91.สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
วันนี้ เป็นวันอาทิตย์ที่ตัวน้อยมีเรื่อง 1..2…3….4..5…6…7 เจ็ดเรื่องที่เกิดขึ้น และมีหลายเรื่องที่สามารถแบ่งปัน เป็นประเด็นดี ๆได้ ขอจัดเต็มในเรื่องต่อ ๆ ไป แต่เรื่องที่ดีที่สุดคือนอก จาก ได้ไปวัดวันอาทิตย์แล้ว พระเยซูมา เยี่ยมถึงบ้านตั้ง…. 4 คน
คิดถึงพระวาจาตอนที่ แม่ของซีโมน เปโตร ป่วยแล้วพระเยซูเสด็จเยี่ยม และทรงรักษา ไข้ก็หาย แม่ของซีโมน เปโตรก็ลุกขึ้นมาปรนนิบัติพระองค์ และเหล่าอัครสาวก....
สำหรับตัวน้อย หลังรับคีโมเข็มที่สี่ ซึ่งเป็นเข็มสุดท้าย พักฟื้นที่โรงพยาบาลห้าวัน เพราะไม่มีแรง อ่อนเพลีย แพ้ท้อง พะอืมพะอม คลื่นไส้ ลิ้นรับรสก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง จมูกก็ไว ... ราวกับจะไปช่วยตำรวจตรวจหายาเสพติดได้.....คิดถึงเจ้าสี่ขาบ๊อก ...บ๊อก...ไหมคะ 555
พอกลับมาบ้าน เป็นวันที่หก ที่เจ็ด หลังรับคีโม ผื่นแดงขึ้น วันแรกก็งง สงสัย เป็นอะไร วันที่สอง ไม่ได้น้อยลง เอ๊ะ....มันชักจะมากขึ้น วันที่สามผื่นแดงหนา จนบางส่วนปรากฏออกมาที่แขน ตัวน้อยเป็นอะไรเนี่ย เป็นโรคเรื้อนหรือเปล่า....อือ.....อือ...
วันศุกร์จึงไปโรงพยาบาล คุณหมอให้ยาทา กับยารับประทานมา แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นอะไร สองวันผ่านไป ยังไม่ดีขึ้น เหมือนจะมากขึ้นด้วยซ้ำ อะไรกันเนี่ย......
แล้วพระเยซูที่สี่ ซึ่งเป็นเพื่อนสมัยโรงเรียน ซึ่งได้ข่าวการเจ็บป่วยของตัวน้อยจากเพื่อน ๆ ผ่าน ทาง FB ได้มาเยี่ยม คุยกันราวชั่วโมงครึ่ง ทำให้ตัวน้อยเก.....ไม่ได้เข้าประชุมพลมารีย์ แต่ก็ได้เผยแผ่พระเมตตา แบ่งปันอย่างน้อยให้ ขอสวดบทพระเมตตาเวลาบ่ายสามโมง ให้หนังสือพระเมตตาไปสามเล่ม
พระแม่มารีย์ของลูก การแบ่งปันเผยแผ่พระเมตตาพอจะชดเชยที่ลูกไม่ได้เข้าประชุมพลมารีย์ได้ไหม ค้า..... ??????
และเพื่อนคนนี้เป็นเหมือนพระเยซู......มาเยี่ยม และรักษาความไม่สบายใจเรื่องผื่น...ให้หายไป เพราะเพื่อนทำงานเกี่ยวกับการวิจัยยา ในต่างประเทศ แวะมาเยี่ยมคุณพ่อ คุณแม่ของเขาซึ่งอยู่บ้านใกล้กับบ้านของตัวน้อย จึงได้แวะมาเยี่ยมตัวน้อยด้วย และมีความรู้เกี่ยวกับยามากมาย แม้แต่ยาคีโม ซึ่งได้ยืนยัน เอ้ย..นั่งยัน ว่า การเป็นผื่นของตัวน้อย เป็นผลข้างเคียงของการรับคีโม มิใช่โรคน่ารังเกียจ อย่างที่ไม่สบายใจอยู่แต่อย่างใด ไชโย... เย้..เย...
ขอบคุณพระเจ้าข้า ที่ส่งเพื่อนมาเยี่ยม ให้ได้คุย ได้รับอะไร ๆ โดยเฉพาะกำลังใจ และแบ่งปันอะไรดี ๆ กันมากมาย
การคุยสนทนามีค่ามากขึ้น เมื่อ ได้ประกาศข่าวดี แบ่งปันพระวาจา ส่งเสริมน้ำใจ และเสริมสร้างความศรัทธาให้แก่กันและกัน ซึ่งเราทำกันได้ดีทีเดียว.....ชอบ ชอบ....
ตัวน้อยค่อยมีกำลังใจอดทน กับการไม่เกาผื่นคัน ๆ ที่ขึ้นจะได้ไม่กระจายต่อไป
สี่ทุ่มกว่าแล้ว เพิ่งมีเวลาเขียนทักทาย ผู้อ่านที่รักของตัวน้อย มีสักคนไหมน้า รออ่านเรื่องของตัวน้อย มาช้า แต่มาแล้วคะ....
ขอให้นอนหลับฝันดี ในความรักของพระเจ้าและความรักของตัวน้อยคะ ตัวน้อยง่วงแล้ว ราตรีสวัสดิ์.....
พระองค์ทรงผ่านการทดลองทุกอย่างเหมือนเรา ฮีบรู 4:15
ปีศาจ จึงได้ละพระองค์ไป แล้วฑูตสวรรค์ก็เข้ามาปรนนิบัติรับใช้พระองค์ มัทธิว4:11
ข้าพเจ้าทั้งหลายได้สละทุกสิ่ง และติดตามพระองค์แล้ว มาระโก 10:28
พระองค์เสด็จไปทั่วทรงประกาศข่าวดี เรื่องพระอาณาจักร ทรงรักษาโรค และความเจ็บไข้ทุกชนิดของประชาชน มัทธิว 4:23
อาแมน.
เอาหล่ะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่ 91: นักบุญอันตน
ผู้ที่เห็นเรา ก็เห็นพระองค์ ผู้ทรงส่งเรามา ยอห์น 12:45
ในช่วงหลายวันนี้ ตัวน้อยได้อ่านประวัตินักบุญหลายองค์ ขอเริ่มจากนักบุญอันตน
ตัวน้อยได้ยินเกี่ยวกับนักบุญอันตนครั้งแรก ตอนขโมยเข้าบ้านครั้งที่สอง (กย 54) แล้วเอาแม๊คบุ๊คโปร โน๊ตบุ๊คที่ซื้อเครื่องแรกในชีวิตเพื่อเขียนงานถวายพระเจ้าไป เมื่อตัวน้อยลงมาจะเขียนงานเขียนต่อตอนตีห้า ขโมยได้ยิน หยิบเอาไปได้อย่างเดียว ก็เกือบห้าหมื่นแล้ว...ขอบคุณที่ขโมยหนีไป ไม่ต้องเผชิญหน้ากัน ขอบคุณพระเจ้าที่กรุณาปกป้องคุ้มครองตัวน้อย
ตัวน้อยโทรศัพท์ขอให้พี่สาวข้างบ้านมาอยู่เป็นเพื่อน ระหว่างตกใจกลัว จนมือไม้สั่น และเรียกตำรวจมา พี่เขาก็บอก “สวดขอนักบุญอันตนสิ เพราะเวลาของหาย ขอท่าน ท่านจะช่วย ขอภายในสามชั่วโมง จะได้คืน.........”
ตัวน้อยก็สวดขอ.....แต่ก็ไม่ได้คืน คงเพราะยังตั้งใจ ไม่พอ ยังศรัทธาต่อท่าน ไม่มากพอ และ เพราะพระเจ้าคงปรารถนาให้ตัวน้อยสละทรัพย์เพื่อพี่น้องที่กำลังลำบาก ถึงต้องทำการร้าย ๆ แบบนี้ ตัวน้อยได้แต่ให้อภัยเขา เหมือนที่พระเจ้าทรงอภัยให้ตัวน้อย และสวดภาวนาให้เขา เอาไปขายเลี้ยงดูครอบครัว และอย่าทำให้ใครต้องเดือดร้อนแบบนี้อีก แต่...อีกสามวัน เขาจะมาเอารถใหม่ป้ายแดงของตัวน้อย ขอบคุณพระเจ้าที่เขาเปิดประตูรีโมทไม่ได้ จึงขโมยไม่สำเร็จ
พระเจ้าทรงเมตตาไม่ให้เราต้องสละเกินน้ำใจตนหรอก จงวางใจในพระองค์ แล้วอีกไม่กี่อาทิตย์ต่อมา ได้ยินว่าถูกจับ เพราะวิ่งราว ทำไม ทำไม.... คิดหาทางทำมาหากินสุจิรตอย่างอื่นไม่ได้แล้วเหรอ ขอพระเจ้าโปรดเมตตา ขอให้เขาได้สำนึกกลับใจ ใช้ชีวิตดี ๆ เจริญรุ่งเรืองต่อไป เทอญ อาแมน.
แล้วก่อนวันที่ 13 มิย. 55 น้องผู้จัดทัวร์ โทรศัพท์มาชวนไปฉลองนักบุญวัดอัตตน ที่ราชบุรี นักบุญอันตนอีกแล้ว ใครกันน้า ท่านมีประวัติอย่างไรน้า ชักอยากรู้จัก ตัวน้อยอยากไป แต่ไม่ได้ไป เพราะผ่าตัด พักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาล
อีกสองเดือน ต่อมา (กย.55) ตัวน้อยได้มีโอกาสไปวัดนักบุญอันตน ตัวน้อยนั่งหน้าพระแท่นใกล้รูปปั้นของท่านนักบุญอันตน คุกเข่าสวดภาวนามองรูปปั้นท่าน และรำพึงคุยกับท่าน ตัวน้อยไม่รู้จักท่าน ว่าท่านเป็นใคร ทำไมถึงได้เป็นนักบุญ ท่านโดดเด่น เรื่องอะไร ได้แต่แปลกใจ ที่ทำไม มีคนศรัทธาท่านมากมาย
จากรูปปั้นที่เห็น ใบหน้าท่านดูหล่อน่ารักจัง ปากเล็กๆ ยิ้มที่มุมปาก ดูใจดี และเมตตามาก ๆ อุ้มเด็กน้อยซึ่งนั่งอยู่บนหนังสือพระวรสารที่ท่านถืออยู่ และอีกมือหนึ่งถือดอกซ่อนกลิ่นไว้
ตัวน้อยมองรูปปั้นของท่าน มองแล้ว ก็มอง รูปปั้นของท่านสื่อความหมายอะไรน้า.... เด็กน้อยนั่นคือใครกัน แล้วก็คิดออกมาว่า ท่านคงใช้ชีวิตโดยยึดพระวาจา และมีความรักต่อพระเจ้าอย่างบริสุทธ์เหมือนเด็กน้อย กระมัง ที่คิดว่าท่านยึดพระวาจา เพราะในมือขวาของท่านถือพระวาจา ดอกไม้ในมือซ้าย คือความรัก ดอกซ่อนกลิ่นแทนความสัตย์ซื่อ และมีเด็กน้อยในอ้อมกอด คงหมายถึงความบริสุทธิ์ ....หรือเปล่า.....
เมื่อกลับมาบ้าน ได้เข้า GOOLE ค้นหาประวัติ ของท่าน ปรากฏว่า เด็กน้อยนั่น คือพระกุมารเยซู ที่เสด็จมาในอ้อมกอดให้ท่านอุ้ม และกระซิบที่ข้างหู ขอคัดลอกมาให้ได้อ่านกันดีกว่านะคะ
นักบุญอันตนแห่งปาดัว เป็นพระสงฆ์ และนักปราชญ์ของพระศาสนจักร ท่านเกิดที่เมืองลิสบอน ประเทศโปรตุเกส เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1195 ท่านเกิดในตระกูลสูงศักดิ์ ในพระราชวังใกล้กับอาสนวิหารของกรุงลิสบอน มีนามเดิมว่า แฟร์นันโด เด โบยญอน เป็นบุตรของมาร์ติโน เด โบยญอน ผู้ว่าราชการของเมืองลิสบอน และเทเรซา คาเวรา นับตั้งแต่เริ่มแรก ชีวิตของท่านเป็นชีวิตแห่งการถวายตัวโดยไม่รู้ตัว ท่านเป็นคนอ่อนหวาน เห็นใจผู้อื่น และเต็มไปด้วยความรัก ท่านได้อุทิศตนเป็นพิเศษต่อคนยากจน ผู้ที่ได้รับความโศกเศร้า และอยู่ในอันตราย (ค.ศ. 1195 - 1231) ฉลอง 13 มิถุนายน
วันหนึ่งในวัยเยาว์ ขณะที่ท่านคุกเข่าอยู่ต่อหน้าพระแท่นแม่พระในอาสนวิหาร ดวงตาทอดมองศีลมหาสนิทที่อยู่ในตู้ศีลฯ ปีศาจจิตโสโครกตนหนึ่ง ได้ปรากฏมาหาท่าน ท่านตกใจมาก แต่ด้วยสัญชาติญาณของผู้ศรัทธา ท่านลุกขึ้น และทำสำคัญมหากางเขน ภาพนั้นก็หายไป แต่จนถึงบัดนี้ เครื่องหมายกางเขนศักดิ์สิทธิ์อันนี้ ยังคงปรากฏอยู่บนแผ่นหินอ่อนอย่างไม่เลือนลาง
นักบุญอันตน แห่งปาดัว
เมื่ออายุ 15 ปี ท่านได้เข้าเป็นนักบวชของคณะเอากุสติน ที่อารามของนักบุญวินเซนต์ นอกกำแพงเมืองลิสบอน ตลอด 2ปีที่ใช้ชีวิตนักบวชอยู่ที่นั่น มักมีมิตรสหายเก่ามาเยี่ยมเยียนมิได้ขาด ท่านจึงขออนุญาตย้ายไปอยู่ในที่อารามฤๅษีแห่งซานตาครุส ซึ่งเป็นบ้านแม่ของคณะเอากุสติเนียน ห่างจากกรุงลิสบอนเกือบร้อยไมล์ ท่านใช้เวลา 8 ปีที่นี่ ในความนบนอบ ในการภาวนา ในการศึกษาเล่าเรียน ที่อารามแห่งนี้ท่านได้รักษาฤๅษีที่ป่วยเป็นโรคประสาท ซึ่งอาละวาดอย่างรุนแรงให้หายขาด ด้วยการเอาเสื้อหล่อคลุมศีรษะของผู้ป่วยที่อารามฤๅษีแห่งซานตาครุสนี้ ท่านได้มีโอกาสรู้จักกับฤๅษีห้าท่านของคณะนักบุญฟรังซิส แห่งอัสซีซี และท่านก็เริ่มสนใจพวกเขาเป็นการส่วนตัว ซึ่งต่อมาฤๅษีทั้งห้าท่านได้กลายเป็นมรณะสักขีที่ประเทศโมรอกโก และได้มีการสร้างสักการสถานที่เก็บพระธาตุที่ซานตาครุส ในที่สุดท่านได้ตัดสินใจสมัครเข้าเป็นนักบวชและสวมเครื่องแบบสีน้ำตาลของคณะฟรังซิสกัน และได้รับนามใหม่ว่า อันตน
ท่านได้ชื่อว่า คุณพ่ออันตน นักเทศน์ และได้ทำอัศจรรย์ต่างๆมากมาย ท่านเป็นบิดาแห่งเทวศาสตร์ด้านฌาน การเทศน์สอนของท่านมักจะได้รับการยืนยันโดยการอัศจรรย์ในขณะอยู่ที่อิตาลี ท่านเทศน์เป็นภาษาอิตาเลียน ขณะที่อยู่ประเทศฝรั่งเศส ท่านก็เทศน์เป็นภาษาฝรั่งเศส แม้ว่าท่านไม่เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสเลยก็ตามความสามารถในการเทศน์ของท่าน เป็นที่ประจักษ์แก่สาธารณะชนเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 1222 โดยที่คุณพ่อกราเซียนได้ขอให้คุณพ่ออันตนพูดเตือนใจผู้ที่จะรับศีลบวช ความซื่อๆ และความสละสลวยของภาษาที่ใช้ พร้อมกับท่าทางของท่านช่วยท่านได้มาก ทำให้ท่านได้ชื่อว่า คุณพ่ออันตนนักเทศน์ในเวลาต่อมา และได้ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในการเทศน์สั่งสอนในที่ต่างๆ
ครั้งหนึ่งที่เมืองรีมีนี ซึ่งมีพวกถือนอกรีตอยู่มากมาย นักบุญอันตนต้องการที่จะนำพวกเขากลับคืนสู่แสงสว่างแห่งความเชื่อที่แท้จริงและในหนทางแห่งฤทธิ์กุศล ท่านได้เทศน์ให้พวกเขาฟังเป็นเวลาหลายวันเกี่ยวกับความเชื่อในพระคริสตเจ้า และเกี่ยวกับพระคัมภีร์ แต่พวกเขาไม่เพียงแต่ไม่ปฏิบัติตามคำสอนอันศักดิ์สิทธิ์ของท่านเท่านั้น แต่กลับปฎิเสธที่จะฟังท่านเหมือนกับคนบาปที่ใจแข็งและหัวดื้อ ท่านนักบุญจึงไปที่ตลิ่งริมแม่น้ำ และเริ่มเทศน์ให้ปลาฟัง ในพระนามของพระเป็นเจ้า ฝูงปลามาชุมนุมกันมากมายเพื่อฟังเทศน์ เมื่อเห็นอัศจรรย์เช่นนี้ชาวเมืองก็เริ่มทยอยกันออกมา และบรรดาหัวหน้าของพวกถือนอกรีตก็มากับเขาด้วย พวกเขาสะเทือนใจมากเมื่อได้เห็นอัศจรรย์ที่เกิดขึ้น พร้อมหน้ากันกราบลงแทบเท้าของนักบุญอันตนเพื่อฟังคำเตือนของท่าน
วันหนึ่งท่านนักบุญอันตนได้เข้าพักที่บ้านของชาโตเนิฟ ผู้ที่มีความเคารพรักท่านนักบุญอันตนพร้อมคณะก็เข้าพักในห้องพัก และเริ่มสวดภาวนาจนดึก เจ้าของบ้านซึ่งอยู่ห้องถัดไปรู้สึกตกใจเพราะแสงสว่างที่ลอดออกมาจากช่องประตูห้องนักบุญอันตน จึงวิ่งไปที่ห้องแต่ก็ไม่กล้าเข้าไป เพราะกลัวว่าจะรบกวนแขก จึงหยุดเงี่ยหูฟังอยู่ครู่หนึ่ง ก็ได้ยินเสียงคุยกัน เขาจึงสนใจ และแอบมองทางรอยแตก เขาได้เห็นภาพนักบุญอันตนคุกเข่าอยู่ที่โต๊ะ ซึ่งมีหนังสือเล่มใหญ่เล่มหนึ่งเปิดอยู่ บนหนังสือเล่มนั้น เขาแลเห็นร่างกายของพระกุมารเยซู ส่องแสงเรืองๆออกมาจากทุกด้าน
ใบหน้าส่องแสงสวยงามมาก แสงอันสดใสส่องไปทั่วห้อง และจากม่านหมอกบางๆซึ่งส่งกลิ่นหอมจากสวรรค์ พระกุมารทรงเอนเข้าซบในอ้อมกอด และกระซิบที่หูของท่านของนักบุญอันตน
ท่านนักบุญอันตนเลือกเมืองปาดัวเป็นที่พำนัก และจบชีวิตลงที่นั่น ในปี ค.ศ.1231 ขณะที่ท่านมีอายุได้ 36 ปี ศพของท่านถูกนำไปไว้ที่วัดซานตา มารีอา ในเมืองปาดัวบรรจุอยู่ในโกฏหินอ่อน จากสถานที่แห่งนี้ อัศจรรย์มากมายได้เกิดขึ้น คนตาบอดมองเห็นได้ คนหูหนวกได้ยิน คนง่อยเดินได้ และคนป่วยกลับหายเป็นปกติ เป็นเวลากว่า 30 ปี ที่ศพของนักบุญอันตนประดิษฐานอยู่ที่สักการสถานหินอ่อนที่วัด ซานตา มารีอา ต่อมาในปี ค.ศ. 1263 ได้มีการเคลื่อนย้ายไปยังพระแท่นกลางในวัดแห่งใหม่ โดยนักบุญบอนาแวนตูรา ซึ่งคณะฤๅษีน้อยได้สร้างขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแด่ท่าน ในการเปิดสักการสถานในโอกาสนี้ ก็พบว่าศพได้กลายเป็นฝุ่นหมด แล้วแต่ว่าลิ้นยังคงอยู่ในสภาพสีธรรมชาติ นักบุญบอนาแวนตูราอุทานออกมา ในขณะขนย้ายอัฐิว่า “โอ! ลิ้นที่ได้รับพระพร ซึ่งสรรเสริญพระเป็นเจ้าอยู่ตลอดการ และทำให้ผู้อื่นสรรเสริญพระองค์ด้วยบัดนี้ก็เป็นที่ประจักษ์แล้วว่าพระเป็นเจ้าทรงยกย่องเจ้าของขนาดไหน”
บทภาวนาต่อนักบุญอันตนองค์อุปถัมภ์ของผู้สูญหายสิ่งของต่างๆ
ข้าแต่ท่านนักบุญอันตนผู้ศักดิ์สิทธิ์ และอ่อนหวานน่ารักยิ่ง ความรักต่อพระเจ้า และสิ่งสร้างของพระองค์ ทำให้ท่านเป็นผู้เหมาะสมได้รับอำนาจทำอัศจรรย์บนโลกนี้ ทุกครั้งที่ท่านภาวนาวอนขอเพื่อผู้ที่ตกทุกข์ได้ยากและกังวลใจ อัศจรรย์ก็บังเกิดขึ้น ด้วยความคิดเช่นนี้ที่มีอยู่ในใจ ลูกจึงขอวิงวอนท่านได้โปรดให้ลูกได้รับพระคุณเหล่านี้ด้วย..........(บอกความต้องการส่วนตัว) คำภาวนาของลูกอาจต้องการอัศจรรย์ กระนั้นก็ดี ลูกทราบว่า ท่านเป็นนักบุญแห่งอัศจรรย์ โอ้ท่านนักบุญอันตนผู้น่ารักและอ่อนหวาน หัวใจของท่านเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและเมตตาต่อทุกๆคนที่มาพึ่งท่าน โปรดกระซิบที่พระกรรณของพระเยซูกุมารที่อยูในอ้อมแขนของท่าน และบอกความ
ต้องการของลูก ลูกจะสำนึกในพระคุณของท่านตลอดไป อาแมน.........................................................................................................
เป็นอย่างไรบ้างคะ ประวัตินักบุญอันตน ที่ตัวน้อยเลือก และคัดลอกมา เพื่อให้ได้อ่านกัน เมื่อตัวน้อยได้อ่าน น่าสนใจจนต้องคัดลอกมาแบ่งปันเสียยาว หวังในใจ ว่าผู้อ่านที่รักของตัวน้อยจะชอบ และอ่านกันจนจบ เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณค่า และสาระน่ารู้จริง ๆ ใช่ไหมค้า...
เมื่อวานซืน ตัวน้อยซักผ้าบางส่วนด้วยมือ ทุกครั้งที่ต้องซักผ้าด้วยมือ ตัวน้อยจะถอดแหวนสายประคำ ที่ซื้อมาเมื่อไปแสวงบุญที่เกาหลี ปีที่แล้ว (พค. 54) ที่ร้านศาสนภัณฑ์ของวัดคริสต์แห่งหนึ่งในกรุงโซล (จำชื่อและสถานที่ไม่ได้แล้ว) ตั้งใจจะใส่เป็นแหวนนิ้วนางข้างซ้าย แต่ใส่ไม่ได้ จึงใส่นิ้วนางข้างขวา และยังหลวมนิดหน่อย เพื่อความไม่ประมาท เพราะถ้าหลุดหายไป ใจคงหาย พาลให้เสียดายไม่น้อย เพราะชอบแหวนวงนี้มาก ๆ รักมาก ๆ มีความทรงจำดี กับแหวนวงนี้ เวลาซักผ้า จึงถอดวางไว้ ทุกครั้ง จะจำที่วาง และใส่คืนได้ แต่เมื่อสองวันก่อน ถอดไว้แถวไหน จำได้ แต่หาไม่พบ ตัวน้อยจึงร้องขอนักบุญอันตน “นักบุญอันตน เจ้าขา แหวนลูกอยู่ไหน ขอให้ลูกได้พบแหวนด้วยเถิด....” แล้ว ตัวน้อยพยายามหาอีกนิด ก็พบในทันทีเลย ขอบคุณคะ ท่านนักบุญอันตน ถือเป็นอัศจรรย์เล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวน้อยได้ไหมคะเนี่ย...
นักบุญอันตน เป็นอีกหนึ่งนักบุญที่ผู้คนศรัทธามาก ๆ เป็นแบบอย่างที่ยอดเยี่ยมมาก ๆ เมตตามาก ๆ โดยเฉพาะเมื่อของหาย จะนึกถึง วิงวอนขอท่านช่วยก่อนองค์อื่น ๆ สำหรับ วัดนักบุญอันตน ที่โคกมดตะนอย จ. ราชบุรี มีผู้คนไปขอ และนิยมบนกันด้วยประทัด แล้วก็มีคนไปแก้บนมากมาย
ท่านทรงเมตตา และใจดีจริง ๆ คงปรารถนาที่จะช่วยมนุษย์ ด้วยว่า....ไม่อยากให้ใครทุกคนที่ท่านรัก ต้องเป็นทุกข์ และเดือดร้อน ท่านจึงยินดีช่วยเสมอ...
ตัวน้อยประทับใจที่ท่านได้รับความรักจากพระกุมารเยซูเป็นพิเศษ และเมื่อท่านเทศน์ผู้คนไม่ยอมฟัง แต่ฝูงปลายังมาชุมนุมเพื่อฟังคำเทศน์ของท่าน ใครไม่ฟังพ่อเทศน์ นี่อายปลาเลยนะเนี่ย 555......
อย่าลืม นำชีวิตของท่านมาเป็นแบบอย่างชีวิตของเรา ชีวิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ความเสียสละ ความสุภาพถ่อมตน ความนบนอบ ความพากเพียร อดทน ความอ่อนโยน ความเมตตา การปฎิเสธตนเอง ความศรัทธาต่อพระเจ้า ตลอดชีวิตของท่าน ด้วยนะคะ
โปรดส่งความสว่าง และความจริงของพระองค์มาเพื่อชี้ทางข้าพเจ้า สดุดี 43:3
พระคริสตเจ้า ผู้ทรงเป็น หนทาง ความจริง และชีวิต ยอห์น 1:6
ผู้ไม่มีความรัก ย่อมไม่รู้จักพระเจ้า 1 ยอห์น 4:8
ทุก ๆ คนจงนำเอาพระหรรษทานที่ตนได้รับมาแบ่งปันรับใช้กัน และกัน อย่างเช่นที่เป็นผู้จำหน่ายจ่ายแจกที่ดีงาม แห่งพระหรรษทาน หลายสิ่งหลายอย่างของพระเป็นเจ้า 1 เปโตร 4:10
วาจาที่ท่านได้ยินไม่ใช่วาจาของเรา แต่เป็นของพระบิดา ยอห์น 14:24
ถ้าท่านทั้งหลาย ขอสิ่งใดในนามของเรา เราจะทำให้ ยอห์น 14:14
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย
25.09.2555 เขียนเสร็จ
07.10.2555 เขียนเพิ่ม และส่งเมล
พบกันใหม่วันพฤหัสบดี กับเรื่องที่92: ปลอบพี่ที่ป่วย
กลายเป็นติดคุณตัวน้อยเลยอะครับ
ตอบลบ