92. สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
วันนี้เป็นวันสำคัญ เพราะเป็น วันเปิดปีแห่งความเชื่อ 2012-2013 ณ สักการสถานบุญยราศี คุณพ่อนิโคลาส กฤษบำรุง นครปฐม พิธีกรรม เริ่ม ตั้งแต่เวลา 10-18 น.
ถ้าตัวน้อยแข็งแรงดี ตัวน้อยปรารถนาอย่างยิ่งที่จะไปร่วมงานด้วย แต่ด้วยความเจ็บป่วย ตอนนี้ ไข้หวัดกำลังระบาด เสี่ยงต่อการติดเชื้อ
ถ้าตัวน้อยไป.... ตัวน้อยก็เชื่อว่า พระเจ้าจะทรงปกป้อง คุ้มครองตัวน้อย แต่อีกหนึ่งพระวาจาในหัวใจ .... จงรู้จักประมาณตน ทำให้ตัวน้อยประเมินสภาพร่างกาย แล้วตัดสินใจว่า ส่งใจกับคำภาวนาไปจะดีกว่า เพราะผื่นที่เกิดจากการแพ้คีโม ดีขึ้น แต่ยังไม่หาย พรุ่งนี้ ต้องไปพบคุณหมอ ถ้าติดเชื้ออีก จะยุ่งกันใหญ่
ตัวน้อยขำมาก ๆ จากการทักทายตอนที่แล้ว ที่ตัวน้อยเขียนว่า ตัวน้อยเป็นผื่น....ตัวน้อยเป็นโรคเรื้อนหรือเปล่าเนี่ย อารมณ์นี้คืออิน ในพระวาจา ที่พระเยซูเจ้าทรงรักษาคนโรคเรื้อน ซึ่งเป็นโรคที่น่ารังเกียจ ในสมัยนั้น แต่ในสมัยนี้ น่าจะเป็นโรคเอดส์ ......
มีผู้อ่านที่รักของตัวน้อยคนหนึ่ง กรุณาโทรมาเยี่ยม แล้วแซวตัวน้อย ประมาณว่า เป็นผื่นนี่ เป็นโรคเอดส์ หรือเปล่า ....
ตัวน้อยจะโกรธดีไหมเนี่ย ..... ตัวน้อยก็ขำ ตัวน้อยเป็นไกด์ ไม่ได้เป็น...ไก่ 555 แม้ยี่สิบกว่าที่ทำงานไกด์มา ลูกทัวร์ผู้ชายที่มาเพื่อเที่ยวกลางคืน เคยถามตัวน้อย.... “........ไกด์ ไกด์ แล้ว ไกด์ น่ะ เท่าไหร่”
ตัวน้อยก็......ยิ้ม ตอนเป็นไกด์ใหม่ ๆ เกือบจะโมโห แต่เป็นไกด์ จะโกรธลูกทัวร์ได้อย่างไร จึง ตอบเล่น ๆ ไป ว่า “รถหนึ่งคัน... บ้านหนึ่งหลัง... งานแต่งงาน.... ทะเบียนสมรส ... และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ซื่อสัตย์ จนตายจากกัน...” อะไรประมาณนี้
ตอนหลัง ๆ พูดเล่นเก่งขึ้น จะตอบลูกทัวร์ว่า “ อย่างฉันน่ะนะ......ฟรี ..... (เว้นระยะ สบตายิ้ม ๆ ยักคิ้ว ยั่งเชิง และท้าทายเล็ก ๆ....) ถ้าคุณทำให้ฉันรักคุณหมดหัวใจได้ คุณใช้หัวใจรักของคุณซื้อฉันสิ”
โสด ..โสด อยู่ตรงนี้ ยังโสด โสด ...(คิดถึงเพลงโสด ของใครไม่ทราบ ชอบ.... แต่ จำได้แค่นี้...แฮะ..แฮะ...) จนอายุ ... ผ่านหลักสี่มาหลายปี
แล้วในที่สุด ก็มีคนที่ทำให้ตัวน้อยรักได้หมดหัวใจจริง ๆ คนนั้น ก็คือ แท่น แทน แท๊น......พระเยซู นั่นเอง........ ใครกันที่รักเราโดยไม่มีเงื่อนไข รัก...แม้เราไม่น่ารัก รัก...แม้เราเกเร รัก...แม้เรานิสัยไม่ดี ให้อภัยเราทุกครั้ง ยอมเจ็บปวดทรมาน แสนสาหัส และตายเพื่อเรา เป็นผู้ให้ตลอด ทำทุกอย่าง เป็นทุกสิ่ง เพื่อเรา ผู้ชายในโลกนี้ นอกจากพระเยซู แล้ว มีใครอีกไหมที่รักเราได้มากกว่าที่พระเยซูรัก ...ช่วยบอกตัวน้อยที
แล้วพระเยซู ก็เป็นรักสุดท้ายของตัวน้อย และเพราะรักพระเยซู ทำให้ต้องรักคนทั้งโลก ดังนั้น ตัวน้อยจึงเป็นคนหลายใจมาก เพราะต้องรักทุกคน ต้องดีกับทุกคน เท่าที่ทำได้ รักทุกคนด้วยความบริสุทธิ์ใจ เพราะ......ลูกเป็นของพระองค์
พี่สาวของตัวน้อยก็น่าสงสารมาก ๆ คีโมเข็มที่หกจากแปด พอลืมเอายาไปรับประทานที่ทำงาน ก็หนาวสั่น จับไข้ ทำงานต่อไม่ได้ ต้องกลับมาพักที่บ้าน
รบกวนสวดภาวนาให้พี่สาวตัวน้อย และพี่พีเอ็มจี ที่ทำให้ตัวน้อยเขียนเรื่องที่เก้าสิบสองนี้ ซึ่งจะผ่าตัดในวันพรุ่งนี้ ( 12 ตค.55) ด้วยนะคะ
ขอพระเจ้าทรงตอบแทนทุกน้ำใจดี ร้อยเท่าพันทวี ขอพระองค์ทรงรัก และดูแลทุกคน แทนตัวน้อย และเผื่อตัวน้อย ด้วยเทอญ อาแมน.
ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตสุดใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญาของท่าน นี่คือบัญญัติเอก และบัญญัติแรก บทบัญญัติที่สองก็เช่นกัน คือท่านต้องรักเพื่อนมุนษย์ เหมือนรักตัวเอง มัทธิว 22:37-39
จงกราบนมัสการ องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน และรับใช้พระองค์ผู้เดียวเท่านั้น มัทธิว 4:10
ความรักของท่าน ทำให้เรามีความยินดี และเป็นสุขอย่างยิ่ง ฟีเลโมน ข้อ7
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่92: ปลอบพี่ที่ป่วย
การเป็นพยานด้วยชีวิต และความตายนั้น เป็นสิ่งสำคัญมากกว่าการเป็นพยานด้วยคำพูด (ข้อความจากหนังสือรำพึง เข้าใจ พระวรสาร นักบุญยอห์น หน้า 15)
เมื่อไม่นานมานี้ มีน้องที่น่ารักของกลุ่มพีเอ็มจี โทรมาส่งข่าวว่า พี่ที่น้องเขาสนิท และตัวน้อยรู้จัก ป่วย..เป็น...มะเร็ง เหมือนตัวน้อย น้องขอให้ตัวน้อยช่วยคุย ให้กำลังใจพี่เขาหน่อย น้องบอกว่า พี่เขาร้องไห้ สวดสายประคำอยู่....
คิดถึงพระวาจาในหัวใจที่ว่า จงชื่นชมยินดี กับความชื่นชมยินดี และจงร้องไห้ กับผู้ที่ร้องไห้..... โรม 12:15
ตัวน้อยได้ฟัง เข้าใจความรู้สึกที่สุด และตั้งใจจะโทรไปคุยแน่นอน ก่อนอื่นก็คิด...คิด...คิด... จะทำอะไรก่อนดี สวดภาวนาให้พี่เขาก่อน ขอพระจิตเจ้าทรงบรรเทา และเยียวยาหัวใจ ขอให้พี่เขาน้อมรับทุกสิ่งได้ด้วยความสงบใจ แต่ก่อนที่จะสงบใจได้ มันเป็นทุกข์ โศกเศร้า เสียใจก่อน จะผ่านช่วงเวลานี้ไปอย่างไร....
และแล้วก็ถึงวันที่ได้คุยกับพี่เขา ตัวน้อยจำลำดับการคุยไม่ได้ ประมาณว่า ผลการตรวจอัลตร้าซาวน์ และเมมโมแกม บอกว่าเป็นเนื้อร้ายแน่นอน ตอนนี้รอผลตรวจชิ้นเนื้อ
จริง ๆ แล้วการเจ็บป่วยเป็นเรื่องธรรมดามาก ยิ่งพี่เขาทำงานเป็นนางฟ้า ชุดขาว หรือนางพยาบาลอยู่แล้ว คงคุ้นเคยกับคนเจ็บป่วย แต่คงเป็นทุกข์ว่า เราก็เป็นคนศรัทธา ดูแลพระเยซู(คนไข้) ที่เจ็บป่วยอย่างดี แล้วทำไม ต้องให้เราเป็นโรคร้ายด้วย.... ทำไม พระเจ้าข้า....
ตัวน้อยแบ่งปันกับพี่เขาไปว่า ตัวน้อยก็ไม่เข้าใจ ตัวน้อยอายุแค่นี้ ทำไมต้องป่วยเป็นโรคมะเร็ง แต่สี่เดือนที่ผ่านมา ทำให้คิดอะไรได้มากมาย
จากความรู้ ความเข้าใจ และการศึกษาเล็กน้อยของตัวเอง สรุปได้ว่า โรคมะเร็ง มีสาเหตุหลายประการ อย่างเช่น กรรมพันธุ์ การรรับประทานอาหาร และความเครียด
มีอยู่วันหนึ่ง ตัวน้อยได้ฟังพี่สาวของตัวน้อยเล่าให้ฟัง ซึ่งเรื่องที่คุยกันในขณะรับคีโมในห้องรวม ว่า ครอบ ครัวนี้ มีลูกสาวสี่คน พี่สาวทั้งสามคน ทยอย เป็นมะเร็งเต้านมกันหมด แล้ววันหนึ่งน้องเล็กสุดท้าย ก็คลำเจอ ตรวจพบ ว่าเป็นมะเร็ง แล้วก็พูด “ถึงคิวฉันแล้ว ดารา ...ไม่อยากจำเป็นเลย.....” อะไรประมาณนี้
มะเร็งที่เป็นทางกรรมพันธุ์ได้แก่ เต้านม รังไข่ ปากมดลูก และลำไส้
สำหรับตัวน้อยคงไม่น่ามาจากกรรมพันธุ์ หรือความเครียด เพราะคนที่รู้จักรัก ให้อภัย และมองโลกในแง่ดี รู้จักแบ่งปัน คงเครียดไม่นาน คงไม่สะสมความเครียดจนกลายเป็นมะเร็งได้หรอก..มั้ง... นะคะ...
ดังนั้น ที่ตัวน้อยเป็นมะเร็ง สาเหตุน่าจะมาจากอาหาร ที่แม่ของตัวน้อย ผู้เรียนน้อย เพราะสงครามโลกครั้งที่สอง ทำให้ต้องเลิกเรียน ทั้ง ๆ ที่แม่เป็นคนเรียนเก่ง แต่งงานกับพ่อ ไม่เคยทำงาน หาเงิน เลี้ยงลูกห้า คน ให้ลูกมีกิน ได้อิ่มในทุกวัน ก็เก่งแล้ว
ดังนั้น คุณค่าทางอาหารไม่ต้องพูดถึง เช่น ซื้อเป็ดย่างหนึ่งตัว จะแบ่งเป็นมื้อ ๆ หนึ่งตัวกว่าจะหมด ครบปีพอดี อะไรประมาณนี้ ครอบครัวของตัวน้อยจึงไม่ค่อยได้รับประทานอาหารสดใหม่ และชอบของมัน ของย่าง ของทอด กัน มะเร็งก็ชอบด้วย รับประทานแบบนี้ จึงเป็นแบบนี้ เหมือนที่ตัวน้อยเคยเขียนไว้ you are what you eat. You are what you read and you are what you pray.
คุณ...เป็นอะไรอย่างที่คุณรับประทาน
คุณ.....เป็นอะไรอย่างที่คุณอ่าน
และคุณ....เป็นอะไรอย่างที่คุณสวด
ดังนั้น เมื่อถึงวันที่เจ็บป่วย คนส่วนใหญ่เป็นทุกข์ ซึมเศร้า บางคนโทษเวรกรรม บางคนโทษพระเจ้า ....
แต่สิ่งที่ตัวน้อยแบ่งปันกับพี่เขา คือเมื่อตัวน้อยรู้ว่าเป็นมะเร็ง ตัวน้อยเฉย ๆ เพราะตัวน้อยคิดว่า ไม่ว่าใคร วันหนึ่งก็ต้องป่วย ต้องตาย เป็นสัจธรรมที่ไม่มีใครหนีพ้น แต่ก็มีอยู่วันหนึ่ง ที่ตัวน้อยร้องไห้...
ที่... ตัวน้อยร้องไห้ เพราะไม่อยากผ่าตัด ไม่อยากรับคีโม ไม่อยากฉายแสงให้เนื้อไหม้เกรียมเหมือนพ่อ ให้ตัวน้อยตายเร็ว ๆไปหาพระเจ้าเร็ว ๆ ดีกว่าทรมานด้วยการรักษา
แต่เมื่อตัวน้อยได้รับสารของพระเยซูผ่านทางพี่วิญญาณ ที่ว่า “เราปรารถนา ให้ลูกดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้” และ “ถ้าเราขอให้รับถ้วยกาลิกซ์นี้ ลูกจะรับหรือไม่” ตัวน้อยก็น้อมรับน้ำพระทัย ด้วยความยินดี แม้มีน้ำตา (กรุณาย้อนกลับไปอ่านเรื่องสารจากพระเยซู เรื่องที่72 ใน http://loveofgodwithlittlelamb.blogspot.com)
แต่สิ่งหนึ่งซึ่งคิดได้จากพระวาจาในหัวใจ คือพระเจ้าทรงสร้างทุกสรรพสิ่ง ทุกสิ่ง ล้วนเป็นสิ่งดี และพระองค์ให้มนุษย์มีหน้าที่ดูแลสิ่งสร้างของพระองค์ เพราะมนุษย์รู้จักแต่ใช้ และทำลาย โลกเกิดภาวะไม่สมดุลย์ ทำให้เกิดภัยธรรมชาติ น้ำท่วม พายุ แผ่นดินไหว รวมถึงสงคราม ความขัดแย้งทางศาสนา ที่กำลังรุนแรงขึ้นทุกวัน ราวกับเป็นสัญญาณจากสวรรค์ว่า โลกกำลังจะถึงจุดจบ จงรีบสำนึกกลับใจ และหันมาพึ่งพระเมตตาเทอญ.
ในวาระสุดท้ายนั้น วิญญาณไม่มีสิ่งใดปกป้องตนเอง นอกจากความเมตตาของเรา...วิญญาณที่ชุบตัว อยู่ในสายธารแห่งความเมตตาของเรา ในยามที่เขามีชีวิตย่อมเป็นสุข เพราะความยุติธรรม จะแตะต้องเขาไม่ได้เลย (ข้อความจาก สารสำคัญของพระเยซูเจ้าผ่านทางนักบุญโฟสตินา ข้อ 1075)
ก่อนที่เราจะมาในฐานะตุลาการผู้ทรงความยุติธรรม เราเปิดประตูของความเมตตาให้กว้างไว้เสียก่อน ผู้ที่ไม่ยอมผ่านประตูแห่งความเมตตาของเรา ก็ต้องผ่านประตูแห่งความยุติธรรมของเรา (ข้อความจาก สารสำคัญของพระเยซูเจ้าผ่านทางนักบุญโฟสตินา ข้อ1140)
และร่างกายของตัวเอง เราดูแลแค่ไหน ที่ตัวน้อยเป็นมะเร็งเพราะไม่เคยดูแลตัวเองเหมือนกัน ทำงานหนัก พักผ่อนไม่เพียงพอ รับประทาน แต่ของที่กระตุ้นให้เป็นมะเร็ง จึงต้องป่วยเช่นนี้
ดังนั้นสิ่งที่ตัวน้อยคิดได้ การเจ็บป่วย เป็น เพราะเราดูแลตัวเองไม่ดี และการเจ็บป่วย ก็เหมือนกับพระพรที่ทรงโปรดให้ได้มีส่วนร่วมในพระมหาทรมานกับพระเยซูเจ้า ทำให้เราวิงวอนขอพระเจ้ามากขึ้น และทำให้มีคนมากมายสวดภาวนาวิงวอนขอพระเจ้าเพื่อเรา
ดั่งพระวาจาในหัวใจที่ว่า เมื่อเจ้าเป็นทุกข์ เจ้าจะแสวงหาเรา
และ เมื่อข้าพเจ้าอ่อนแอ ข้าพเจ้าจะเข้มแข็งยิ่งขึ้น ใช่เลย ร่างกายของตัวน้อยอ่อนแอ แต่จิตใจของตัวน้อยเข้มแข็ง เบิกบานใจด้วยกำลังใจ และคำปลอบใจมากมาย ความรัก ความห่วงใย หลั่งไหลมาไม่ขาดสาย
และเมื่อไม่กี่วันมานี้ ตัวน้อยได้อ่านหนังสือ แม่รักลูกเล่ม 2 ซึ่งพี่ที่น่ารัก จากคณะพระเมตตาได้อ่านเรื่องของตัวน้อย และพบกันบ่อย ๆ ในวันอังคาร ที่วัดพระจิต ได้กรุณานำหนังสือดี ๆ มาให้ตัวน้อยหลายเล่ม ตัวน้อยจะได้อ่านเพื่อเป็นประโยชน์สำหรับงานเขียนต่อไป ขอบคุณพี่ที่น่ารัก และเมตตาตัวน้อยจริง ๆ ขอบคุณคะ..จุ๊บ..จุ๊บ...
แล้วก็มีประโยชน์จริง ๆ เล่มแรกที่ตัวน้อยหยิบมาอ่าน คือ แม่รักลูกเล่ม 2 เพราะ เล่มหนึ่ง ตัวน้อยอ่านจบนานแล้ว พี่ที่น่ารักผู้จัดศรัทธาทัวร์ กรุณาให้มา ขอขอบคุณพี่เช่นกันค้า...
ข้อความในหนังสือ แม่รักลูกเล่ม 2 อ่านปุ๊ป ก็ได้พบข้อความโดนใจปั๊ป ในความหมายที่ว่า ลูกวิงวอนขอหายจากการเจ็บป่วย แล้วลูกก็กลับไปใช้ชีวิตในกระแสแห่งโลก แห่งวัตถุ โลกแห่งกิเลสตัณหา อีกหรือ
จริงสิ...ในขณะที่ตัวน้อยสวดภาวนาให้ผู้คนมากมาย และมีหลายคนที่ขอให้ตัวน้อยช่วยภาวนาให้เป็นพิเศษ สิ่งหนึ่งที่คิดได้ คือ เขาปรารถนาจะขออะไร .....
สำหรับตัวน้อย คือขอให้เป็นไปตามน้ำพระทัย ตัวน้อยขอให้ทรงใช้ให้ชีวิตของตัวน้อยเพื่อพระองค์ เพื่อผู้อื่น เพื่อให้แผนการณ์ของพระองค์ได้สำเร็จไป ด้วยชีวิตเล็ก ๆ เพื่อกิจการเล็ก ๆ ที่จะทำเพื่อถวายพระองค์ได้
เพราะตัวน้อยวางใจ และขอแค่ให้มีความสุข ในความรัก และพระเมตตาที่ทรงโอบอุ้ม พิทักษ์ คุ้มครอง ทั้งบนแผ่นดิน และในสวรรค์....ก็พอ.... มากหรือน้อย คะนี่.....แฮะ...แฮะ....
ตัวน้อย เชื่อในความเจ็บป่วยของตัวน้อยจะมีประโยชน์แก่ผู้คนได้บ้าง อย่างน้อย ด้วยการแบ่งปันเป็นประจักษ์พยานด้วยชีวิตในงานเขียนนี้
ความเจ็บป่วยนอกจากการได้มีส่วนในร่วมพระทรมาน ตัวน้อยได้รับการแบ่งปันจากพี่คนสวยที่วัดพระจิตว่า การเจ็บป่วยเป็นเหมือนไฟชำระน้อย ทำให้จิตวิญญาณของเราได้รับการชำระ ให้บริสุทธิ์ก่อนไปสวรรค์ ตัวน้อยเคยอ่านพบในหนังสือเล่มหนึ่งจำไม่ได้แล้วว่าเล่มไหน ความว่า วิญญาณในไฟชำระ ทรมานมากกว่า ความทรมานจากความเจ็บป่วยบนโลกนี้เสียอีก
(และแล้วก่อนวันส่งเมลหนึ่งวัน ตัวน้อยก็หาพบ ขออ้างอิงด้วย บทนพวารพระเมตตา ในวันที่แปด .....หากพวกลูกเพียงได้รู้ถึงความทุกข์ทรมานของพวกเขาแล้ว ลูกจะอุทิศส่วนกุศลให้แก่เขาอย่างไม่มีวันหยุดยั้ง และใช้หนี้ตามพระยุติธรรมของเราแทนเขา” ข้อความจากหนังสือบทภาวนา และสารพระเมตตาของพระเยซูเจ้า หน้า 23 เล่มที่สวด
ดังนั้น ถ้าไม่อยากตกนรก ไม่อยากผ่านไฟชำระ ให้สำนึกกลับใจ ขอพึ่งพระเมตตา สวดภาวนา และทำกิจเมตตามาก ๆ อย่างน้อย สวดสายประคำพระเมตตา และบทพระเมตตาเวลาบ่ายสามโมงทุกวันด้วยนะคะ
การเจ็บป่วย จึงมีความหมายมากมาย เมื่อเจ็บป่วย ก็ดูแลรักษา สวดภาวนา ขอพระจิตทรงเยียวยา ขอให้น้อมรับน้ำพระทัย ขอถวายเป็นพลีกรรมร่วมพระทรมานกับพระเยซู ตัวน้อยวิงวอนขอให้เป็นแอกที่อ่อนนุ่ม ด้วยความรัก และพระเมตตาของพระองค์ โอบอุ้ม พิทักษ์ คุ้มครอง
ตอนนี้ตัวน้อยมีสามเพลงที่ใช้ร้องปลอบใจ
เพลงที่หนึ่ง : สุดแต่น้ำพระทัยพระองค์ คำนี้ยังคงอ่อนหวาน เมื่อข้าฯ ต้องผ่านเหตุการณ์ที่ไม่เข้าใจ แต่เหนือกว่านั้น เพราะข้าฯเชื่อมั่น และไว้ใจ ในพระเมตตา และพระปรีชาญาณ...
ตัวน้อยได้ฟังครั้งแรก ตอนเดือนเมษายน 55 ระหว่างอบรม ครูคำสอน ภาคฤดูร้อน มีคุณพ่อท่านหนึ่งฝาก น้องที่น่ารักนำซีดีเพลง “สุดแต่น้ำพระทัย” มาขาย ตัวน้อยช่วยซื้อเป็นคนแรกเลย เมื่อได้ฟัง เพลงเพราะมาก ๆ เพราะทุกเพลงเลย และเมื่อพี่สาวของตัวน้อยบอกว่า เป็นมะเร็ง พี่สาวเศร้า และร้องไห้ ตัวน้อยก็ปลอบ และให้ซีดี เพลง “สุดแต่น้ำพระทัย” อยากให้พี่สาวฟัง และน้อมรับให้เป็นไปตามน้ำพระทัย ทั้ง ๆ ที่มีอยู่แผ่นเดียว เสียดายแทบขาดใจ แต่รักพี่สาวมากกว่าตัวเอง จึงยอมสละน้ำใจตนอีกครั้ง.....
เพลงที่สอง : จงอย่ากังวลใจ จงอย่าได้กลัวเลย
ผู้วางใจพระเจ้า ไม่ขาดสิ่งใด ๆ
จงอย่ากังวลใจ จงอย่าได้กลัวเลย
เพียงพระเจ้าเพียงพอ
เพลงที่สาม: ทำนองเพลง สักวันฉันจะได้เห็น เพลงของแม่พระ แต่ตัวน้อยแปลงเนื้อเพลงเป็น
สักวันฉันจะได้เห็น ผู้เป็นรักแท้ นิรันดร์
ในพระองค์มีสุขทุกวัน ไม่มีอื่นใด เทียบได้
สักวัน ณ เมืองสวรรค์ จะเห็น ที่รัก เยซู
สักวัน ณ เมืองสวรรค์ จะเห็น ที่รัก เยซู .
พระเยซูเจ้าข้า ลูกวางใจในพระองค์
พระเยซูเจ้าข้า ลูกรักพระองค์
ขอบคุณพระองค์ ที่ทรงรักลูกก่อน
ขอให้ลูกรักพระองค์ และแม่พระมากขึ้นในทุกวัน ขอทรงโปรดสอนลูก เปลี่ยนแปลง ตกแต่งกายวิญญาณให้สวยสดงดงาม ขอให้ลูกรับใช้พระแม่ ในกิจการของพระเยซูให้สำเร็จไปตามพระประสงค์ให้เป็นที่พอพระทัย ทั้งบนแผ่นดิน และในสวรรค์ อาแมน.
ตัวน้อยตั้งใจจะพูดปลอบใจพี่ที่ป่วย แต่การเขียนแบ่งปันคงทำให้จัดเต็มได้มากกว่า ได้แต่หวังในใจ ว่า คงทำให้พี่เขาดีขึ้น สบายใจขึ้น ได้บ้าง ไหมนะคะ.... วันที่ 12 ตค. 55 (พรุ่งนี้) พี่เขาจะต้องผ่าตัด แล้ว ขอคำภาวนาให้พี่เขาด้วยนะคะ
เมื่ออยู่โรงพยาบาล มีคนอีกมากมายจริง ๆ ที่เจ็บป่วย ไม่ว่าจากโรคภัยไข้เจ็บ หรืออุบัติเหตุ ไม่ใช่เราคนเดียวหรอกที่เป็นทุกข์ ภาวนาให้ทุก ๆ คนด้วยนะคะ....
เวลาที่กำหนดไว้มาถึงแล้ว พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้แล้ว จงกลับใจ และเชื่อข่าวดีเถิด มาระโก 1:15
มิใช่ท่านทั้งหลายได้เลือกเรา แต่เราได้เลือกท่าน มอบภาระกิจให้ท่านไปทำจนเกิดผล และผลของท่านจะคงอยู่ ยอห์น 15:16
ทางเดียวที่จะชนะการประจญได้ คือการภาวนา (ข้อความจากหนังสือรำพึง เข้าใจ พระวรสาร นักบุญมาระโก หน้า 54)
เราถูกข่มเหง แต่ก็ไม่ถูกทอดทิ้ง เราถูกตีลง แต่ก็ไม่ถึงตาย 2 โครินทร์ 4:9
พระองค์ทรงรัก พระบิดาอย่างสุดจิตสุดใจ สุดวิญญาณ และสุดสติกำลัง เฉลยธรรมบัญญัติ 6:5
ขอให้สันติสุขของพระเจ้า ซึ่งเกินสติปัญญาจะเข้าใจได้นั้น จงคุ้มครองดวงใจ และความคิดของท่านไว้ในพระคริสตเยซู ฟิลิปี 4:7
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย.
24.09.2555 เขียนเสร็จ
11.10.2555 เขียนเพิ่มและส่งเมล
พบกันใหม่วันอาทิตย์ กับเรื่องที่ 93: บอกรัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น