัวน้อยสามารถซื้อกระโปรงยาวแค่เข่าที่น่ารัก ตัวน้อยพอจะชอบได้แล้วคะ
ถ้าอยากเห็น อย่าลืมไปฟังตัวน้อยแบ่งปัน ที่วัดฟาติมา ดินแดง วันศุกร์ที่ 13 กค. 55 16.30 น. นะคะ
ตัวน้อยไม่ได้ปรารถนา และมีเรื่องอะไรต้องแบ่งปัน นอกจาก เป็นเครื่องมือของพระเจ้า ที่จะทำพระประสงค์ ให้สำเร็จไป เป็นที่พอพระทัยเท่านั้นเอง คงจะด้วยการ...เป็นประจักษ์พยานด้วยชีวิต..... ทำทุกสิ่งเพื่อพระเจ้า ในทุกรณี ด้วยใจยินดี
กรุณาสวดภาวนา และเป็นกำลังใจให้ตัวน้อยด้วยนะคะ
ความลำบากอันเขาถือว่า เหลือทนนั้น ที่แท้มีมาเพื่อหล่อหลอมตนเองให้คล้ายคลึงพระคริสตเจ้า นับเป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่ คู่มือพลมารีย์ หน้า 316
จงเรียนรู้จากเราเถิด เพราะว่ามีใจสุภาพอ่อนโยน ลูกา 11:29
เอาหล่ะ ตอนนี้ ขอเชิญอ่าน
เรื่องที่63: บทเรียนด้วยชีวิต
ท่านทั้งหลาย จงดูแลตนเอง และฝูงแกะที่พระจิตเจ้าทรงแต่งตั้งท่านให้เป็นผู้ดูแล กิจการอัครสาวก 20:28
มีบางเรื่องที่ไม่เคยคิดจะเกิดกับตัวเอง ก็เกิด พระเยซูจึงทรงสอนไว้ว่า จงตื่น และเฝ้าระวังเถิด เพราะเราไม่รู้วันเวลา ใครเล่าจะคิดว่า อายุสี่สิบกว่า ๆ จะเป็นโรคร้าย ตัวน้อยไม่ได้กลัวที่จะตาย แค่หวั่นใจ....
ตัวน้อยเคยคุยชัด ๆ กับนายชุมพาบาลที่หนึ่งในช่วงกำลังกลับใจ ก่อนแก้บาปรับศีล ว่า สองสิ่งที่ตัวน้อยกลัวที่สุดในชีวิตคือ
หนึ่ง. กลัวตกนรก แล้วพระเจ้าทรงเมตตา เรียกตัวน้อยกลับมาคืนดีกับพระองค์ และให้ชีวิตในมรรคาศักดิ์สิทธิ์ ชีวิตแห่งพระหรรษทาน ด้วยความรัก และเมตตาของพระองค์ ด้วยความรักของตัวน้อยที่จะรักแต่พระองค์ มีชีวิตเพื่อพระองค์ และขอตายในพระองค์............
สอง. กลัวอายุยืน ด้วยความคิดที่ว่า เงินที่มี สะสมจากงานที่ทำ จะหมดก่อน ตัวน้อยไม่มีลูก ให้หวังพึ่งพา ไม่คิดจะรบกวน หรือเป็นภาระใคร แล้วพระเจ้าทรงเมตตา ให้ตัวน้อยได้พบโรคร้าย จะได้ไม่ต้องมีอายุยืนยาวเหมือนพ่อแม่ที่มีอายุยืนกว่าแปดสิบปี ทำให้ได้รู้ตัว และมีเวลาเตรียมตัวอย่างชัดเจน จริงจัง และวางแผนอย่างดีกับชีวิตของวันเวลาที่ยังเหลืออยู่
ไม่มีอะไรสำคัญที่สุด เท่ากับทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าให้สำเร็จไปเป็นที่พอพระทัย
แต่ตัวน้อยก็ยังไม่ทราบว่า พระองค์ประสงค์ให้ตัวน้อยทำอะไรเพื่อพระองค์ ทำอะไรถวายพระองค์เล่า ......
อย่างน้อย สิ่งที่พยายามทำอยู่ ก็คือ เป็นประจักษ์พยานด้วยชีวิต แบ่งปันชีวิตผ่านงานเขียนนี้ เพื่อเป็นบทเรียนให้กับผู้อื่น หวังในใจ ว่า เขาจะได้เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ความเชื่อ ความวางใจ และ ความศรัทธาในพระเจ้ามากยิ่ง ๆ ขึ้น เพราะชีวิตที่มีพระเจ้าจะไม่ขาดสิ่งใด ขอให้วางใจในพระองค์
ท่านอย่าอายที่จะเป็นพยานถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา หรืออายที่ข้าพเจ้าต้องถูกจองจำเพราะพระองค์ 2 ทธ 1:8
แต่จงเข้ามามีส่วนร่วมทนทุกข์ทรมานกับข้าพเจ้า เพื่อข่าวดี โดยเฉพาะอานุภาพของพระเจ้า ผู้ทรงช่วยเราให้รอดพ้น และทรงเรียกเราให้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ 2 ทธ 1:9
ใช้ชีวิตของเขาอย่างฉลาดที่จะเลือก ระหว่างความวุ่นวาย สะสมทรัพย์ ชื่อเสียง เกียรติยศ บนโลกใบนี้ โดยที่ตายไป เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง จบชีวิตในไฟนรกชั่วกัปชั่วกัลป์ อันเป็น แอกของซาตาน
หรือความสุขแท้จริง ชีวีตนิรันดร์บนสวรรค์ เพียงแค่ติดตามพระเยซู แบกแอกที่อ่อนนุ่ม ไม่เกินกำลังตน และการโอบอุ้มดูแลของพระเจ้า ด้วยพระญาณเอื้ออาทร และพระญาณสอดส่อง
สำหรับตัวน้อย การจากโลกนี้ไปเร็ว ๆ ถือเป็นพระพรที่ปรารถนายิ่งนัก เพราะก็ได้กลับไปสวรรค์บ้านแท้นิรันดรของพระบิดา และเป็นหนึ่งเดียวกับคนที่รักคือพระเยซูเจ้า ไม่ดีตรงไหน......
แต่ถ้ายังเป็นพระประสงค์ ที่แม้จะป่วย และยังมีชีวิตอยู่ได้ต่อไปอีกไม่รู้กี่ปี ก็คงจะใช้ชีวิตที่มี รัก และรับใช้พระเจ้า และเพื่อนมนุษย์ให้มากขึ้นเท่าที่ทำได้ ให้สุดกำลัง สุดสติปัญญา สุดความสามารถ
ตัวน้อยถามนายชุมพาบาลทั้งสี่ ขอเหตุผลอย่างน้อยสักข้อ ทำไมต้องรักษาโรคร้าย
นายชุมพาบาลที่สี่ ให้คำตอบว่า อย่างน้อยให้อยู่เพื่อคนที่รักเรา สำหรับตัวน้อย ไม่มีใคร ต้องเป็นห่วง โดยเฉพาะแม่ พี่ หลาน ๆ แต่เมื่อตัวน้อยบอกเพื่อน ๆ เพื่อน ๆ ....ตกใจ หวั่นวิตก และสงสารตัวน้อย ตัวน้อยคิดถึงพระเยซู เมื่อพระองค์ทรงแบกกางเขน และเหล่าสตรีร่ำไห้ พระเยซูตรัสว่า “อย่าร้องไห้ เพราะสงสารเราเลย จงร้องไห้....สงสารตัวเองเถิด”
ลูกา23:28
ก่อนนี้ ตัวน้อยไม่เข้าใจ ทำไมพระเยซูทรงให้สงสารตัวเอง สำหรับพระเยซู พระองค์ทรงทราบว่า พระองค์กำลังทำอะไร.... พระองค์กำลังทำตามพระสงค์ของพระบิดา ด้วยการตาย และกลับคืนชีพของพระองค์ จะเป็นการช่วยให้มนุษย์ได้ไปสวรรค์ ด้วยความรักของพระบิดา และของพระบุตร ต่อมวลมนุษย์ ผู้อ่อนแอ พ่ายแพ้การผจญ และตกอยุ่ในบาป จนกาย และวิญญาณ ต้องสูญสิ้นไป พระองค์มาช่วยให้รอดจากนรก และได้รับชีวิตนิรันดรในสวรรค์
สำหรับตัวน้อย ตัวน้อยได้เลือกชีวิตในมรรคาศักดิ์สิทธิ์ ชีวิตแห่งพระหรรษทานแล้ว การเจ็บป่วย คือการชำระมลทินให้สิ้นไป เตรียมกาย และวิญญาณสู่สวรรค์ ด้วยพระเมตตาของพระเยซูเจ้าแล้ว แล้วคนอื่นหล่ะ .........
การเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสัจธรรมของชีวิต แต่ตายแล้วไปไหน ตัวน้อยประทับใจการเทศน์ของคุณพ่อท่านหนึ่ง
ความว่า ไม่ว่า เราจะเชื่อว่าชีวิตนิรันดร์ หรือสวรรค์ นรก จะมีจริงหรือไม่ก็ตาม
ถ้าเราเลือกใช้ชีวิตดี ตายไปก็ได้ไปสวรรค์ หรืออย่างน้อยตายไป ก็ยังฝากความดีไว้ให้คนกล่าวถึง ด้วยความชื่นชม สรรเสริญ....
ถ้าเราเลือกใช้ชีวิตไม่ดี ตายไปก็ตกนรก ผู้คนคงยินดี ที่ตายสักที ทำให้แผ่นดินนี้สูงขึ้นอีกนิดหนึ่ง....
น่าเสียดาย ที่ผู้คนมากมายยังไม่รู้จัก ยังไม่เชื่อในพระเจ้า ยังไม่รู้ว่า ในความรักและพระเมตตาของพระเจ้านั้นมีความสุขใหญ่หลวงเพียงใด ตัวน้อยมีความสุขมากขึ้นจริง ๆ ขอบคุณพระเจ้าได้ทั้งวัน ตั้งแต่ได้รับรู้ถึงความรักของพระเจ้า และเปิดใจรับรักพระองค์
และยังได้รับความรัก ความห่วงใย ผ่าน พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ร่วมพระคริสตเยซู และเพื่อนที่รู้จัก รัก และหวังดีกับตัวน้อย ที่ส่งกำลังใจ คำภาวนา เสียงตามสาย มาให้ตัวน้อยเข้มแข็ง ปรารถนาให้ตัวน้อยหายจากโรคร้าย มากกว่าที่ตัวน้อยอยากหายเสียอีก....
ตัวน้อยได้รับความรักของพระเจ้าที่เห็นมิได้ และเห็นได้จริง ๆ (เห็นได้ ก็โดยผ่านทางผู้คนใช่ไหมคะ...)
ดังนั้น เราต้องช่วยกันแผ่ธรรม ประกาศข่าวดี ช่วยทั้งวิญญาณของตัวเอง และคนอื่น ๆ ได้รอดไปสวรรค์กันเถิด อย่างไร.....
ตัวน้อย คิดถึงตัวเอง ก่อนที่จะนอนเป็นผัก.
มีปาก ที่ยังพูดได้ ก็จงพูดสรรเสริญพระเจ้าเถิด
มีมือ ก็ใช้มือ ทำกิจการดีๆ ถวายพระเจ้า และช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์เถิด
มีเท้า ก็พาร่างกาย ทำอะไรที่ประโยชน์ สร้างสรรค์ ให้โลกนี้สวยงาม เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในความรักของพระเจ้าเถิด
ขอโมทนาขอบพระคุณพระเจ้าที่ให้ป่วย ทำให้คิดอะไรได้อีกมากมาย และหวังในใจ จะเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นเช่นกัน.....
ข้าพเจ้ารับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า ด้วยความถ่อมตนอย่างยิ่ง ข้าพเจ้าต้องร่ำไห้เป็นทุกข์ และเสี่ยงชีวิตจากการที่ชาวยิววางแผนปองร้ายข้าพเจ้า กิจการอัครสาวก 20:19
ข้าพเจ้าไม่คิดว่า ชีวิตของข้าพเจ้ามีค่าอะไร สำหรับข้าพเจ้าเท่ากับการที่ข้าพเจ้าได้วิ่งถึงปลายทาง และทำให้ภารกิจที่ข้าพเจ้าได้รับมอบหมายจากพระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าสำเร็จไป คือ การเป็นพยานประกาศข่าวดีแห่งพระหรรษทานของพระเจ้า กิจการอัครสาวก 20:24
ชีวิตนิรันดร คือ การรู้จักพระองค์ พระเจ้าแท้แต่พระองค์เดียว และรู้จักผู้ที่พระองค์ทรงส่งมา คือพระเยซูคริสตเจ้า ยอห์น 17:3
ข้าพเจ้าอธิษฐานภาวนาสำหรับเขาเหล่านี้ ข้าพเจ้ามิได้อธิษฐานภาวนาสำหรับโลก แต่สำหรับผู้ที่พระองค์ทรงมอบให้แก่ข้าพเจ้า เพราะเขาเป็นของพระองค์ ทุกสิ่งที่เป็นของข้าพเจ้า เป็นของพระองค์ ทุกสิ่งที่เป็นของพระองค์ ก็เป็นของข้าพเจ้า ยอห์น 17:9-10
ข้าพเจ้าฝากท่านทั้งหลายไว้กับพระเจ้า และกับพระวาจาแห่งพระหรรษทานของพระองค์ กิจการอัครสาวก 20:32
ข้าพเจ้ามิได้วอนขอพระองค์ให้ทรงยกเขาออกจากโลก แต่ขอให้ทรงรักษาเขาจากมารร้าย เขาไม่เป็นของโลก เช่นเดียวกับที่ข้าพเจ้ามิได้เป็นของโลก ยอห์น 17:15
ข้าแต่พระบิดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ โปรดเฝ้ารักษาบรรดาผู้ที่ทรงมอบแก่ข้าพเจ้าไว้ในพระนามของพระองค์ เพื่อให้เขาได้เป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนกับพระองค์ และข้าพเจ้า ยอห์น 11:17
ข้าพเจ้าได้เฝ้ารักษาไว้ และไม่มีผู้ใดพินาศ ยอห์น 17:12
ข้าพเจ้าอยู่ในเขา และพระองค์ทรงอยู่ในข้าพเจ้า เพื่อเขาจะได้เป็นหนึ่งเดียวกันโดยสมบูรณ์ โลกจะได้รู้ว่าพระองค์ทรงส่งข้าพเจ้ามา และพระองค์ทรงรักเขา เช่นเดียวกับที่ทรงรักข้าพเจ้า ยอห์น 17:23
ขอสรรเสริญ และโมนทนาขอบพระคุณ พระเจ้าสุดจิตสุดใจ
ลูกรักพระองค์ ขอให้ลูกรักพระองค์มากขึ้นในทุกวัน
อ้อ..รักผู้อ่านของตัวน้อย และคนทั้งโลกด้วยค้า...
ลูกแกะตัวน้อย.
23.05.2555 เขียนเสร็จ
17.06.2555 เขียนเสร็จ และส่งเมล
พบกันใหม่ วันพฤหัสบดี กับเรื่องที่64: วิชา พระคัมภีร์ภาคปัญจบรรพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น