วันจันทร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

เรื่องที่ 123: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 7. (ร่ำลา อาลัย)

123. สวัสดีคะ   ผู้อ่านที่รัก
                วันอาทิตย์ที่ผ่านมา (17 กพ. 56)  ตัวน้อยไม่ได้ส่งเรื่องเพราะทำงานทัวร์  กลับดึก หมดแรงแล้ว  และต้องตื่นแต่มืดไปส่งลูกทัวร์กลับญี่ปุ่น  ขออนุญาตส่งเรื่องวันอังคาร อีกสองครั้ง งดส่งวันอาทิตย์ กับพฤหัสบดีนะคะ  เพราะตัวน้อยทำงานทัวร์  อีกสองทัวร์  คงได้หยุด  และเตรียมตัวไปเรียนอบรมครูคำสอนต่อ 
อยากทราบจัง...จะมีผู้อ่านที่รักสักคนไหม  ที่ไม่ได้อ่านเรื่องของตัวน้อย  แล้วรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป  เพราะตัวน้อยเป็นคนติดหนังสือการ์ตูนตั้งแต่เด็ก  รอวันที่หนังสืออกวางขายอย่างใจจ่อใจจ่อ  ร้อยกว่าเรื่องผ่านมา  เราผูกพันกันแค่ไหน  เราผูกพันกัน บ้างไหม...นะคะ...
                จบไปอีกหนึ่งทัวร์  ตัวน้อยรู้สึก...ไม่สุด ๆ เพราะประกาศข่าวดีด้วยการกระทำ  ลูกทัวร์  รู้สึกดี  แต่เหมือนไม่เข้าใจว่า ที่ตัวน้อยดีกับเขามากมาย  เพราะอะไร  หวังผลอะไร  ตัวน้อยได้สูตรสำเร็จ การประกาศข่าวดีแล้วว่า  ในทัวร์ต่อ ๆ ไป  ตัวน้อยจะบอกกับลูกทัวร์เลยว่า  “ที่ฉันดีกับคุณเป็นพิเศษ  เพราะฉันเป็นคริสต์  พระเจ้าทรงสอนให้รักผู้อื่นเหมือนรักตัวเอง  ดังนั้น  คุณไม่ใช่ลูกทัวร์ของฉัน  แต่เป็นคนที่ฉันรัก  ฉันจึงปรารถนาให้แต่สิ่งที่ดีที่สุดกับคุณ  อยากทำให้คุณยิ้มได้  มีความสุข มีชีวิตที่ดีขึ้น  ได้รู้จักพระเจ้า  และคิดถึงพระองค์ในสักวัน  แม้ในวันที่ยากลำบากของคุณ  เป็นอย่างไรคะ  น่าจะชัดเจน  และเข้าใจกันได้ในห้าวันใช่ไหมคะ....
                ลูกทัวร์คราวนี้  มีคุณยายไม้เรียว  ตีตัวน้อยซะ...  เจ็บหูไปหมด  แต่ในที่สุด....เป็นอย่างไรนั้น  ขอแบ่งปันในเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ
                ตัวน้อยได้รับเมล ดี  ๆ จากผู้อ่านที่รัก  ขออนุญาตนำมาแบ่งปันบางส่วน  เพื่อให้เราเตรียมตัวอย่างดี  สำหรับ เทศกาลมหาพรตนี้นะคะ
คนศักดิ์สิทธิ์ดูออกง่ายนิดเดียว เขาคือคนที่ก่อนอื่น ไม่เป็นพิษเป็นภัยแก่คนอื่น หรือไม่ทำร้ายคนอื่น แต่ดีกับทุกคน... นั่นคือคนศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นพฤติกรรมหรือความประพฤติที่เห็นได้ชัดเจน....
 พี่น้องคริสตชนครับ... ของจริงอยู่ที่นี่ครับ...เราต้องฝึกฝนกันให้มาก คนดี คนศักดิ์สิทธิ์ คือสิ่งที่เราต้องร่วมกันหมั่นฝึกฝนปฏิบัติในมหาพรต และการฝึกปฏิบัติในมหาพรตเตือนใจและเราต้องกระทำให้เป็นการกระทำหรือความประพฤติที่แท้จริงตลอดไปครับ....ความศักดิ์สิทธิ์มีแต่ในพระเจ้าเท่านั้นถ้าเราอยากศักดิ์สิทธิ์ เราต้องใกล้ชิดพระเจ้าครับ อยู่ในหนทางของพระเจ้า อยู่กับพระเจ้า อยู่กับความดี ความรัก และความจริง เจริญชีวิตในความรักครับ”  
เลวีนิติ 19:1-2, 11-18…. 1พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส    2ให้บอกชุมชนชาวอิสราเอลทั้งปวงว่า
               
ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ เพราะเรา พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์"
               11ท่านจะต้องไม่ลักขโมย ฉ้อโกง หรือพูดเท็จต่อกัน  12ท่านจะต้องไม่สาบานเท็จโดยใช้นามของเรา มิฉะนั้นท่านจะลบหลู่พระนามของพระเจ้าของท่าน เราคือพระยาห์เวห์  
13ท่านจะต้องไม่เอารัดเอาเปรียบหรือปล้นสะดมเพื่อนบ้าน ท่านจะต้องไม่ยึดค่าจ้างของลูกจ้างไว้จนถึงวันรุ่งขึ้น  14ท่านจะต้องไม่สาปแช่งคนหูหนวก เอาของไปวางขวางทางคนตาบอด แต่ท่านจะต้องยำเกรงพระเจ้าของท่าน เราคือพระยาห์เวห์
               15ท่านจะต้องไม่ตัดสินคดีอย่างอยุติธรรม ท่านจะต้องไม่ลำเอียงเข้าข้างคนยากจนหรือคนมีอำนาจ แต่จงตัดสินคดีของเพื่อนบ้านอย่างยุติธรรม  16ท่านจะต้องไม่โพนทะนาใส่ร้ายชนชาติเดียวกับท่าน และไม่ซ้ำเติมเพื่อนบ้านของท่านให้ถูกประหาร เราคือพระยาห์เวห์       
17ท่านจะต้องไม่เก็บความเกลียดชังพี่น้องไว้ในใจ แต่จงตักเตือนเพื่อนบ้านอย่างตรงไปตรงมา ท่านจะได้ไม่ต้องรับผิดชอบบาปของเขา  18ท่านจะต้องไม่แก้แค้น หรืออาฆาตชนชาติเดียวกับท่าน แต่จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง เราคือพระยาห์เวห์
From: somkiat trinikorn
ขอพระเจ้าทรงตอบแทนทุกคำภาวานา  ทุกน้ำใจดีที่กรุณารัก  ห่วงใย  สวดภาวนาให้ตัวน้อย  และเมลดี ๆ ร้อยเท่าพันทวี  ทั้งบนแผ่นดิน  และในสวรรค์  ขอพระองค์ทรงรัก  และดูแลทุกคน  แทนตัวน้อย  และเผื่อตัวน้อย   ขอพระจิตเจ้าทรงโปรดภาวนา แทนตัวน้อย  เพื่อพวกลูกทั้งหลาย ด้วยเทอญ  อาแมน.
เอาหล่ะคะ  ตอนนี้เชิญอ่าน
เรื่องที่ 123: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 7. (ร่ำลา อาลัย)
อย่าวิตกกังวลว่า จะพูดอย่างไร  หรือพูดอะไร  สิ่งที่ท่านจะพูดนั้นจะได้รับการดลใจในเวลานั้นเอง  เพราะท่านจะมิได้พูดด้วยตนเอง  แต่พระจิตของพระบิดาของท่านจะตรัสในท่าน  มัทธิว 10:19-20
หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน  ผ่านไป  เหลืออะไรทิ้งไว้ในความทรงจำ  ในหัวใจตัวน้อยมากมาย  ในเช้าวันสุดท้าย  น้อง ๆ  ส่งพี่ตัวน้อย  และพี่ในหมู่บ้านที่กรุณาไปเป็นเพื่อน  ขึ้นรถ  รุ่นพี่กรุณาขับรถไปส่งที่สนามบิน
                ตัวน้อยกล่าวร่ำลา และ แบ่งปันอีกเล็กน้อย  จำไม่ค่อยได้  ประมาณว่า   อย่าลืมในสิ่งที่พี่ตัวน้อยแบ่งปันไว้  อย่างน้อยใช้ชีวิตด้วยความรัก  และการพากเพียรในการกระทำดี  และบทพระเมตตาประจำวัน  ที่สวดอยู่ทุกเช้าค่ำ  ไม่ว่าจะพูด  จะทำ  ให้ทำด้วยความรักต่อพระเจ้า  ความรักต่อผู้อื่น  อย่าภาวนาแต่ปาก  แต่ขอให้ภาวนาด้วยหัวใจ  และขอให้คำภาวนาก่อเกิดเป็นชีวิต  ด้วยชีวิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก  และเมตตา ต่อผู้อื่น  อย่างน้อยในคำภาวนา   และคิดถึงพี่ตัวน้อยในคำภาวนาบ้าง...  พี่ตัวน้อยก็จะคิดถึงน้อง ๆ  และภาวนาให้เช่นกัน
                ตัวแทนของน้อง ๆ ซึ่งเป็นลูกอุปภัมถ์ของตัวน้อยได้มอบของที่ระลึกให้พี่ตัวน้อย  และพี่ในหมู่บ้าน  เราได้รับตุ๊กตากันคนละตัว   ตุ๊กตาของตัวน้อยคือหมีน่ารักตัวสีฟ้า  ตัวน้อยตั้งชื่อ  ซาแลมมี่  มาจากคำว่า ซาแลม  ซึ่งแปลว่า  กษัตริย์แห่งสันติสุข  ซึ่งตัวน้อยอ่านพบในไบเบิลไดอารี่
ตอนนี้  ซาแลมมี่  นอนอยู่บนเตียงกับตัวน้อยด้วย  แล้วจะให้ไม่คิดถึงน้อง ๆ ได้อย่างไร  รูปลูกสาว และข้อความน่ารัก ๆ หลังรูป ก็อยู่หน้าโต๊ะทำงาน  เงยหน้าจากโน๊ตบุ๊ค  ก็ได้จ๊ะเอ๋  กันทุกที  ยิ้มให้รูป  ภาวนา และหวังในใจ  น้อง ๆ คงสบายดี  และใช้ชีวิตดี ๆ ตั้งใจเรียนให้มากกว่าเดิม  เดี๋ยวแพ้พี่ตัวน้อยนะ  สู้.... สู้....
                พี่ตัวน้อยฝากพลังไว้ให้แล้วไง  ตัวน้อยกอดลาทุกคน  ทีละคนเลย  และ  แอบกระซิบที่ข้างหู  ในสิ่งที่ตัวน้อยอยากสอน  และด้วยความเป็นห่วงแต่ละคนเป็นพิเศษ  แต่ยังมีอีกคนที่พี่ตัวน้อยยังไม่ได้กอด  น้อง... (ความหมายของชื่อน้อง  คือมากับความมืด ซึ่งก็คือดวงจันทร์ และดวงดาวพราวแสงงาม  สุกสกาวในท้องฟ้าที่มืดมิด คงดีไม่น้อย  ถ้าชีวิตของน้องเป็นแสงสว่างให้กับผู้อื่น)   ฝากรุ่นพี่กอดน้องแทนตัวน้อยทีหนึ่ง  เพราะน้องรีบไปโรงเรียนคนแรกเลย  พี่ตัวน้อยก็เขิน คิดอะไรไม่ค่อยออก ทำอะไรไม่ค่อยถูก ....
                ตัวน้อยมีลูกอุปภัมถ์เป็นชายหนึ่งและหญิงหนึ่ง  มีหลานสาวอุปภัมถ์ซึ่งพี่สาวคนโตได้อุปถัมภ์อีกหนึ่งคน  ตั้งแต่ก่อนเปิดหอ  คุณพ่อกรุณาแบ่งปันให้ฟัง  ในทุกกิจการ  และการดูแลเด็ก ๆ ต้องใช้เงินทั้งสิ้น  ถ้าผู้อ่านที่รักมีกำลังสามารถช่วยเหลือน้อง ๆได้ ตามกำลัง  ตามศรัทธา  หรือประมาณเดือนละห้าร้อยบาท  ปีละ หกพัน บาท ผู้ใดจะกรุณาช่วยน้อง ๆ กรุณาติดต่อ  .... สอบถามตัวน้อยทางเมลก็ยินดีมากคะ..
                เนื่องจากในจำนวนน้อง ทั้งหมด ห้าสิบแปดคน  มีลูก และหลานอุปภัมถ์ของตัวน้อยด้วย  จะไม่มีอะไรพิเศษบ้างคงไม่ดี  พิเศษมากเดี๋ยวน้องคนอื่น  ก็จะน้อยใจอีก  ไม่เคยคิดเลย  ว่าจะมา  ได้พบกัน
                ดังนั้น  ตัวน้อยจึงเตรียมของฝากสำหรับทุกคน  ตามที่ให้เล่นเป็นเกมส์ท่องพระวาจา  และใช้มือคลำเลือกหยิบของ  และตัวน้อยก็มีของพิเศษให้ลูก กับหลานอีกนิดหน่อย
                ในคืนสุดท้าย  หลังรับประทานอาหารเย็น  ตัวน้อยบอก “อีกสิบนาทีนะ”  น้องที่ได้ยินตัวน้อยพูด  ตะโกนดัง ๆ” อีกสิบนาที  พี่ตัวน้อยจะเข้าห้องประชุม”  ตัวน้อยโอ้เอ้นิดหน่อย  เหมือนพระเมตตา  อยากให้เวลาน้อง ๆ เมื่อตัวน้อยไปถึงน้องก็พร้อมแล้ว  ตัวน้อยก็แบ่งปันไปเกือบชั่วโมงกระมัง  น้อง ๆ ฟังกันตาแป๋ว 
                เพราะได้รับประวัติ  รูปถ่าย  และจดหมายความในใจจากลูก และหลานอุปภัมถ์  ทำให้ทราบว่าอีกไม่กี่วัน  ก็จะวันเกิดหลานอุปภัมถ์  ตัวน้อยจึงโทรศัพท์หาพี่สาว  และให้แม่ลูกอุปภัมถ์ ได้คุยกัน  พี่สาวจึงฝากของขวัญไว้ให้  และลูกชาย  ตัวน้อยให้ผ้าขนหนูเช็ดหน้า  จากญี่ปุ่นเลยน้า....ลูกสาวตัวน้อย  ตัวน้อยให้เสื้อกันหนาว  ตัวใหม่  ตัวน้อยใส่  และถอดมอบให้  เพื่อให้มีไออุ่นจากหัวใจรักของตัวน้อย  และนำร้องเพลง  ซึ่งน้อง ๆ ก็ร้องได้  คือเพลง  “ความรักของพระเจ้า  เป็นรักที่อบอุ่น  ความรักของพระเจ้าเป็นรักที่อบอุ่น  โอ๊ะ...โอ๊ะ...เป็นรักที่อบอุ่น”  ด้วยปรารถนาจะบอกน้อง ๆ ว่าแม้ไม่ใช่ทุกคนที่ได้เสื้อ  แต่ทุกคนห่มไออุ่น  ด้วยความรักของพระเจ้าอยู่นะ....”  กลัวน้อง ๆ ที่ไม่ได้รับ  น้อยใจ
                ตัวน้อยบอกน้อง ๆ ว่า  ห้ามอิจฉานะ  เพราะอิจฉาเป็นบาป  พี่ตัวน้อยเลี้ยงหมูกระทะ ฉลองวันเกิดให้ทุกคนล่วงหน้า  รวบยอดแล้วนะ  แต่เนื่องจากเป็นลูก  เป็นหลาน ก็ขอให้พิเศษนิดหนึ่ง  และน้อง ๆ ก็เป็นคนพิเศษ สำหรับพระเจ้า  และใครบางคนอยู่แล้ว  พระเจ้าทรงสอนไว้ใช่ไหม  “จงยินดี  กับผู้ที่ยินดี  จงร้องไห้  กับผู้ที่ร้องไห้” 
 อย่าอิจฉา  แต่จงยินดี  ดีใจกับเขาด้วยที่เห็นผู้อื่นมีความสุข  และพระเจ้าก็ทรงเตรียมสิ่งดี ๆ ไว้ให้กับเรา แต่ละคน และเราจะได้รับในเวลาของพระองค์เช่นกัน”
หนึ่งอาทิตย์ที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันผ่านไป  เกือบหนึ่งเดือนที่จากมา  มีพบ  ก็ต้องมีจาก  ได้แต่ฝากคำภาวนา ว่า  รัก  คิดถึง  และเป็นห่วง  ถ้ามีเวลา  โอกาส  เสียงเรียกร้อง  ด้วยคำภาวนา  หรือเสียงเรียกจริง ๆ จากใจน้อง  จากใจพี่  และเป็นพระประสงค์  พี่ตัวน้อยจะไปเยี่ยมอีก  หรือจะไปอยู่เลย....ต้องติดตามกันต่อไป
 ใครเล่าจะเข้าใจในแผนการณ์ของพระเจ้า  แต่ไม่ว่า อย่างไร  ขอให้พระประสงค์สำเร็จไป  ตามน้ำพระทัยของพระองค์ พระเจ้าคงเหนื่อยนิดหน่อย  ที่จะทรงใช้ตัวน้อย ... เพราะตัวน้อยทำทัวร์ตัวน้อยก็ประกาศข่าวดีรับใช้พระเจ้า  และเพื่อนมนุษย์ได้เช่นกัน
พระเจ้าข้า  พระองค์ประสงค์ให้ลูกทำอะไรเพื่อพระองค์นะ  พระเจ้าข้า...???
เราจะอยู่กับท่านไม่ว่าท่านไปไหน  2 ซามูเอล 7:9
เท้าของผู้นำข่าวดีมาบนภูเขาช่างงามสักเพียงใด  ผู้โฆษณาสันติภาพ  ผู้นำข่าวดี  ผู้โฆษณาความรอด  จงเปล่งเสียงร้องเพลงด้วยกัน  เพราะพระเจ้าได้ทรงปลอบโยนชนชาติของพระองค์  อิสยาห์ 52:7-8
ผู้ปฏิบัติตามพระวาจาของพระองค์   ความรักของพระเจ้าในผู้นั้น  ย่อมสมบูรณ์  1  ยอห์น 2:5
ผู้ที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าย่อมเป็นสุข  เขาเดินอยู่ในมรรคาของพระองค์  ท่านจะมีอาหารกินจากการงานที่ท่านทำ  ท่านจะเป็นสุข  และเจริญรุ่งเรือง สดุดี 128:1-2
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย
11. 02. 2556  เขียนเสร็จ.
19.02.2556 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่   วันอังคารกับ เรื่องที่ 124: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 8.( ตอบคำถาม ค้างใจ)
ขอเชิญตามอ่าน...  “ความรักของพระเจ้ากับลูกแกะตัวน้อย”  เรื่องที่ส่งไปแล้วใน

เรื่องที่ 124: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 8.( ตอบคำถาม ค้างใจ)

124. สวัสดีคะ  ผู้อ่านที่รัก
                จบไปอีกหนึ่งทัวร์ ทัวร์นี้ก็สนุก  มีคุณตาเฮี้ยวเล็ก ๆ และแล้ว  ความรักก็ชนะทุกสิ่ง  อย่างไรนั้น  ขอแบ่งปันในเรื่องต่อ ๆ ไป  นะคะ...
ถ้าตัวน้อยไม่ป่วยคงไม่ได้พักสองสามวันแบบนี้  คงมีงานทำต่อเนื่อง  เป็นซุปเปอร์วูแมนเลย  รู้สึก..ป่วยก็ดีเหมือนกัน  ทำให้เจ้านายใช้ตัวน้อยแบบถนอม ๆ หน่อย  ทั้ง ๆที่ ไกด์ไม่พอ
                ตัวน้อยทำทัวร์วันพฤหัสนี้(28 กพ. 56) ถึงวันจันทร์  หกวัน  เป็นทัวร์สุดท้าย  และคงได้หยุดสองอาทิตย์  มีเวลาพักผ่อนเตรียมตัวไปเรียน  อบรมครูคำสอนต่อ  คิดถึงพี่ๆ  น้อง ๆ จริง ๆ  หวังว่าทุกคนคงสบายดี  ไม่มีใครป่วยเหมือนตัวน้อย...
                ช่วงนี้ น้อง ๆ สอบ หวังในใจ  น้อง ๆ ที่เชียงแสน และเด็ก ๆ ทุกคนจะเตรียมตัวสอบอย่างดี   ขอพระเจ้าอวยพรน้องสำหรับการสอบในครั้งนี้  และทุกครั้ง  พี่ตัวน้อยเป็นกำลังใจ  และสวดภาวนาให้นะจ๊ะ  เสียใจนิดหน่อยที่ไม่ได้ไปช่วยติว....  แต่น้อง ๆ ก็เรียนดีกันอยู่แล้ว  หวังในใจ  น้อง ๆ จะช่วยติวให้กันและกัน  เหมือนที่พี่ตัวน้อยแบ่งปันไว้  .... การเรียนให้ได้เอ  ก็เป็นเรื่องที่น่าภูมิใจ  แต่การทำให้ทุกคนได้เอ  เป็นเรื่องที่น่าภูมิใจมากกว่า  กิจการดี ๆ จะไม่มีบำเหน็จจากพระเจ้าได้อย่างไร....ใช่ไหมคะ  พระเจ้าข้า
ขอพระเจ้าทรงตอบแทนทุกคำภาวานา  ทุกน้ำใจดีที่กรุณารัก  ห่วงใย  สวดภาวนาให้ตัวน้อย  และเมลดี ๆ ร้อยเท่าพันทวี  ทั้งบนแผ่นดิน  และในสวรรค์  ขอพระองค์ทรงรัก  และดูแลทุกคน  แทนตัวน้อย  และเผื่อตัวน้อย   ขอพระจิตเจ้าทรงโปรดภาวนา แทนตัวน้อย  เพื่อพวกลูกทั้งหลาย ด้วยเทอญ  อาแมน.
คนที่ยินดีปรนนิบัติพระเพื่อพระเท่านั้น  จะหาได้ที่ไหนหนอ?  (ข้อความจากหนังสือจำลองแบบพระคริสต์  หน้า 185)
มิใช่ท่านทั้งหลายได้เลือกเรา  แต่เราได้เลือกท่าน  ยอห์น 15:16
พระองค์ทรงทอดพระเนตรเขา  และทรงรักเขา  มาระโก 10:21
ขอให้ลูก...อยู่ในความรักของพระองค์เสมอไป  อาแมน.
เอาหล่ะคะ  ตอนนี้เชิญอ่าน
เรื่องที่ 124: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 8.( ตอบคำถาม ค้างใจ)
จงตักเตือนตัวท่านเป็นพิเศษ  ก่อนตักเตือนคนรัก มิตรสหายทั้งหลาย. (จากหนังสือจำลองแบบพระคริสต์  หน้า 93)
ในช่วงเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ได้ใช้ชีวิต  ผ่านวัน เวลาไปกับน้อง ๆ หอพักหญิง  ของคณะธรรมฑูต  ศูนย์เชียงแสน ตัวน้อยได้แบ่งปัน...คุยกันมากมาย  แต่ยังมีบางเรื่องที่ตัวน้อยได้คุยกับน้อง ๆ และยังไม่ได้ตอบให้ครบถ้วน  ขอตอบในเรื่องนี้เลยนะคะ
มีน้องบางคน  ถามตัวน้อยว่า “อยากสวย  ต้องทำอย่างไร”  ตัวน้อยขอตอบว่า  ต้องสวยทั้งภายนอก  และภายใน
 เริ่มต้นจากสวยจากภายนอก  คือ
๑. การแต่งกายสะอาด  ถูกกาลเทศะ  กริยา งดงามตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า  เพราะตัวน้อยถูกลูกทัวร์ถ่ายรูปตลอด  เวลาเผลอ  หรือกำลังอธิบาย  รูปจะออกมา....ดูไม่จืดเลย   ตัวน้อยไม่ค่อยชอบ  ดังนั้น จึงพยายามวางตัวให้ดูดีตลอด...  ไม่สิ ..  เท่าที่ทำได้
 เกือบทุกทัวร์  จะมีลูกทัวร์ทักเรื่องรองเท้า  ว่า “ไกด์เปลี่ยนรองเท้าทุกวันเลยนะ  คู่นี่สวยจัง  อะไรแบบนี้....”  แสดงว่าตัวน้อยถูกลูกทัวร์ประเมินตั้งแต่ศรีษะจรดรองเท้าตลอดห้าหกวันที่อยู่ด้วยกัน   
เป็นธรรมชาติของผู้คนหรือเปล่า  ที่มักจะจับผิด  ตำหนิ  มากกว่าชื่นชม  แต่ด้วยคำภาวนาในบทพระเมตตาประจำวัน  ว่า  “โปรดเสด็จมาช่วยเหลือลูก  ข้าแต่พระเจ้า  เพื่อให้ลิ้นของลูกเต็มไปด้วยความเมตตา  ลูกจะไม่พูดถึงเพื่อนมนุษย์ในทางลบ  แต่ขอให้ลิ้นของลูกเต็มไปด้วยคำพูดที่ปลอดประโลมใจ  และให้อภัยทุกคน”  (ส่วนหนึ่งของบทภาวนาประจำวัน  จากบทภาวนาและสารพระเมตตาของพระเยซูเจ้า  หน้า 4)
ทำให้  ตัวน้อย จะพูดชม ในข้อดีที่มองเห็น มองหา พยายามพูด ในแง่บวกเสมอ โดยสิ่งที่พูดต้องมีพื้นฐานมาจากความจริง  ไม่ใช่ป้อยอ แต่บางทีก็มีหลุด  คำพูดที่ไม่ดีเช่นกัน   จนต้องตีปาก ตัวเองบ่อย ๆ  ขอพระเจ้าโปรดซ่อมปากเสีย ๆ ของตัวน้อย ให้พยายามพูดด้วยภาษาดอกไม้  ซึ่งก็คือภาษารัก ด้วยความรักของพระเจ้า   ด้วยเทอญ  อาแมน.
๒. ความสะอาด  กลิ่นที่ดีที่สุด  คือไม่มีกลิ่น  เพราะแม้จะใช้น้ำหอม  บางคนชอบ  บางคนไม่ชอบ
๓. ใบหน้า  สวยได้ง่ายที่สุด  ไม่ต้องพึ่งศัลยกรรมคือ  ใบหน้าเปื้อนยิ้ม  แววตาที่อยู่ในอารมณ์ตกหลุมรัก  จะเป็นแววตาที่สวยที่สุด  ดังนั้น  ลองมองทุกคน  เหมือนเป็นคนที่รักสิคะ
ทุกเช้าที่พี่ตัวน้อย  แต่งหน้าเสร็จ  จะยิ้ม ยิ้ม ด้วยปาก  ด้วยหัวใจรัก  และก็บอกกับตัวเอง  ในกระจกว่า  “ฉันสวย  สดใส  คิดไว  ใคร ๆ ก็รัก”  ซึ่งคือ
ตัวน้อยคิดว่าถ้าอยากสวย  อย่างน้อยดูดี   พอดูดได้ ก็ต้องระวังกริยามารยาท วาจา ท่าทางให้ดูดี  งดงามเสมอ  และหมั่นเติมแป้ง แต่งหน้าบ้าง  เพราะ ตัวน้อยเป็นคนไม่สวย  ก็ต้องพยายามหน่อย  ไก่งามเพราะขน  คนงามเพราะแต่ง  ใช่ไหมคะ... อิ...อิ...
สดใส  คือความร่าเริง และมีความสุข  ใคร ๆ ก็ชอบอยู่ใกล้คนที่มีความสุข  มากกว่าคนที่มีความทุกข์   ใช่ไหมคะ...... ตัวน้อยมีความสุข กับการทำดี  คิดดี  พูดดี  ใช้เวลากับการคิดถึงช่วงเวลาดี ๆ ความทรงจำดี ๆ ที่มีความสุข  ทำให้ตัวน้อยเป็นคนที่มีความสุข  มากกว่าความทุกข์  แม้ความทุกข์จะผ่านมา   ตัวน้อยจะรีบปล่อยให้ผ่านไป  ทำให้ตัวน้อยทุกข์  ก็ทุกข์ไม่นาน.....
คิดไว  คือความฉลาด  และการรู้จักใช้สติปัญญาในการดำเนินชีวิต  ในการแก้ปัญหา ในแต่ละวัน อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด ไม่ใช่ใช้ความฉลาดในการเอาเปรียบผู้คน  แต่เป็นการสละน้ำใจตน เพื่อแสดงออกซึ่งความรักต่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์
ใคร ๆ ก็รัก ด้วยแบบอย่างความรักของพระเจ้า  ที่พระองค์ทรงรักเราก่อน  ทำให้ตัวน้อยรักผู้อื่นก่อน  มอบสิ่งดี  แม้น้ำใจ  เล็ก ๆ น้อย ให้เขาก่อน  เหมือนดั่งพระวาจาในหัวใจที่ว่า “คำพูดไพเราะมีค่ากว่าของกำนัล  แต่คนใจกว้าง  ...ให้ทั้งสองอย่าง  และ “ท่านปรารถนาให้เขาทำกับท่านอย่างไร  จงทำกับเขาอย่างนั้น”   มัทธิว 7:12
สวยจากภายใน  คือ  คิดดี  พูดดี  ทำดี  จากหัวใจที่มีพระเจ้าเป็นความรัก  จึงรักผู้อื่น  ใคร ๆ ก็ชอบคนดี มีน้ำใจ  พูดจาน่าฟัง  ทำแต่สิ่งดี ๆ ใช่ไหมคะ...
มีน้องที่น่ารักคนหนึ่งขอให้ตัวน้อยแปลนิยามรักของน้องเขาเป็นภาษาญี่ปุ่น พี่ตัวน้อยติดไว้  แปลให้แล้วนะจ๊ะ  แม้แต่การบ้านที่น้องฝากไว้ พี่ตัวน้อยไม่ได้ลืม   ใจของพี่ตัวน้อยก็ไม่ลืมน้อง ๆ เช่นกัน  อย่างน้อยคิดถึงน้อง ๆ ด้วยคำภาวนา  แล้ว....จะมีน้องสักกี่คนสวดให้พี่ตัวน้อยบ้างไหมน้า...
 ตัวน้อยขอแบ่งปันให้แก่ผู้อ่านที่รัก  ได้อ่าน  และเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นด้วยนะคะ
รักเธอเสมอ  ไม่เปลี่ยนแปลง   คาวาราซึ  ซุ๊ดโตะ  อะนาตะโอะ  อายชีมัส.
รัก  คือการเสียสละ       เคนชินเทคินะอาย
รัก  คือการไว้ใจ            ชินจิซึอาย
รัก คือการให้                ซาชิอาเกมัสอาย
รัก คือการปล่อยวาง     จูนะอาย
รัก คือสิ่งสวยงาม         ซึบาระชีอาย
รัก คือการเติมเต็ม        ทะซึเกเอาอาย
รัก คือการอดทน          นินไทอาย 
“อาย”  ภาษาญี่ปุ่น  แปลว่าความรัก
รักในวัยเรียน  เป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้  ตัวน้อยจึงแบ่งปันกับน้อง ๆว่า  “ไม่ผิด  ถ้าน้องจะรักใครหรือจะ มีแฟน  แต่พี่ตัวน้อยอยากให้น้อง ๆ  มีความรักแบบสร้างสรรค์  อย่างตอนพี่ตัวน้อยมีแฟน สมัยมัธยม พี่ตัวน้อยก็จะใช้เวลา โดยอ่านหนังสือด้วยกัน  ติวให้กัน  ซื้อขนมมารับประทานด้วยกัน  ช่วยกันเรียน  ดีกว่าเที่ยวเล่น  ไร้สาระ   และสิ่งหนึ่งที่อยากให้งดเว้น  คือ   รักด้วยใจ  ไม่ต้องมีความสัมพันธ์ฝ่ายกาย  เพราะท้องขึ้นมาแล้วมันยุ่ง....”
 และรักด้วยใจ เป็นรักที่บริสุทธิ์ รักด้วยความบริสุทธิ์ใจ  เป็นความสัมพันธ์ที่งดงามที่สุด  ตัวน้อยสอนน้องขนาดนี้เลยนะเนี่ย  อายปากเหมือนกัน  แต่ถ้าตัวน้อยไม่สอน  ไม่เตือน  แล้วใครจะสอน......  ถ้าไม่สอน ความห่วงใยคงติดค้างในหัวใจ  เพราะตัวน้อยสอนหลานสาวตัวน้อยแบบนี้เหมือนกัน
มีน้องน้อยได้ถามพี่ตัวน้อย  “ทำไมต้องหายใจ  ทำไมต้องกินข้าว....”  วันนั้น ตัวน้อยฟังคำถาม  และคำตอบของตัวน้อยคือ  ความเงียบ  แล้วเมื่อตัวน้อยได้กลับมาและอ่านหนังสือ จำลองแบบพระคริสต์  ตัวน้อยขอตอบด้วยข้อความ  ในหน้า 17 ว่า  “ประโยชน์อะไรหนอ  การโอ้อวดถกเถียงเรื่องลึกลับซับซ้อน  ซึ่งในวันพิพากษา  หากเราไม่รู้  ก็จะไม่ต้องถูกตำหนิ”........
หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน เป็นช่วงเวลาที่ดีที่มีค่าสำหรับตัวน้อย  หวังในใจ  น้อง ๆ คงได้รับประโยชน์จากพี่ตัวน้อยบ้าง....ไม่มากก็น้อย  ปรารถนาให้น้อง ๆ ใช้ชีวิตดี ๆ มีพระเจ้าเป็นที่หนึ่ง  แล้วชีวิตจะไม่ขาดสิ่งใด  ไม่มีอะไรต้องกลัว  แค่พระองค์  เพียงพอ...
พระสวามี   คือแสงสว่างของข้าพเจ้า  ความรอดของข้าพเจ้า  ข้าพเจ้าจะต้องกลัวใคร  สดุดี 26:1  (จากหนังสือจำลองแบบพระคริสต์  หน้า 237)
ความคิดของท่าน  ต้องจดจ่ออยู่ที่พระเจ้าสูงสุด  คำภาวนาของท่านต้องพุ่งไปสู่พระคริสต์เจ้าเรื่อยไปไม่หยุดหย่อน  (ข้อความจากหนังสือจำลองแบบพระคริสต์  หน้า 237)
ท่านจงสู้ทนพร้อมกับพระคริสตเจ้า  และเพื่อพระคริสตเจ้าเถิด  ในเมื่อท่านต้องการจะเสวยราชย์ร่วมกับพระองค์  2 โครินทร์ 2:12
จงสอนให้เขาปฏิบัติตามคำสั่งทุกข้อที่เราให้แก่ท่าน  แล้วจงรู้เถิดว่า  เราอยู่กับท่านทุกวัน ตลอดไปจนสิ้นพิภพ  มัทธิว 28:20
ขอพระคริสตเจ้าทรงพระเจริญเทอญ  อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย
12 กพ. 2556  เขียนเสร็จ
25.02.2556 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่   วันอังคารกับ เรื่องที่125:  การทำงานทัวร์ และการประกาศข่าวดี
ขอเชิญตามอ่าน...  “ความรักของพระเจ้ากับลูกแกะตัวน้อย”  เรื่องที่ส่งไปแล้วใน

วันพุธที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

เรื่องที่122: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 6. (เสี้ยวเล็ก ๆ ของการแบ่งปันกับน้อง ๆ )

122. สวัสดีคะผู้อ่านที่รัก
                วันนี้เป็นวาเลนไทน์  (14 กพ56)  เป็นวันแห่งความรัก  เป็นวันครบรอบสองปีที่ตัวน้อยคืนดีกับพระเจ้า  ตัวน้อยเริ่มต้นฉลองวันแห่งความรักนี้อย่างไร 
ตัวน้อยรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา  ดูนาฬิกาตีห้าสี่สิบ  ทันนี่นา”  จึงรีบอาบน้ำแต่งตัวไปอ่านบทอ่านในมิสซาหกโมง  เพื่อเป็นกิจการดี ๆ ที่ตั้งใจทำถวายพระเจ้าด้วยความรักต่อพระองค์  และช่วยแบ่งเบางานของพี่ผู้ดูแล  เป็นการช่วยเหลือ  คือแสดงความรักต่อผู้อื่น
 เมื่อมิสซาเลิก ตัวน้อยเดินไปตลาด  ปรารถนาจะซื้อมะม่วงน้ำดอกไม้  เพื่อให้ลูกทัวร์ได้รับประทานผลที่อร่อยที่สุด  ซึ่งมาจากพระเมตตาของพระเจ้า  (ความรักของพระเจ้าคือดอกไม้  พระเมตตา คือผล(ไม้) ข้อความจากบทสรรเสริญพระเมตตาของพระเจ้า  ในหนังสือบทภาวนา  และสารพระเมตตาของพระเยซูเจ้า  หน้า 10)  
แต่น่าเสียดายที่ตลาดใกลับ้านไม่มีขาย  ตัวน้อยคงซื้อได้ในวันไปตลาดน้ำ  แต่วันนี้  ตัวน้อยก็มีของพิเศษ  สำหรับลูกทัวร์ทั้งสิบหกคนของตัวน้อย เนื่องในโอกาสวันวาเลนไทน์ ตามธรรมเนียมญี่ปุ่น  ก็คือ  ให้ช็อคโกเลตที่ตัวน้อยชอบแล้วอร่อยที่สุด เป็นน้ำใจเล็ก ๆ จากหัวใจรักนี้  
ก่อนกลับบ้าน ตัวน้อยแวะสวดภาวนาที่พระโต  (พระโตคือรูปปั้นพระเยซูเจ้าทรงรักษาคนตาบอดให้หาย  และคนตาบอดนี้ก็ละทิ้งทุกอย่างติดตามพระองค์)  ตัวน้อยคุกเข่าสวด  ขอ ... ขออะไรดี ...ขอให้...พระองค์มีความสุข   ขอ....ให้พระองค์ปกป้องทุกวิญญาณจากบาป   ให้ทุกวิญญาณรอดไปสวรรค์   ขอ...พระองค์ประทานพระหรรษทาน  และพระพรพิเศษ  แก่คนที่ตัวน้อยรัก  คนที่เป็นห่วง  คนที่รู้จัก  คนที่ไม่รู้จัก  คนที่ขอคำภาวนาจากตัวน้อย และคนที่รู้สึกไม่ดีด้วย    ขอ..ให้พระศาสนจักร  ได้เลือกประมุของค์ใหม่ตามพระประสงค์ของพระองค์ และ...ขอพระเจ้าทรงดูแล  พระสันตะปะปาเบเนดิกที่สิบหกนี้ อย่างดีเป็นเพิเศษด้วยเทอญ  อาแมน.  
สรุปภาวนาให้ทุกคน  และตัวเองด้วย  เพราะเมื่อรักพระเจ้าแล้ว  ไม่อาจไม่รักใครได้แม้ต่สักคน   เพราะแม้แต่คนที่ไม่ชอบ  คนที่เบียดเบียนเรา  พระเยซูทรงสอนไว้ด้วยพระวาจาในหัวใจที่ว่า  “จงให้อภัยศัตรู  และภาวนาให้ผู้ที่เบียนเบียดท่าน    ก็จะทำอะไรได้  นอกจากทำดี  กับทุกคน  ใช่ไหมคะ
วันนี้ บทพระวาจาดีมาก ๆ  ขอแบ่งปันสั้น ๆ  ที่ตัวน้อยชอบคือ 
                “จงฟังเถิด  ในวันนี้  ข้าพเจ้ากำลังเสนอให้ท่านเลือก  ชีวิตหรือความตาย  เลือกความดี หรือความชั่ว  ข้าพเจ้าจึงสั่งท่านในวันนี้  ให้รักองค์พระผู้เป็นเจ้า  พระเจ้าของท่าน  และเดินตามวิถีทางของพระองค์  ปฏิบัติตามบทบัญญัติข้อกำหนด  และกฏเกณฑ์ของพระองค์”  จาก เฉลยธรรมบัญญัติ 30:15-16
                วันนี้เป็นแห่งความรัก  ตัวน้อยขอมอบเนื้อเพลงแก่นรัก  เป็นของขวัญแด่  ผู้อ่านที่รักทุกท่าน  นะคะ
เพลง แก่นรัก

ความรักนั้นอดทนนาน         ความรัก กระทำคุณให้
ความรักไม่อิจฉา               ไม่อวดตัวหยิ่งผยอง
ไม่หยาบคาย                    ไม่เห็นแก่ตัว
ความรักนั้น                      ไม่ฉุนเฉียว
ไม่ช่างจดจำความผิด         ไม่ยินดีเมื่อผิดพลั้งไป
ร่วมแรงร่วมใจ                   สร้างกันและกัน
รัก ทนได้ทุกอย่าง             ความรักนั้นทนได้ทุกอย่าง
ความรักคือการอภัย           ความรักคือการให้กัน
มีหวังเสมอ                      อภัยได้ทุกที
รัก ทนได้ทุกอย่าง             ความรักนั้นทนได้ทุกอย่าง
ให้เชื่อในส่วนดี ในกันเสมอไป        ต้องคงมั่น อยู่เคียงข้างกัน เสมอไป  (1โครินทร์ 13:9)
“เป็นการดี  ที่ทำทุกวันให้เป็นวันที่ดี  เป็นวันที่สำคัญ  แต่ในวันที่สำคัญ  ยิ่งต้องทำให้เป็นวันที่ดี  ใช่ไหมคะ”

HAPPY  VALENTINE  DAY .  ka

ขอพระเจ้าทรงตอบแทนทุกคำภาวานา  ทุกน้ำใจดีที่กรุณารัก  ห่วงใย  สวดภาวนาให้ตัวน้อย  และเมลดี ๆ ร้อยเท่าพันทวี  ทั้งบนแผ่นดิน  และในสวรรค์  ขอพระองค์ทรงรัก  และดูแลทุกคน  แทนตัวน้อย  และเผื่อตัวน้อย   ขอพระจิตเจ้าทรงโปรดภาวนา แทนตัวน้อย  เพื่อพวกลูกทั้งหลาย ด้วยเทอญ  อาแมน.
และขอนุญาตผู้อ่านที่รัก  ที่กรุณาส่ง วีดีโอประวัตินักบุญวาเลนไทน์มาให้  ขอ  forward ให้ผู้อ่านที่รักคนอื่น ๆ ได้ดูด้วยนะคะ  ดีจริง ๆ ไม่อาจดู  แล้วเก็บไว้คนเดียว  ต้องแบ่งปัน  พระเจ้าทรงสอนไว้....
เอาหล่ะคะ  ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่122: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 6. (เสี้ยวเล็ก ๆ ของการแบ่งปันกับน้อง ๆ )
พระเจ้าทรงบันดาลให้ทุกสิ่งเป็นประโยชน์  สำหรับผู้ที่รักพระองค์  โรม 8:28
                หกคืนเจ็ดวัน  ที่ตัวน้อยใช้เวลาที่หอพักหญิง ของคณะธรรมฑูต ที่ศูนย์เชียงแสน  ตัวน้อยแบ่งปัน  แบบจัดเต็ม ครั้งที่หนึ่ง ในคืนที่สี่ซึ่งจัดเกมส์ให้น้อง ๆ ท่องพระวาจา  และหยิบของที่ระลึก ครั้งที่สอง ในคืนที่หก  ซึ่งเป็นคืนสุดท้าย ครั้งที่สาม ตอนเช้าซึ่งมีการสวดภาวนา  รุ่นพี่มอบหมายให้ตัวน้อยเป็นคนแบ่งปันพระคัมภีร์ในวันนั้น  แบบจัดสด  ไม่ให้เวลาเตรียมตัวเลย  ตัวน้อยได้แต่สวดภาวนาขอพระจิตให้ตัวน้อยแบ่งปัน  ในพระประสงค์ของพระองค์ ครั้งที่สี่ก่อนขึ้นรถไปสนามบิน  ไม่รวมการแบ่งปันในกลุ่มย่อยซึ่งเป็นการแบ่งปันแบบส่วนตัวอีก  นับครั้ง.... ไม่ถ้วน
                ประเด็นที่จำได้และขอแบ่งปันแก่ผู้อ่านที่รักด้วยก็คือ
                เรื่องที่หนึ่ง   การเรียน   เมื่ออยู่ในวัยเรียน  ก็ต้องพยายามเรียนให้ดีที่สุด  เพราะการศึกษา  เป็นบันไดสำหรับอนาคต  เพราะถ้าไม่เรียน ก็ต้องทำงานใช้แรงงาน  ค่าตอบแทนก็ต่ำ  แต่ถ้าเรียนได้สูง ๆ ทำงานดี ๆ ค่าตอบแทนก็จะดีกว่า  ก็จะมีสภาพชีวิตที่ดีกว่า
 ตัวน้อยยกตัวอย่างแบบอย่างการเรียนของตัวน้อย ซึ่ง คือพี่คนที่สี่ของตัวน้อย  ตัวน้อยเป็นคนที่ห้า  เป็นคนสุดท้อง  พี่ชายเป็นคนหัวดี  เรียนเก่งมาแต่เด็ก  เมื่อเรียนมหาวิทยาลัย  พี่เขาปีสี่  ตัวน้อยเพิ่งเข้าปีหนึ่ง   พี่เขาเรียนได้เกียรตินิยม 
ดังนั้น  ตัวน้อยตั้งเป้าหมายในการเรียนเลยว่า  อย่างน้อย...  ต้องเท่าพี่    และพยายาเรียนอย่างดี  ตั้งใจ  และทำแค่....ดีที่สุด  และ  ตัวน้อยก็ทำสำเร็จ  ตัวน้อยจบเกียรตินิยมเช่นกัน  
ตัวน้อยปรารถนาให้น้อง ๆ ตั้งใจเรียนให้ดี  และพยายามช่วยเหลือกัน  ติวให้กัน  ตัวน้อยจะบอกน้อง ๆ เป็นการส่วนตัวกับบางคน  และบอกส่วนรวมกับทุกคนว่า  “การเรียนให้ได้  เอ  เป็นเรื่องน่าภูมิใจ  แต่การที่พยายามช่วยให้ทุกคนได้เอ  เป็นเรื่องที่น่าภูมิใจมากกว่า”    เหมือนหัวใจของตัวน้อยตอนนี้  ที่ปรารถนาจะช่วย  ตัวเอง  และทุกคนให้ได้รอด  ไปสวรรค์ ....
                เรื่องที่สอง  หลักยึดเหนี่ยวในการดำเนินชีวิต  คือ  ให้ยึดมั่นในความรัก  และพากเพียรในการกระทำดี 
                ตัวน้อยถามน้อง ๆ ว่า  ใครกันที่รักเราไม่เคยเปลี่ยนแปลง”  เสียงตอบของน้อง ๆ คือ  พ่อแม่   พระเจ้า
                ตัวน้อยถามน้อง ๆ ว่า   “ใครกันที่รักเรา ไม่เคยน้อยลง” เสียงตอบของน้อง ๆ คือพระเจ้า   พ่อแม่
ตัวน้อยถามน้อง ๆ ว่า   “ใครกันที่รักเรา  แม้เราไม่น่ารัก  แม้เราเกเร  ทำผิดบ่อย ๆ ทำให้เสียใจเป็นระยะ ๆ  ก็ยังอภัยให้เราทุกครั้ง”  เสียงตอบของน้อง ๆ คือ  พ่อแม่   พระเจ้า
                 ตัวน้อยจึงแบ่งปันให้น้อง ๆ ฟังว่า  พระเจ้าคือพ่อแม่แห่งสวรรค์  เป็นพ่อแมที่หนึ่งของเรา  พระเจ้าทรงสร้างทุกสรรพสิ่งล้วนดีงาม  รวมทั้งมนุษย์  เรา...ทุกคนที่เป็นสุดที่รักของพระเจ้า  และพระองค์ทรงรักเราก่อน  ทรงรักเรามากจน...ให้เจตจำนงเสรี ที่จะทำอะไร  แม้จะเลือกรักพระองค์หรือไม่ก็ตาม  พระองค์ก็ทรงรักเรา  ทรงรอเราอยู่ดี
                และพ่อแม่ ณโลกนี้ เป็น ผู้ให้กำเนิด ร่างกาย  แต่ชีวิต และจิตวิญญาณ มาจากพระเจ้า 
                พ่อแม่ ณ โลกนี้  รักเราแค่ไหน  พ่อแม่  แห่งสวรรค์รักเรามากกว่านั้น
                ดังนั้นเราต้องรักพระเจ้า  รักพ่อแม่  และตอบแทนความรักของพระเจ้า  และพ่อแม่  ด้วยความกตัญญู  รู้คุณ  และความกตัญญู  จะทำให้เราเจริญ  รุ่งเรือง  และเป็นสุข ก่อเกิดสันติสุข  และสิ่งดีงามด้วยพระหรรษทานมากมาย
                การดำเนินชีวิตนั้น  ต้องยึดมั่นในความดี  ความถูกต้อง  ความชอบธรรม   เพราะเราทุกคนต้องรับผิดชอบทุกการกระทำเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า  ไม่มีอะไรที่พระเจ้าไม่ทรงหยั่งรู้  แม้ฑูตสวรรค์  ก็ได้จดบันทึกทุกการกระทำของเรา  
                ไม่มีใครเป็นคนดีบริบูรณ์ นอกจากองค์พระเยซูเจ้าเท่านั้น  ที่ทรงเป็นมนุษย์แท้  และพระเจ้าแท้  เป็นองค์ความดีบริบูรณ์ 
                ดังนั้น  เมื่อเราทำผิด  แล้ว  ต้องรู้จักขอโทษ  สำนึก  แก้ไข  แม้ในสุภาษิตยังมีสอนไว้  คนดีแก้ไข  คนจัญไร....” น้อง ๆ ก็ช่วยต่อให้  แก้ตัว”   น้อง ๆ ตั้งใจฟัง  และให้ความร่วมมือดีมาก  น่ารักจริง ๆ
               ทุกคืนก่อนนอน   ขอให้สวดภาวนขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง  โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งดี ๆ  ที่ได้รับในแต่ละวัน  ขอโทษสำหรับ  สิ่งที่ยังไม่ดีพอ  ยังทำผิดพลาดไป ขอพรจากใจ...ที่ปรารถนา  หากพระองค์ทรงเมตตาให้โอกาส  พรุ่งนี้  ยังตื่นขึ้น   ขอให้ทำวันนี้  ให้เป็นวันที่ดีกว่าเมื่อวาน
                ในช่วงเวลาหกเจ็ดเดือนที่ป่วย  ที่วัดของตัวน้อย  มีหลายคนที่จากไป  เพราะไม่ตื่นขึ้นมา    ตัวน้อยเอง  ต้องรับประทานยานอนหลับก่อนนอน  เพราะถ้าไม่รับประทานจะตื่นเกือบทุกชั่วโมง  เพราะความร้อนในร่างกาย  ทำให้ร้อน  และเหงื่ออก  ซึ่งเป็นผลข้างเคียงของ  การรับประทานยาคุมฮอร์โมน ต้านมะเร็ง  ตัวน้อยก็ไม่ทราบว่า  เช้าวันไหนที่ตัวน้อยจะไม่ตื่นขึ้นมา  จึงใช้ทุกวัน  เหมือนเป็นวันสุดท้าย
 ในแต่ละวัน  ทำในสิ่งที่อยากทำ  ภาวนาขอให้เป็นพระประสงค์ให้เป็นที่พอพระทัย  ทำในแต่ละวัน  ให้เป็นวันที่ดี  และเป็นวันที่มีความสุข  สำหรับตัวเอง  และทำอะไรดี ๆ  เพื่อเป็นการแสดงความรักต่อผู้อื่น  อย่างน้อยสักเรื่อง  หรือหลาย ๆ เรื่อง ยิ่งดี  เพราะวันพรุ่งนี้  อาจจะไม่มี  เพราะวันพรุ่งนี้  ไม่เคยมาถึง 
ทำวันนี้  เหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต  ทำทุกสิ่ง  ที่จะไม่ต้องเสียใจภายหลัง  อย่างน้อย  ด้วยคำภาวนา แทนการกระทำ  ซึ่งเป็นภาคปฏิบัติของความรักก็ยังดีกว่าปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไป  โดยไม่ได้ทำอะไรเลย
                เพราะเป็นช่วงเวลาที่น้อง ๆ สอบ ตัวน้อยแบ่งปันว่า  ก่อนทำข้อสอบ  ให้สวดภาวนาขอพระจิตเจ้า  ประทานสติปัญญา  ความคิดอ่าน  ปรีชาญาณ  และพระพรทั้งครบ  เพื่อเป็นการเรียกสติ  เพื่อให้มีสมาธิ ในการทำข้อสอบอย่างดี  และให้ขอพระเจ้าทรงช่วยในการทำสอบนี้ด้วย
                เมื่อน้อง ๆ ทยอย กลับมาจากโรงเรียน หลังสอบเสร็จ  ตัวน้อยอยู่ในห้องพัก  ได้ยินเสียงปรารภ  จากน้องบางคน  “สวดเท่าไหร่ ก็ทำข้อสอบไม่เห็นได้เลย......”
                ตัวน้อยได้ยิน...อึม....อือ....   และในคืนสุดท้าย ตัวน้อยแบ่งปันกับน้อง ๆ ถึงประเด็นนี้ว่า “ พระเจ้าทรงสอนใช่ไหม  ให้เราออกแรงก่อน  แล้วพระองค์จะทรงช่วย
                แล้วน้อง ๆ ออกแรงดูหนังสือสอบแค่ไหน  เตรียมตัวดีแค่ไหน  ไม่ใช่ว่า  เตรียมตัวแค่สิบ  และเมื่อภาวนาขอพระองค์แล้ว  พระองค์จะช่วยอีกเก้าสิบ
                พี่ตัวน้อยนะ  ตอนเรียนมหาวิทยาลัย  ได้แบบอย่างจากพี่ชาย  ตั้งเป้าหมายไว้ว่า  อย่างน้อย...ต้องได้เกียรตินิยม  ก็ไม่หวังอะไรมากมาย  แค่ทำดีที่สุดในการสอบทุกครั้ง  และพี่ตัวน้อยก็จบเกียรตินิยมได้สำเร็จ  และพระเจ้าก็ทรงประทานบำเหน็จ  ให้พี่ตัวน้อยได้เหรียญทอง  มาอย่างงง ๆ  เพราะเพื่อนคนที่เกรดสูงกว่าพี่ตัวน้อยไม่ได้  แต่พี่ตัวน้อยได้เหรียญทอง  เพราะได้คะแนนวิชาเอกสูงสุด
                เท่านี้ยังไม่พอ  เมื่อพี่ตัวน้อยทำงานเป็นไกด์ไม่นาน  มีการสอบชิงทุนของรัฐบาลญี่ปุ่น  จากไกด์ทั่วประเทศ  พี่ตัวน้อยได้ทุนนี้  และไปเรียนญี่ปุ่นหนึ่งเดือน  ขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิต  ได้นั่งชั้นธุรกิจ  ได้เบี้ยเลี้ยง  ด้วยอัตราแลกเปลี่ยน 1 บาท  เท่ากับ 3 เยน  ก็ประมาณ เจ็ดหมื่นบาท  ไปเรียน ๆ  เที่ยว ๆ เงินเหลือกลับ บ้านเพียบ....
                สิ่งที่ปรารถนาจะบอกก็คือ  พยายามเรียนให้เก่ง ๆ เข้าไว้  แล้วโอกาสดี ๆ จะเข้ามาในชีวิต  และยิ่งรัก  และศรัทธาในพระเจ้ามาก  เท่าไหร่  พระหรรษทานของพระองค์ยิ่งหลั่งไหลมาสู่เรามากเท่านั้น
                นั่นหมายความว่า  เราต้องใช้ชีวิต บนวิถีแห่งโลก  และต้องมีชีวิตพระ  อยู่ในหัวใจ  และจิตวิญญาณของเรา  แม้ ต้องเลี้ยงร่างกายด้วยอาหาร  ต้องดิ้นรนเพื่อปากท้อง  เพื่อครอบครัว  แต่ ชีวิตที่มีพระเจ้าจะไม่ขาดสิ่งใด”
                ตัวน้อยได้อ่านหนังสือจำลองแบบพระคริสต์ซึ่งรุ่นพี่ซึ่ง เป็นพ่อบ้านอาสา  ครูอาสา  หมออาสา จากฆราวาสผู้ประกาศข่าวดีของคณะธรรมฑูต รุ่นที่สอง  ตัวน้อยเป็นรุ่นที่สี่  ได้มอบหนังสือไว้ให้ในวันสุดท้ายที่พี่กรุณาขับรถมาส่งที่สนามบิน
                เมื่อกลับมาตัวน้อยได้อ่าน  และข้อความที่ประทับตราตรึงไว้ในหัวใจ  คือ  เมื่อท่านแบกกางเขน  กางเขนจะแบกท่าน  .....
                ใช่เลย  เมื่อตัวน้อย  ติดตามพระเยซู  ต้องสละน้ำใจตนมากมาย  แม้เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย  แม้ต้องพบกับเรื่องที่ยากลำบาก....พอประมาณ  ไม่ว่า  จะขโมยเข้าบ้านสามครั้ง  ในช่วงสามเดือน  หลังจากคืนดีกับพระเจ้าได้สี่เดือน  และ เมื่อคืนดีกับพระเจ้าได้ปีกว่า  ก็ป่วยเป็นโรคร้าย  แต่พระองค์ก็ทรงโอบอุ้ม  พิทักษ์  คุ้มครอง  เยียวยา  รักษากาย บรรเทาใจ  ชดเชยสิ่งที่สูญเสียไปให้ตัวน้อยอย่างมากมาย
                แม้มีเรื่องไม่ดีผ่านเข้ามาในชีวิต  ก็สวดภาวนาถวายพระองค์  แม้ตัวน้อยไม่ชอบเลย  เวลาถวายสิ่งที่ไม่ดี คนรักกัน  ก็ต้องปรารถนาแต่จะมอบสิ่งดี ๆ ให้กันสิ  ใช่ไหมคะ
 แต่ตัวน้อยก็ได้รับการสอนให้ถวายทุกสิ่งทุกอย่าง  ตั้งแต่เมื่อไปเข้าเงียบครั้งแรก  ซึ่งเป็นการเข้าเงียบแบบ พระหฤทัยพระเยซู    ไม่ว่า  ความสุข  ความดี  ความทุกข์  หรือความเจ็บป่วย  ให้ถวายแด่พระองค์  เพราะพระเจ้าทรงรักเรามากอย่างหาที่สุดมิได้   พระองค์ยินเดีรับทุกอย่าง  พร้อมจะช่วยในทุกสิ่ง   ความรัก  และแผนการณ์ของพระเจ้านั้นลึกล้ำ   เกินกว่ามนุษย์จะเข้าใจ   แค่วางใจในพระองค์ก็พอ
นี่เป็นบางส่วนที่ตัวน้อยแบ่งปันกับน้อง ๆ หวังในใจ  คงมีประโยชน์กับน้อง ๆ และผู้อ่านที่รักของตัวน้อยไม่มากก็น้อย 
ตัวน้อยหว่านประสบการณ์ชีวิตให้เป็นแบบอย่าง  อะไรดี ๆ ก็นำไปประยุกต์ใช้  อะไรที่ไม่ดี  ก็อย่าทำตามนะคะ   ดั่งพระวาจาในหัวใจที่ว่า  จงทำตามตัวอย่างที่ดี  อย่าทำตามตัวอย่างที่เลว
 หวังในใจ  ขอพระหรรษทานของพระเจ้าบันดาลให้เกิดผลในใจของน้อง ๆ  และผู้อ่านที่รัก  ร้อยเท่าพันทวี  ให้ทุกคนมีชีวิตใหม่ใน  หนทางสู่พระเจ้า เพื่อชีวิตนิรันดร ในบ้านแห่งบรมสุข  ของพระบิดาเจ้าเทอญ.  อาแมน
ถ้าวันนี้  ท่านยังไม่พร้อมสรรพ  พรุ่งนี้ท่านจะพร้อมหรือ  วันพรุ่งนี้ ไม่แน่  และท่านจะรู้ได้อย่างไรว่า  ท่านจะมีวันพรุ่งนี้  ยากอบ 4:14
พระเจ้าข้า  สิ่งที่ข้าพเจ้าวอนขอ  คือโปรดให้ข้าพเจ้าได้รับพระหรรษทานที่จะพากเพียร  กระทำสิ่งนั้น  (นักบุญโทมัส  โมร์)
เป็นบุญของท่านที่เชื่อ  ลูกา 1:45
สิ่งที่พอพระทัยพระนาง  ข้าพเจ้าทำเสมอ  ยอห์น 8:29
พระองค์ทรงนอบน้อมต่อท่านทั้งสอง  และเจริญในคุณวุฒิ  และวัยวุฒิ ลูกา 2:51-52
ผู้ที่พระเจ้าทรงเรียกนั้น  พระองค์ทรงบันดาลให้เป็นผู้ชอบธรรม  ผู้ที่ทรงบันดาลให้ชอบธรรมนั้น  พระองค์ประทานพระสิริรุ่งโรจน์ให้ด้วย  โรม 8:30
ความรักมั่นคงของพระองค์นั้นทรงค่ากว่าชีวิต  ริมฝีปากข้าพเจ้าพร่ำสรรเสริญพระองค์  ข้าพเจ้าขอถวายพระพรพระองค์ตลอดชีวิต  สดุดี 63:3
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย.
 06.02.2556  เขียนเสร็จ
14.02.2556 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่   วันอังคารกับ เรื่องที่หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 7. (ร่ำลา อาลัย)
 

Date: Wed, 13 Feb 2013 16:20:19 -0800
To: yoanna.pim@hotmail.com
From: notification+zj4os4c06=o9@facebookmail.com
Subject: Paul Vinai shared a link: "นักบุญวาเลนไทน์"

facebook
Paul Vinai
Paul Vinai shared a link: "นักบุญวาเลนไทน์"
นักบุญวาเลนไทน์
www.youtube.com
You are receiving this email because you've listed Paul Vinai as a close friend. Change Close Friend notifications.
View Post
This message was sent to yoanna.pim@hotmail.com. If you don't want to receive these emails from Facebook in the future, please unsubscribe.
Facebook, Inc., Attention: Department 415, PO Box 10005, Palo Alto, CA 94