สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก คิดถึงจัง จากวันที่ส่งเมล์ ครั้งที่แล้ว จนถึงครั้งนี้ ทำไมถึงได้นานจัง มีผู้อ่านแม้แต่สักคนมั๊ยคะ ที่รออ่านเรื่องของตัวน้อย ในความรู้สึกของตัวน้อย...มัน...นาน....มาก ๆ คงเพราะอยากคุย อยากให้ได้อ่านเรื่องเร็ว ๆ (ตัวน้อยไม่ได้ใจร้อน แต่..ลุกร้อนมาก ๆ แฮะๆ.. ) ตัวน้อยขอขอบคุณทุกเมล์ที่เขียนมาให้กำลังใจ แบ่งปัน คำถาม และคำอวยพร ส่วนคำถาม ตัวน้อยจะค่อย ๆ ตอบ บางทีต้องขอเวลาหาคำตอบนิดนึงนะคะ
และเนื่องในโอกาสพิเศษ ตัวน้อยมีของขวัญพิเศษขอมอบให้แก่ผู้อ่านที่รักทุกท่าน ด้วยข้อความอวยพรที่นายชุมพาบาลที่สองกรุณาส่งมาให้ ดี ๆ มาก จนไม่อยากเก็บไว้คนเดียว จึงขออนุญาติซีสเตอร์ส่งข้อความต่อ ซึ่งซีสเตอร์ก็กรุณาตอบว่ามา “ยินดีคะ” ข้อความที่ตัวน้อยได้รับ อ่านและชอบสุด สุด ก็คือ “TO YOUR ENEMY = FORIVENESS, TO AN OPPONENT = TOLERANCE, TO A FRIEND = YOUR HEART, TO CUSTOMER = SERVICE, TO ALL = CHARITY, TO EVERY CHILD = A GOOD EXAMPLE , TO YOURSELF = RESPECT.
MERRY X’MAS N HAPPY NEW YEAR. MAY GOD BLESS YOU. KA”.
เอาละคะ ตอนนี้ ขอเชิญอ่าน เรื่องที่ 10 โยอันนา โยอันนา ฉันคือใคร
“ความรักมั่นคงของพระเจ้า ไม่เคยหยุดยั้ง และ พระเมตตาของพระเจ้าไม่มีที่สิ้นสุด
เป็นของใหม่ทุกเวลาเช้า” (บทเพลงคร่ำครวญ 3:22-23)
ตัวน้อย มีชื่อนักบุญว่า โยอันนา ตั้งแต่แรกรับศีลล้างบาป เมื่อครั้นยังแบเบาะ เมื่อ ตัวน้อยเติบโต เข้าเรียนโรงเรียนของคาทอลิกใกล้บ้าน ใช้เวลาเดินไม่ถึงสิบนาที ทุกเช้า จะมี การเรียนคำสอน ตัวน้อยจำได้ว่า ในครั้งนั้น คุณพ่อให้หาประวัตินักบุญตัวเอง เพื่อเป็นการบ้าน ส่ง แต่ตัวน้อยหาประวัตินักบุญโยอันนาไม่พบ ( สมัยนั้นยังไม่มีคูเกิ้ลเหมือนปัจจุบัน )คุณพ่อ อนุญาติ ให้ทำนักบุญองค์อื่นส่งแทน ทำให้เป็นคำถาม เป็นปัญหาคาใจ ตัวน้อยมาตลอดนานนับ สิบ ๆ ปี
เมื่อปีที่แล้ว วันที่ 22-29 มิย. 53 ( เจ็ดคืนแปดวัน) ตัวน้อย (ยังเป็น ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขาและมีหาง ) ได้ไปวิปัสนาธรรมของพุทธศาสนา ที่วัดห้วยส้ม จ.เชียงใหม่เพราะถูกเพื่อนสนิทชวน เชิญ ด้วยความรัก และหวังดี มาเป็นเวลาสองปีแล้ว แต่ตัวน้อยเพิ่งว่าง เพราะบ้านเมือง วุ่นวายจาก การปราบปรามการชุมนุม ของ กลุ่มเสื้อแดง ทำให้นักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นไม่มาท่อง เที่ยว ทำให้ตัวน้อยว่างงานราวสี่เดือน
ขณะที่ ปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิอยู่นั้น ทุกครั้งที่นั่งสมาธิ(หกครั้งต่อวัน) จะเจ็บหลัง เหมือนมีมีดปักหลัง พอจบการนั่งสมาธิ ก็จะหาย เป็นแบบนี้ทุกครั้ง จนวันที่หก เมื่อนั่งสมาธิ สติมา ปัญญาก็เกิด ทำให้ คิดได้ว่า “เรากำลังแทงข้างหลัง..... เรากำลังหักหลังใครอยู่หรือเปล่า”
แล้วคำตอบที่ตอบมาในใจ ก็คือ เรากำลังทรยศพระเจ้าอยู่ เราถูกเลือกให้เกิดมาเป็น คริสตชน แล้วเรากำลังทำอะไรอยู่นี่ ไหว้พระพุทธ สวดมนต์ ทำสมาธิ เราต้องกลับไปหาพระ เจ้าแล้ว” และในคืนสุดท้ายของการวิปัสนาธรรม ได้ขอขึ้น ไปแบ่งปันบนเวที และประกาศว่า “การที่ได้มาวิปัสนาธรรมในครั้งนี้ ถือว่าเป็นประสบการณ์ ที่ดีที่สุดในชีวิต และทำให้ได้รู้ตัวว่า เมื่อถูกเลือกให้เป็นคริสตชนตั้งแต่เกิด ต้องกลับไปหา พระเจ้าแล้ว ถ้าเป็นไปได้ อยากทำงาน เหมือนอาจารย์ คือแผ่ธรรม และถ้าเป็นไปได้ อาจจะ บวชก็ได้”
พอ กลับจากวิปัสนาธรรม วันอาทิตย์ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขา และ มีหาง ได้ไปมิสซา ที่วัดคอนเซ็บชั่น เพราะชื่นชอบคุณพ่อ ท่านเทศน์สนุก น่ารักดี (ถ้าเรา ชอบใคร เราก็อยากจะติด ตามคน ๆ นั้น เป็นพิเศษใช่มั๊ยคะ) ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขา และมีหาง ได้เขียนจดหมายส่งให้ คุณพ่อใจความว่า “ลูกแกะหลงทาง อยากกลับบ้าน ถ้ามีการเข้าเงียบ หรือ อะไร กรุณาติดต่อ และให้เบอร์มือถือไว้”
เกือบสองเดือนต่อมา (ต้นเดือนสิงหาคม) คุณพ่อกรุณาโทรมาหา แจ้งข่าวว่า “ช่วงวัน แม่ มีการเข้าเงียบของเยาวชน ลูกยังเป็นเยาวชนอยู่มั๊ย “ ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขา และ มีหางได้ฟังก็ขำ และ ตอบว่า “หัวใจน่ะพอเป็นเยาวชนได้ แต่หน้าน่ะ ไม่ได้แล้วคะ” คุณพ่อบอกว่า “งั้นรอกิจ กรรมอื่นแล้ว กัน”
อีกหนึ่งเดือนต่อมา (ปลายกันยายน 53) คุณพ่อกรุณาโทรมาบอกว่า “เดือนตุลาคม
มีอบรมพระคัมภรี์ที่ บ้านผู้หว่าน รายละเอียดให้ดูที่สารวัด” ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขาและมีหางได้คุยกับคุณพ่อ ว่า “นึกว่าคุณพ่อลืมไปเสียแล้ว” คุณพ่อกรุณาตอบว่า “พ่อติดจดหมายของลูกไว้ที่ห้องเลย” อู้ฮู....นายชุมพาบาลของพระเจ้าน่ารักจริง ๆ ขอปรบมือให้...ร้อยที....ก็ยังน้อยไป สำหรับหัวใจที่อยากจะขอบคุณ ตัวน้อยรู้สึกอายนิดหน่อยนะนี่
เมื่อ ไปวัดจึงไปหยิบสารวัดมาอ่าน (ปกติ ก่อนที่จะกลับใจ แม้ห่างพระ แต่ยังไปวัด เท่าที่ไปได้ แต่ไม่เคยสนใจหยิบสารวัดมาอ่าน ตัวไปด้วยความยำเกรงในพระเจ้า แต่หูกับใจ ไม่ค่อยได้ไปด้วย พระวาจา จึงไม่ค่อยเข้าหู ไม่ เหลืออะไรติดอยู่ในหัวใจ) ปรากฏว่าในสารวัดเขียน ถึงนักบุญยออากิมกับ นักบุญอันนา ผู้เป็นบิดา มารดา ของพระแม่มารีย์ ทำให้ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขา และ มีหาง คิดว่า นักบุญโยอันนามาจากคำผสม ระหว่าง ยออากิมกับ อันนา นั่นเอง (คิดเอง เออเองเสร็จ)
และเมื่อ คืนดีกลับพระเจ้าในวันวาเลนไทน์ปีนี้แล้ว ตัวน้อยได้รับหนังสือไบ เบิ้ล ไดอารี่ จากนายชุมพาบาลที่หนึ่ง มา เริ่มอ่าน ได้พบว่า โยอันนา คือหนึ่งในเหล่าสตรีที่รัก ติดตาม ปรนนิบัติ และสละทรัพย์เพื่อพระเยซูเจ้า และเป็นผู้ไปที่คูหาฝั่งพระศพของพระ เยซูเจ้า ในเช้าวันกลับคืนชีพพร้อมกับมารีอา มักดาเลนาด้วย (ตัวน้อย ดีใจมาก ๆ เลยที่ค้นพบประวัติ นักบุญตัวเองเสียที และที่สำคัญ ตัวน้อยเหมือนเลียนแบบ นักบุญโยอันนาโดยไม่รู้ตัว เพราะตัว น้อย ก็รัก ติดตาม ปรารถนาจะรับใช้ และสละทรัพย์เพื่อพระเยซูเจ้าเช่นกัน)......ชื่อ นักบุญ โยอันนา ปรากฏใน ลูกาบทที่ 8:3 และ 24:10
ที่น่าอัศจรรย์ใจอีกเรื่องก็คือ วันอาทิตย์ที่ 14 สค. 54 (เกือบหกเดือนต่อมา) เมื่อตัว น้อยได้เข้าประชุมพลมารีย์ คุณพ่อจิตตาธิการได้คุย และบอกให้ทุกคนสวดให้คุณแม่ของคุณ พ่อที่กำลังป่วยอยู่ด้วย เพื่อนสมาชิกถามคุณพ่อว่า “แม่ของคุณพ่อนักบุญอะไร” คุณพ่อตอบว่า “นักบุญเบเนดิก” สมาชิกหลายคนทำหน้าสงสัยทำไมใช้ชื่อนักบุญผู้ชาย คุณพ่อก็อธิบายว่า “ภาษายุโรป แม้ภาษาฝรั่งเศส คำศัพท์จะมีเพศหญิง เพศชาย อย่างยอห์น ก็เป็นยออันนา ตัวน้อยได้ยินหูผึ่งเลยคะ ยออันนา โยอันนาเหรอคะ มีนักบุญยอห์นสององค์ที่รู้จัก ก็คือ ยอห์น
ผู้เขียนพระวรสาร กับยอห์นบัปติสตา
นักบุญโยอันนาของตัวน้อยเหมือนโฟอินวันเลย
โยอันนาที่หนึ่ง คือ นักบุญยออากิม ผสมกับ นักบุญอันนา บิดามารดาของพระแม่
มารีย์ เมื่อวันที่ 12 สค. 54 ตัวน้อยไปเยี่ยม และทำบุญกับเด็กกำพร้าที่พัทยามา เพิ่งได้ เริ่มต้นทำ และจะพยายามทำต่อ ๆ ไป เท่าที่มีโอกาส อ้อ. อีกหนึ่งการปูทางของพระเจ้า ก่อนหน้านี้เมื่อวันพุธที่ 6 กค. 54 ตัวน้อย ได้ไปเยี่ยม เด็กนักเรียนพม่า ที่วัดนักบุญอันนา กับนายชุมพาบาลที่สาม ตัวน้อยทำอะไรไม่ค่อย เป็น จึงนำเด็ก ๆ ร้องเพลง เล่นเกมส์กัน ไปเรื่อยเปื่อย สนุกมาก ๆ แต่ เหนื่อยมาก ๆ ขากลับ หลับสลบตลอดทางเลย คุณพ่อกรุณาขับรถของตัวน้อยให้ ไปกัน เต็มรถ หกคนพอดี การไปเยี่ยม เด็กนักเรียนพม่า ที่วัดนักบุญอันนา เป็นหนึ่งในกิจ กรรมศรัทธา ของทางวัดอัสสัมชัญ ผู้สนใจ ติดต่อทางวัดได้นะคะ
โยอันนาที่สอง คือ ผู้ที่รัก ติดตาม ปรนนิบัติ และสละทรัพย์เพื่อพระเยซูเจ้า และ
อัครสาวก ตัวน้อยกำลังพยายามทำอยู่ และจะทำตลอดไป ทั้งบนแผ่นดิน และในสวรรค์ (รู้สึกว่าใจของตัวน้อยจะเข้มแข็ง กว่าร่างกายมากเลย สวดภาวนาให้กันและกันด้วยนะคะ)
โยอันนาที่สาม คือ ยอห์นผู้เขียนพระวารสาร ตัวน้อยกำลังเขียนแบ่งปันประสบ การณ์ความรัก พระเมตตาของพระเจ้าอยู่ และจะพยายามทำต่อไปให้ดีที่สุด เพื่อเป็นกิจการดี ๆ ถวายพระเจ้า และอยากให้คนทั้งโลกได้รับรู้ และเป็นพยานประกาศถึง ความรักและพระ เมตตา ของ พระเจ้า ที่มี ต่อมนุษย์ นั้นยิ่งใหญ่ มากมาย เพียงใด และสวดภาวนาขอให้พระเจ้าทรงสำแดงประจักษ์ความรักต่อทุกคน และขอให้ ทุกคนทั้งโลกเปิดใจรับรักพระเจ้าเสียที แล้วจะได้รู้ว่า การได้ สัมผัส การได้อยู่ในความรัก และพระเมตตา ของพระเจ้า จะมีความสุขเพียงใด เหมือนที่ ตัวน้อยกำลังรู้สึก และได้รับอยู่
โยอันนาที่สี่ ยอห์นบัปติสตา คือ ผู้สละชีวิตเพื่อประกาศพระวาจา เมื่อตัวน้อยได้ รักพระ เจ้าจนสุดจิตสุดใจแล้ว เวลาตัวน้อยสวดพระเมตตา ในบทพระบิดานิรันดร หลังจาก ที่กลับมาจาก ท่องเที่ยวที่ญี่ปุ่น(เดือนกรกฏาคม) ได้เห็นถึงสวรรค์ และนรก ทำให้จนถึงเดี๋ยวนี้ ตัวน้อยสวดว่า
“ ข้าแต่พระบิดานิรันดร ลูกขอถวายแด่พระองค์ ซึ่งพระกาย พระโลหิต พระวิญ
ญาน และ พระเทวภาพแห่งพระบุตรสุดที่รักของพระองค์ พระเยซูคริตเจ้า พระเจ้าของ ลูกทั้ง หลาย เพื่อชดเชยบาปของลูก ชาวโลก ชาวนรก วิญญาณในไฟชำระ และวิญญาณที่ไม่มีใครคิดถึง
ข้าแต่พระเยซูเจ้าข้า ลูกขอถวายกาย ชีวิต โลหิต วิญญาณของลูก แทนพระองค์
ร่วมกับพระองค์ เพื่อชดเชยบาปของลูก ชาวโลก ชาวนรก วิญญาณในไฟชำระ และ วิญญาณที่
ไม่มีใครคิดถึง ด้วยเทอญ”
เดชะพระมหาทรมานอันน่าเศร้าสลดยิ่งของพระเยซูเจ้า ขอทรงเมตตาลูก ชาวโลก ชาวนรก วิญญาณในไฟชำระ และวิญญาณที่ไม่มีใครคิดถึงด้วยเทอญ”
ตัวน้อยสวดแบบนี้ ด้วยหัวใจที่รักพระเยซูเจ้า การที่เราถวายคนที่เรารักให้พระ บิดา แล้วคนที่เรารัก ไปไหน ไปตาย ไปถูกตรึงกางเขน ด้วยความรักของตัวน้อย ให้ตัวน้อยไป ตาย ไปถูกตรึงกางเขนแทนพระเยซูเจ้าเสียยังดีกว่า แต่ตัวน้อยรู้ว่าพระเยซูเจ้าต้องไม่ยอม แน่ ๆ เพราะเป็นพันธกิจที่ยิ่งใหญ่แห่งหัวใจรักของพระองค์ ต่อพระบิดา และต่อมวลมนุษย์ ตัวน้อย จึงใช้คำว่า ร่วมกับพระองค์ แทนด้วย
ตัวน้อยไม่รู้ ว่าทำไมเป็นคนแบบนี้ ทำไมรักพระเยซูเจ้าแบบนี้ ทำไมสวดแบบนี้ แค่ทำตามความรู้สึกของหัวใจเท่านั้น
วันที่ 23 ธค. 54 ( ก่อนที่จะส่งเมล์สองวัน) ตัวน้อยไปวัด คุณพ่อเทศน์ถึงกำเนิดของท่านยอห์นบัปติสตา คำหนึ่ง...ถ้าฟังไม่ผิด ยอห์น แปลว่า เป็นที่รักของพระเจ้า ยอห์น--->ยออันนา---->โยอันา ดังนั้น โยอันนาจึงแปลว่า....... ตัวน้อยอยากเป็นที่รักของพระเจ้าด้วยจัง ทุกคนก็คงอยากเป็นที่รักของพระเจ้าเช่นกัน ใช่มั๊ยคะ ทำอย่างไรดีคะ...... ก็...สวดขอกันสิคะ ตัวน้อยสวดอยู่เป็นประจำว่า ขอให้ลูกได้สัมผัสความรัก และพระเมตตาของพระองค์ ทุกวันเวลา ทั้งบนแผ่นดิน และในสวรรค์ ถ้าชอบ ตัวน้อยยินดีเป็นอย่างยิ่ง...จะนำสวดบ้างก็ได้นะคะ
จะมีใครสักคน หรือหลาย ๆ คนมั๊ยน้า....ที่จะบอกว่า เด็กโง่ เราทุกคนเป็นที่รักของพระเจ้าอยู่แล้ว ไม่รู้ตัวเหรอไง เพราะพระเจ้ารัก และโปรดปรานมนุษย์ที่สุด โดยเฉพาะลูก ๆของพระองค์ แม้แต่คนบาปพระองค์ก็รัก และให้อภัยเสมอ
ตัวน้อยมีนิทานที่เขียนไว้ ตั้งแต่วันที่ 23 กพ. 54 หลังจากที่ได้อ่าน หนังสือไบเบิ้ล ไดอารี แล้วพบชื่อ โยอันนา ครั้งแรก
“ชีวิตในสรวงสวรรค์ คงจะมีแต่ความสุข สวยงาม สำราญจนน่าเบื่อ เหล่าเทวดา
นางฟ้าคงเต็มไปหมด
โยอันนา นางฟ้า แสนซน และเบื่อง่าย ได้มาขอต่อพระเจ้าว่า “ พระเจ้าข้า เมื่อลูกเป็นมนุษย์ ลูกรักพระองค์ เวลานี้ ลูกเป็นนางฟ้า ลูกก็รักพระองค์ แม้ลูกได้เกิดเป็น มนุษย์อีกครั้ง ลูกก็จะรักแต่พระองค์”
“ ไม่จริงหรอก โยอันนา ถ้าเจ้ากลับไปเกิดอีกครั้ง เจ้าจะลืมเรา เจ้าจะหนีห่างจาก
เราไปไกล เจ้าจะถอนคำสัญญาที่ เจ้าบอกว่าจะรักแต่เรา” พระเจ้าทรงตรัสตอบอย่างปราณี และ
เอ็นดู
“ ถ้าเป็นเช่นนั้น พระองค์ก็ทรงทำให้ลูกกลับมารักพระองค์ เหมือนครั้งนั้นที่ลูก
ได้รัก และมีชีวิตเพื่อพระองค์ สิ พระเจ้าข้า”
เรารักบรรดาผู้ที่รักเรา และบรรดาผู้ที่แสวงหาเราก็พบเรา สุภาษิต 11:16
Good night and God bless you, ka.
ลูกแกะตัวน้อย. 25 ธค. 54 (ส่งเมล์)
พบกันใหม่ วันอังคาร กับ เรื่องที่ 11 ลูกเป็นของพระองค์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น