วันพุธที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2555

เรื่องที่64: วิชา พระคัมภีร์ภาคปัญจบรรพ

64.สวัสดีคะ   ผู้อ่านที่รัก
                สิบเอ็ดวันที่อยู่ในโรงพยาบาล  คุณหมออนุญาตให้กลับบ้านได้  ในวันเสาร์  (16  มิย.  55)  ด้วยคำภาวนามากมาย  ที่ทุก ๆ คนได้กรุณาระดมกันสวดให้ตัวน้อย  ตัวน้อยไม่เจ็บแผล  ตัวน้อยเดินได้  ช่วยตัวเองได้  แข็งแรงมาก ๆ   ราวกับไม่เป็นอะไรเลย
 พอตัวน้อยกลับบ้าน   พี่สาวที่ได้รับพระพรให้ป่วยเป็นโรคเดียวกัน   เป็นเพื่อนกัน ผ่าตัดก่อนตัวน้อยสามอาทิตย์  เพราะตัวน้อยอยากทำงานทัวร์  และไปฉลองวัดที่จันทบุรี  กับสมาคมคาทอลิกแห่งประเทศไทยก่อน  (เผื่อไม่มีโอกาสได้ทำ.....)     และรับคีโมเข็มแรกเมื่อวาน  พี่กับหลานสาวขับรถกันคนละคันมาส่งตัวน้อย   ตัวน้อยขับรถเองด้วยน้า.....พี่  และหลานสาวช่วยทำงานบ้าน  และค้างเป็นเพื่อนตัวน้อย
                ตัวน้อยกวาดในบ้าน รอบบ้าน   ถูบ้าน ชั้นล่าง  กับพี่ในหมู่บ้านที่น่ารัก  เอ็นดู  และเมตตา ตัวน้อยมาก ๆ ถึง มาก เป็นพิเศษ    พี่กับหลานสาว  ทำชั้นบน  และทำกับข้าว
 ตัวน้อยไปวัดคืนวันเสาร์ เพราะคนน้อยหน่อย  ตัวน้อยอยากไปวัด  คิดถึงพระเยซูในตู้ศีล  และศีลมหาสนิท  โดยมีสายน้ำและเลือดอย่างละขวดติดตัวไปร่วมก่อนวันฉลอง พระหฤทัยของพระเยซูในวันรุ่งขึ้น    วันอาทิตย์ คนมาก  ตัวน้อยอาย ไม่กล้าไปวัด.... จึง เ ข้าประชุมพลมารีย์ตอนบ่ายห้าโมง   เพื่อขอบคุณในคำภาวนา  และเป็นแบบอย่างตามบาร์เดอร์  ที่แม้เจ็บป่วย แต่ก็ยังมาร่วมประชุมเสมอ ๆ   และแบ่งปันประสบการณ์ที่ได้จากการเจ็บป่วยไปเล็กน้อย  อย่างไร นั้น  ขอจัดเต็มในเรื่องต่อ ๆ ไป
พอกลับบ้าน  ปรากฏว่า   น้ำเหลืองซึม  ออกมาจากแผล  ไปโรงพยาบาลสามรอบ  รอบแรกโรงพยาบาลใกล้บ้านทำแผลให้   วันรุ่งขึ้นก็ยังซึมอีก   ขับรถจากบ้านไป  กลับโรงพยาบาลที่ผ่าตัด  เกือบแปดสิบกิโลเมตร   คุณหมอเปลี่ยนขวด  ทำให้แผลให้ใหม่  ราวยี่สิบชั่วโมงผ่านไป   ตัวน้อยอยู่บ้านทำโน่น  ทำนี่   น้ำซึมออกมาอีก  รอบที่สามคุณหมอจึงให้แอ๊ทมิทในโรงพยาบาลต่อ  จนกว่าแผลจะแห้ง  คือประมาณจันทร์ที่ 25  มิย. 55
                ในเรื่องนี้  ตัวน้อย  ขอแบ่งปันสองบทภาวนาพิเศษที่คุณพ่อจิตตาธิการทัวร์แสวงบุญจันทบุรี  ได้กรุณาส่งเมลมาให้ตัวน้อยสวดภาวนา  ตัวน้อยสวด..  และคิดถึงอีกหลาย ๆ คนที่เจ็บป่วยรักษาตัวอยู่   ตัวน้อยจึงได้โทรศัพท์ขอนุญาตคุณพ่อแล้ว   คุณพ่อยินดีที่จะให้แบ่งปันให้คนอื่น ๆ ได้สวดภาวนาเช่นกัน    ดังนี้....
>บทภาวนาก่อนการผ่าตัด
                ข้าแต่พระบิดาเจ้า พระองค์ได้ทรงแสดงให้พวกลูกเห็นอำนาจแห่งการบำบัดของพระองค์  โดยอาศัยพระเยซูเจ้า   พระบุตรของพระองค์ ในวันนี้ขอพระองค์ทรงส่งพลังแห่งการบำบัดของพระองค์ลงมา เนื่องจาก....กำลังจะได้รับการผ่าตัด โปรดประทานพลังบำบัด ลงในมือของพยาบาลและแพทย์ด้วยเทอญ
ข้าแต่พระเป็นเจ้า พวกลูกขอมอบ... ไว้ในการเอาใจใส่ดูแลของพระองค์  และพวกลูกหวังในความเมตตาและการอภัยของพระองค์
ข้าแต่พระเป็นเจ้า... ขอมอบตนเองไว้ในพระเมตตา   และวิงวอนขอให้ได้รับการอภัยสำหรับความสงสัย   และความกลัวต่างๆ ของเขา โปรดประทานความไว้วางใจ ความหวัง   และการฟื้นโดยเร็วให้แก่( ลูกแกะตัวน้อย )  ด้วยเถิด พวกลูกวิงวอน   ทั้งนี้อาศัยบารมีของพระคริสตเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย     อาแมน
 คุณพ่อ....... 06.06.2555
และ
คุณพ่อขอมอบบทภาวนาในยามพักฟื้นให้ (หวังว่าจะเกิดประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย)    ขอบคุณคะ   คุณพ่อน่ารักจริง ๆ
ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าต้องจมอยู่กับความเจ็บป่วยที่ยาวนานในโรงพยาบาล   ขอโปรดให้ข้าพเจ้า ยอมรับระเบียบแบบแผนประจำวันของโรงพยาบาล   อีกทั้งพฤติกรรมที่เกิดขึ้นอย่างซ้ำซาก ของการพักรักษาตัวอันยาวนานนี้   ทำให้ข้าพเจ้าขาดความอดทนและท้อแท้ใจ   บางครั้งไม่ยอมรับ  ผู้ที่เข้ามาช่วยเหลือ นับว่าเป็นช่วงเวลาแห่งความยากลำบาก   ที่ข้าพเจ้าไม่สามารถดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขเช่นคนอื่น    ข้าพเจ้าได้ใช้ชีวิตทุกวันนี้ โดยการสังเกตทุกคนที่มาพบข้าพเจ้า   และระลึกถึงช่วงเวลาในอดีต    เพื่อขจัดความเงียบ ข้าพเจ้า  ได้พูดคุยกับผู้อื่นถึงประสบการณ์ที่ข้าพเจ้าได้รับมา  พระเจ้าข้า โปรดประทานพละกำลัง  เพื่อทุกคนจะได้ดำเนินชีวิตอย่างดีในปัจจุบัน    และในอนาคต ขอโปรดประทานความชื่นชมยินดี    และพระปรีชาญาณแก่ข้าพเจ้า ด้วยเทอญ
คพ. ........   18.06.55
ตัวน้อยขอขอบคุณทุกเมล  ทุกความรัก ทุกความห่วงใย  ทุกคำภาวนา   ทุกสายโทรศัพท์  ทุกถ้อยคำ   เป็นกำลังใจ  คือน้ำใจ จากหัวใจรัก ที่ส่งมา    แฮะ..แฮ... คำขอบคุณ  เหมือนเดิม  จากใจดวงเดิม
กรุณาสวดภาวนาให้กัน  และกันต่อไปด้วยนะคะ....
ผู้ใดใคร่รักษาชีวิตของตนให้รอดพ้น   จะต้องสูญเสียชีวิตนั้น  แต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตของตน  เพราะเรา  และเพราะข่าวดีของเรา  ก็จะรักษาชีวิตไว้ได้  มาระโก 8:35
พระองค์สัญญา  ที่จะนบนอบเชื่อฟัง   จนถึงที่สุด  พระองค์จะดื่มกาลิกส์นี้  จนถึงหยดสุดท้าย  รำพึง  เข้าใจ  พระวรสารนักบุญมัทธิว  หน้า 216
ดูซิ  เราทำทุกสิ่งขึ้นใหม่  วิวรณ์   21:5
ลูกรักพระองค์   ขอให้ลูกรักพระองค์มากขึ้นในทุกวัน  ลูกเป็นของพระองค์  ลูกวางใจในพระองค์  อาแมน.
เอาหล่ะคะ   ตอนนี้  เชิญอ่าน
เรื่องที่64: วิชา พระคัมภีร์ภาคปัญจบรรพ
เพื่อว่าเจ้าจะจดจำ  และกระทำตามบัญชาทั้งสิ้นของเรา  และเป็นคนคนบริสุทธิ์แด่พระเจ้าของเจ้า  กันดารวิถี 15:40
พระคัมภีร์  ภาคปัญจบรรพ  คืออะไร  คนที่ห่างการเรียนคำสอนมากสัก....เกือบสามสิบปีอย่างตัวน้อย   ไม่เคยมีคำนี้อยู่ใน
สาระบบ ความจำ  แม้เคยเรียนคำสอนสมัยอยู่โรงเรียน  ก็...ไม่เคยได้ยินคำนี้  เอะ ..เป็นคำบัญญัติใหม่หรือเปล่า...นะคะ....
                ขอบคุณพระเจ้า  ที่ให้ตัวน้อยได้มาอบรมครูคำสอน  ภาคฤดูร้อน  ทำให้ได้รับความรู้มากมาย  สนุกมาก  น่าสนใจมาก  ขอแบ่งปันความรู้นิด ๆ ประสบการณ์  ความประทับใจมากหน่อยเกี่ยวกับวิชานี้  ประมาณว่า
                พระคัมภีร์  ภาคปัญจบรรพ  เป็นหนังสือห้าเล่มแรกในพระคัมภีร์พันธสัญญาเก่า  คือ ปฐมกาล  อพยพ  เลวีนิติ  กันดารวิถี  และเฉลยธรรมบัญญัติ  เป็นหนังสือที่บอกเราให้ทราบถึง  ต้นกำเนิดของชนชาติอิสราเอล  ว่าพวกเขาได้เป็นประชากรของพระเจ้าอย่างไร  โดยมีจุดยอดอยู่ที่พันธสัญญาที่ภูเขาซีนาย  ในหนังสืออพยพ (บทที่ 19-24)
                เนื้อหาสาระของหนังสือปัญจบรรรพ  คือ
                การสร้างโลก  และ มนุษย์คู่แรก à ซึ่งสืบเชื้อสายมาถึงโนอาห์à   หลังจากน้ำวินาศท่วมโลกแล้ว  เชื้อสายของโนอาห์ก็สืบตระกลูต่อมาจนถึงอับราฮัม  ซึ่งเป็นบิดาขออิสอัค  ผู้ให้กำเนิดยาโกบ  บิดาของบุตรสิบสองคน  ต้องตระกลูทั้งสิบสองของอิสราเอล à โยเซฟได้ถูกพวกพี่ ๆ ขายเป็นทาส  มาอยู่ในประเทศอียิปต์  และได้เป็นใหญ่เป็นโตที่นั่น  จึงได้นำครอบครัวของยาโคบ  อพยพมาพำนักในอียิปต์ à เวลาผ่านไปนาน  ลูกหลานของยาโคบ (หรืออิสราเอล)  ได้ทวีจำนวนขึ้น  ถูกชาวอียิปต์ข่มเหงรังแก  à แต่พระเจ้าได้  ทรง เรียกโมเสสจากเผ่าเลวี  ให้เป็นผู้นำลูกหลานอิสราเอลออกจาประเทศอียิปต์  ข้ามทะเล  เดินทางในถิ่นทุรกันดาร  มาถึงภูเขาซีนายàหลังจากที่พระยาเวห์ทรงกระทำพันธสัญญา  กับพวกเขาให้เป็นประชากรของพระองค์แล้ว  จึงได้ออกเดินทางต่อไปถึง  กาเดช à   เดินทางอ้อมดินแดนของชาวเอโดม  และโมอับ  มาตั้งค่ายอยู่ ณ ที่ราบโมอับ  ตรงข้ามกับเมืองเยริโค à ที่นี่โมเสสได้ปราศรัย  กับประชาชนให้ซื่อสัตย์ต่อพันธสัญญา  เมื่อจะเข้าไปยึดครองแผ่น ดิน คานาอันได้แล้ว-à หลังจากนั้น  โมเสสได้ขึ้นไปบนเขาเนโบ  และได้สิ้นชีวิตที่นั่น
                รวมเวลา ประมาณหนึ่งพันแปดร้อยปี  ก่อนคริสตกาล 
                วิชานี้  เป็นวิชาที่หินมาก  เพราะเนื้อหาค่อนข้างมาก  และคุณพ่อที่สอน...สอบเรา  อย่างจัด หนัก ที่สุด  ในบรรดาวิชาทั้งหมด ด้วยข้อสอบอัตนัย  และไม่ให้เราเปิดหนังสือในห้องสอบ  ดังนั้น  เราจึงต้องดูหนังสือ  ติวกันหนักที่สุด  เครียดที่สุด.....คุณพ่อใจร้าย...อือ..อือ....
                ตัวน้อยล้อเล่น ๆ....ในดีมีร้าย  ในร้ายก็มีดี  (นายชุมพาบาลที่หนึ่งสอนไว้)
                จริง ๆ แล้ว  เป็นวิชาที่เนื้อหามาก  แต่คุณพ่อสอนได้สนุก  น่าติดตาม มีอารมณ์ขันเล็ก ๆ  ตัวน้อยไม่ง่วงเลย  และเป็นวิชาที่จดจำได้มากที่สุด
เพราะต้องท่องหนังสือ  เพื่อสอบมากที่สุด  ตัวน้อยโมโหตัวเองมาก  ทุกข้อสอบของคุณพ่อ   คุณพ่อจะสอน  จะเน้น ย้ำ  หลาย ต่อ หลาย ครั้ง  ตัวน้อยทำข้อยาก ๆ ได้  แต่ทำข้อง่าย ๆ ไม่ได้ 
เพราะมันง่าย  เลยไม่ได้สนใจจะจดจำ  หรือทบทวน เพราะคิดว่าน่าจะจำได้  แต่สงสัยอายุมากแล้ว  สิ่งที่ควรจำได้  กลับไม่จำ  เขาเรียกตกม้าตาย  เพราะสะดุดก้อนหินก้อนจิ๋ว
  ตัวน้อยจะพยายามไม่ประมาท   ในสิ่งเล็ก ๆ  อีก  ฮือ....  คิดถึงพระวาจา ในความหมายที่ว่า    ขโมยเงินหนึ่งล้านบาท ก็บาป  ขโมยเงินหนึ่งบาท  ก็บาปอยู่ดี  ดังนั้น  อยากทำอะไร   ก็ทำ  แต่อย่าทำบาป....    เอ๋...  .เกี่ยวกันไหมเนี่ย...
สิ่งหนึ่งที่ตัวน้อยประทับใจ  คือการทำงานกลุ่ม  กลุ่มของตัวน้อย  คือเพื่อนกลุ่มแรกที่พระเจ้าประทานให้ตั้งแต่วันแรก  น้องที่น่ารักสี่คน รวมตัวน้อยด้วยเป็นห้าคน  ชื่อกลุ่ม  “มัคคุ”  เพราะหัวหน้ากลุ่ม  อึม...  คือ   ตัวน้อย  เป็นมัคคุเทศก์  (เพียงคนเดียวจากทั้งชั้นเรียนปีหนึ่ง   เกือบเก้าสิบคน  โดยเฉพาะ  มาด้วยทุนของตัวเอง....)
เป็นงานที่ต้องทำแผนภูมิของปัจญบรรพ  ทั้งความคิด  และการทำอุปกรณ์  ตัวน้อยทำอะไรไม่เป็นเลย  สักอย่าง    ชีวิตนี้  ทำไกด์ภาษาญี่ปุ่นเป็นอย่างเดียว   แต่   ตอนนี้ เริ่มรักพระ  และรักผู้อื่นเป็นแล้วคะ
 ขอขอบคุณพระเจ้า  ที่ประทานน้อง ๆ ที่น่ารักให้  ซึ่งแต่ละคนจะทำงานตามถนัด  ทั้งออกความคิด  เตรียมอุปกรณ์  ช่วยกัน ตัด ติด แปะ ตกแต่ง ตัวน้อยได้แต่ช่วย ....ทำสิ่งที่ยิ่งกว่าเล็กในงานชิ้นนี้ 
แต่ตัวน้อยแอบได้ยินเคล็ดวิชามา  ซึ่งก็คือ  ต้องทำให้ชัดเจน  และแยกสี  จำแนกกลุ่มให้เด่นชัด
 ตัวน้อยเห็นน้องกลุ่มอื่นเขาทำ...  สวยน่ารัก  แต่ ไม่แจ่มชัด  ในการแยกแยะ  ตัวน้อย  บอกในสิ่งที่ตัวน้อยรู้ให้กับน้องเขาด้วย (ไม่งกวิชาคะ     เมื่อรักพระเจ้ารัก ต้องรักผู้อื่น  ดังนั้นการได้เอคนเดียว  ก็ดี  แต่การทำให้ทุกคนได้เอนั้น  น่าชื่นชม  และยิ่งใหญ่กว่ามาก ใช่ไหมคะ ๆ )  ตัวน้อยบอกน้องเขา  แต่น้องเขาจะเชื่อหรือไม่  ทำได้ดีแค่ไหน   เราไม่ว่ากัน   แต่....งานกลุ่มตัวน้อย  ได้เอ.....เย้..เย..  สามัคคี  คือพลัง.....  ขอบคุณน้อง ๆ  จุ๊บ.. จุ๊บ....  คิดถึงจัง.....
                สิ่งหนึ่งที่คุณพ่อสอนคือ  แผนที่พระวรสาร  ทำให้ตัวน้อยได้รู้ว่า  เยรูซาเล็ม... นครศักดิ์สิทธิ์  เบธเลเฮ็ม...ที่ประสูติของพระเยซูเจ้า  นาซาแร็ธ.....หมู่บ้านที่พระเยซูเจ้าทรงเจริญวัย  ก่อนเทศน์สั่งสอน  คานา...อัศจรรย์ครั้งแรกที่พระเยซูทรงเปลี่ยนน้ำเป็นเหล้าองุ่นในงานแต่งงานของญาติ  ฯลฯ อีกมากมาย  อยู่ที่ไหนในโลกใบนี้  ซึ่งแต่ก่อนที่จะเรียน  ไม่เคยทราบเลย  ไม่สนใจด้วย  นิสัยไม่ดีจริง ๆ.....
                ตัวน้อยจำได้  ตัวน้อยได้เห็นแผนที่ครั้งแรก  ตอนราวเดือนสิงหาคม 54  (ถ้าจำไม่ผิด คืนดีกับพระเจ้าได้หกเดือน)   วันนั้น  ตัวน้อยไปอบรมจิตภาวนาห้าแบบ  ที่วิทยาลัยแสงธรรม  หนึ่งในห้า  คือ แบบ lectio divina  ซึ่งพระสังฆราชประธาน  เป็นผู้สอนแบ่งปัน
 พระคุณเจ้าสอน และให้ดูแผนที่  ซึ่งอยู่ด้านหลังพระคริสตธรรมคัมภีร์  ท่านถามถึงสถานที่แห่งหนึ่ง  ตัวน้อยจำไม่ได้แล้วว่าที่ใด   คนอื่น ๆ ดูเหมือนจะหาเจอกัน  แต่.......ตัวน้อยหาไม่เจอ  ตัว หนังสือก็เล็ก  ตัวน้อยนั่งแถวหน้ากับเพื่อนแกะตัวนิด  ตัวน้อยบ่นดังนิด ๆ  “อยู่ไหนหล่ะ...หาไม่เห็นเจอเลย”  พระคุณเจ้าได้ยิน  ท่านกรุณาเดินมาชี้ให้ตัวน้อยด้วย  น่ารักจริง ๆ เลย  ตัวน้อยบอกกับท่านเบา ๆ “ตัวน้อยเพิ่งกลับใจ  เพิ่งเรียนรู้จักพระเจ้า  เห็นแผนที่ครั้งแรกในชีวิตเลยคะ
คิดถึงวันที่เปิดพระคัมภีร์ครั้งแรก  ตอนเดือนเมษายน 54 ตัวน้อยไปเข้าเงียบ  แบบพระหฤทัยพระเยซู  ที่หัวหิน  ครั้งแรก  ช่วงนั้น ระหว่าง สองเดือนที่คืนดีกับพระเจ้า  สวดภาวนา    และอ่านแต่หนังสือศรัทธา  กับไบเบิ้ลไดอารี่  พอมาเข้าเงียบให้เปิดพระคัมภีร์ฉบับเต็ม   ตัวน้อยเปิดไม่เป็น  ตัวน้อยก็พูดเสียงดังนิด ๆ อีกแหละ  จริง ๆ เหมือนบ่น “ แล้วจะหาเจอไหมเนี่ย”   เท่าที่จำความได้ ....  แม้เรียนคำสอนสมัยเรียน    แต่ก็ไม่เคยเปิดพระคัมภีร์เล่มโต ๆ  แบบนี้
ซีสเตอร์เกือบสิบท่านกรุณากรูกันเข้ามาช่วยเปิดให้ตัวน้อย กับพี่สาว  น่ารักจริง ๆ เลย   เพราะในการเข้าเงียบครั้งนั้น  มีพระสงฆ์สี่องค์  ซีสเตอร์สามสิบกว่าท่าน  แต่มีฆราวาสแค่สองคนคือ พี่สาวกับตัวน้อย  พี่สาวตัวน้อยก็เปิดไม่เป็นเหมือนกัน
ระหว่างเข้าเงียบ  ทุกวันเราต้องรำพึงพระวาจา ซีสเตอร์อธิการ   ผู้เป็นผู้นำวิญญาณของตัวน้อย  พอทราบว่าตัวน้อยเปิดไม่เป็น  ท่านกรุณาเปิด  และเอากระดาษขั้นเตรียมไว้ให้  ในห้าหกพระวาจาที่ต้องอ่าน รำพึงภาวนา ในแต่วัน  พอวันหลัง ๆ ตัวน้อยเปิดเป็นแล้ว  ก็เกรงใจ  ไม่กล้ารบกวนซีสเตอร์อธิการอีก  เพราะงานของท่านมีมากมายอยู่แล้ว  และเปิด  ขั้นกระดาษ เตรียมให้ตัวเอง  และพี่สาวทุกวันในระหว่างการเข้าเงียบเจ็ดคืนแปดวัน
หลายสิ่งที่ได้จากวิชานี้  เช่น
จงมีความเชื่ออย่างที่สุด  เสียสละน้ำใจตน  มีน้ำใจดีต่อผู้อื่นเหมือนอับราฮัม
จงรักครอบครัว และญาติพี่น้อง  แต่อย่าฉลาดแกมโกงเหมือนยาโคบ
จงให้อภัยแก่พี่น้อง  และกตัญญูต่อบิดาเหมือนยอแซฟ
จงอย่าอ่อนแอ  และตกอยู่ในบาป  โดยไม่สำนึก  ยอมรับผิดเหมือนอาดัม  และเอวา
จงเรียนรู้ที่จักที่จะรัก  และรับใช้พระเจ้า ด้วยรักที่สุดจิตสุดใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญา  สุดพละกำลัง  เทอญ
จงรักพระยาเวห์พระเจ้าของเจ้าด้วยสุดจิตสุดใจ  และสิ้นสุดกำลังของท่าน...จงให้ถ้อยคำที่ข้าพเจ้าบัญชาพวกท่านในวันนี้อยู่ในใจของท่าน    เฉลยธรรมบัญญัติ 6:5-6
เราจะเป็นพระเป็นเจ้าของเจ้า  เจ้าจะเป็นประชากรของเรา   อพยพ 6:7
พวกเจ้าจงเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์  เพราะเรา  พระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้านั้นศักดิ์สิทธิ์   เลวีนิติ 19:2
เพราะท่านทั้งหลายเชื่อฟังกฏหมายเหล่านี้  รักษา และกระทำตาม พระเยโอวาห์พระเจ้าของพวกท่าน  จะทรงกระทำตามพันธสัญญา  และความรักมั่นคงกับท่าน    เฉลยธรรมบัญญัติ 7:12
เพราะว่าในวันนี้  จะกระทำการลบมลทินบาปของเจ้า  และชำระเจ้า  เจ้าจะสะอาดต่อพระพักตร์พระเจ้า   เลวีนิติ 16:30
ถ้าเจ้าให้ประชากรของเราคนใดที่เป็นคนจน  และอยู่กับเจ้า ยืมเงินไป  อย่าถือว่า  ตนเป็นเจ้าหนี้  และอย่าคิดดอกเบี้ยจากเขา
ถ้าเจ้าได้รับเสื้อคลุมของเพื่อนบ้านไว้เป็นประกัน  จงคืนของนั้นให้เขาก่อนตะวันตกดิน
เพราะเขาอาจมีเสื้อคลุมตัวนั้นตัวเดียว  เป็นเครื่องปกคลุมร่างกาย  มิฉะนั้นเวลานอน เขาจะเอาอะไรห่มเล่า
  เมื่อเขาทูลร้องความทุกข์ต่อเรา  เราจะสดับฟัง  เพราะเราเป็นผู้มีเมตตากรุณา  อพยพ 22:27-27
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย.
01.06.2555  เขียนเสร็จ.

21.06.2555 เขียนเพิ่ม  และส่งเมล

พบกันใหม่วันอาทิตย์  กับเรื่องที่65: กิจกรรมพิเศษของทางศูนย์อบรมครูคำสอน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น