122. สวัสดีคะผู้อ่านที่รัก
วันนี้เป็นวาเลนไทน์ (14 กพ56) เป็นวันแห่งความรัก เป็นวันครบรอบสองปีที่ตัวน้อยคืนดีกับพระเจ้า ตัวน้อยเริ่มต้นฉลองวันแห่งความรักนี้อย่างไร
ตัวน้อยรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ดูนาฬิกาตีห้าสี่สิบ “ทันนี่นา” จึงรีบอาบน้ำแต่งตัวไปอ่านบทอ่านในมิสซาหกโมง เพื่อเป็นกิจการดี ๆ ที่ตั้งใจทำถวายพระเจ้าด้วยความรักต่อพระองค์ และช่วยแบ่งเบางานของพี่ผู้ดูแล เป็นการช่วยเหลือ คือแสดงความรักต่อผู้อื่น
เมื่อมิสซาเลิก ตัวน้อยเดินไปตลาด ปรารถนาจะซื้อมะม่วงน้ำดอกไม้ เพื่อให้ลูกทัวร์ได้รับประทานผลที่อร่อยที่สุด ซึ่งมาจากพระเมตตาของพระเจ้า (ความรักของพระเจ้าคือดอกไม้ พระเมตตา คือผล(ไม้) ข้อความจากบทสรรเสริญพระเมตตาของพระเจ้า ในหนังสือบทภาวนา และสารพระเมตตาของพระเยซูเจ้า หน้า 10)
แต่น่าเสียดายที่ตลาดใกลับ้านไม่มีขาย ตัวน้อยคงซื้อได้ในวันไปตลาดน้ำ แต่วันนี้ ตัวน้อยก็มีของพิเศษ สำหรับลูกทัวร์ทั้งสิบหกคนของตัวน้อย เนื่องในโอกาสวันวาเลนไทน์ ตามธรรมเนียมญี่ปุ่น ก็คือ ให้ช็อคโกเลตที่ตัวน้อยชอบแล้วอร่อยที่สุด เป็นน้ำใจเล็ก ๆ จากหัวใจรักนี้
ก่อนกลับบ้าน ตัวน้อยแวะสวดภาวนาที่พระโต (พระโตคือรูปปั้นพระเยซูเจ้าทรงรักษาคนตาบอดให้หาย และคนตาบอดนี้ก็ละทิ้งทุกอย่างติดตามพระองค์) ตัวน้อยคุกเข่าสวด ขอ ... ขออะไรดี ...ขอให้...พระองค์มีความสุข ขอ....ให้พระองค์ปกป้องทุกวิญญาณจากบาป ให้ทุกวิญญาณรอดไปสวรรค์ ขอ...พระองค์ประทานพระหรรษทาน และพระพรพิเศษ แก่คนที่ตัวน้อยรัก คนที่เป็นห่วง คนที่รู้จัก คนที่ไม่รู้จัก คนที่ขอคำภาวนาจากตัวน้อย และคนที่รู้สึกไม่ดีด้วย ขอ..ให้พระศาสนจักร ได้เลือกประมุของค์ใหม่ตามพระประสงค์ของพระองค์ และ...ขอพระเจ้าทรงดูแล พระสันตะปะปาเบเนดิกที่สิบหกนี้ อย่างดีเป็นเพิเศษด้วยเทอญ อาแมน.
สรุปภาวนาให้ทุกคน และตัวเองด้วย เพราะเมื่อรักพระเจ้าแล้ว ไม่อาจไม่รักใครได้แม้ต่สักคน เพราะแม้แต่คนที่ไม่ชอบ คนที่เบียดเบียนเรา พระเยซูทรงสอนไว้ด้วยพระวาจาในหัวใจที่ว่า “จงให้อภัยศัตรู และภาวนาให้ผู้ที่เบียนเบียดท่าน” ก็จะทำอะไรได้ นอกจากทำดี กับทุกคน ใช่ไหมคะ
วันนี้ บทพระวาจาดีมาก ๆ ขอแบ่งปันสั้น ๆ ที่ตัวน้อยชอบคือ
“จงฟังเถิด ในวันนี้ ข้าพเจ้ากำลังเสนอให้ท่านเลือก ชีวิตหรือความตาย เลือกความดี หรือความชั่ว ข้าพเจ้าจึงสั่งท่านในวันนี้ ให้รักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน และเดินตามวิถีทางของพระองค์ ปฏิบัติตามบทบัญญัติข้อกำหนด และกฏเกณฑ์ของพระองค์” จาก เฉลยธรรมบัญญัติ 30:15-16
วันนี้เป็นแห่งความรัก ตัวน้อยขอมอบเนื้อเพลงแก่นรัก เป็นของขวัญแด่ ผู้อ่านที่รักทุกท่าน นะคะ
เพลง แก่นรัก
ความรักนั้นอดทนนาน ความรัก กระทำคุณให้
ความรักไม่อิจฉา ไม่อวดตัวหยิ่งผยอง
ไม่หยาบคาย ไม่เห็นแก่ตัว
ความรักนั้น ไม่ฉุนเฉียว
ไม่ช่างจดจำความผิด ไม่ยินดีเมื่อผิดพลั้งไป
ร่วมแรงร่วมใจ สร้างกันและกัน
รัก ทนได้ทุกอย่าง ความรักนั้นทนได้ทุกอย่าง
ความรักคือการอภัย ความรักคือการให้กัน
มีหวังเสมอ อภัยได้ทุกที
รัก ทนได้ทุกอย่าง ความรักนั้นทนได้ทุกอย่าง
ให้เชื่อในส่วนดี ในกันเสมอไป ต้องคงมั่น อยู่เคียงข้างกัน เสมอไป (1โครินทร์ 13:9)
“เป็นการดี ที่ทำทุกวันให้เป็นวันที่ดี เป็นวันที่สำคัญ แต่ในวันที่สำคัญ ยิ่งต้องทำให้เป็นวันที่ดี ใช่ไหมคะ”
HAPPY VALENTINE DAY . ka
ขอพระเจ้าทรงตอบแทนทุกคำภาวานา ทุกน้ำใจดีที่กรุณารัก ห่วงใย สวดภาวนาให้ตัวน้อย และเมลดี ๆ ร้อยเท่าพันทวี ทั้งบนแผ่นดิน และในสวรรค์ ขอพระองค์ทรงรัก และดูแลทุกคน แทนตัวน้อย และเผื่อตัวน้อย ขอพระจิตเจ้าทรงโปรดภาวนา แทนตัวน้อย เพื่อพวกลูกทั้งหลาย ด้วยเทอญ อาแมน.
และขอนุญาตผู้อ่านที่รัก ที่กรุณาส่ง วีดีโอประวัตินักบุญวาเลนไทน์มาให้ ขอ forward ให้ผู้อ่านที่รักคนอื่น ๆ ได้ดูด้วยนะคะ ดีจริง ๆ ไม่อาจดู แล้วเก็บไว้คนเดียว ต้องแบ่งปัน พระเจ้าทรงสอนไว้....
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่122: หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 6. (เสี้ยวเล็ก ๆ ของการแบ่งปันกับน้อง ๆ )
พระเจ้าทรงบันดาลให้ทุกสิ่งเป็นประโยชน์ สำหรับผู้ที่รักพระองค์ โรม 8:28
หกคืนเจ็ดวัน ที่ตัวน้อยใช้เวลาที่หอพักหญิง ของคณะธรรมฑูต ที่ศูนย์เชียงแสน ตัวน้อยแบ่งปัน แบบจัดเต็ม ครั้งที่หนึ่ง ในคืนที่สี่ซึ่งจัดเกมส์ให้น้อง ๆ ท่องพระวาจา และหยิบของที่ระลึก ครั้งที่สอง ในคืนที่หก ซึ่งเป็นคืนสุดท้าย ครั้งที่สาม ตอนเช้าซึ่งมีการสวดภาวนา รุ่นพี่มอบหมายให้ตัวน้อยเป็นคนแบ่งปันพระคัมภีร์ในวันนั้น แบบจัดสด ไม่ให้เวลาเตรียมตัวเลย ตัวน้อยได้แต่สวดภาวนาขอพระจิตให้ตัวน้อยแบ่งปัน ในพระประสงค์ของพระองค์ ครั้งที่สี่ก่อนขึ้นรถไปสนามบิน ไม่รวมการแบ่งปันในกลุ่มย่อยซึ่งเป็นการแบ่งปันแบบส่วนตัวอีก นับครั้ง.... ไม่ถ้วน
ประเด็นที่จำได้และขอแบ่งปันแก่ผู้อ่านที่รักด้วยก็คือ
เรื่องที่หนึ่ง การเรียน เมื่ออยู่ในวัยเรียน ก็ต้องพยายามเรียนให้ดีที่สุด เพราะการศึกษา เป็นบันไดสำหรับอนาคต เพราะถ้าไม่เรียน ก็ต้องทำงานใช้แรงงาน ค่าตอบแทนก็ต่ำ แต่ถ้าเรียนได้สูง ๆ ทำงานดี ๆ ค่าตอบแทนก็จะดีกว่า ก็จะมีสภาพชีวิตที่ดีกว่า
ตัวน้อยยกตัวอย่างแบบอย่างการเรียนของตัวน้อย ซึ่ง คือพี่คนที่สี่ของตัวน้อย ตัวน้อยเป็นคนที่ห้า เป็นคนสุดท้อง พี่ชายเป็นคนหัวดี เรียนเก่งมาแต่เด็ก เมื่อเรียนมหาวิทยาลัย พี่เขาปีสี่ ตัวน้อยเพิ่งเข้าปีหนึ่ง พี่เขาเรียนได้เกียรตินิยม
ดังนั้น ตัวน้อยตั้งเป้าหมายในการเรียนเลยว่า อย่างน้อย... ต้องเท่าพี่ และพยายาเรียนอย่างดี ตั้งใจ และทำแค่....ดีที่สุด และ ตัวน้อยก็ทำสำเร็จ ตัวน้อยจบเกียรตินิยมเช่นกัน
ตัวน้อยปรารถนาให้น้อง ๆ ตั้งใจเรียนให้ดี และพยายามช่วยเหลือกัน ติวให้กัน ตัวน้อยจะบอกน้อง ๆ เป็นการส่วนตัวกับบางคน และบอกส่วนรวมกับทุกคนว่า “การเรียนให้ได้ เอ เป็นเรื่องน่าภูมิใจ แต่การที่พยายามช่วยให้ทุกคนได้เอ เป็นเรื่องที่น่าภูมิใจมากกว่า” เหมือนหัวใจของตัวน้อยตอนนี้ ที่ปรารถนาจะช่วย ตัวเอง และทุกคนให้ได้รอด ไปสวรรค์ ....
เรื่องที่สอง หลักยึดเหนี่ยวในการดำเนินชีวิต คือ ให้ยึดมั่นในความรัก และพากเพียรในการกระทำดี
ตัวน้อยถามน้อง ๆ ว่า “ใครกันที่รักเราไม่เคยเปลี่ยนแปลง” เสียงตอบของน้อง ๆ คือ พ่อแม่ พระเจ้า
ตัวน้อยถามน้อง ๆ ว่า “ใครกันที่รักเรา ไม่เคยน้อยลง” เสียงตอบของน้อง ๆ คือพระเจ้า พ่อแม่
ตัวน้อยถามน้อง ๆ ว่า “ใครกันที่รักเรา แม้เราไม่น่ารัก แม้เราเกเร ทำผิดบ่อย ๆ ทำให้เสียใจเป็นระยะ ๆ ก็ยังอภัยให้เราทุกครั้ง” เสียงตอบของน้อง ๆ คือ พ่อแม่ พระเจ้า
ตัวน้อยจึงแบ่งปันให้น้อง ๆ ฟังว่า พระเจ้าคือพ่อแม่แห่งสวรรค์ เป็นพ่อแมที่หนึ่งของเรา พระเจ้าทรงสร้างทุกสรรพสิ่งล้วนดีงาม รวมทั้งมนุษย์ เรา...ทุกคนที่เป็นสุดที่รักของพระเจ้า และพระองค์ทรงรักเราก่อน ทรงรักเรามากจน...ให้เจตจำนงเสรี ที่จะทำอะไร แม้จะเลือกรักพระองค์หรือไม่ก็ตาม พระองค์ก็ทรงรักเรา ทรงรอเราอยู่ดี
และพ่อแม่ ณโลกนี้ เป็น ผู้ให้กำเนิด ร่างกาย แต่ชีวิต และจิตวิญญาณ มาจากพระเจ้า
พ่อแม่ ณ โลกนี้ รักเราแค่ไหน พ่อแม่ แห่งสวรรค์รักเรามากกว่านั้น
ดังนั้นเราต้องรักพระเจ้า รักพ่อแม่ และตอบแทนความรักของพระเจ้า และพ่อแม่ ด้วยความกตัญญู รู้คุณ และความกตัญญู จะทำให้เราเจริญ รุ่งเรือง และเป็นสุข ก่อเกิดสันติสุข และสิ่งดีงามด้วยพระหรรษทานมากมาย
การดำเนินชีวิตนั้น ต้องยึดมั่นในความดี ความถูกต้อง ความชอบธรรม เพราะเราทุกคนต้องรับผิดชอบทุกการกระทำเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า ไม่มีอะไรที่พระเจ้าไม่ทรงหยั่งรู้ แม้ฑูตสวรรค์ ก็ได้จดบันทึกทุกการกระทำของเรา
ไม่มีใครเป็นคนดีบริบูรณ์ นอกจากองค์พระเยซูเจ้าเท่านั้น ที่ทรงเป็นมนุษย์แท้ และพระเจ้าแท้ เป็นองค์ความดีบริบูรณ์
ดังนั้น เมื่อเราทำผิด แล้ว ต้องรู้จักขอโทษ สำนึก แก้ไข แม้ในสุภาษิตยังมีสอนไว้ “คนดีแก้ไข คนจัญไร....” น้อง ๆ ก็ช่วยต่อให้ “ แก้ตัว” น้อง ๆ ตั้งใจฟัง และให้ความร่วมมือดีมาก น่ารักจริง ๆ
ทุกคืนก่อนนอน ขอให้สวดภาวนขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งดี ๆ ที่ได้รับในแต่ละวัน ขอโทษสำหรับ สิ่งที่ยังไม่ดีพอ ยังทำผิดพลาดไป ขอพรจากใจ...ที่ปรารถนา หากพระองค์ทรงเมตตาให้โอกาส พรุ่งนี้ ยังตื่นขึ้น ขอให้ทำวันนี้ ให้เป็นวันที่ดีกว่าเมื่อวาน
ในช่วงเวลาหกเจ็ดเดือนที่ป่วย ที่วัดของตัวน้อย มีหลายคนที่จากไป เพราะไม่ตื่นขึ้นมา ตัวน้อยเอง ต้องรับประทานยานอนหลับก่อนนอน เพราะถ้าไม่รับประทานจะตื่นเกือบทุกชั่วโมง เพราะความร้อนในร่างกาย ทำให้ร้อน และเหงื่ออก ซึ่งเป็นผลข้างเคียงของ การรับประทานยาคุมฮอร์โมน ต้านมะเร็ง ตัวน้อยก็ไม่ทราบว่า เช้าวันไหนที่ตัวน้อยจะไม่ตื่นขึ้นมา จึงใช้ทุกวัน เหมือนเป็นวันสุดท้าย
ในแต่ละวัน ทำในสิ่งที่อยากทำ ภาวนาขอให้เป็นพระประสงค์ให้เป็นที่พอพระทัย ทำในแต่ละวัน ให้เป็นวันที่ดี และเป็นวันที่มีความสุข สำหรับตัวเอง และทำอะไรดี ๆ เพื่อเป็นการแสดงความรักต่อผู้อื่น อย่างน้อยสักเรื่อง หรือหลาย ๆ เรื่อง ยิ่งดี เพราะวันพรุ่งนี้ อาจจะไม่มี เพราะวันพรุ่งนี้ ไม่เคยมาถึง
ทำวันนี้ เหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต ทำทุกสิ่ง ที่จะไม่ต้องเสียใจภายหลัง อย่างน้อย ด้วยคำภาวนา แทนการกระทำ ซึ่งเป็นภาคปฏิบัติของความรักก็ยังดีกว่าปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไป โดยไม่ได้ทำอะไรเลย
เพราะเป็นช่วงเวลาที่น้อง ๆ สอบ ตัวน้อยแบ่งปันว่า ก่อนทำข้อสอบ ให้สวดภาวนาขอพระจิตเจ้า ประทานสติปัญญา ความคิดอ่าน ปรีชาญาณ และพระพรทั้งครบ เพื่อเป็นการเรียกสติ เพื่อให้มีสมาธิ ในการทำข้อสอบอย่างดี และให้ขอพระเจ้าทรงช่วยในการทำสอบนี้ด้วย
เมื่อน้อง ๆ ทยอย กลับมาจากโรงเรียน หลังสอบเสร็จ ตัวน้อยอยู่ในห้องพัก ได้ยินเสียงปรารภ จากน้องบางคน “สวดเท่าไหร่ ก็ทำข้อสอบไม่เห็นได้เลย......”
ตัวน้อยได้ยิน...อึม....อือ.... และในคืนสุดท้าย ตัวน้อยแบ่งปันกับน้อง ๆ ถึงประเด็นนี้ว่า “ พระเจ้าทรงสอนใช่ไหม ให้เราออกแรงก่อน แล้วพระองค์จะทรงช่วย
แล้วน้อง ๆ ออกแรงดูหนังสือสอบแค่ไหน เตรียมตัวดีแค่ไหน ไม่ใช่ว่า เตรียมตัวแค่สิบ และเมื่อภาวนาขอพระองค์แล้ว พระองค์จะช่วยอีกเก้าสิบ
พี่ตัวน้อยนะ ตอนเรียนมหาวิทยาลัย ได้แบบอย่างจากพี่ชาย ตั้งเป้าหมายไว้ว่า อย่างน้อย...ต้องได้เกียรตินิยม ก็ไม่หวังอะไรมากมาย แค่ทำดีที่สุดในการสอบทุกครั้ง และพี่ตัวน้อยก็จบเกียรตินิยมได้สำเร็จ และพระเจ้าก็ทรงประทานบำเหน็จ ให้พี่ตัวน้อยได้เหรียญทอง มาอย่างงง ๆ เพราะเพื่อนคนที่เกรดสูงกว่าพี่ตัวน้อยไม่ได้ แต่พี่ตัวน้อยได้เหรียญทอง เพราะได้คะแนนวิชาเอกสูงสุด
เท่านี้ยังไม่พอ เมื่อพี่ตัวน้อยทำงานเป็นไกด์ไม่นาน มีการสอบชิงทุนของรัฐบาลญี่ปุ่น จากไกด์ทั่วประเทศ พี่ตัวน้อยได้ทุนนี้ และไปเรียนญี่ปุ่นหนึ่งเดือน ขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิต ได้นั่งชั้นธุรกิจ ได้เบี้ยเลี้ยง ด้วยอัตราแลกเปลี่ยน 1 บาท เท่ากับ 3 เยน ก็ประมาณ เจ็ดหมื่นบาท ไปเรียน ๆ เที่ยว ๆ เงินเหลือกลับ บ้านเพียบ....
สิ่งที่ปรารถนาจะบอกก็คือ พยายามเรียนให้เก่ง ๆ เข้าไว้ แล้วโอกาสดี ๆ จะเข้ามาในชีวิต และยิ่งรัก และศรัทธาในพระเจ้ามาก เท่าไหร่ พระหรรษทานของพระองค์ยิ่งหลั่งไหลมาสู่เรามากเท่านั้น
นั่นหมายความว่า เราต้องใช้ชีวิต บนวิถีแห่งโลก และต้องมีชีวิตพระ อยู่ในหัวใจ และจิตวิญญาณของเรา แม้ ต้องเลี้ยงร่างกายด้วยอาหาร ต้องดิ้นรนเพื่อปากท้อง เพื่อครอบครัว แต่ ชีวิตที่มีพระเจ้าจะไม่ขาดสิ่งใด”
ตัวน้อยได้อ่านหนังสือจำลองแบบพระคริสต์ซึ่งรุ่นพี่ซึ่ง เป็นพ่อบ้านอาสา ครูอาสา หมออาสา จากฆราวาสผู้ประกาศข่าวดีของคณะธรรมฑูต รุ่นที่สอง ตัวน้อยเป็นรุ่นที่สี่ ได้มอบหนังสือไว้ให้ในวันสุดท้ายที่พี่กรุณาขับรถมาส่งที่สนามบิน
เมื่อกลับมาตัวน้อยได้อ่าน และข้อความที่ประทับตราตรึงไว้ในหัวใจ คือ เมื่อท่านแบกกางเขน กางเขนจะแบกท่าน .....
ใช่เลย เมื่อตัวน้อย ติดตามพระเยซู ต้องสละน้ำใจตนมากมาย แม้เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย แม้ต้องพบกับเรื่องที่ยากลำบาก....พอประมาณ ไม่ว่า จะขโมยเข้าบ้านสามครั้ง ในช่วงสามเดือน หลังจากคืนดีกับพระเจ้าได้สี่เดือน และ เมื่อคืนดีกับพระเจ้าได้ปีกว่า ก็ป่วยเป็นโรคร้าย แต่พระองค์ก็ทรงโอบอุ้ม พิทักษ์ คุ้มครอง เยียวยา รักษากาย บรรเทาใจ ชดเชยสิ่งที่สูญเสียไปให้ตัวน้อยอย่างมากมาย
แม้มีเรื่องไม่ดีผ่านเข้ามาในชีวิต ก็สวดภาวนาถวายพระองค์ แม้ตัวน้อยไม่ชอบเลย เวลาถวายสิ่งที่ไม่ดี คนรักกัน ก็ต้องปรารถนาแต่จะมอบสิ่งดี ๆ ให้กันสิ ใช่ไหมคะ
แต่ตัวน้อยก็ได้รับการสอนให้ถวายทุกสิ่งทุกอย่าง ตั้งแต่เมื่อไปเข้าเงียบครั้งแรก ซึ่งเป็นการเข้าเงียบแบบ พระหฤทัยพระเยซู ไม่ว่า ความสุข ความดี ความทุกข์ หรือความเจ็บป่วย ให้ถวายแด่พระองค์ เพราะพระเจ้าทรงรักเรามากอย่างหาที่สุดมิได้ พระองค์ยินเดีรับทุกอย่าง พร้อมจะช่วยในทุกสิ่ง ความรัก และแผนการณ์ของพระเจ้านั้นลึกล้ำ เกินกว่ามนุษย์จะเข้าใจ แค่วางใจในพระองค์ก็พอ
นี่เป็นบางส่วนที่ตัวน้อยแบ่งปันกับน้อง ๆ หวังในใจ คงมีประโยชน์กับน้อง ๆ และผู้อ่านที่รักของตัวน้อยไม่มากก็น้อย
ตัวน้อยหว่านประสบการณ์ชีวิตให้เป็นแบบอย่าง อะไรดี ๆ ก็นำไปประยุกต์ใช้ อะไรที่ไม่ดี ก็อย่าทำตามนะคะ ดั่งพระวาจาในหัวใจที่ว่า จงทำตามตัวอย่างที่ดี อย่าทำตามตัวอย่างที่เลว
หวังในใจ ขอพระหรรษทานของพระเจ้าบันดาลให้เกิดผลในใจของน้อง ๆ และผู้อ่านที่รัก ร้อยเท่าพันทวี ให้ทุกคนมีชีวิตใหม่ใน หนทางสู่พระเจ้า เพื่อชีวิตนิรันดร ในบ้านแห่งบรมสุข ของพระบิดาเจ้าเทอญ. อาแมน
ถ้าวันนี้ ท่านยังไม่พร้อมสรรพ พรุ่งนี้ท่านจะพร้อมหรือ วันพรุ่งนี้ ไม่แน่ และท่านจะรู้ได้อย่างไรว่า ท่านจะมีวันพรุ่งนี้ ยากอบ 4:14
พระเจ้าข้า สิ่งที่ข้าพเจ้าวอนขอ คือโปรดให้ข้าพเจ้าได้รับพระหรรษทานที่จะพากเพียร กระทำสิ่งนั้น (นักบุญโทมัส โมร์)
เป็นบุญของท่านที่เชื่อ ลูกา 1:45
สิ่งที่พอพระทัยพระนาง ข้าพเจ้าทำเสมอ ยอห์น 8:29
พระองค์ทรงนอบน้อมต่อท่านทั้งสอง และเจริญในคุณวุฒิ และวัยวุฒิ ลูกา 2:51-52
ผู้ที่พระเจ้าทรงเรียกนั้น พระองค์ทรงบันดาลให้เป็นผู้ชอบธรรม ผู้ที่ทรงบันดาลให้ชอบธรรมนั้น พระองค์ประทานพระสิริรุ่งโรจน์ให้ด้วย โรม 8:30
ความรักมั่นคงของพระองค์นั้นทรงค่ากว่าชีวิต ริมฝีปากข้าพเจ้าพร่ำสรรเสริญพระองค์ ข้าพเจ้าขอถวายพระพรพระองค์ตลอดชีวิต สดุดี 63:3
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย.
06.02.2556 เขียนเสร็จ
14.02.2556 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่ วันอังคารกับ เรื่องที่หนึ่งอาทิตย์ที่เชียงแสน 7. (ร่ำลา อาลัย)
Date: Wed, 13 Feb 2013 16:20:19 -0800
To: yoanna.pim@hotmail.com
From: notification+zj4os4c06=o9@facebookmail.com
Subject: Paul Vinai shared a link: "นักบุญวาเลนไทน์"
|
|
|
| This message was sent to yoanna.pim@hotmail.com. If you don't want to receive these emails from Facebook in the future, please unsubscribe. Facebook, Inc., Attention: Department 415, PO Box 10005, Palo Alto, CA 94 |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น