120. สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
วันนี้ (วันพุธที่ 6 กพ. 2556) ตัวน้อยมีสามเรื่องที่อยากทำ คือหนึ่ง ...ไปเข้าเงียบแบบ LECTIO DIVINA วันนี้พิเศษหน่อย เพราะจะฉลองวันเกิดพระคุณเจ้าล่วงหน้าด้วย สอง ... น้องที่น่ารักจากฆราวาสผู้ประกาศข่าวดี ได้โทรศัพท์มาชวนให้ไปเรียนด้วยกันที่คณะพระแม่มารี สาม... อยากพักผ่อนอยู่บ้าน เพราะพรุ่งนี้ต้องทำงานทัวร์ต่อเนื่องอีกห้าวัน ทำงานทัวร์ต่อเนื่องมาสามวันแล้ว ได้หยุดวันนี้วันเดียว
ก่อนนอนคืนวันอังคาร ตัวน้อยเตรียมของขวัญวันเกิดมอบให้พระคุณเจ้านิดหน่อย ไม่ได้เป็นของมีค่ามากมาย แต่เป็นความหมายจากหัวใจรักที่ตัวน้อยปรารถาจะตอบแทนน้ำใจดีในความเมตตาของพระคุณเจ้าที่กรุณาส่งพลังการรักษา และภาวนาให้ตัวน้อย และผู้เจ็บป่วยทุกคน
แม้ในใจยังตัดสินใจไม่ได้ว่า สามอย่างนี้จะทำอะไรดี แต่ด้วยพระเจ้าทรงสอนให้เตรียมพร้อมไว้เสมอ ตัวน้อยจึงเตรียมของขวัญไว้ก่อน และสวดภาวนาขอพระจิตเจ้าดลใจให้ตัวน้อยทำในสิ่งที่เป็นพระประสงค์
พอเช้าวันพุธ ตัวน้อยรู้สึกตัวตื่น ตอนหกโมงครึ่ง ใจของตัวน้อยก็บอกทันทีเลยว่า ต้องไป หาพระคุณเจ้า และคงเพราะ เป็นวันพิเศษ คือวันเกิด ฉลองวันเกิดของท่านล่วงหน้า วันเกิดจริง ของท่านคือ 9 กพ. อายุครบ 67 ปีแล้ว วันเกิดมีแค่ปีละครั้ง ....ดังนั้น ต้องไปร่วมสุขสันต์วันเกิด กับพระคุณเจ้าสักหน่อย ดีกว่า..
เอ่อ...แต่ไม่ได้ไปเรียน ซีสเตอร์คง...เสียใจ ผิดหวังนิดหน่อยไหมน้า....ตัวน้อยปรารถนาจะมีหลาย ๆ ร่าง จะได้ทำทุกที่อยากทำ ไม่อยากทำให้ใคร แม้สักคน ต้องเสียใจ ต้องผิดหวัง แต่การไปเรียนนั้น ยังมีโอกาส ในอาทิตย์ต่อไป ซีสเตอร์ขา วันหยุดครั้งต่อไป ตัวน้อยขอไปเรียนกับซีสเตอร์นะคะ
ดีใจที่ความเกียรจคร้านไม่ชนะ แต่ถ้าตัวน้อยอยู่บ้านคงอ่านหนังสือจำลองแบบพระคริสต์ เขียนหนังสือ พักผ่อน ทำอะไรก็ดีทั้งนั้น ใช่ไหมคะ...
ตัวน้อยดีใจที่ได้พบพระคุณเจ้า แม้เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ เพราะพระคุณเจ้าติดธุระ กว่าจะมาถึงก็เที่ยง พอตัวน้อยเห็นพระคุณเจ้า ตัวน้อยวางช้อนที่กำลังรับประทานอาหารกลางวัน รีบวิ่งไปหาพระคุณเจ้า พระคุณเจ้าจำชื่อจริงตัวน้อยได้ด้วย ตัวน้อยเข้าไปสวัสดีไหว้ ทักทายบอกกล่าวว่า ฝากของขวัญไว้ให้ และขอพระคุณเจ้าปกศรีษะอวยพร เพราะตัวน้อยจะขอกลับหลังอาหาร จึงไม่ได้อยู่ร่วมมิสซา และรับพระจิตเจ้า เพราะไม่อยากกลับมา เจอรถติด แถวบ้านตัวน้อย รถติดสาหัสมาก และอยากมีเวลาพักผ่อน นิดหน่อย...
ตัวน้อยได้รับการแนะนำให้รูจักกับหลาย ๆ ท่านที่กรุณาอ่านงานของตัวน้อยผ่านการส่งเมลต่อของพี่น่ารักมากถึงมากที่สุด ในกลุ่ม LECTIO DIVINA
จริงแล้ว ๆ ตัวน้อยไม่ค่อยอยากเป็นที่รู้จัก เพราะตัวน้อยไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่ ทำดีบ้าง ทำไม่ดี ก็บ่อย ....
แต่อย่างน้อย ปรารถนาอยากให้ได้รู้จักในสิ่งที่ตัวน้อยทำจากหัวใจรักเพื่อพระเจ้า เพื่อผู้อื่นมากกว่า
แม้วันนี้ ก็มีสิ่งที่ตัวน้อยเสียใจ เพราะวันนี้รีบ ๆ ดื่มน้ำ ล้างแต่แก้วของตัวเอง ไม่ได้ล้างแก้ว ที่ใส่ไว้ในอ่างเลย รู้สึกเหมือน ไม่ได้ทำ ในสิ่งที่ทำได้
ไม่เป็นไร คราวหน้าไป มีเวลาจะทำ เหมือนที่เคยทำในครั้งก่อน ๆ ที่ไป...
ขอพระเจ้าทรงตอบแทนทุกคำภาวานา ทุกน้ำใจดีที่กรุณารัก ห่วงใย สวดภาวนาให้ตัวน้อย และเมลดี ๆ ร้อยเท่าพันทวี ทั้งบนแผ่นดิน และในสวรรค์ ขอพระองค์ทรงรัก และดูแลทุกคน แทนตัวน้อย และเผื่อตัวน้อย ขอพระจิตเจ้าทรงโปรดภาวนา แทนตัวน้อย เพื่อพวกลูกทั้งหลาย อาแมน
ท่านอาจารย์ พวกเราจะต้องทำสิ่งใด ลูกา 3:12
เราควรทำทุกอย่าง ตามพระประสงค์ของพระเจ้า มัทธิว 3:13
จงดู ผู้รับใช้ของเรา ผู้ซึ่งเราเชิดชู ผู้เลือกสรรของเรา ผู้ซึ่งใจเราปิติยินดี เราได้มอบจิตของเราให้แก่เขา อิสยาห์ 42:1
เพราะพระองค์ทรงทอดพระเนตรผู้รับใช้ต่ำต้อยของพระองค์ มัทธิว 3:16
อาแมน.
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่ 120: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 3 (จัดหนัก)
พลังอันทรงอานุภาพ และตัวยาอันทรงพลังที่พระเจ้าทรงใช้เพื่อรักษามนุษย์ ก็คือ ความรัก (ข้อความจากหนังสือ เราได้เลือกท่าน หน้า 158)
วันนี้เป็นวันที่ห้า ที่ ตัวน้อยได้มาสัมผัสชีวิต ที่หอพักหญิงของ คณะธรรมฑูต ศูนย์ เชียงแสน เพื่อแสวงหากระแสเรียกของตัวเองในการรับใช้พระเจ้าตามพระประสงค์
เนื่องจากเป็นวันอาทิตย์ จึงไปวัด ที่วัดพระเมตตา เป็นการร่วมมิสซาที่มีน้อง ๆ ในการอุปการะ ของคณะธรรมฑูต ขับร้องประสานเสียงไพเราะ เพราะพริ้ง และมีการแบ่งปัน เพื่อแสวงหากระเรียกของคณะคามิลเลียน
หลังจากนั้น ทางศูนย์ได้จัดให้มีการติวสอบให้น้อง ๆ บาร์เดอร์พี่เลี้ยงได้จัดตารางติว ในแต่ละชั้น ในหลายวิชา
ตัวน้อยได้รับมอบหมายให้ติวสี่รอบ สี่วิชา เหมือนบาร์เดอร์ครูพี่เลี้ยงอีกสามท่าน
ตัวน้อยเรียนจบมัธยมมาเกือบสามสิบปี ต้องมาติวความรู้มัธยมหนึ่ง มัธยมสาม.....??? เมื่อมีบัญชา ก็น้อมรับ สวดขอพระจิตเจ้าประทานสติปัญญา พลกำลัง และปรีชาญาณ พยายามทำให้ดีที่สุด...เท่าที่คิด เท่าทำไได้ ณ. เวลานั้น
ติววิชาแรก มัธยมหนึ่ง วิชาสังคมศึกษา ตัวน้อยใช้วิธีถามแนวข้อสอบที่คุณครูให้ไว้ ดูวัตถุประสงค์ คำถามท้ายบท และให้น้อง ๆ ช่วยกันตอบ เพราะตัวน้อยทราบว่า มีน้องที่ เตรียมตัวสอบ ทำย่ออย่างดี เป็นหลักให้ได้ และ สามารถแบ่งปันให้คนอื่นที่ยังไม่ได้เตรียมตัวอย่างดี และเป็นการทบทวนสำหรับตัวเองได้อีกด้วย
พอถึงเวลาเที่ยง พักรับประทานอาหาร หลังจากนั้น เริ่มติววิชาที่สอง สังคมศึกษา ชั้นมัธยมปีที่สาม ตัวน้อยขอดูแนวข้อสอบ มีแปดข้อ น้องมีแปดคน ตัวน้อยจึงให้เวลาทำ ตอบคำถาม และให้ตอบคำตอบให้เพื่อนฟัง จด และไปจำกันเอง
ตัวน้อยปรารถนาจะสอนให้ น้อง ๆ ช่วยกันทำ ช่วยกันเรียน จะเร็ว และมีประโยชน์สำหรับการสอบในวันรุ่งขึ้น ที่สำคัญ คือการฝึกให้รู้จัก ช่วยเหลือ และแบ่งปัน ซึ่งกันและกัน เพราะสามัคคี คือพลัง พลังมาจากหัวใจที่รู้จักรัก และให้ผู้อื่น ทุกกิจการจะมีคุณค่ามากขึ้น หากทำด้วยหัวใจรัก เพราะรักพระเจ้า จึงรักผู้อื่น
ติววิชาที่สาม สุขศึกษา ชั้นเดิม สมาชิกเดิม ที่เดิม สอบเนื้อหาจากสมุดจด แค่สามสี่บท ตัวน้อยพลิก ๆ มีเรื่อง อุบัติเหตุ สัญญาณจราจร สวัสดิภาพ และยา ตัวน้อยให้น้องอ่าน และตัวน้อยตั้งคำถามให้ตอบ เนื้อหาน้อย ชิว...ชิว... ตัวน้อยบอกน้อง ๆ วิชานี้ ต้องได้เอนะ.....
เวลาติวเหลือ เราคุยแบ่งปันกัน ถึงพระเจ้า ความเชื่อ ความสงสัย ของน้อง ตัวน้อยตอบคำถาม ในใจก็สวดภาวนาวอนขอพระจิตเจ้า ขอให้พระองค์ทรงตอบแทนตัวน้อย เท่าที่จำได้ หนึ่งในเรื่องนั้น คือเรื่อง “พรสวรรค์ คืออะไร”
ตัวน้อยตอบว่า คือพระพรพิเศษที่ประทานให้เราแต่ละคนเป็นพิเศษที่ไม่เหมือนกัน เช่นพี่ตัวน้อยเพิ่งคืนดีกับพระเจ้า (แบ่งปันชีวิต และการกลับใจ) และสิ่งหนึ่งในพระพรพิเศษคือ
วันหนึ่ง ก็แต่งเพลงได้ทั้ง ๆ ที่ไม่มีความรู้เรื่องดนตรี โน๊ต หรือการแต่งเพลง แล้วตัวน้อยก็ร้องเพลงพระจิตเจ้าให้ฟัง เพราะช่วงเวลาสอบแบบนี้ น้อง ๆ คงต้องขอพลัง และพระหรรษทานจากพระจิตเจ้าเป็นพิเศษ เมื่อร้องจบ น้อง ๆ ก็ปรบมือให้ น่ารักจริง ๆ....
เท่าที่เห็น บางคนตั้งใจมาก บางคนเหมือนแอบตั้งใจ บางคนแอบไม่ตั้งใจ คนที่ดูอ่อน ไม่ตั้งใจ ตัวน้อยบอก ขอให้เพื่อนช่วยได้ เพื่อปลูกฝั่งการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และบางคนตั้งใจมาก ตั้งใจจด และลายมือสวยมาก ก็เป็นความสามารถพิเศษ หรือพรสวรรค์ของน้องเขา ซึ่งตัวน้อยไม่มี ....
เวลาตอบข้อสอบ ตัวน้อยจึงใช้วิธีเขียนตัวใหญ่ ๆ เขียนให้ตัวอักษรมีหัว จะดูสวย คุณครูจะได้อ่านง่าย ๆ เพราะถ้าคุณครูอ่านไม่ออก จะได้คะแนนจากคุณครูได้อย่างไร..... ใช่ไหมคะ
ติววิชาที่สี่ ภาษาไทย มัธยมสี่ มีน้องอยู่สามคน และน้องมัธยมปีที่ห้าอีกคน ดูเหมือนน้องจะช่วยตัวเองได้ ไม่ต้องการคนติวเท่าไหร่ เราจึงคุยแบ่งปัน ตัวน้อย ก็การแอบสอนเรื่องต่าง ๆ อ้อ.. เราเล่าเรื่องผีกันด้วย น้อง ๆ บอก เคยเจออะไรแปลก ๆ เสียงแปลก ๆ ที่หอด้วย
ตัวน้อยบอก “ไม่ต้องกลัวหรอก เราลูกพระ กลัวผีทำไม อย่างมากเขาก็ทำได้แค่รบกวน ให้เราหวั่นกลัว แต่พระเจ้าจะทรงคุ้มครองเรา ไม่ให้ ผีร้ายซาตานทำอะไรเราได้มากไปเกินกว่าที่เราจะรับได้หรอก.... พี่ตัวน้อยเคยได้ยิน คุณพ่อบางท่าน เคยโดนผีดึง ตกเตียงเลยนะ
ยิ่งรักพระเจ้า ยิ่งศรัทธามากเท่าไหร่ ปีศาจซานยิ่งทำงานหนักมาเท่านั้น แต่จะกลัวอะไร เรามีพระเจ้า เรามีที่ลี้ภัย เรามีโล่ และกำบังที่เข็มแข็ง พระองค์จะทรงต่อสู้กับศัตรูแทนเรา จะลงโทษศัตรูแทนเรา เรามีพระเจ้าประทับอยู่ พระองค์ทรงเคียงข้าง แค่วางใจในพระองค์ และหมั่นสวดภาวนาอยู่เสมอ ไม่มีอะไรต้องกลัว หวั่นใจก็สวดภาวนา ยึดพระองค์ไว้มั่นคง”
การติวแบบจัดหนัก จัดเต็มขนาดนี้ กับร่างกายที่แอบป่วยของตัวน้อย ก็ดูเหมือนจะหนัก.... และ เหนื่อยเหมือนกัน ตัวน้อยสวดภาวนาขอพระเจ้าทำงานนี้ร่วมกับตัวน้อย ประทานพละกำลังให้ตัวน้อยทำได้สำเร็จไป เท่าที่ทำได้ ณ เวลานั้น อย่างดีที่สุด
งานนี้ ทำให้ตัวน้อยได้เห็น ความทุ่มเทของผู้ติว และความตั้งใจของน้อง ๆ จริง ๆ
ขอบคุณพระเจ้าที่ทรงเตรียมตัวน้อย ให้ตัวน้อยได้ผ่าน ... ได้มีประสบการณ์ กับการอบรมจิตภาวนา ห้าแบบ (เมื่อ...ประมาณกค. 54) ซึ่งจะจัดผู้ฟังเป็นห้ากลุ่ม เวียนกันฟังจากคุณพ่อท่านเดิม เรื่องเดิม ท่านต้องแบ่งปันถึงห้าครั้ง
ผู้ฟังยังมึน.... ผู้สอนจะเหนื่อยขนาดไหน เราจบการอบรมจิตภาวนา ด้วยมิสซา ในวันนั้น พระคุณเจ้าแบ่งปัน จิตภาวนา แบบ LECTIO DIVINA ห้ารอบเช่นกัน และยังต้องเป็นประธานในมิสซาต่ออีกด้วย
เมื่อตัวน้อยเข้าวัด ในอาคารของแสงธรรม เห็นพระคุณเจ้านั่งสงบใกล้ห้องแต่งตัว คงกำลังภาวนา และพักเหนื่อยกระมัง ...
ตัวน้อยเดินไปนั่งด้านหน้าพระแท่น หันกลับมามองพระคุณเจ้า อย่างห่วง ๆ ท่านยังนั่งสงบนิ่งอยู่ เวลานั้น ตัวน้อย อยากเดินไปหา สิ่งที่อยากทำคือ ใช้มือขวาสัมผัสที่หัวใจของตัวน้อย และเอามือของตัวน้อยวางลงบนมือของพระคุณเจ้า และปรารถนาจะบอกว่า “ลูกขอมอบพลังของลูกแด่พระคุณเจ้าคะ” เพื่อเป็นกำลังใจ ปรารถนาท่านมีพละกำลังทำมิสซาต่อไป
จริง ๆ แล้วพระเจ้าจะทรงประทานพลังแด่พระคุณเจ้าแน่นอน แต่ก็ไม่ทราบทำไม ใจของตัวน้อยคิด และปรารถนาจะทำอย่างนั้น ได้แต่คิด แต่ก็ไม่กล้า...ที่จะทำ จึงได้แต่ภาวนาส่งพลัง และกำลังใจไปให้
ในระหว่างที่เรียนกับพระคุณเจ้า ได้พบท่านเป็นครั้งแรก ตัวน้อยค่อนข้างชอบ และชื่นชมท่านเป็นพิเศษ
เมื่อไปอบรมจิตภาวนาห้าแบบ ตัวน้อยเพิ่งคืนดีกับพระเจ้าได้ห้าหกเดือน พระคุณเจ้าให้เปิดดูแผนที่จากพระคัมภีร์ ให้หาสถานที่ ตัวน้อยหาไม่เจอ ตัวน้อยก็บ่น “หาไม่เห็นเจอเลย” สงสัยบ่นดังไปหน่อย พระคุณเจ้าคงได้ยิน และกรุณาลงจากที่นั่งมาชี้ให้ดู ตัวน้อยนั่งหน้าเลย ไปกับเพื่อนแกะตัวนิดสองคน และพระคุณเจ้ามีอารมณ์ขัน ตัวน้อยชอบมาก
เมื่อมิสซาจบ ตัวน้อยรีบไปดักท่านที่หน้าห้องแต่งตัว เพื่อขอให้ท่านปกศีรษะให้ และขอพระพร สำหรับการเริ่มต้นการเขียนแบ่งปันเรื่องแรกในชีวิต และคงเป็นเรื่องเดียวที่จะเขียน คือเรื่องที่เขียนอยู่นี่ “ความรักของพระเจ้ากับลูกแกะตัวน้อย” เพราะตั้งใจเขียนเพื่อถวายพระเจ้า และหวังในใจว่าคงเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นได้เติบโตทางความเชื่อ ความรัก ความศรัทธา และเปี่ยมไปด้วยความวางใจไปด้วยกัน
เมื่อตัวน้อยได้รับการปกศีรษะจากพระคุณเจ้า ตัวน้อยร้อนไปทั้งตัวเลยทีเดียว.... และงานเขียนก็ได้ดำเนินมาถึงเรื่องนี้ เรื่องที่ร้อยยี่สิบแล้ว กับเวลา....หนึ่งปีห้าเดือน....
ตัวน้อยก็ไม่ทราบจะเขียนต่อไปได้อีกนานเท่าไหร่ แต่ถ้ามีกำลังใจจากผู้อ่านที่รัก มีผู้อ่าน และเป็นพระประสงค์ คงต้องพากเพียร แบ่งปัน ด้วยการเป็นประจักษ์พยานด้วยชีวิต ต่อไป และต่อไป จนกว่า... จะเขียนไม่ไหว... ใครเล่า จะรู้วันเวลา แค่ทำแต่ละวัน ให้เป็นวันที่ดีที่สุด ก็ดีที่สุดแล้ว ใช่ไหมคะ..
เมื่อการติวเสร็จสิ้น กลับหอ ก็เป็นเวลาทำความสะอาด พักผ่อนหย่อนใจ ตัวน้อยตามน้องไปที่โรงเรียน โรงเรียนแห่งนี้ มีบริเวณกว้างขวางมากทีเดียว น่าเรียน คำขวัญ ก็ถูกใจ “พูดดี คิดดี ทำดี มีคุณธรรม”
ตัวน้อย นั่งดูน้อง ๆ เล่นบาส ขี่จักรยาน เมื่อปีที่แล้ว ตัวน้อยยังเล่นบาส ตอนไปอบรมครูคำสอน แต่ตอนนี้....คงเล่นไม่ได้อีกแล้วกระมัง เพราะการผ่าตัด.....
ไม่มีอะไรที่เหมือนเดิม แต่ก็ยังดี ที่มีวันดี ๆ ให้คิดถึง คงมีแต่ความรักของพระเจ้า ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ไม่เคยรักเราน้อยลงได้แต่ขอบคุณที่มีความรักของพระองค์โอบอุ้ม ค้ำจุน เคียงข้าง และประทับอยู่ ณดวงใจดวงนี้ แค่พระองค์ ก็ เพียงพอ..... แต่ตัวน้อยก็ชอบความรักที่สัมผัสได้เหมือนกันนะ พระเจ้าข้า....
ตัวน้อยซ้อนท้ายจักรยานน้องไปกลับ น้อง ๆ น่ารัก และมีน้ำใจ คนขี่ไม่เป็น ก็ดีอย่างนี้ มีคนขี่ให้นั่ง เพราะไม่ได้ขี่จักรยานมาหลายสิบปี ทำให้คิดถึงพระวาจาในหัวใจที่ว่า “ถ้าเจ้าทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง แล้ว เราจะช่วยเจ้าได้อย่างไรเล่า” ผู้หญิงเก่งจึงไม่ค่อยได้แต่งงาน ดังนั้น ถ้าอยากแต่งงาน คงต้องแกล้งทำไม่เก่งบ้างกระมัง 555
เมื่อกลับมาถึงหอพัก น้อง ๆ อาบน้ำ สวดภาวนา รับ ประทาน อาหารเย็น อ่านหนังสือ เข้านอน จบไปอีกวัน โหด มัน สนุกดี....
พระคริสตเจ้าไม่เพียงแต่เป็นพระผู้ช่วยให้รอดเท่านั้น พระองค์ยังทรงเป็นนายแพทย์ผู้เยียวยารักษาอีกด้วย แต่พระองค์ทรงเลือกรักษาเพียงแต่บุคคลที่ยอมรับว่า ตนอยู่ในความต้องการเท่านั้น (ข้อความจากหนังสือ เราได้เลือกท่าน หน้า 155)
การเป็นชายหมายถึง ความกล้าหาญ ความซื่อสัตย์ ความเข้มแข็ง และจิตใจสูง ผู้ชายที่แท้จริงนั้น จึงเป็นบุคคลที่จะปกป้องคุ้มครองมากกว่าเป็นผู้ที่แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน (ข้อความจากหนังสือ เราได้เลือกท่าน หน้า 139)
พระเจ้าไม่ประสงค์ให้เพศหญิงเป็นเพียงสิ่งยั่วยวน หากเป็นบุคคลที่ยกระดับ และทำอีกบุคคลหนึ่งสูงส่งยิ่งขึ้น ตัวอย่างเช่น แม่พระ พระมารดาของพระผู้ไถ่ พระนางสามารถเอื้ออำนวยให้เกิดมิตรภาพ ที่มอบอุทิศตนเอง และส่งเสริมการเจริญเติบโต พระนางให้การค้ำชูอย่างอ่อนโยน และให้ความเข้าใจในยามยากลำบาก สามารถ ยอมรับผู้อื่นด้วยความรัก ความเข้า และเมตตากรุณา โดยไม่มี ขอบเขต (ข้อความจากหนังสือ เราได้เลือกท่าน หน้า 150)
บุตรทั้งหลายของพระเจ้า จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด สุดดี 29:1
จงรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความยินดี สุดดี 100:1
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย.
31.01.2556 เขียนเสร็จ.
07.02.2556 เขียนเพิ่มและส่งเมล
ปล. ดีใจจัง กำลังตรวจเรื่องครั้งสุดท้ายก่อนส่งเมล ก็ได้รับเมลทวงถาม.... รออ่านจากผู้อ่านที่รัก ชื่นใจจริง ๆ ยิ้มไปยิ้มมา หายง่วงเลย เพราะตื่นไปอ่านบทอ่านในมิสซาเช้า ขอบคุณนะคะ น่ารักจริง ๆ จุ๊บ..จุ๊บ....555
พบกันใหม่ วันอาทิตย์กับ เรื่องที่ 121: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 4. (อายุ 12 … อีกครั้ง)
ขอเชิญตามอ่าน... “ความรักของพระเจ้ากับลูกแกะตัวน้อย” เรื่องที่ส่งไปแล้วใน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น