96. สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
วันอาทิตย์ที่แล้ว (21 ตค.55) เพราะความเจ็บป่วยของตัวน้อย ทำให้ตัวน้อยพลาดโอกาสรับประกาศนียบัตร ฆราวาสผู้ประกาศข่าวดี รุ่นที่ 4 ร่วมกับเพื่อน ๆ ทำให้ตัวน้อยเสียใจยิ่งนัก
เพื่อน ๆ พี่ ๆ ต่างก็ถามถึงตัวน้อย โทรศัพท์มาเยี่ยมบ้าง กรุณาแวะมาเยี่ยมที่บ้านบ้าง ขอบคุณทุกคนมาก ๆ ซึ้งน้ำใจรักของทุกคนจริง ๆ
แม้แต่คุณพ่อจิตตาธิการ ซึ่งกรุณาอ่านงานของตัวน้อย ก็ได้ส่งเมลบอกถึงว่า ตัวน้อยได้รับคำภาวนาเป็นพิเศษ จากทุกคนในวันนั้น รู้สึกได้รับกำลังใจ และความรักมากมายจากทุกคนจริง ๆ หัวใจที่โศกเศร้า ได้รับการซับน้ำตา กลายเป็นน้ำตาแห่งความปิติแทน ดั่งพระวาจาในหัวใจที่ว่า “ผู้ที่หว่านด้วยน้ำตา จะเก็บเกี่ยวด้วยความยินดี” และเพราะข้าพเจ้า อ่อนแอเมื่อใด ข้าพเจ้าก็เข้มแข็งขึ้นเมื่อนั้น 2 โครินทร์ 12:10
ทำให้ตัวน้อยรู้สึก เหมือนได้ทำให้หนึ่งพระวาจาที่อยู่ในหัวใจสำเร็จไป พระวาจาที่ว่า “ เมื่อเราป่วย ท่านได้มาเยี่ยม” เพราะ “ทุกสิ่งที่ ท่านได้ทำแก่พี่น้องเราที่ต้อยต่ำ ท่านได้ทำกับตัวของเราเอง” ขอขอบคุณที่พระเยซูเจ้าที่ทรงประทานโอกาสให้ ตัวน้อยเป็น ผู้ต้อยต่ำ และเหมือนตัวน้อย ได้มีโอกาสเป็นพระเยซูเจ้า เพื่อทดสอบหัวใจ จะมีใครสักกี่คน ที่จะแสดงออกซึ่งความรักต่อเพื่อนมนุษย์ อย่างน้อย ด้วยคำภาวนา .....
แต่ พี่น้องผู้ต้อยต่ำ ยังมีอีกมากมาย อย่าลืมนำความรักของพระเจ้าไปแจกจ่ายให้พวกเขาด้วยนะคะ
และในตอนนี้ มีเครื่องหมายกางเขนประทับอยู่ที่ลำตัวของตัวน้อย ประมาณสิบอัน กางเขนนี้ ตัวน้อยได้รับแต่ใดมา ขอจัดเต็ม ในเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ
ขอพระเจ้าทรงตอบแทนทุกน้ำใจดี ร้อยเท่าพันทวี ขอพระองค์ทรงรัก และดูแลทุกคน แทนตัวน้อย และเผื่อตัวน้อย ด้วยเทอญ อาแมน.
พระหรรษทานของเราเพียงพอสำหรับเจ้า เพราะพระอานุภาพแสดงออกเต็มที่เมื่อมนุษย์มีความอ่อนแอ เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงเต็มใจที่จะโอ้อวดเรื่องความอ่อนแอ เพื่อให้พระอานุภาพของพระคริสตเจ้าพำนักอยู่ในข้าพเจ้า ดังนั้น เพราะความรักต่อพระคริสตเจ้า ข้าพเจ้าจึงพอใจความอ่อนแอต่าง ๆ เมื่อถูกสบประมาท เมื่อมีความคับแค้น เมื่อถูกข่มเหง และอับจน เพราะข้าพเจ้า อ่อนแอเมื่อใด ข้าพเจ้าก็เข้มแข็งขึ้นเมื่อนั้น 2 โครินทร์ 12:9-10
อาแมน.
เรื่องที่ 96: นายแพทย์ที่ดี
"โปรดบันดาลให้เขาศักดิ์สิทธิ์ โดยอาศัยความจริง
พระวาจาของพระองค์คือความจริง" (ยน 17:17)
พระวาจาของพระองค์คือความจริง" (ยน 17:17)
มีใครไม่ได้สวดภาวนาตอนเช้าตื่นนอน และก่อนนอนบ้าง ช่วยยกมือขึ้นหน่อยค้า....
ตัวน้อยด้วย ก่อนจะคืนดีกับพระเจ้านะคะ...
แต่เมื่อคืนดีกับพระเจ้าแล้ว ตัวน้อยคุยกับพระเยซูแทบทั้งวัน ตัวน้อยเคยแบ่งปันแล้ว แต่ขอแบ่งปันอีกครั้งหนึ่ง เพราะจะมีผู้อ่านใหม่ ๆ เพิ่มขึ้นอยู่เป็นระยะ ๆ ตามที่พระบิดาทรงส่งมาให้ แฮะ..แฮ่ม คือว่า....ตัวน้อยคิดถึงพระวาจาในหัวใจที่ว่า ไม่มีใครมาหาเราได้ ถ้าพระบิดาไม่ทรงส่งมา ตัวน้อยก็เลยคิดเช่นกันว่า ผู้อ่านที่รักของตัวน้อย...คือผู้ที่พระบิดาทรงส่งมาให้ ขอขอบพระคุณพระบิดา พระเจ้าข้า .....
ทำไมตัวน้อยถึงคุยกับพระเยซูเจ้าได้แทบทั้งวัน ก็เพราะ
YOU ARE WHAT YOU EAT คุณเป็นอะไรที่คุณรับประทาน
YOU ARE WHAT YOU READ คุณเป็นอะไรที่คุณ อ่าน
YOU ARE WHAT YOU PRAY คุณเป็นอะไรที่คุณ สวด
บทสวดภาวนาแรก ๆ ของตัวน้อยคือ บทภาวนา สิบห้าบท ของนักบุญบริจิตต์ บทสวดของพลมารีย์ และ บทภาวนาพระเมตตา และส่วนหนึ่งในคำภาวนาของบทภาวนาประจำวัน เพื่อขอพระหรรษทานให้มีใจเมตตาต่อผู้อื่น จากหนังสือ สารและความศรัทธาต่อพระเมตตา หน้า 78 คือ
โอ้พระตรีเอกภาพผู้ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง ทุก ๆ ครั้งที่ลูกหายใจ ทุก ๆ ครั้งที่หัวใจของลูกเต้น จะหมื่นแสนครั้งก็ตามที ลูกปรารถนาให้ทุกครั้งเป็นการเทิดพระเกียรติพระเมตตาของพระองค์
ทุก ๆ ครั้งที่ลูกหายใจ ทุก ๆ ครั้งที่หัวใจของลูกเต้น
ในเวลาที่ เรารักใคร ใจของเราเป็นของใคร เราจะคิดถึงเขาแทบทุกลมหายใจ หัวใจยังเต้นเป็นจังหวะรักไม่ใช่หรือคะ.... คิดถึงเพลง จังหวะหัวใจของบี้.....
ตั้งแต่ตัวน้อยป่วย ทำให้รู้สึก ทำให้คิดว่า วันเวลาบนโลกใบนี้ของตัวน้อย อาจมีเหลือไม่มากอย่างที่เคยคาดคิดไว้ จากอีกสักสามสิบสี่สิบปี พรุ่งนี้....ยังจะตื่นขึ้นมาอีกไหม ตอนที่ผ่าตัด (สี่เดือนที่แล้ว )...ตัวน้อยก็คิด.....จะฟื้นขึ้นมาอีกไหม แล้ว พระเยซูก็ยังไม่ทรงมารับตัวน้อย.....
ทั้งตัวน้อย และพี่สาวคนโตของตัวน้อย ได้รับพระเมตตา เพื่อให้รักษา เพราะตัวน้อย พบความผิดปกติ ตั้งแต่ พย.54 เข้ารับการตรวจ ธค. 54 ความผิดปกติ นั้น ยังไม่เป็นอะไร เดือนมีค. 55 ในงานศพของพ่อ สองพี่น้องได้คุยกัน ถึงความผิดปกติของเราทั้งสอง แต่ยังรีรอที่จะรักษา แล้วในเดือน พค. 55 พี่สาวได้รับบัตรตรวจสุขภาพฟรีจากบริษัทประกัน ซึ่งทุกปีไม่เคยได้รับ จึงไปตรวจ และพบว่าเป็นโรคร้าย และผ่าตัดในเวลาต่อมา และเมื่อตัวน้อยไปเยี่ยมพี่สาว พี่สาวได้บอก ... กระตุ้น...รบเร้า...ให้ตัวน้อยไปตรวจ
ก่อนที่ตัวน้อยจะไปตรวจ ในช่วงเวลาที่สวดบทพระเมตตาเวลาบ่ายสายโมง ซึ่งเป็นเวลาที่พระเยซูเจ้าทรงถูกตรึงกางเขน พระองค์ทรงสัญญาไว้ว่า
....ภายในชั่วโมงนี้ เราจะไม่ปฏิเสธสิ่งใดต่อวิญญาณที่วิงวอนขอเราโดยอาศัยพระมหาทรมานของเรา [1320] ส่วนหนึ่งจากหนังสือ สารและความศรัทธาต่อพระเมตตา ชั่วโมงแห่งพระเมตตา หน้า 78
และคำวิงวอนขอของตัวน้อยก็คือ ลูกขอรับการเจ็บป่วยนี้แทนพี่สาว ก็ไม่ทราบทำไมขอแบบนี้ เพียงแค่ทำตามความรุ้สึก ที่ ใจสั่งมา
แต่พระเจ้าก็ทรงรู้จักลูก ๆ ของพระองค์เป็นอย่างดี โดยเฉพาะตัวน้อย แม้ เป็นคนที่บูชาความรัก เพราะรักจึงยอมทุกอย่าง แต่จริง ๆ แล้วก็...ใจเสาะ
เราได้รู้จักเจ้าก่อนที่จะสร้างร่างตัวเจ้าในครรภ์มารดา ก่อนที่เจ้าออกมาสู่แสงสว่าง เราก็ได้แต่งตั้งเจ้าไว้แล้ว เยเรมีย์ 1:15
คิดถึงพระวาจาในหัวใจที่ว่า ถ้าเจ้าเหนื่อย จงมาพักที่เราเถิด เพราะแอกของเรานั้น เบา และอ่อนนุ่ม
แน่นอน พระเจ้าไม่ทรงให้เราแบกแอกที่หนักเกินกำลังหรอก พระเจ้าจึงทรงเมตตาให้ตัวน้อย และ พี่สาว ป่วยกันคนละนิด คนละหน่อย ถือว่า เป็นการป่วยในระยะเริ่มต้นที่สามารถรักษาให้หายขาดได้
การรักษาที่หายขาด ตัวน้อยเพิ่งเข้าใจเมื่อวานนี้ (16 ตค. 55) ทั้ง ๆที่ ผ่านมาแล้ว ตั้งสี่เดือน เพราะเมื่อตัวน้อยป่วย ตัวน้อยไม่ได้มีความคิดที่จะรักษา เพราะชอบแบบเจ็บหนัก ทรมานสั้น ตายเร็วมากกว่า แต่ที่ชอบที่สุดและสวดภาวนาวิงวอนขอ ตอนก่อนกลับใจ คือ หากลูกต้องตาย ขอให้ได้ตายอย่างสงบ แบบหลับแล้วไม่ตื่น ด้วยเถิด อาแมน.
แต่ก็ไม่มีใคร กำหนด ความตาย และวิธีตายได้ นอกจากฆ่าตัวตาย เอง ซึ่งเป็นสิ่งที่กระทำไม่ได้ เพราะชีวิตของเราเป็นของพระเจ้า เราไม่มีสิทธิ์ทำลาย นอกจากดูแลรักษา จนกว่าจะถึงวันเวลาที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้ ในแผนการณ์ของพระองค์
เมื่อตัวน้อยเริ่มรักษา ตัวน้อยไม่ทราบจะภาวนาขออะไร เพราะ เมื่อวางใจในพระองค์แล้ว ยังต้องขออะไรอีก ไม่ว่าจะหายหรือไม่ ก็ยินดีน้อมรับ หากเป็นน้ำพระทัย และอีกสารหนึ่งของพระเยซูเจ้าที่ได้ทรงส่งผ่านทางพี่วิญญาณ ก็คือ เราปรารถนาให้ลูกขอ ในสิ่งที่ลูกปรารถนาจริง ๆ
เราปรารถนาให้ลูกขอ ในสิ่งที่ลูกปรารถนาจริง ๆ
เมื่อได้รับพระเมตตา ตัวน้อยก็ต้องมาถามใจตัวเอง ว่าตัวน้อยปรารถนาอะไร ... แล้วตัวน้อยก็คิด ๆ ๆ แล้ว วิงวอนขอว่า พระเยซูเจ้าข้า ถ้าพระองค์ทรงอนุญาตให้ลูกขอ ก็ขอให้ลูกหายขาด อย่าได้ทรมานมากเลย พระเจ้าข้า พระองค์ก็ทรงทราบดี ว่าลูกคนนี้ ไม่เคยลำบาก และรักสบายเพียงใด...
และแล้วด้วยพระเมตตา ความเจ็บป่วย และการรักษาที่ผ่านมา ตามเรื่องที่แบ่งปันไปแล้ว แม้จากนี้ไป ด้วยความวางใจ กางเขนของตัวน้อย ก็แค่กางเขนไม้จิ้มฟันจริง ๆ แต่ถ้าไม้จิ้มที่ฟัน ก็เจ็บอยู่ดี ใช่ไหมคะ....
คนที่ไม่เคยเจ็บ...แค่เจ็บเท่ามดกัด ก็โอดครวญราวกับถูกสิงโตขย้ำ....
เมื่อตัวน้อยได้พบคุณหมอที่รับผิดชอบเรื่องการฉายรังสี คุณหมอได้พูดให้ตัวน้อยได้เพิ่งเข้าใจว่า ก่อนที่จะเริ่มรับคีโม ทีมแพทย์ที่ตัวน้อยได้พบนับสิบคน ภายใต้การนำของคุณหมอที่ตรวจตัวน้อย ได้วินิจฉัย และลงมติ ให้ตัวน้อยรับคีโม ฉายแสง และรับประทานยาต้านมะเร็งห้าปี เป็นการรักษาแบบให้หายขาด ฟันธง เป็นการตัดสินใจ แทนตัวน้อยจริง ๆ
แล้วเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว (13 ตค. 55) เพื่อนสมัยโรงเรียนที่น่ารักมาก ๆ เป็นตัวแทนเพื่อน ๆ มาเยี่ยม เราได้คุยกันแบ่งปันเกือบสองชั่วโมง และได้แนะนำให้เพื่อน และน้องของเขาที่มาตามกลับบ้าน สวดพระเมตตา และได้ให้หนังสือพระเมตตาเล่มบางไปสามเล่ม
ตอนนี้ ตัวน้อยและเพื่อนกลุ่มวิถีชุมชนบ้านของตัวน้อยจึงต้องสวดเล่มหนาแทน เราจึงได้สวดบทใหม่ ๆ และหนึ่งในบทนั้นที่ตัวน้อยพบก็คือ
พระองค์ทรงล่วงรู้ความบกพร่องอ่อนแอของเรา พระองค์ทรงเป็นนายแพทย์ที่ดี ผู้เชี่ยวชาญในการปลอบโยน และเยียวยารักษา เพื่อช่วยเราให้พ้นจากความทรมาน [247] จากหนังสือ สารและความศรัทธาต่อพระเมตตา บทภาวนาต่อพระเมตตาพระเจ้า หน้า 80
และแล้ว ตัวน้อยก็ได้พบพระเยซู ผ่านแพทย์ที่ดี ทั้งสามคนนั่นเอง สามคนนั้นซึ่งคือ คุณหมอผู้ตรวจ และให้คีโม คุณหมอ ผ่าตัด คุณหมอฉายแสง
อุ...ทำไมตัวน้อยได้รับการรักษาจากคุณหมอตั้งสามคน เหมือน พระบิดา พระบุตร พระจิตไหม ... น้า
วันหนึ่ง เมื่อประมาณสี่เดือนที่แล้ว หลังผ่าตัด และตัวน้อยไปพบคุณหมอที่โรงพยาบาลไกลบ้าน หลังตรวจเสร็จ ประมาณเที่ยงพอดี ระหว่างรอนางพยาบาลตรวจสอบว่า มีค่าใช้จ่ายหรือไม่.....
คุณหมอที่ผ่าตัดตัวน้อยเดินออกจากห้องตรวจ ในมือ ถือถุงที่ภายในมีอาหารกล่องสำหรับมื้อกลางวัน ตัวน้อยมองเห็นของข้างในนิดหน่อย คิดอยู่ในใจ “คุณหมอทานอะไรน่ะ..... น่าสงสารจัง”
แล้วอีกสักครู่ มีสาวสวย เดินผ่านตัวน้อย ในมือถือถุงน่าจะเป็นอาหารสำหรับมื้อกลางวัน และเครื่องดื่ม ทักทายนางพยาบาลนิดหน่อย นำของเข้าไปไว้ในห้องตรวจของคุณหมออีกท่านหนึ่ง และก็เดินสวย...กลับออกไป
อ๋อ....คงเป็นแฟนคุณหมอนำเสบียงมาส่งนี่เอง
ในครั้งต่อ ๆ มาเมื่อตัวน้อยได้มาพบคุณหมอ จนถึงตอนนี้เป็นคุณหมอท่านที่สามแล้ว ตัวน้อยก็จะมีของติดไม้ติดมือมาฝากคุณหมอเสมอ เพื่อตอบแทนน้ำใจดี และด้วยความรู้สึกของสาวสวยคนนั้น
พระเยซูก็เป็นหมอไม่ใช่หรือคะ
ตัวน้อยเคยถามนายชุมพาบาลที่หนึ่ง ส่งเป็นข้อความว่า “พระเยซูเจ้าทำงานอะไรคะ” ตอนนั้นกลับใจใหม่ ๆ ยังไม่ค่อยทราบอะไร ตอนนี้ หนึ่งปีแปดเดือนผ่านไป ทราบนิด ๆ ไม่ทราบอีกมากมาย คงต้องเรียนรู้ไปตลอดชีวิต จะจบไหมน้า....
คุณพ่อกรุณาส่งข้อความตอบมาว่า “ เป็นช่างไม้ หมออาสา และครูอาสา”
เป็นช่างไม้ ก็เพราะนักบุญยอแซฟ ผู้บิดาเป็นช่างไม้
เป็นหมออาสา คือ ทรงรักษาคนเจ็บป่วย ทั้งกาย และ วิญญาณ
เป็นครูอาสา คือ ทรงสั่งสอน และประกาศข่าวดี ด้วยว่า พระอาณาจักรสวรรค์ใกล้เข้ามาแล้ว
พระเยซูเจ้าเป็นหมอ ดังนั้น ตัวน้อยจึงรู้สึกว่า ได้พบพระเยซูเจ้าในตัวคุณหมอ แต่ตัวน้อยก็ไม่ลืมคนอื่น ๆ นะคะ
เริ่มต้นจากคนใกล้ตัวก่อน ตัวน้อยก็จะของติดไม้ติดมือ ฝากนางพยาบาลด้วยเช่นกัน
เพราะพระวาจาในหัวใจที่ว่า หนึ่งคำไพเราะ มีค่ากว่าของกำนัล แต่คนใจกว้างให้ทั้งสองอย่าง
อย่างน้อย ตัวน้อยก็แค่อยากตอบแทนน้ำใจดี เท่าที่ทำได้ตามจังหวะ และโอกาสที่อำนวย เพราะพระเจ้าทรงสอนให้แบ่งปัน แล้วเมื่อให้ ก็ต้องให้ของที่ดี และต้องให้....จนจุใจ....
แม้....จะทำไม่ได้เหมือนที่พระเจ้าทรงประทานให้ แต่จะให้เท่าที่ให้ได้....ด้วยหัวใจที่ปรารถนา....อยากให้มากกว่านั้น
เพราะผู้ให้ ย่อมมีความสุขกว่าผู้รับ และจงให้ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน อีกสองพระวาจาในหัวใจ...ของตัวน้อย
การยอมรับความบกพร่องของตนเอง ทำให้สามารถให้อภัยความผิดของคนอื่นได้ คนสบายดี ย่อมไม่ต้องการหมอ แต่คนเจ็บไข้ ต้องการ ...เราพอใจความเมตตากรุณา มิใช่พอใจเครื่องบูชา ... เราไม่ได้มาเพื่อเรียกคนชอบธรรม แต่มาเพื่อเรียกคนบาป" มธ 9:12-13
ที่ใดมีสองหรือสามคนชุมนุมในนามของเรา เราอยู่ที่นั่นในหมู่พวกเขา มัทธิว 18:20
เพราะพระจิตเจ้า ซึ่งพระเจ้าประทานให้เราได้หลั่งความรักของพระเจ้าลงในดวงใจของเรา โรม 5:5
ทุกคนที่มีชีวิต และเชื่อในเรา จะไม่มีวันตายเลย ท่านเชื่อเช่นนั้นหรือ ยอห์น 11:26
พระบิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้ามอบจิตของข้าพเจ้าไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ ลูกา 23:46
ความสุขที่แท้จริงนั้นเกิดขึ้น เมื่อลูกยินดี และเต็มใจ น้อมรับพระทัยแห่งพระบิดาเจ้าสวรรค์ ในชีวิตประจำวันของลูก ลูกจักมีแต่ความไว้วางใจ และเมื่อนั้น ความรักของพระองค์จักปกป้องลูกจากจิตชั่วร้ายทั้งปวง ลูกจักมีแต่สันติสุข ในดวงใจ เมื่อลูกวางใจในพระองค์ (ข้อความจากหนังสือแม่รักลูก เล่ม 2 หน้า 61)
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย.
21.10.2555 เขียนเสร็จ
25.10.2555 เขียนเพิ่มและส่งเมล
พบกันใหม่ วันอาทิตย์ กับเรื่องเรื่องที่ 97: ลูกแกะ กับสุนัขป่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น