65.สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
วันนี้ (24 มิย. 55) เป็นวันอาทิตย์ เป็นวันที่หก ที่อยู่โรงพยาบาลรอบสอง เพราะการระบายน้ำเหลือง ออกจากแผลมักมีปัญหา คุณหมอจึงให้นอนโรงพยาบาล เพื่อติดตามอาการ และเฝ้าระวัง พรุ่งนี้ คงจะกลับบ้านได้
แต่ตัวน้อยชอบอยู่โรงพยาบาลนะ เพราะตัวน้อยมีประกัน ยังครอบคลุมค่าใช้จ่าย และได้ค่าชดเชย เหมือนพระเจ้าประทานบำเหน็จปลอบใจที่ต้องเจ็บป่วย เหมือนเป็นการร่วมพระทรมาน และชำระวิญญาณให้หมดมลทิน ก่อนเริ่มต้นชีวิตใหม่
เพราะเป็นวันอาทิตย์ กายอยู่โรงพยาบาล แต่ใจตัวน้อยไปวัด ตั้งแต่คืนดีกับพระเจ้ามาหนึ่งปีสี่เดือนกว่า ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่ขาดวัดวันอาทิตย์ ที่ผ่านมา แม้ทำงานทัวร์ ก็จะไปวัดเช้า และไปทำทัวร์ต่อได้ทันเวลา ถ้าไม่มีงานทัวร์ จะไปวัด รับศีลทุกวัน
แต่ทัวร์สุดท้าย ก่อนเข้าโรงพยาบาล วันเสาร์ เสร็จงานดึก วันอาทิตย์ ต้องออกจากบ้านก่อนหกโมง เพื่อไปโรงแรม กลับดึก จึงต้องขาดวัดวันอาทิตย์
พอทัวร์จบ วันพุธได้ไปวัดทุ่มหนึ่ง ก็รับศิล วันพฤหัสบดีได้คุยกับคุณพ่อท่านหนึ่ง ว่า ขาดวัดวันอาทิตย์ เป็นบาปหนัก ควรจะแก้บาปก่อน ตัวน้อยทำหน้าเอ่อ. อ้อ เหรอคะ ตัวน้อยไม่ทราบ ไม่ได้คิดว่าเป็นบาปหนัก เพราะติดงาน ไม่ใช่เกเร รับศีลเมื่อมีบาปหนัก เป็นการทุรจารศีล.......
พอวันศุกร์ ตัวน้อยไปวัด แก้บาปไม่ทัน ตัวน้อยก็ไม่ได้รับศีล ระหว่างการรับศีล ตัวน้อยรำพึงภาวนาคุยกับพระเยซูในศีลมหาสนิท ว่า “แค่ลูกไม่ได้ไปวัดวันอาทิตย์ เพราะติดงานทัวร์จริง ๆ ลูกกลายเป็นคนบาป เป็นบาปหนัก ไม่บริสุทธ์ ไม่ เหมาะสม ที่จะรับพระองค์ แล้วหรือ พระเจ้าข้า........” .....อือ....อือ....ตัวน้อยสะอึก สะอื้น นิดหน่อย เดี๋ยวคนเห็น อายเขา...
หลังจากเริ่มเข้าประชุมพลมารีย์ ตัวน้อยได้อ่านคู่มือพลมารีย์ จำได้ว่า พลมารีย์ ควรเข้ามิสซาทุกวัน และรับศีลมหาสนิทเสมอ ๆ
การรับศีลมหาสนิท สำหรับตัวน้อย มีความหมายพิเศษคือ ตัวน้อยยังเล็ก (ชีวิตวิญญาณ ขวบกว่า) ต้องรับพระกาย และพระโลหิตบ่อย ๆ เพื่อให้กายเก่าได้ตายลง กาย ใจ วิญญาณ และชีวิตในพระคริสต์ จะได้เติบโตขึ้น เพื่อให้ตัวน้อยเป็นภาพลักษณ์ เครื่องมือ และเครื่องหมายของพระคริสตเยซูได้ครบครันมากขึ้นในทุกวัน
เมื่อวันพุธที่ผ่านมา ตัวน้อยอยู่โรงพยาบาล นายชุมพาบาลที่สามกรุณามาเยี่ยม และส่งศีลให้ตัวน้อยด้วยหล่ะ.....
ตัวน้อยแก้บาปตั้งแต่วันเสาร์ ที่ออกจากโรงพยาบาล กลับบ้าน และไปวัดหนึ่งทุ่ม ได้แก้บาป แต่ไม่กล้าเดินออกไปรับศีล เพราะอายสองสาย สองขวดที่ยังต้องหอบหิ้วอยู่
ขอขอบคุณพระเจ้า และคุณพ่อที่กรุณาสละเวลาที่ยุ่งมาก ๆ ของท่านมาเยี่ยม และส่งศีลให้ตัวน้อยด้วย ขอบคุณที่สุดของที่สุดเลยคะ
ในยามเจ็บป่วย พระเจ้าทรงดูแลตัวน้อยผ่านทางผู้คนมากมาย ตัวน้อยขอขอบคุณทุกเมล ทุกความรัก ทุกความห่วงใย ทุกคำภาวนา ทุกสายโทรศัพท์ ทุกถ้อยคำ เป็นกำลังใจ คือน้ำใจ จากหัวใจรัก ที่ส่งมา แฮะ..แฮ... คำขอบคุณ เหมือนเดิม จากใจดวงเดิม..........
รับศีล เผื่อตัวน้อยด้วยนะคะ.....
ท่านทำสิ่งใดต่อพี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุดของเราคนหนึ่ง ท่านก็ทำสิ่งนั้น ต่อเรา มัทธิว 25:40
ให้ถวายตัวท่านแด่พระองค์ เพื่อเป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิตอันบริสุทธิ์ และเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า โรม 12:1
จงรับการเปลี่ยนแปลงจิตใจ แล้วอุปนิสัยของท่าน จึงจะเปลี่ยนใหม่ เพื่อท่านจะได้ทราบน้ำพระทัยของพระเจ้า จะได้รู้ว่าอะไรดี อะไรเป็นที่ชอบพระทัย และอะไรดีเยี่ยม โรม 12:2
เราทุกคนมีของประทานที่ต่างกัน ตามพระคุณที่ประทานให้แก่เรา โรม 12:6
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่65: กิจกรรมพิเศษของทางศูนย์อบรมครูคำสอน
ข้าแต่พระเจ้า ขอความรักมั่นคงของพระองค์ จงอยู่เหนือข้าพระองค์ทั้งหลาย ตามที่ข้าพระองค์หวังใจในพระองค์ สดุดี 33:22
หนึ่งเดือนระหว่างอบรมครูคำสอน ภาคฤดูร้อน ปี 2555 นอกจาการเรียนแบบจัดเต็ม จัดหนักแล้ว มีกิจกรรมคลายเครียดหลาย ๆ อย่างที่เราได้ทำกัน สร้างความสนุกสนาน สานสัมพันธ์พี่น้อง คล้องใจให้จดจำ คืนวันที่แสนดี ตั้งอีกปี กว่าจะได้พบกัน ขออย่าให้มีสมาชิกใดขาดหายไป พี่ปีสามคงได้แต่ส่งใจ ให้น้อง ๆ พากเพียรเรียน แม้หนักหนา กับคำภาวนา ขอให้พระคุ้มครอง ดูแลน้อง ๆ ต่อไป......
เราเรียนวันจันทร์ถึงเสาร์ ตัวน้อยตื่นตีสี่ห้าสิบ เพื่ออาบน้ำ เพราะห้องน้ำเป็นห้องรวม และเราต้องใช้ร่วมกันเป็นสิบคน ประกอบกับแต่งตัวช้า เพราะทาครีมบำรุงเกือบสิบชนิด มิได้ปล่อยเสียเวลาเปล่า ทาครีมไป ก็สวดไปด้วย หลัง ๆ เริ่มสวดออกเสียง เพราะปรารถนาให้น้อง ๆ คนอื่น ที่ตื่นแล้ว ได้สวดร่วมกัน ที่ยังไม่ตื่น ก็ปรารถนาจะป่วนให้ตื่น 555 ตีห้าสี่สิบห้า เราควรออกจากที่พัก เพื่อไปทำวัตรและมิสซา ให้ทัน หกโมงเช้า ผู้รับผิดชอบพิธีกรรมจะหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนกันทุกสัปดาห์ เป็นหนึ่งในกิจกรรมวิถีชุมชนวัด
วิถีชุมชนวัดนั้น จะแบ่งเป็นสิบสองกลุ่ม ตามชื่อชนเผ่าทั้งสิบสองของอิสราเอล และแบ่งเป็นสิบสองงาน เช่นจัดเตรียมวางอาหาร ล้างจาน ล้างแก้ว จัดของว่าง เก็บของว่าง และพิธีกรรม เป็นต้น กลุ่มละประมาณสิบถึงสิบสองคน สมาชิกแต่ละกลุ่ม เป็นนักศึกษาสามชั้นปีรวมกัน ทำให้เรามีโอกาสรู้จัก คุ้นเคย สนิทสนมกันมากขึ้น
กิจกรรมพิเศษสำหรับตัวน้อย คือ
ในวันอาทิตย์แรก ตัวน้อยกลับบ้านตั้งแต่วันเสาร์ หลังเลิกเรียนบ่ายสาม เพราะวันอาทิตย์ ซึ่งเป็นวันอาทิตย์ศักดิ์สิทธ์ พระเยซูเจ้าเสด็จขึ้นสวรรค์
เมื่อวันนี้ของปีที่แล้ว ( 2554) เป็น เช้าที่ตัวน้อยถูกปลุกขึ้น มาสวด แล้วตัวน้อยงอแง ไม่อยากลุก ไม่อยากตื่น เพราะเพิ่งทำทัวร์จบ ยังเหนื่อยอยู่ แล้ว... ตัวน้อยก็ได้ยินเสียงในใจว่า “เราคิดถึงเจ้า” ทำให้ตัวน้อยเข้าใจว่า พระเยซูคิดถึงตัวน้อย พระเยซูปรารถนาให้ตัวน้อยลุกขึ้นมาสวดเหมือนทุกเช้า
การสวดภาวนาเหมือนกับคุยกับพระเจ้า ซึ่งตอนนั้น ตัวน้อยสวดภาวนาบทสิบห้าบทของนักบุญบริจิตต์อยู่ ก็เหมือนคุยผ่านบทภาวนาสิบห้าบท เป็นการร่วมพระทรมานกับพระเยซูด้วยคำภาวนา ซึ่งตัวน้อยจะภาวนาซ้ำ ๆ ใน วรรคที่ตัวน้อยชอบ และเพิ่มคำภาวนาตามใจที่ตัวน้อยปรารถนาจะวิงวอนขอ พูดคุย หรือบอกกับพระองค์
อย่างเช่น ในบทที่เจ็ด คำภาวนาส่วนหนึ่งคือ พระองค์ทรงเผยแสดงท่าทีแห่งความรักอันสุดซึ้ง เมื่อตรัสจากบนกางเขนว่า “เรากระหาย” บทภาวนาพระเมตตาของพระเยซูเจ้า หน้า 36 เล่มที่สวด
ตัวน้อยจะสวดเพิ่มว่า “ ขอให้ลูกกระหายที่จะรักพระองค์ ขอให้ลูกรักพระองค์มากขึ้นในทุกวัน ขอให้ลูกมีชีวิตเพื่อพระองค์ และตายเพื่อพระองค์” .....เป็นต้น
แต่.......วันอาทิตย์ศักดิ์สิทธิ์ปีนี้ ( 2555) ตัวน้อย.....ได้ปฏิญาณตน เป็นพลมารีย์ประจำการ พร้อมกับบาร์เดอร์อีกคนหนึ่ง ตัวน้อยมีมงกุฏสวรรค์อันแรกแล้วค้า เย้..เย...
แต่นั่นหมายความว่า ตัวน้อยจะต้องผ่าน...การทดสอบ ชนะ... การผจญ ไม่ใจอ่อน กับ การดึงดูดของความชั่ว ด้วยการยึดติดกับเถาองุ่น ซึ่งก็คือพระเยซูเจ้า และแม่พระ ตัวน้อยจะติดเป็น....ปลิง...แต่ไม่ดูดเลือด แค่เกาะติดไม่ยอมหลุด ไม่ยอมห่าง ด้วยการภาวนาอยู่เสมอ มีพระวาจาในชีวิต มีพระเยซู และแม่พระสถิตอยู่ในหัวใจ ดำเนินชีวิตด้วย รักพระเจ้า รัก แม่พระ และ รักเพื่อนมนุษย์ให้มากขึ้น ในทุกวัน พูดจาภาษาดอกไม้ .....
ดอกไม้คืออะไรคะ ความรักของพระเจ้าไง..ปฏิบัติต่อผู้อื่นให้เหมือนกับที่เราปรารถนาได้รับการปฏิบัติ หมั่นภาวนาให้ตัวเอง คนทั้งโลก ชาวนรก วิญญาณในไฟชำระ วิญญาณที่ไม่มีใครคิดถึง ล่าสุด มีคุณพ่อสอนให้ ภาวนาให้แก่วิญญาณที่ยังไม่สงบด้วย ตัวน้อยทำได้แค่...ประมาณนี้ พระเจ้าจะทรงเมตตาให้ตัวน้อยไปสวรรค์หรือยังคะ..... หรือถ้า....ตัวน้อยต้องทำมากกว่านี้ ก็โปรดสอนตัวน้อยด้วย อาแมน.
วันหยุดอาทิตย์ที่หนึ่งนี้ เป็นอะไรที่ ได้อย่าง ก็เสียอย่าง ตัวน้อยเลือกที่จะกลับบ้านมาเข้าประชุมพลมารีย์ เพื่อปฏิญญาณตน เป็นพลมารีย์ประจำการ แต่.......ทางศูนย์ฯ ได้จัดกิจกรรม สำหรับนักศึกษาที่ไม่ได้กลับบ้าน เพราะส่วนใหญ่มาจากต่างจังหวัด
โดยจัดกิจกรรมเป็นซุ้ม ๆ เหมือนงานวัด มีปาเป้า โยนห่วง ปาขวด ฯลฯ อีกมากมาย มีการแจกรางวัลด้วย ร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนาน เสียดายจัง ตัวน้อยน่าจะมีสองร่าง จะได้พลาดทั้งสองงาน
แต่ก่อนหน้านี้ มีกิจกรรมรับน้องก็สนุก น่ารักดี เหมือนได้กลับไป ใช้ชีวิตมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง อายุสิบแปดอีกครั้ง 555
ในวันเสาร์ของสัปดาห์ที่สอง เมื่อเลิกเรียนสามโมง เรามีกิจกรรมเนื่องในวันสงกรานต์ กิจกรรมที่เราเล่นร่วมกันสามชั้นปี สนุกดี แล้วสาดน้ำเล่นกันพอขำ ๆ แหม....จริง ๆ อยากเปียกมากกว่านี้ เลิกเล่นเร็วไปหน่อย แต่ก็เป็นอะไรดี ๆ ที่ได้ทำร่วมกัน
แล้วคืนนั้นตัวน้อยขับรถกลับบ้าน เพื่อวันอาทิตย์จะได้เข้ามิสซา และเหตุผลที่สำคัญที่สุด คือ เพื่อเข้าประชุมพลมารีย์ ไฟแรง ๆ เพิ่งปฏิญญาณตน เดี๋ยวแม่พระผิดหวัง ในทหารประจำการใหม่ของพระแม่ ทั้ง ๆ ที่ตัวน้อยเหนื่อยมาก...... แต่ก็ทำด้วยใจยินดี...
ทุกครั้งที่เหนื่อย แทบหมดแรง เพราะตัวน้อย ร่างกายก็เล็ก ผอมบาง มีพลัง เหมือนไม้ขีดไฟ ลุกร้อน แล้วก็ดับไป จนกลัวใจ ตัวเอง ว่าวันไหน จะหมดแรงรัก และทำงานเพื่อพระเจ้า เพื่อแม่พระ เมื่อไหร่ ....
ตัวน้อยจะภาวนาว่า “พระเจ้าข้า ลูกเหนื่อยแล้ว หมดแรงแล้ว ขอพลังหน่อยคะ” เชื่อไหมคะ แล้วจะมีเหตุการณ์อะไรบางอย่าง เข้ามา ทำให้ตัวน้อยได้พัก และตัวน้อยก็จะมีพลังทำงานได้ต่อไป ดังนั้น อย่าลืม ร้องขอพระเจ้าเสมอ จงขอ แล้วท่านจะได้รับ ......
ถ้าจำไม่ผิด วันเสาร์ที่สาม อาหารเย็น พิเศษสุด เรามีหมูกระทะด้วย ต้องขอขอบพระคุณซีสเตอร์อธิการ ที่กรุณาจัดเมนูพิเศษให้ กลุ่มตัวน้อยหกเจ็ดคน ติดเตาสำเร็จ รับประทานเสร็จ และล้างจานเสร็จ เป็นกลุ่มที่หนึ่งเลย แล้วเราก็มานั่งร้องเพลงคาราโอกเกะกัน
กลุ่มตัวน้อยอยู่ตรงกลางเหมือนไข่แดง กลุ่มเราเปรี้ยวที่สุดทั้งร้อง ทั้งเต้น โบกไม้ โบกมือ หวิดหวิว กิ้วก้าว เป็นที่น่ารำคาญ และน่าหมั่นไส้ยิ่งนัก เอ้ย....ไม่ใช่....น่ารัก น่าเอ็นดู เป็นสีสรรที่ทำให้การอบรมครั้งนี้มีชีวิตชีวา ซีสเตอร์อธิการเห็นซ่าอยู่กลุ่มเดียว กรุณานำขนมตาลมาเติมพลังให้พวกเรามันกันต่อ ขอขอบคุณซีส เตอร์อธิการมาก ๆ คะ อร่อยจัง....คิดถึง อยากรับประทานอีก....
ตัวน้อยร้องไปสองเพลง คือเพลงสุดฤทธิ์สุดเดช กับเธอไหนท้องฟ้านั่นไหม โชคดี ที่เป็นคนร้องเพลงไม่ได้เรื่อง เพราะชอบเป็นผู้นำจังหวะ แถมชอบค่อมจังหวะอีกต่างหาก คนมันดื้อ ตามจังหวะไม่ค่อยเป็น พระเยซูคงปวดศีรษะน่าดู ที่จะมีลูกแบบนี้ติดตามพระองค์ จึงส่งคนมาดูแลตัวน้อยเป็นพิเศษมากมาย ขอบคุณคะ พระเจ้าข้า จุ๊บ จุ๊บ ...
ข้อดีของการร้องเพลงไม่ได้เรื่อง คืออะไร ทราบไหมคะ
... ทำให้ต้องมีคนช่วยร้อง ร้องหลายคน สนุกกว่าฟังคนเดียวร้อง ใช่ไหมคะ...... ชิมิ ชิมิ
อาหารเย็น หมูกระทะ คาราโอเกะ จบลงราวสามทุ่ม แล้วตัวน้อยขับรถกลับบ้าน เพื่อเข้าประชุมพลมารีย์ในวันอาทิตย์
ก็...ไม่ได้อะไร....แค่เป็นคนมุ่งมั่น ถ้าทำอะไรแล้ว จะทำให้ถึงที่สุด ทำให้ดีที่สุด เท่านั่นเอง และ เมื่อติดตามพระเยซูเจ้า แล้ว ปลายทางแห่งความครบครันคืออะไรคะ........ จงเชื่อด้วยความหวังอันยิ่งใหญ่ อยากทราบจัง ผู้อ่านที่รักของตัวน้อยหวังอะไรคะ
วันเสาร์ที่สี่ เราทั้งสามชั้นปี ไปแสวงบุญเจ็ดวัดกัน ทางแถว ๆ ฉะเชิงเทรา ได้แก่ วัดวิสุทธิวงษ์ ลำไทร วัดนักบุญเทเรซา วัดแม่พระแห่งเหรียญอัศจรรย์ วัดนักบุญร็อค วัดของทางคณะเซนต์ปอล ทั้งวัดใหญ่ และวัดน้อย วัดที่เหลือจำไม่ได้.... พี่น้องเอ็นซีซี ผู้ใดได้อ่าน และจำได้ ส่งเมลมาบอกหน่อยนะ ขอบคุณจ้า.....
วัดวิสุทธิ์วงษ์ ลำไทร เป็นวัดที่ตัวน้อยอยากไปที่สุด เหมือนฝันที่เป็นจริง เพราะได้อ่านหนังสือ แม่รักลูก เล่มหนึ่ง ซึ่งพี่ผู้จัดศรัทธาทัวร์ได้ให้มา ทำให้ได้รับรู้ถึงความรักมากมายของแม่พระต่อลูก ๆ ทั้งหลาย โดยเฉพาะลูกที่ไม่น่ารัก ไม่รักแม่อย่างตัวน้อย
ตัวน้อยอ่านไป ร้องไห้ไป เสียใจที่ทำไม ไม่ค่อยรักแม่พระ ทำให้รัก และสวดภาวนาฝาก ชีวิต กาย วิญญาณ ไว้กับแม่พระมากขึ้น
และวัดนี้ก็สวย....มาก ๆ มาก จนน้อง ๆ หลาย คน อยากมาจัดพิธีแต่งงานที่นี้ เลยทีเดียว สำหรับตัวน้อย ตัวน้อยอยากทราบว่า แม่พระยังทรงมาประจักษ์ และส่งสารอยู่หรือเปล่า ผู้อ่านผู้ใดทราบช่วยตอบตัวน้อยทีนะคะ ขอบคุณคะ
ในคืนวันอาทิตย์สุดท้าย เรามีงานเลี้ยงส่งพี่ปีสาม การแสดงมายากลของคุณพ่อ การแสดงของนักศึกษาทั้งสามชั้นปี และการผูกข้อมือร่ำลาพี่ปีสาม ก็เป็นกิจกรรมที่ประทับใจ ประทับไว้ในความทรงจำ ให้หวลคิดถึงด้วยรอยยิ้ม อันเปี่ยมสุข
และวันสุดท้าย พิธีจบการศึกษา เป็นอะไรที่...มีความหมาย มีคุณค่า และศักดิ์สิทธิ์ น่าประทับใจกว่าที่คิดมากทีเดียว
ทั้งพิธีการ และพิธีกรรมงดงาม ทำให้รู้สึกว่า ครูคำสอน ได้รับเกียรติ และการยกย่องขนาดนี้เชียวหรือ ตัวน้อยอึ่ง...ทึ่ง ....และชื่นชมยินดีแทนพี่ปีสาม ร่วมยินดีกับพี่ปีสามจริง ๆ ซึ่งตัวน้อย..ก็ไม่แน่ใจ....ว่าวันนี้...ของตัวน้อยจะมีบ้างหรือเปล่า..... ใครเล่าจะทราบอนาคต ใครเล่าจะทราบแผนการณ์ของพระเจ้า.....
ท่านทั้งหลายอย่ากังวลถึงวันพรุ่งนี้ เพราะวันพรุ่งนี้จะกังวลสำหรับตนเอง แต่ละวันมีทุกข์พออยู่แล้ว มัทธิว 6:34
ไม่ว่าอย่างไร ทำวันนี้ ในทุกวันให้ดีที่สุด..........นะคะ.....
ผู้ที่ดำเนินชีวิตอย่างหาที่ติมิได้ และปฏิบัติให้ถูกต้องตามธรรม และพูดความจริง จากจิตใจตน
ผู้ซึ่งไม่ใช้ลิ้นของตนในการนินทาว่าร้าย ไม่กระทำชั่วต่อเพื่อน และไม่ด่าเพื่อนบ้านของตน
ในสายตาของเขา คนถ่อยเป็นคนที่ถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม เขาให้เกียรติแก่ผู้ที่ยำเกรงพระเจ้า ถึงสบานแล้ว และต้องเสียประโยชน์ เขาก็ไม่กลับคำ
เขาเป็นผู้ที่มิได้ให้คนอื่นกู้เงินโดยคิดดอกเบี้ย และไม่อมรับสินบนต่อสู้ ผู้ไร้ความผิด ผู้ซึ่งกระทำสิ่งเหล่านี้ จะไม่หวั่นไหวเป็นนิตย์ สดุดี 15:2-5
พระเจ้าทรงเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า
พระเจ้าทรงนำข้าพเจ้าออกมายังที่กว้างใหญ่
และทรงช่วยกู้ข้าพเจ้าไว้ เพราะพระองค์ทรงชื่นชมยินดีในข้าพเจ้า สดุดี 18:18-19
แผ่นดินโลกเต็มไปด้วยความรักมั่นคงของพระเจ้า สดุดี 33:5
ลูกแกะตัวน้อย
13.06.2555 เขียนเสร็จ.
24.06.2555 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่วันพฤหัสบดี กับเรื่องที่66: กิจกรรมส่วนตัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น