111. สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก
สามวันกับการทำงานทัวร์ เป็นอะไรที่สนุก มีความสุข เหนื่อย แทบหมดแรง ตัวน้อยสวดภาวนาขอพลกำลังให้ทำงานได้อย่างราบรื่น เรียบร้อย นำความสุข ความรัก ความดี ไปสู่ลูกทัวร์ ที่สำคัญได้สตางค์ และได้เห็น ได้ฟังชีวิตที่สนุกสนานกับสีสรรในโลกที่ไม่จีรังนี้ ทำให้ตัวน้อยคิดถึงพระวาจาในหัวใจที่ว่า “ทุกสิ่งไม่มีประโยชน์อีก เมื่อเปรียบกับประโยชน์ล้ำค่าคือ การรู้จักพระคริสตเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า” ฟิลิปปี 3:8
ขอให้พระวาจานี้ เป็นจริงในชีวิตตัวน้อยในเร็ววัน พระวาจานั่นก็คือ “ข้าพเจ้าจึงยอมสูญเสียทุกสิ่ง ข้าพเจ้าเห็นว่าทุกสิ่งเป็นปฏิกูล เพื่อจะได้พระคริสตเจ้ามาเป็นกำไร” ฟิลิปปี 3:8
เมื่อตัวน้อยแข็งแรง จะทำงานทัวร์ เป็นฑูตวัฒนธรรมแอบหว่านความรัก ความเชื่อให้ลูกทัวร์ของตัวน้อย และคนรอบ ๆ ตัว หรือเป็นธรรมฑูต รับใช้พระเจ้าเต็มเวลาดี ....
กรุณาสวดขอกระแสเรียกแห่งพระประสงค์ ให้ตัวน้อยได้รับทราบชัด ๆ หน่อยนะคะ...รู้สึก ตัวน้อยจะหูตึง พระเจ้าตรัสด้วยเสียงเล็ก ๆ ตัวน้อยไม่ค่อยได้ยิน หรือด้วยใจที่ยังรักสบาย มันรั้งไว้ ทำให้ยากแก่การสละตนเอง เพื่อรับใช้พระเจ้าจนสิ้นสุดจิตใจจริง ๆ
ขอพระเจ้าทรงตอบแทนทุกคำภาวานา ทุกน้ำใจดีที่กรุณารัก ห่วงใย สวดภาวนาให้ตัวน้อย และเมลดี ๆ ร้อยเท่าพันทวี ทั้งบนแผ่นดิน และในสวรรค์ ขอพระองค์ทรงรัก และดูแลทุกคน แทนตัวน้อย และเผื่อตัวน้อย ขอพระจิตเจ้าทรงโปรดภาวนา แทนตัวน้อย เพื่อพวกลูกทั้งหลาย ด้วยเทอญ อาแมน.
จงทำงานเถิด เพราะเราอยู่กับเจ้าตามสัญญาซึ่งเราให้ไว้กับเจ้า ฮักกัย 2:4-5
บัดนี้ ท่านได้รับอสิระจากบาปมาเป็นทาสรับใช้พระเจ้าแล้ว ท่านได้รับประโยชน์อันนำไปสู่ความศักดิสิทธิ์ ผลสุดท้าย คือชีวิตนิรันดร โรม 6:22
อาแมน.
เอาหล่ะคะ ตอนนี้ เชิญอ่าน
เรื่องที่ 111: ของแถมวันเยี่ยมแม่
ในการประกาศข่าวดี ข้าพเจ้าไม่รู้สึกภูมิใจแม้แต่น้อย เพราะข้าพเจ้าจำเป็นต้องประกาศอยู่แล้ว หากข้าพเจ้าไม่ประกาศข่าวดี ข้าพเจ้าย่อมได้รับ ความวิบัติ 1 โครินทร์ 9-16
วันศุกร์ที่ผ่านมา (07 ธค. 55) ตัวน้อยไปเยี่ยมแม่ ที่บ้านพี่สาวคนกลาง เพราะแม่เรียกให้ไปหา ด้วยใกล้วันเกิดลูกสาวแล้ว แม่เตรียมของที่ตัวน้อยชอบ สั่งให้แม่บ้านทำให้ เตรียมของดี ๆ ที่บำรุงร่างกายที่แม่มี แบ่งให้ตัวน้อยเอาไปรับประทาน หัวใจรักของผู้เป็นแม่ทุกคน..... คงไม่ต้องบอก...ว่า ยิ่งใหญ่เพียงใด
ตัวน้อยบอกแม่ ไม่ต้องเตรียมอะไร ตอนนี้ ตัวน้อยไม่รับประทานของค้าง ไม่ต้องทำอะไร แม่บ้านเขาเหนื่อย เกรงใจเขา ตัวน้อยหาซื้อ ดูแลตัวเองได้ แต่ด้วยหัวใจรัก และเป็นห่วงของแม่ ตัวน้อยก็ได้ของกลับมาบ้านมากมาย
แน่นอน ก่อนไปหาแม่ ตัวน้อยโทรถามพี่สาวว่า อยากให้ซื้ออะไรฝากบ้าง แล้วตัวน้อยก็จัดให้ ตามที่แม่ ที่พี่ อยากได้..... มากกว่าคำว่า น้ำใจ คือ ความรักของน้องต่อพี่ นั่นเอง พระเจ้าทรงสอนไว้ “เราจงรักกันเถิด” 2 ยน 2:5
เมื่อคุยกับแม่ และรับประทานอาหารกลางวันจนอิ่ม พี่สาวขอให้ช่วยส่งหลานชายไปเรียน ตัวน้อยตอบรับด้วยใจยินดี น้าหลานได้มีโอกาสคุยกันในรถระหว่างไปส่ง
น้าตัวน้อยสงสัย จึงถาม “วันศุกร์ทำไมไม่ไปโรงเรียน” หลานชายตอบว่า “ไปเรียนกวดวิชา ซึ่งสอนวันนี้ เพราะ เด็กเตรียมฯ (รร.เตรียมอุดม)หยุดเรียน รด.”
น้าตัวน้อยจึงถาม “แล้วเวลาเรียนพอหรือเปล่า เช็คให้ดีนะ เดี๋ยวไม่จบ ยุ่งเลย” หลานพยักหน้ารับ เล่าให้ฟังว่า “มีเพื่อนบางคน ขาดเรียนเป็นอาทิตย์สองอาทิตย์แล้ว” ตัวน้อยถาม “แล้วพ่อแม่เขาไม่รู้ ไม่ว่าอะไรเหรอ” หลานชายบอกว่า “พ่อแม่ เขาเลี้ยงแบบให้คิดเอง ทำเอง”.....???
ตัวน้อยจึงบอกหลานชายว่า “อย่างน้อย ต้องเตือนเพื่อนนะ เดี๋ยวไม่จบ เพราะเวลาเรียนไม่พอ หล่ะก็ยุ่งเลย ถ้าต้องขาดเพราะไปเรียนพิเศษ เพื่อเข้าเรียแพทย์ ปรึกษา กับคุณครูหน่อยก็ดี ท่านจะได้รับทราบว่า ที่ขาดไปเรียน ไม่ได้ไปทำตัวเหลวไหล” หลานชายพยักหน้ารับ อย่างเห็นด้วย
หลานชายเรียนม 6 สอบเก็บคะแนนมา ก็ได้คณะที่ดี แต่แม่ยังไม่ค่อยปลื้ม ตอนนี้โค้งสุดท้าย กำลังเตรียมตัว เรียนพิเศษ เพื่อสอบเข้า คณะแพทย์ศาสตร์
ตัวน้อยได้ฟังก็ปลื้ม สุด ๆ พูดกับหลาน “ดี ดี ทำให้ดีที่สุด จะได้ไม่ต้องเสียใจทีหลัง แค่คะแนนเดียว ชีวิตก็เปลี่ยนแล้ว ตอนน้าตัวน้อย เอ็นทรานซ์ นะ เลือก อักษรฯ จุฬา อันดับหนึ่ง วารสาร ธรรมศาสตร์ อันดับสอง ศิลปศาสตร์ ธรรมศาสตร์อันดับสาม ตอนทำข้อสอบ จะติกถูกข้อที่มั่นใจ นับคะแนน ถ้าเป็นคะแนนของปีที่แล้ว อักษร ฯจุฬา ชัวร์ แต่ปรากฏว่า คะแนนขยับสูง คนเก่งเยอะ เหนือฟ้ายังมีฟ้า เลยได้ศิลปศาสตร์ ..... แต่พระเจ้าทรงมีแผนการณ์ของพระองค์ สำหรับเราแต่ละคน
ดังนั้น อย่าประมาท แค่ทำให้ดีที่สุด ไปวัดบ้างหรือเปล่า” หลานชาย ตอบ “ไม่ค่อยได้ไป เพราะไปเรียนพิเศษเสาร์อาทิตย์ตลอด” ตัวน้อยจึงบอก “ไปวัดไม่ได้ อย่างน้อยต้องสวด เพราะมนุษย์แม้พยายามเท่าไหร่ ก็มีข้อจำกัดของตัวเอง แต่เมื่อเราออกแรง สวดภาวนา แล้วที่เหลือพระเจ้าจะทรงช่วยเอง มนุษย์ทำได้นิดเดียว แต่พระเจ้าทรงทำได้ทุกสิ่ง
มา.....น้าตัวน้อยจะสวดวิธีสวดให้ การสวดที่หนึ่ง ขอบคุณ ขอโทษ และขอพร หลานรักต้องขอบคุณพระเจ้านะ ที่เกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์ มีพ่อแม่ที่ดูแลอย่างดี ส่งเสริมการเรียนจนถึงที่สุด ชีวิตไม่ได้ลำบากอะไรเลย ใช่ไหม” หลานชายพยักหน้า งึก..งึก.... ขอโทษ เช่นขอโทษที่ทำผิด คนดีน่ะ ทำผิดแล้ว แก้ไข คนจัญไรน่ะ ทำผิดแล้ว แก้ตัว
ดังนั้น เมื่อทำผิดคิดได้ สำนึกได้ ก็ต้องคิดว่า ต่อไปจะทำให้ดีขึ้น และดีขึ้น ไม่ใช่แก้ตัว แบบข้าง ๆ คู ๆ โยนความผิดให้คนอื่น มันหน้าไม่อายจริง ๆ เช่น ขอโทษพระเจ้าที่ไม่ได้ไปวัดวันอาทิตย์ แม้ไปวัดไม่ได้แก้บาป ขอให้รับศีลมหาสนิท ด้วยความปรารถนา เพื่อขอพระเยซูเจ้าประทับอยู่กับเรา ถ้าพระเจ้าอยู่กับเรา เรายังจะต้องกลัวสิ่งใด ใช่ไหม...” หลานชายพยักหน้า
สุดท้าย ขอพร พระเจ้าสูงสุดของเรา คือพระบิดา พระบุตร พระจิต และแม่พระด้วยใช่ไหม ดังนั้น ตัวอย่าง....ขอให้สวดว่า ข้าแต่พระบิดาผู้พระทัยดี ขอโปรดประทานพระพรอันอุดมทั้งเจ็ดของพระจิตเจ้า ซึ่งก็คือ สติปัญญา การคิดอ่าน ปรีชาญาณ ความกล้าหาญ ความศรัทธา ความยำเกรงพระเจ้า พลกำลัง และอยากขออะไรก็ขอ จากนั้น โดยอาศัยพระบารมีของพระเยซูเจ้า พระเจ้าของเรา และขอแม่พระวิงวอนเพื่อลูกด้วยเทอญ อาแมน
ไหนลองสวดให้น้าตัวน้อยฟังสิ” หลานก็สวด สองสามรอบก็คล่อง
ท่านจะขอสิ่งใดจากพระบิดาในนามของเรา พระบิดาจะประทานแก่ท่าน ยอห์น 15:16
ตัวน้อยสอนให้หลานชายสวดบ่อย ๆ ก่อนเริ่มทำอะไร เพื่อเป็นการเรียกสติ และขอพระหรรษทานหลั่งไหล เพื่อกิจการนั้นสำเร็จไป และตัวน้อยบอกว่า เมื่อสวดภาวนา ขอ แล้วไม่ได้รับ....พระเจ้าทรงมีแผนการณ์สำหรับเราแต่ละคนอยู่แล้ว ถ้าสิ่งที่ขอแล้วไม่ได้ นั่นหมายความว่า ยังไม่ใช่ ยังไม่ถึง เวลา อย่างเช่น ถ้าลูกสิบขวบ ขอซื้อปืน พ่อแม่จะซื้อให้ไหม” หลานชายส่ายหน้า “แต่ถ้าอายุยี่สิบ ขอซื้อปืน พ่อแม่คงพาไปหัดยิงปืนก่อนใช่ไหม” หลานชายพยักหน้า
พระเจ้าก็เช่นกัน พระองค์จะประทานตามที่ขอ เมื่อสิ่งนั้น จำเป็น และดีที่สุดสำหรับเรา ในเวลานั้น และพระองค์ยังทรงพระทัยดีมาก ทรงเตรียมสิ่งที่ดีกว่า และมากกว่า ที่เราขอเสียอีก ดังนั้น ให้หมั่นสวดภาวนา อย่างน้า กับป้าป่วย เป็นโรคร้าย พร้อมกัน เราก็ไม่ได้.... ทุกข์ อมทุกข์ หมดอาลัย ตายอยากใช่ไหม” หลานพยักหน้า เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง “เราได้รับการโอบอุ้ม เลี้ยงดู เยียวยาอย่างดี จากพระเจ้า ผ่านการที่ได้พบคุณหมอ และการรักษาที่ดีที่สุดสำหรับเรา เพราะเราวางใจในพระเจ้า...
อ้อ... ถ้าไม่ค่อยมีเวลา ให้สวดด้วย คำสั้น ๆ ซื่อ ๆ จากหัวใจก็ได้ เช่นพระเจ้าข้า ช่วยลูกด้วย พระเจ้าข้า โปรดเมตตาลูกด้วย ฯลฯ เป็นต้น หลานชายพยักหน้ารับ เหมือนสวดแบบนี้บ่อย ๆ ขอให้สวดเถอะ อะไรก็ดีทั้งนั้น ดีกว่าไปคิดอะไรไร้สาระ ดีกว่าไปทำอะไร ให้บาปทั้งกาย บาปทั้งใจ.....
น้าตัวน้อยจะภูมิใจมากแลย ครอบครัวเราที่มีแต่คนทำธุรกิจ ถ้าได้คุณหมอเพิ่มมาสักคน คงปลื้มน่าดู ช่วงเวลาสุดท้ายแล้ว พยายามทำให้ดีที่สุด พักผ่อนหย่อนใจบ้าง อย่าเครียดเกิดไป ทำให้ดีที่สุด และก็สวดภาวนา ขอพระทรงนำชีวิตหลานในแผนการณ์ของพระองค์นะ” หลานชายยิ้ม และพยักหน้า
แล้วก็ส่งหลานถึงที่เรียน เรียบร้อย ขับรถกลับบ้านโดยราบรื่น ปลอดภัย ด้วยการคาดเข็มขัด แบบพิเศษ คือไข้วสายไปข้างหลัง เพื่อไม่ให้สายรัด ผิวที่ถูกฉายแสงเกรียม ๆ กำลัง ลอกอยู่ ถ้ารัดปกติ จะเจ็บ... เจ็บ....
หว่านความคิด ความเชื่อ การภาวนา ไว้ในหัวใจหลาน ด้วยหัวใจรักของน้าตัวน้อย ขอพระเจ้าโปรดทำให้เมล็ดพันธุ์นี้ เติบโต ออกดอก ออกผล งดงามต่อไปด้วยเทอญ อาแมน.
ข้าพเจ้าทำตนเป็นผู้อ่อนแอเพื่อชนะใจผู้อ่อนแอ ข้าพเจ้าเป็นทุกอย่างสำหรับทุกคน เพื่อข้าพเจ้าจะได้ใช้ทุกวิถีทางช่วยบางคนให้รอดพ้น 1 โครินทร์ 9:22
พระเจ้าทรงล่วงรู้ใจของท่าน ลูกา 16:15
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำงานร่วมกับเขา มาระโก 16:20
ความรัก คือ การดำเนินชีวิตตามพระบัญญัติ บทบัญญัตินี้ ท่านเรียนรู้มาแล้วตั้งแต่แรกเริ่ม คือให้ดำเนินชีวตในความรัก 2 ยอห์น1:6
ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าโปรดให้ท่านมีความรักต่อกัน และต่อทุกคนเพิ่มพูนขึ้นอย่างล้นเหลือ ดังที่เรารักท่าน 1 เธสะโลนิกา 3:12
อาแมน.
ลูกแกะตัวน้อย.
09.12.2555 เขียนเสร็จ
03.01.2556 เขียนเพิ่มและส่งเมล
พบกันใหม่ วันอาทิตย์กับ เรื่องที่ เรื่องที่ 112: หนัก....ที่หัวใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น