93.สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
สองอาทิตย์ผ่านไป หลังจากการรับคีโมสี่เข็มจบลงแล้ว ไชโย....ไชโย.... สิ่งที่น้องคีโม ฝากไว้ภายในร่างกายนั้น ไม่ทราบแน่ แต่ที่แน่ ๆ ระบบขับถ่ายที่เคยดีมาก ๆ มันเปลี่ยนไป..อือ..อื่อ.... แต่ที่ฝากไว้ภายนอก คือ เล็บสามสี ครึ่งโคนเล็บเป็นสีดำ ส่วนกลางเล็บ เป็นสีชมพู ปลายเล็บเป็นสีงา ตัวน้อยเคยเป็นเจ้าของร้านเพ้นท์เล็บด้วยนะคะ กว่าจะได้เล็บสีแบบนี้ต้องใช้การทาเล็บไม่ต่ำกว่าสามครั้ง และจบด้วยการเคลือบเงา ตัวน้อยชอบนะ...แต่ถ้ายังต้องให้คีโมต่อไป เล็บจะดำถึงปลายเล็บ ได้ยินว่าบางคนเล็บหลุดก็มี ด้วย ....อู้....น่ากลัว ๆ .... น่ากลัวจริง ๆ....
ขอบคุณพระเจ้าที่ให้การคีโมของตัวน้อยจบลงแค่ตรงนี้ แม้ผมสวยที่ชอบ...ที่เคยมี จะกลายเป็นผมแบบตุ๊กตาบาบี้ไป ก็ไม่เลวเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าชอบ แต่...พอรับได้ คิดถึงพระวาจา แอกของเรานั้นอ่อนนุ่ม เราไม่ให้เจ้าแบกเกินกำลังหรอก..... ลูกวางใจในพระองค์ พระเจ้าข้า
คุณหมอที่ผ่าตัวน้อย บอกว่าตัวน้อยเป็นมะเร็งขั้นสองเอ ขนาดความดุ ที่ตัวน้อยขอให้คุณหมอพูดให้ตัวน้อยเข้าใจหน่อย คุณหมอจึงบอกว่า “เปรียบเทียบความดุ ประมาณสุนัข พันธ์พุดเดิ้ล” ก็น่ารักดีนี่นา... แต่ตัวน้อย ต้องรับคีโม ต้องฉายแสง และต้องรับประทานยาอีกห้าปี ทำไมเจอแบบจัดเต็มแบบนี้เล่า พระเจ้าข้า.....
พี่สาวของตัวน้อยเป็นขั้นสองบวก ชนิดร้ายแรงกว่าตัวน้อย รับคีโมแปด แล้วก็จบการรักษา.....
สงสัย...พระเจ้าทรงปรารถนาให้ตัวน้อยได้มีครบทุกประสบการณ์จะได้แบ่งปันได้อย่างครบถ้วนต่อไป..... กระมัง ลูกขอน้อมรับทุกสิ่ง ... โดยเฉพาะเป็นพระประสงค์ในแผนการณ์ ช่วยทุกวิญญาณได้รอดไปสวรรค์ พระเจ้าข้า....
คิดถึงเพลง ..
ส่งลูกไปเถิด โอ้พระเจ้าข้า
ลูกได้ยินเสียงเรียกในยามค่ำคืน
ลูกจะไปแน่ หากพระองค์นำ
ลูกจะรับปวงชนไว้ดวงใจ.....
วันเสาร์ที่ 13 ตค.55 มีสองกิจกรรมที่ตัวน้อยได้รับการชักชวนให้ไปร่วม คือศาสนสัมพันธ์ ที่รร. อัสสัมศึกษา เมื่อได้โทรศัพท์สอบถามเรื่องเวลากับพี่ที่น่ารักของกลุ่มฆราวาสผู้ประกาศข่าวดีซึ่งมีส่วนรับผิดชอบในงานนี้ จึงได้ยินว่า มีการเข้าเงียบ จิตภาวนา แบบ Lectio Divina ที่วัดพระมารดาอุปถัมภ์ กรุงเทพกรีฑาด้วย ตัวน้อยหูผึ่ง....ใจบอก ว่า อยากไป อยากไป สำหรับศาสนสัมพันธ์นั้น...ใจบอก ว่า ควรไป ไปก็ดี คิดถึง นายชุมพาบาลที่สาม พอวันเสาร์เช้า ขณะแต่งตัวเตรียมไปร่วมงานของศาสนสัมพันธ์ พี่ในหมู่ที่รู้จักกัน โทรศัพท์มาชวนไป ที่วัดพระมารดาอุปถัมภ์ ตัวน้อยตอบตกลงทันที เราสี่คนจึงเปลี่ยนทิศทาง ไปร่วมจิตภาวนา แทนศาสนสัมพันธ์ .....
แล้วตัวน้อยก็ได้รับพระจิตจากพระคุณเจ้าประธาน และคุณพ่ออีกสององค์ พระคุณเจ้าประธานน่ารัก และเมตตามาก ๆ จนตัวน้อยอึ้ง ทึ่ง ประทับใจมากถึงมากสุดสุด แค่พอตัวน้อยบอกว่า ตัวน้อยกับเพื่อนป่วยเป็นมะเร็ง พระคุณเจ้า ปกศีรษะ ขอให้จดชื่อ อายุ โรคที่ป่วย และเบอร์โทรศัพท์ ท่านจะสวดภาวนารักษาให้ และโทรมาเยี่ยม อู้ฮู.... เป็นครั้งแรกที่ได้รับความใส่ใจ และเอื้ออาทร อย่างที่สุดของที่สุด มันมากกว่าได้รับความเมตตา เพราะมีการกระทำแบบไม่ธรรมดาจากหัวใจรักอันยิ่งใหญ่ด้วย.... สุดยอด พระคุณเจ้าจริง ๆ.... กด LIKE เจ็ดสิบคูณเจ็ดสิบครั้ง......
พี่ที่น่ารักของกลุ่มฆราวาสผู้ประกาศข่าวดี....จ๋า ตัวน้อยบอกว่าจะไป แต่ไม่เห็นตัวน้อย จะคอยมองหาตัวน้อยไหมน้า .... อาจจะยุ่งมาก ๆ จนลืมนึกถึงตัวน้อยหรือเปล่า แล้วถ้าทราบว่า ตัวน้อยไปที่อื่น จะโกรธ จะเคือง ตัวน้อยไหมน้า...
แต่ตัวน้อยรู้จักความน่ารัก และความใจกว้างของพี่เขา เพราะไปทำกิจศรัทธา อะไรที่เป็นเรื่องดี ทำดี ก็ดีทั้งนั้น จริงไหมค้า.... พี่...จ๋า.....
วันอังคาร ตัวน้อยต้องไปพบคุณหมอ เพื่อเริ่มต้นการฉายแสงแล้ว ....ตัวน้อยจะแพ้ไหมน้า.... เดี๋ยวนี้ยิ่งแพ้เก่ง พระเจ้าทรงสอนให้ยอมแพ้ตลอด ให้สละน้ำใจตนตลอด คีโมเข็มที่สี่ ก็ได้ผื่นแพ้ มาเป็นของแถม แต่ตอนนี้หายดีแล้วค้า.... ต่อไปจะแพ้อะไรอีกน้า...โปรดติดตามตอนต่อไป...
ขอพระเจ้าทรงตอบแทนทุกน้ำใจดี ร้อยเท่าพันทวี ขอพระองค์ทรงรัก และดูแลทุกคน แทนตัวน้อย และเผื่อตัวน้อย ด้วยเทอญ อาแมน.
ทางของเจ้า มิใช่วิถีของเรา เพราะฟ้าสวรรค์สูงกว่าโลกฉันใด วิถีทางของเรา สูงกว่าทางของเจ้า และความคิดของเราก็สูงกว่าความคิดของเจ้าฉันนั้น อิสยาห์ 55:8-9
สิ่งที่ข้าพเจ้าอยากทำ ข้าพเจ้ากลับไม่ทำ สิ่งที่ข้าพระเจ้าไม่อยากทำ ข้าพเจ้ากลับทำ ข้าพเจ้าช่างเป็นคนที่น่าสมเพชจริง ๆ ใครจะช่วยดึงข้าพเจ้าออกมาให้พ้นจากร่างกายที่ต้องตายนี้เล่า โรม 7:15-24
ผู้ใดเสียชีวิตของตนเพราะเรา และเพราะข่าวดี ก็จะรักษาชีวิตได้ มาระโก 8:35
ผู้รับใช้ของเรา ซึ่งเราเลือกสรรไว้ ที่รักของเรา ผู้ซึ่งเราโปรดปราน เราเอาวิญญาณของเราสวมท่านไว้ ท่านจะประกาศความยุติธรรมไปให้แก่บรรดานานาชาติ มัทธิว 12:18
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่ 93: บอกรัก
จงดู ผู้รับใช้ของเรา ผู้ซึ่งเราเชิดชู ผู้เลือกสรรของเรา ผู้ซึ่งใจเราปิติยินดี ได้มอบจิตของเราให้เขา อิสยาห์ 42:1
วันนี้ (04 ตค. 55) พี่สาวคนโตที่ป่วยเหมือนกัน....ป่วยเป็นเพื่อนกันของตัวน้อย โทรศัพท์มาแต่เช้า เพื่อเยี่ยมน้องคนเล็กที่ให้คีโม เข็มที่สี่ เข็มสุดท้าย นอนเมาคีโมอยู่โรงพยาบาลห้าวัน กลับมาเมาต่อที่บ้านอีกเป็นวันที่สอง
พี่สาวพูดกับตัวน้อยว่า เมื่อคืนก่อนนอน สวดสายประคำ แล้วมองภาพที่เราไปเที่ยวด้วยกันครั้งแรก (มค. 54) ซึ่งเป็นการไปแสวงบุญแม่พระลาวางที่ เวียดนามกลาง เป็นเหตุให้ลูกแกะหลงทาง คนบาปอย่างตัวน้อย ได้เข้าสู่กระบวนการกลับใจ และมีชีวิตใหม่ในการติดตามพระเยซูเจ้า แบกกางเขนของตน สละน้ำใจตน ด้วยความรัก ความเชื่อ และความหวัง ในคนที่รัก พระเจ้าที่รัก และชีวิตนิรันดร์
พี่สาวพูดเหมือนกับว่า เสียใจเล็ก ๆ สงสารน้อง เพราะการที่พาน้องกลับมาหาพระเจ้าทำให้น้องที่เคยสุขสบายมาก ๆ มีความสุขมาก ๆ ลันลา มา กๆ ต้องได้รับการทดสอบเป็นระยะ ๆ อย่างเช่น จากคนที่เคยทำบุญอย่างเก่งก็ทีละร้อย มาสละทรัพย์เป็นเลขหกหลัก เพื่อพี่น้องขโมยที่ยากไร้
เพราะพี่ ๆ ก็ทำงาน มีครอบครัวที่ดีกัน ตัวน้อยให้เงินพ่อแม่ทุกเดือนตั้งแต่ทำงานได้ ก็ไม่ได้มาก แต่ก็ไม่ได้น้อย เพื่อนก็ไม่ค่อยมี เพราะไม่มีเวลาจะคบ ทำแต่งาน ชีวิตจึงมีแต่ตัวเอง แต่ก็ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว และไม่ชอบเอาเปรียบใคร มาแบ่งปัน สละน้ำใจตน เพื่อผู้อื่นในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยความรักพระเจ้า จึงต้องรักเพื่อนมนุษย์ และต้องรักเพื่อมนุษย์ เหมือนรักตัวเอง
แม้การน้อมรับการรักษาในความเจ็บป่วย เพราะถ้าไม่ใช่สารจากพระเยซูที่พี่วิญญาณได้รับ ว่า “เราปรารถนาให้ลูกดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้” และ “ถ้าเราขอให้ลูกรับถ้วยกาลิกซ์นี้ ลูกจะรับหรือไม่” เมื่อเป็นพระประสงค์ตัวน้อยก็น้อมรับด้วยใจยินดี แม้มีน้ำตา .....
ถึงแม้พระเจ้าทรงยิ่งใหญ่ และทรงฤทธานุภาพ แต่ก็ทรงให้โอกาสเราเลือก ตัดสินใจ ด้วยความอำเภอใจ ด้วยเจตจำนงเสรี ทั้งจักรวาลที่ว่า กว้างใหญ่ไพศาล เอาท้องฟ้าของดาวทุกดวงมารวมกันยังเล็กกว่าความรักและความเมตตาของพระเจ้า
เพราะถ้าเป็นความประสงค์ของตัวน้อย ตัวน้อยคงไม่รักษา ให้ยืดเยื้อ แต่ยอมเจ็บหนัก แล้วตายในเวลาอันสั้น ยังดีกว่า...ทรมาน....นาน ๆ.....
ขอขอบคุณ พี่ที่น่ารักของคณะพระเมตตา ที่กรุณามอบของดี ๆ มากมาย โดยเฉพาะหนังสือแม่รักลูกเล่ม 2 และ 3 ในช่วงที่รับคีโมเข็มที่สี่ ซึ่งเป็นเข็มสุดท้ายนี้ ช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ตัวน้อยแข็งแรงได้อ่าน และข้อความที่ได้พบคือ
ลูกรัก จะมีประโยชน์อันใด หากลูกได้สุขภาพ และพลานามัยที่ดี แต่จิตวิญญาณของลูก ต้องผูกผันอยู่กับจิตชั่วร้าย หรือตกเป็นทาสของมัน แม่รักลูกเล่ม 2 หน้า 43
ใช่เลย หนึ่งในพระวาจาที่อยู่ในหัวใจ คือ เมื่อเจ้าเป็นทุกข์ เจ้าจะแสวงหาเรา เพราะความเจ็บป่วย หรือความทุกข์ยากลำบากใด ๆ จะทำให้เราสวดภาวนาวอนขอพระเจ้ามากขึ้น พึ่งพาพระองค์มากขึ้น และแน่นอนที่สุด พระองค์ ทรงเมตตา ช่วยเหลือ เยียวยา และบรรเทาใจ เป็นโล่ และกำบังที่เข้มแข็งให้เราเสมอ จงวางใจในพระองค์ คนที่รักเราที่สุด พระเจ้าที่ทรงรักเรามากที่สุด ย่อมมอบสิ่งที่ดีสุด ให้กับเราในเวลาที่เหมาะสมที่สุด อดทน เข้มแข็ง อย่าท้อถอย อย่ากลัว สวดภาวนาต่อไป และต่อไป.....
จงเป็นกิ่งองุ่นที่ยึดติดกับเถาองุ่นเสมอ แม้จะถูกตัด ถูกริด ไปบ้าง ให้เจ็บ ๆ น้ำตาตก แหมะ ๆ เดี๋ยวก็แตกกิ่งใหม่ ผลิใบ ออกดอก เกิดผล งดงาม....
ค่ำนี้ ตัวน้อยไปวัด เดือนนี้เป็นเดือนตุลาคม เป็นเดือนของแม่พระซึ่งจะมีการสวดสายประคำหลังมิสซาเป็นพิเศษ
เมื่อตัวน้อยเข้าไปนั่ง พี่ที่นั่งอยู่ข้างหน้า มองมา ตัวน้อยจึงยิ้มด้วยปาก และแววตาทักทาย เราคุ้นหน้ากัน แต่ตัวน้อยไม่เคยคุยเป็นการส่วนตัว เพราะรักพระเจ้า ทำให้ตัวน้อยเป็นมิตร พูดคุย ทักทาย และพยายามทำสิ่งดี ๆ แม้เป็นสิ่งเล็ก ๆ ให้กับผู้คนมากขึ้น เพราะก่อนกลับใจ ไม่เคยมองใคร ไม่สนใจใคร ไม่เห็นใครในสายตา....นิสัยไม่ดีเลยจริง ๆ .....
เมื่อเดินเข้าไปในวัด ตัวน้อยมองหนังสือ สำหรับสวดสายประคำ แต่ไม่ยอมหยิบติดมือมาด้วย เพราะ....ดื้อกระมัง... ใช้ใจสวดตามก็ได้นี่นา อะไรประมาณนี้ แล้วระหว่างมิสซา พี่คนที่นั่งหน้าตัวน้อย กรุณาหยิบมาวางข้างพี่เขา ข้างหน้าตัวน้อย เพื่อให้ตัวน้อยได้ใช้ ตัวน้อยก้มศีรษะยิ้มขอบคุณพี่เขา คนที่รักพระเจ้าศรัทธานี่ มีน้ำใจดีจริง ๆ
เมื่อหนังสือวางอยู่ต่อหน้าต่อตาของตัวน้อย เป็นภาพครึ่งปากล่าง ซึ่งเป็นภาพ พระหฤทัยพระเยซูเจ้า และรูปพระเยซูเจ้ากางเขนทั้งสองข้าง ตัวหนังสือที่อยู่ข้างล่างภาพ คือ JESUS LOVE YOU
ตัวน้อยมอง มอง แล้วก็มอง พระเยซูรักตัวน้อย ?????? เมื่อเช้าตัวน้อยเพิ่งส่งเรื่องที่ 90 แล้วเขียนทักทายผู้อ่านที่รัก แบ่ง ปันถึงความทรมานที่ต้องรับคีโม เพราะคนที่ไม่เคยเป็นอะไร ไม่เคยเจ็บ แค่ถูกเสี้ยนตำ ก็เจ็บไปถึงหัวใจ แทบทนไม่ไหวแล้ว เพราะตัวน้อยเป็นคนใจเสาะ จึงตัดพ้อพระเยซูเจ้านิดหน่อย เพราะถ้าตัวน้อยไม่รักพระองค์ ตัวน้อยจะไม่รับการรักษาเด็ดขาด
แล้วเพราะอะไร..... เพราะอะไร.... พี่เขาถึงหยิบหนังสือสวดสายประคำมาให้ แล้วทำให้ตัวน้อยได้เห็นคำว่า JESUS LOVE YOU ตัวน้อยได้รับการบอกรัก เป็นครั้งที่สี่ แล้วกระมัง แล้วคนอื่น ๆ ที่มีหนังสือ ได้เห็น ได้รู้สึก ได้คิดอะไร ๆ เหมือนตัวน้อยไหมน้า.....
การบอกรัก ครั้งแรก (เมษยน 54) หลังจากคืนดีกับพระเจ้าได้สองเดือน ในวันวาเลนไทน์ 54 ...... ได้ไปเข้าเงียบแรกครั้งที่หัวหิน เป็นการ เข้าเงียบแบบพระหฤทัยพระเยซูเจ้า ตั้งแต่วันแรก...ตัวน้อยก็ได้ยินคำว่า “ I LOVE YOU WITH YOUR SINS.” เมื่อได้ยิน...ตัวน้อยอึ้ง.... อื้อ.???.....มึน....ได้ยินผิดหรือเปล่า... อะไรนะ.... แล้วก็....ซึ้งสุดใจ.......
การบอกรัก ครั้งที่สอง (กรกฏาคม 54) เมื่อตัวน้อยขอเป็นเจ้าสาวของพระเยซู พระองค์จงทรงรับตัวน้อยไหม แล้วเสียงในใจ ก็ได้ยินว่า “ I LOVE YOU WITH YOUR SINS.” ตัวน้อยช็อคไปหลายชั่วโมง (กรุณาลองกลับไปอ่านเรื่องที่ 30 รักแท้ ใน http://loveofgodwithlittlelamb.blogspot.com นะคะ)
การบอกรักครั้งที่สาม (มีนาคม 55) เมื่อพี่วิญญาณ ได้รับสารจากพระเยซู ขณะรำพึงภาวนา และส่งข้อความมาถึงตัวน้อยว่า JESUS SAID “JESUS LOVES LITTLE LAMB” 3 TIMES. อึ้ง.....ซึ้ง....ซึ้ง....น้ำตาซึม... แล้วตัวน้อยภาวนาตอบว่า “ขอบคุณที่รักกัน พระเจ้าข้า”
และวันนี้ (ตุลาคม 55 ) เป็นครั้งที่ 4 กระมัง…..นานจนเกือบลืมแล้ว ถ้าพระองค์ไม่หมั่นบอกรัก.....
พระองค์ทรงทอดพระเนตรเขา และทรงรักเขา มาระโก 10:21
จริง ๆ แล้ว พระเจ้าทรงรักมนุษย์ทุกคน ดูจากสิ่งแวดล้อม ในสิ่งสร้างรอบ ๆ ตัวเราสิคะ พระอาทิตย์ขึ้นทุกเช้า นั่น คือ โอกาสแห่งชีวิตใหม่ ในวันใหม่ ตามพระวาจาที่ว่า ดูซิ เราทำทุกสิ่งขึ้นใหม่ วิวรณ์ 21:5 พระเจ้าทรงรัก และตระเตรียมสิ่งดี ๆ ไว้ให้กับเราทุกคนเสมอ
เมื่อวาน ตัวน้อยได้อ่านหนังสือ แม่รักลูกเล่ม 2 หน้า 50-51 ความว่า
“ลูกรัก เราเอง บุตรแห่งพระเจ้า วันนี้เราได้มาอยู่กับลูก ได้มองเห็นถึงความตั้งใจของลูกที่จะสวดภาวนาและทำพลีกรรมเป็นอย่างดี แม้ว่าในคืนนี้จะมีแต่ลูกเพียงผู้เดียวก็ตาม
เราขอขอบใจที่ลูกตั้งใจร้องเพลงสรรเสริญแม่ของเรา และในขณะที่ลูกสวดบทภาวนาของเรา ลูกก็ได้สัมผัสถึงความทรมานของเรา ลูกได้เห็นรอยแส้ที่ฟาดลงมายังแขนทั้งสองข้างของเราอย่างไร้ความปรานี และในที่สุดแขนทั้งสองข้างนี้ก็ถูกจับตรึงไว้ มันทั้งหนัก และเมื่อยล้า ทั้งเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส แต่เราก็มิสามารถที่จะเอาลงได้ เราต้องทนเพื่อลูก ๆ ทั้งหลาย เพื่อให้สิ่งที่เราได้รับมอบหมายมานั้นสำเร็จบริบูรณ์ นี่เป็นเพียงเศษเสี้ยวที่เราอนุญาตให้ลูกได้สัมผัส หากว่ามากกว่านี้ ลูกคงจะตายไปเสียแล้ว
บัดนี้ ลูกได้เข้าใจหรือยังว่า หน้าที่ของลูกนั้นคืออะไร เรามิได้หวังให้ลูกทำการใหญ่โต เพียงแต่ลูกทำกิจการใดเพื่อเรา แม้แต่เป็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เป็นที่สบพระทัยพระบิดาแห่งเรา
จงจำไว้เถิดว่า คำภาวนาที่ออกมาจากหัวใจอันแท้จริงนั้น ประเสริฐยิ่งนัก”
ความเจ็บป่วย ความทรมานของตัวน้อย ก็เป็นแค่เศษเสี้ยวที่เราอนุญาตให้ลูกได้สัมผัส ...... ขอบพระคุณพระองค์ พระเจ้าข้า ความรัก และพระเมตตาของพระองค์ ยิ่งใหญ่กว่าหัวใจรักของมนุษย์ทั้งโลกรวมกัน......
แล้วแม่พระได้กล่าวไว้ ในหน้า 59 ว่า
“ขอให้ลูกจงน้อมรับน้ำพระทัยของพระบิดาเจ้าสวรรค์เถิด การเจ็บป่วยของลูก หากลูก ๆ มีความไว้วางใจ และยอมมอบอุทิศเป็นพลีกรรมเพื่อชดเชยบาปทั้งของตัวลูกเอง และมนุษย์ทั้งหลายแล้ว การเจ็บป่วยของลูกก็จะเป็นพระพรอันประเสริฐ ที่ลูก ๆ สามารถอุทิศให้กับผู้ใดก็ได้ แม้แต่กระทั่งดวงวิญญาณที่ต้องทนทุกข์ทรมานเป็นที่สุด”
ตัวน้อยปรารถนาจะแบ่งปัน ด้วยว่า ความเจ็บป่วยของคริสตชน นั้น มีค่า และมีความหมายมากกว่า สัจธรรม ที่ว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาโลก
สำหรับชีวิตคริสตชนแล้ว เราเจ็บ และตายอย่างมีคุณค่า มีความหมายจริง ๆ พระเยซูเจ้าทรงประทานโอกาสให้เราได้ร่วมพระทรมาน ชำระบาปมลทินของตน แม้คนทั้งโลก หรือเพื่อวิญญาณใดก็ตาม เพื่อให้เราคู่ควร กับรางวัลในสวรรค์นั้น ใหญ่ยิ่งนัก และบ้านที่พระบิดาทรงเตรียมไว้ ก็เป็นบ้านแห่งบรมสุข ด้วยชีวิตนิรันดร
ดังนั้น แม้จะเจ็บป่วย ทุกข์ทรมาน ก็แค่ระยะเวลาสั้น ๆเท่านั้น โลกนี้นักวิทยาศาสตร์บอกว่า เกิดมาไม่ทราบ กี่พันล้านปี แต่ชีวิตนิรันดร ณ สรวงสวรรค์ยาวนานกว่านั้น
จงอดทน ซื่อสัตย์ พากเพียร ด้วยความเชื่อ ความหวัง ในความรัก ไปจนสุดทางแห่งความครบครัน ในอ้อมอุระ ของพระเจ้าเถิด... สู้..สู้.... จับมือกันไว้ พลีกรรม สวดภาวนา พึ่งพระเมตตา แล้วไปด้วยกัน นะคะ...
ขอโมทนาขอบพระคุณพระเจ้าสุดจิตสุดใจ และขอขอบคุณพี่สาว ที่พากลับมาหาพระเจ้า เพราะสุดท้ายชีวิตวิญญาณในสวรรค์นั้น ย่อมมีแต่ความสุข ในบ้านแห่งบรมสุขของพระบิดา แต่ ชีวิตวิญญาณที่ตกนรกนั้น มีแต่ความร้อน และร้อนที่สุด ทุกข์ทรมานชั่วกัปชั่วกัลป์ มีแต่ เสียงร่ำไห้ แ ละขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ไปสวรรค์ด้วยกันนะคะ ถ้าตัวน้อยได้ไปก่อน จะไปเป็นฑูตสวรรค์รุ่นพี่ จะไปช่วยพระบิดา และพระเยซู เตรียมบ้านสวย ๆไว้ให้ฑูตสวรรค์รุ่นน้องนะคะ....
พระองค์ทรงยึดมั่น ทรงเลี้ยงฝูงแกะของพระองค์ ด้วยพระกำลังแห่งเจ้า มีคา 5:4
พระเจ้าประเสริฐ ทรงเป็นที่กำบังเข้มแข็งในวันยากลำบาก พระองค์ทรงรู้จัก ผู้ที่เข้ามาลี้ภัยอยู่ในพระองค์ นาฮูม 1:7
แม้ว่า เราจะให้เจ้าทุกข์ใจบ้าง แต่เราไม่ให้เจ้าทุกข์ใจอีกต่อไป นาฮูม 1:12
ชีวิตสาธารณะ เริ่มต้นด้วยพันธกิจ แห่งการนบนอบเชื่อฟัง (ข้อความจากหนังสือ รำพึง เข้าใจพระวรสาร นักบุญมัทธิว หน้า 57)
เราควรจะทำทุกอย่าง ตามพระประสงค์ของพระเจ้า มัทธิว 3:13
ถ้าเขารู้จักค้นคว้าหาความรู้เรื่องจักรวาลได้ เหตุไฉนก่อนหน้านั้น เขาจึงค้นพบพระผู้สร้างไม่ได้ ปรีชาญาณ 13:1-9
เราจะเที่ยวหาแกะที่หาย และเราจะนำแกะที่หลงกลับมา และเราจะพันผ้าให้แกะที่กระดูกหัก และเราจะเสริมกำลังแกะที่อ่อนเพลีย.....เอเสเครียล 34:16
เจ้าทั้งหลายเป็นแกะของเรา เป็นแกะในลานหญ้าของเรา เจ้าทั้งหลายเป็นมนุษย์ และเราเป็นพระเจ้าของเจ้า เอเสเครียล 34:31
เราหมั้นเจ้าไว้ สำหรับเราเป็นนิตย์ เราจะหมั้นเจ้าไว้ด้วยความชอบธรรม ความยุติธรรม ความรักมั่นคง และความกรุณา เราจะหมั้นเจ้าไว้ด้วยความสัตย์ซื่อ และเจ้าจะรู้จักพระเจ้า โฮเชยา 2:16.21-22
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย.
04.10.2555 เขียนเสร็จ
14.10.2555 เขียนเพิ่มและส่งเมล
พบกันใหม่วันพฤหัสบดี กับเรื่องที่ 94: ขัดหู หรือหูหาเรื่อง 1
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น