90.สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
เรื่องนี้เขียนก่อนส่งเมลราวสามอาทิตย์ ไม่อยากจะเชื่อเลย..... ข่าวเมื่อสองสามวันก่อน ที่ผู้เป็นแม่ได้สูญเสียลูกสาววัยเก้าขวบ และเจ็ดขวบ พร้อมกัน ด้วยอุบัติเหตุจากการจมน้ำในสระว่ายน้ำ ตรงกับเรื่องนี้...ราวกับ..แกะกะแพะ... คงมีอีกหลายคน กำลังเสียใจ หวังในใจ เรื่องนี้คงปลอบใจ และให้กำลังใจ ใคร ๆ ได้บ้างไม่มากก็น้อย...
สำหรับตัวน้อย การรับคีโมเข็มที่สี่ เข็มสุดท้าย ผ่านไปได้อย่างดี...ทรมานเล็ก ๆ แอบตัดพ้อ พระเยซูนิด ๆ แต่พอได้คิด......ถึงบาดแผลทั้งห้าพันสี่ร้อยแปดสิบแผลของพระเยซูเจ้าแล้ว ความทรมานจากเการที่รับคีโม เข็มที่ฝั่งนานวัน สำหรับให้น้ำเกลือ และยาแก้อาเจียน ความพะอืดพะดม คลื่นไส้ ไม่สบายเนื้อสบายตัว รับประทานอะไรไม่ค่อยได้ จมูกหาเรื่อง ได้กลิ่นอะไรก็...เหม็นไปหมด การขับถ่ายมันก็ช่างยากลำบากแล้ว แค่นี้... มันช่าง.....จิ๊บ ๆ...จริง ๆ
ตัวน้อยได้รับการสอนตั้งแต่ไปเข้าเงียบครั้งแรก ด้วยการเข้าเงียบแบบพระหฤทัยพระเยซู ให้ถวายทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นกิจการดี ๆ เล็ก ๆ ความสุข ความทุกข์ แด่พระเยซูเจ้า แม้แต่.....ความเจ็บป่วย ตัวน้อยไม่ชอบเลย... อือ...อือ....
ถ้าเรารักใครสักคน เราคงปรารถนาให้แต่สิ่งดี ๆ กับคนที่รัก
แล้วจะให้ตัวน้อยถวายสิ่งไม่ดี ความเจ็บป่วยแด่พระเยซูเจ้าได้อย่างไร แต่เพราะพระองค์ทรงรักเราก่อน และทรงรักเรามากกว่า ทรงให้เรา....รักเรา ด้วยชีวิตทั้งหมดสิ้นของพระองค์ ......
ขอบคุณพระเจ้าข้า ที่รักพวกลูก ลูกขอสมาโทษที่ยังรักพระองค์น้อยไป ขอให้ลูกรักพระองค์ให้มากขึ้นในทุกวัน อาแมน.
อยากขอบคุณFB ที่ทำให้ตัวน้อยได้เพื่อนทั้งสมัยมัธยม และมหาวิทยาลัยกลับคืนมา เพราะช่วงเวลายี่สิบกว่าที่ยุ่งแต่การทำงาน ตัวน้อยไม่ได้ห่างแค่พระเจ้า แม้แต่เพื่อน ๆ ก็ไม่ได้ติดต่อเลย และเพราะความเจ็บป่วยนี้ ทำให้ตัวน้อยได้รับกำลังใจ และความ ห่วงใยมากมาย เป็นความทุกข์ที่มีความสุขจริง ๆ เป็นเรื่องดี ๆ ในอะไรร้าย ๆ จริง ๆ
แต่จากนี้ไป อีกสองอาทิตย์ ตัวน้อยต้องฉายแสงอีกแล้ว แค่คิดก็หวั่นใจ ตัวน้อยไม่ชอบเลย ตัวน้อยไม่อยากรักษาต่อเลย ขอคำภาวนาจากทุกคนด้วยนะคะ เรายังสวดภาวนาให้กันและกันอยู่ใช่ไหมคะ......
ขอพระเจ้าตอบแทนทุกน้ำใจดี ร้อยเท่าพันทวี ขอพระองค์ทรงรัก และดูแลทุกคน แทนตัวน้อย และเผื่อตัวน้อยด้วยนะ..... พระเจ้าข้า...
พระบิดาเจ้าข้า ขออย่าให้เป็นไปตามน้ำใจข้าพเจ้า แต่ขอให้เป็นไปตามพระประสงค์ของพระองค์เถิด มัทธิว 26:39
พระองค์ทรงรู้สึกเศร้า และสลดพระทัยยิ่งนัก จึงตรัสแก่เขาทั้งสามคนว่า ใจเราเป็นทุกข์แทบสิ้นชีวิต จงอยู่ที่นี่ และตื่นเฝ้ากับเราเถิด มัทธิว 26:37-38
เพราะพระจิตเจ้า ซึ่งพระเจ้าประทานให้เราได้หลั่งความรักของพระเจ้าลงในดวงใจของเรา โรม 5:5
อาแมน.
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่ 90: จำ...ไม่อวด แต่ขอแบ่งปัน
จงสอนเขาให้ปฏิบัติตามคำสั่งทุกข้อที่เราให้แก่ท่าน มัทธิว 28:20
ตัวน้อยมีคำถาม ผู้อ่านที่รัก รู้สึกเสียใจ เพราะความสูญเสียอย่างเช่นจากต้องสละของที่รัก สูญเสียคนรัก ลูกที่รัก ..... ครั้งล่าสุด เมื่อไหร่คะ....
ที่ตัวน้อยใช้คำว่า ล่าสุด เพราะตราบใดที่ยังมีลมหมายใจ และหัวใจยังเต้น ทุกวัน....ที่มีชีวิตบนโลกใบนี้ มีเรื่องไม่เคยซ้ำกัน หลายวันที่มีความสุข หลายวันที่มีความทุกข์ ในหนึ่งวัน ความสุข ความทุกข์ปะปนคละเคล้ากันไป
แต่ทุกวันที่ยังตื่นมาในตอนเช้า ดวงอาทิตย์ก็ยังขึ้น ให้ดวงจันทร์หายไป แล้วดวงจันทร์ ก็หายไป เมื่อถึงเวลาของดวงอาทิตย์ เหมือนความสุข ความทุกข์ และอีกหลาย ๆ เรื่อง เดี๋ยวก็มา เดี๋ยวก็ไป
ความสุขในสวรรค์ด้วยชีวิตนิรันดร จึงเป็นความบรมสุขแท้ ด้วยความเชื่อ และความหวังอันยิ่งใหญ่ ในความรักอันหาที่สุดมิได้ของพระเจ้า ที่รอให้เราแสวงหา ......
ที่ใดมีความรัก ที่นั่นมีพระเจ้า
เพราะพระเจ้า เป็นองค์ความรัก และองค์ความดี
เมื่อไม่กี่วันมานี้ วัดที่ตัวน้อยไป คุณพ่อพูดถึง เด็กน้อย ผู้ศรัทธา ขยันมาวัด และหมั่นมาเรียนคำสอน จนเป็นที่รักใคร ๆ โดยเฉพาะ บราเดอร์ที่มาสอน มาจากไปด้วยอายุเพียงสิบสามปี เพราะความเจ็บป่วย อย่างกระทันหัน
คงเป็นการยากที่พ่อแม่จะทำใจ ไม่ว่าใคร ๆ ก็คงทำใจยากหากต้องสูญเสีย ของรัก หรือคนที่รัก แล้วถ้าเป็นคุณจะโศกเศร้านานเท่าไหร่คะ แล้วคุณจะคิดอย่างไรดีคะ
แน่นอน มันคงต้องเศร้าก่อน แล้วต้องทำใจ การทำใจ อาจเกิดจากการปลอบใจของตนเอง และคงดีไม่น้อย ถ้าได้รับการปลอบใจจากใคร ๆ แต่ที่สำคัญที่สุด คุณคิดอย่างไร
ในเรื่องของการสูญเสียนี้ ตัวน้อยคิดถึงเรื่องสั้นชวนคิด ของพ่อมี้ ที่ได้อ่านนานแล้ว ประทับใจ จดจำไว้ในหัวใจ เรื่องมีอยู่ว่า.. (เขียนจากความทรงจำ) “สามีภรรยาผู้ศรัทธาคู่หนึ่ง มีลูกสาวน่ารักอายุสิบขวบ วันหนึ่ง ขณะลูกกลับจากโรงเรียน เกิดประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ผู้เป็นแม่โศกเศร้าเสียใจ แต่เป็นทุกข์มากกว่า ที่ไม่ทราบจะบอก สามีว่าอย่างไร เพราะลูกสาวผู้เป็นดั่งแก้วตาดวงใจ ได้จากไปเสียแล้ว
เมื่อสามีกลับมาบ้าน ภรรยาจึงพูดกับสามีว่า “สมมติว่า มีเพื่อนเศรษฐีคนหนึ่ง ได้ฝากแหวนเพชรเม็ดงามไว้ให้เราดูแล แล้วหลายปีต่อมาเขามาขอคืน ที่รักจะทำอย่างไร” สามีตอบว่า “ก็ต้องคืนเขา และขอบคุณ ที่ให้เราชื่นชม ความงามของเพชรเม็ดนี้อยู่หลายปี” ภรรยาจึงถามสามีต่อว่า “แล้วถ้าลูกสาวเราประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตหล่ะ” สามีตอบว่า “ก็ต้องขอบคุณพระเจ้า ที่ประทานลูกที่น่ารักมาอยู่กับเรา ทำให้เรามีความสุขตั้งสิบปี เมื่อพระองค์มารับคืนไป เราก็ต้องถวายคืนด้วยความยินดี และสงบใจ”
หลังจากได้อ่านเรื่องนี้ เวลาที่ตัวน้อยต้องสูญเสียของรัก คนที่รัก ตัวน้อยจะคิดถึงเรื่องนี้ และปลอบใจตัวเอง อย่างน้อย....ตัวน้อยก็มีความสุขในช่วงเวลาหนึ่ง และจะใช้เวลาที่เหลือมีความสุขกับความทรงจำดี ๆ แม้จะแอบเศร้าเล็ก ๆ ลึก ๆ ในบางที .....
ทำให้แม้ตัวน้อยจะเป็นทุกข์ หรือเศร้าใจ ความทุกข์ ความเศร้าใจ จะอยู่กับตัวน้อยไม่นาน เพราะตัวน้อยจะอยู่กับความคิดบวก ความคิดดี ที่มีความสุข และขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณี เหมือนตัวน้อยเข้มแข็ง แต่จริง ๆ ก็มีเวลาอ่อนแอ ที่ปรารถนาคำปลอบโยน และกำลังใจจากใคร ๆ และความวางใจในความรัก และพระเมตตาของพระเจ้าที่จะทรงโอบอุ้มเลี้ยงดูลูก ๆ ของพระองค์ เมื่ออยู่ในพระหรรษทานของพระเจ้า ชีวิตจะไม่ขาดสิ่งใด
คิดถึงเพลง เทเซ่ เพลงนี้ ที่ชอบร้อง ปลอบใจตัวเองบ่อย ๆ... นายชุมพาบาลที่สอง และซีสเตอร์ กรุณา สอนไว้ ตั้งแต่ตอนไปเข้าเงียบครั้งแรก (เมษ. 54) แบบพระหฤทัยพระเยซู ที่หัวหิน ของคณะพระหฤทัย ขณะนั่งรถตู้กลับกรุงเทพ... คิดถึงซีสเตอร์จัง....
จงอย่ากังวลใจ จงอย่าได้กลัวเลย
ผู้วางใจพระเจ้า ไม่ขาดสิ่งใด ๆ
จงอย่ากังวลใจ จงอย่าได้กลัวเลย
เพียงพระเจ้า เพียงพอ
จิตใจของมนุษย์นั้นยากแท้หยั่งถึง เพราะความคิดที่แตกต่าง ทำให้มีเรื่องให้ความคิดเห็นไม่ตรงกัน บาดหมางใจ กระทบกระทั่ง ให้สะเทือนใจ ได้เสียใจ ถ้าไม่รู้จักให้อภัย คงโกรธกันอยู่บ่อย ๆ
มิสซาวันอาทิตย์ อาทิตย์หนึ่ง ตัวน้อยได้ฟังคำเทศน์ของบราเดอร์ เป็นเรื่องเล่า ความว่า “สามีภรรยาคู่หนึ่ง ใช้ชีวิตด้วยกันมาจนแก่เฒ่า วันหนึ่งภรรยา อยากจะบอกรักสามี จึงพูดกับสามีว่า “ที่รัก ฉันรักคุณ” สามีที่เริ่มหูตึง ฟังไม่ค่อยได้ยิน จึงบอกให้ภรรยาพูดซ้ำอีกครั้ง ภรรยาจึงพูดกับสามีว่า “ที่รัก ฉันรักคุณ” สามีตอบกลับมาว่า “ฉันก็รำคาญเธอเหมือนกัน” ??????
แบบนี้ เรียกว่า อะไรดี หูไม่ดี หูหาเรื่อง ใจหาเรื่อง อะไรทำนองนี้ หรือเปล่าคะ...
ในชีวิตประจำวัน การสนทนาจึงเกิดปัญหาได้บ่อย ๆ เหมือนสำนวนไทย ถามว่า “ไปไหนมา” ตอบว่า “สามวา สองศอก” ดังนั้น พระเยซูเจ้าจึงทรงสอนไว้ว่า จงให้อภัยแก่เขา เพราะเขาไม่รู้ว่า เขาทำอะไร เขาไม่รู้หรอกว่า เขาทำให้เราเสียใจ
การให้อภัย ใครคะที่เป็นสุข คนที่ให้อภัยนะแหล่ะ ที่เป็นสุข เหมือนยกภูเขาออกจากอก เพราะถ้าไม่ให้อภัย ภายในใจคงมีแต่ความขุ่นเคืองใจ ความทุกข์ ความโกรธแค้น กัดกินหัวใจ วันหนึ่งคง...ขาดใจตาย หรือไม่ก็เส้นสมองแตก ไม่ตายก็เป็นอัมพฤต อัมพาต ...กระมัง...
ความผิดลบล้างได้ด้วยอะไรคะ
มีอีกหนึ่งเรื่องเล่า ที่ตัวน้อยชอบมาก ๆ อ่านในหนังสือเรื่องสั้น ชวนคิดของพ่อมี้ อีกเช่นกัน ความว่า... (เขียนจากความทรงจำ )
ชายหนุ่มคนหนึ่งฐานะยาจนมาก ๆ วันหนึ่งเขาได้ไปขโมยแกะของชาวบ้าน แล้วถูกชาวบ้านจับได้ จึงถูกสักที่หน้าผากด้วยตัว ST ซึ่งมาจากคำว่า “SHEEP THIEF” หรือแปลเป็นไทยว่า โจรขโมยแกะ
ชายหนุ่มคนนี้สำนึกเสียใจ จึงปรารถนาไถ่โทษ ด้วยการทำความดีต่าง ๆ จึงรับจ้างทำงานสุจริต ทุกอย่าง และช่วยเหลือคนในหมู่บ้านอยู่เสมอ จนเป็นที่รักของทุกคน
แล้ววันหนึ่งมีคนต่างถิ่นผ่านมา ถามคนในหมู่บ้านว่า “ทำไม ผู้ชายคนนั้น สักที่ หน้าผากด้วยตัว ST” คนในหมู่บ้านตอบว่า “อ้อ... ย่อ มาจากคำว่า SAINT ที่แปลว่า นักบุญ”
ว้าว...ว้าว...คนบาป กลายเป็นนักบุญได้ ถ้าสำนึกกลับใจ
การทำความดี ลบล้างความผิด มันยากกว่าทำความผิดมากมาย ดังนั้น อย่าทำความผิดบาป ตั้งแต่แรกจะดีกว่าไหม... เหมือนพระเจ้าทรงสอน “โกรธได้ แต่อย่าทำบาป” เหมือนที่นายชุมพาบาลที่หนึ่งสอน “สนุกได้ แต่อย่าทำบาป” ตัวน้อยขอบอกว่า “ ทำอะไรก็ทำ แต่อย่าทำบาป” นะจ๊ะ....
เพราะพระบิดาเจ้าทรงโศกเศร้า พระเยซูต้องเจ็บปวด เพราะกางเขนที่ทรงแบกเพื่อเรานั้น หนักขึ้น ทุกครั้งที่เราทุกคนทำบาป แม่พระทุกข์ระทม ที่เห็นลูก ๆ ของแม่ กำลังทำผิด และต้องได้รับโทษนั้น เมื่อวันพิพากษามาถึง......
พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านไปที่ใด ทรงกระทำแต่ความดี กิจการอัครสาวก 10:38
ความสุขเป็นของบุคคล ผู้ไม่ดำเนินตามคำแนะนำของคนอธรรม สดุดี 1:1
จงกลับใจเถิด เพราะพระอาณาจักรสวรรค์อยู่ใกล้แล้ว มัทธิว 4:17
พระองค์ทรงรับเอาความอ่อนแอของเราไว้ และแบกความเจ็บป่วยของเรา มัทธิว 8:17
คนที่กล่าวแก่เราว่า พระเจ้าข้า พระเจ้าข้านั้น มิใช่ทุกคนที่จะได้เข้าสู่อาณาจักรสวรรค์ แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ นั่นแหละ จะเข้าสู่สวรรค์ได้ มัทธิว 7:21-27
จงประพฤติตนให้สมกับที่กลับใจแล้วเถิด มัทธิว 3:7-8
เราพอใจ จงหายเถิด มัทธิว 8:3
ความรักอยู่ที่ว่า พระเจ้าทรงรักเรา มิใช่อยู่ที่เรารักพระเจ้า 1 ยอห์น 4:10
ท่านจะเป็นพยานถึงเรา จนสุดปลายแผ่นดิน กิจการอัครสาวก 1:8
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย.
13.09.2555 เขียนเสร็จ.
04.10.2555 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่วันอาทิตย์ กับเรื่องที่ 91: นักบุญอันตน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น