สวัสดีปีใหม่คะ ผู้อ่านที่รัก ตัวน้อยขอภาวนา วิงวอนพระเจ้าได้โปรดประทานความรัก สันติสุข และพระพรอันอุดม ให้แก่คนทั้งโลกโดยเฉพาะผู้อ่านที่รักของตัวน้อย เนื่องในโอกาสขึ้นปีใหม่ 2012 และตลอดไป
ตัวน้อยขอขอบคุณทุกเมล์ที่ส่งมาด้วยความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้กัน ตัวน้อยไม่ได้โลภ อยากขอกำลังใจทุกครั้ง แต่เกรงใจ ขอเป็นระยะ ๆ แล้วกันนะคะ พระเจ้าทรงสอนไว้ว่า ความรักต้องหมั่นเติม เพราะมนุษย์ มักจะลืม หลงลืม เดี๋ยวความรู้สึกดี ๆ จาง ไป ความรักจะตาย เหมือนต้นไม้ขาดน้ำ
ตัวน้อยขอตอบเมล์ จากผู้อ่านที่น่ารัก และเป็นกำลังใจสำคัญของตัวน้อยทีเดียว ว่า เรื่องเสียงในใจ ตัวน้อยเขียนตอบในเรื่องที่สามสิบสาม เรื่องหวานนิ้วนางข้างซ้าย เขียนแบ่งปันไว้ในเรื่องที่สามสิบ เรืองการเข้าเงียบแบบ Jesus maum เขียนแบ่งปันไว้ในเรื่องที่ยี่สิบแปด รออ่านนะคะ และขอบคุณที่แนะนำให้รู้จักกลุ่ม คริสต์ตังไทยยกมือขึ้น เดี๋ยวตัวน้อยจะเข้าไปร่วมด้วยแน่นอน ตอนนี้ได้เพื่อนกลุ่มใหม่ ชื่อว่า กลุ่มชีวิตเพื่อผู้อื่นด้วย ดีใจจริง ๆ ที่ได้พบว่า มีคนรักและศรัทธาในพระเจ้ามากพอสมควร แต่ยังมีคนอีกมากเหลือเกิน ที่ยังไม่รู้จัก ไม่ยอมรับพระเจ้าที่เป็นที่สุดของความรัก และทุกสิ่ง เราต้องช่วยกัน ประกาศข่าวดี และแผ่ธรรมนะคะ จงส่องสว่างแก่คนทั้งปวง เพื่อว่า เมื่อเขาเห็นความดีที่ท่านทำ เขาจะได้สรรเสริญพระบิดาของท่าน ผู้ทรงอยู่ในสวรรค์ มัทธิว 5:16
วันอังคารที่ 3 มค. 55 ราว ๆ สิบเอ็ดโมง ตัวน้อยจะไปวัดพระจิต ที่เซนต์หลุยส์ อีก ถ้าเป็นไปตามที่คุยกันไว้ ตัวน้อยถูกขอให้ขึ้นแบ่งปันด้วยคะ ตัวน้อยกังวลนิดหน่อย ไม่ทราบจะแบ่งปันเรื่องอะไรดี( พูดสั้น ๆ ไม่ค่อยเป็น แฮะ ๆ.).คงต้องสวดภาวนาเป็นพิเศษ ขอให้พระจิตเจ้าทรงใช้ตัวน้อยตามพระประสงค์ ให้เป็นที่พอพระทัยของพระบิดาเจ้า ถ้าสะดวก อยากขอเชิญให้ลองไปกันดู และตัวน้อย...อยากขอกำลังใจ และคำภาวนาด้วยนะคะ ตัวน้อยยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่ผู้อ่านทุกท่านจะกรุณาส่งต่อไปให้ผู้อื่นได้อ่าน กรุณาเป็นเทียนเล่มต่อ ๆ ไปด้วยนะคะ เอาหล่ะคะ ตอนนี้ขอเชิญอ่าน
เรื่อง 13 เรื่องร้าย ๆ
ไร้ทุกข์ก็อดกิ่งชัยพฤกษ์ ขาดหนามก็ขาดบัลลังก์ ไม่มีความขมขื่น ก็ไม่มีเกียรติมงคล
ไม่มีกางเขน ก็ไม่มีมงกุฏ เราพยายามให้ได้อยางหนึ่ง ก็กลับได้รับอีกอย่างหนึ่งด้วย
คู่มือพลมารี หน้า 34
วันที่ 22 กย. 54 ตัวน้อยรู้สึกตัวตื่นก็หยิบนาฬิกมือถือมาดู เป็นเวลา ตีสองกว่า
อยากนอนต่อ ก็นอนไม่หลับ จึงลุกขึ้นมาสวด สวดเสร็จการราวตีสี่ยี่สิบนาที จะนอนต่อ แต่
นอนไม่หลับ ได้ยินเสียงโครม ครามจากชั้นล่าง รู้สึก......มีอะไรหรือเปล่า จึง สวดภาวนาว่า
“ถ้ามีอะไร ขอพระเยซูเจ้าโปรดสู้แทนลูกด้วยเถิด อาแมน” ( และหลายวันต่อมาพบพระวาจาว่า
เราจะแก้แค้นแทนโลหิตของเขา จะไม่ปล่อยผู้ทำผิดให้พ้นโทษ โยเอล 4:2 เพราะตัวน้อยเคยอ่าน
พบพระวาจาคล้ายแบบนี้ก็เลยสวดแบบนี้”)
ดูนาฬิกาตีห้าแล้ว นอนไม่หลับ ลงมาเขียนงานต่อดีกว่า เพราะโน๊ตบุ๊คอยู่ข้าง
ล่าง เปิดประตูห้อนนอน ผ่านห้องน้ำ เปิดไฟ ลงบันได สิ่งที่เห็น คือ หน้าต่างข้างโต๊ะทานข้าว
เปิดอยู่ ทีแรก คิดว่า เมื่อคืนลืมปิด หรือลมพัดแรงจนหน้าต่างเปิดละมั้ง พอหันมามองที่โต๊ะ
แม๊คบุ๊คโปร(สีแดงแสนสวย สี่หมื่นสี่พันบาท ของแอ๊บเปิ้ล)หายไป แล้วได้ยินเสียงเหมือนคน
กระโดนตุ๊บออกไป ( ขอบคุณพระเจ้าที่เขาเอาแค่โน๊ตบุ๊ค แล้วหนีไป เราไม่ต้องเผชิญหน้ากัน แค่คิดก็สยองแล้วนะคะ)
“โอ๊ย.....งานเขียน อุตส่าห์ แก้ไข เพิ่มเติมจนเกือบเสร็จสมบูรณ์แล้ว 68 หน้า สิบสองเรื่อง” พอเดินมาดูประตูหลังข้างตัวบ้าน ถูกงัด “โอ๊ย.... ขโมยเข้าบ้านอีกแล้ว”
จะโทรมาใครดี ทำอย่างไรดี มือไม้สั่น กดโทรศัพท์หาพี่สาวคนกลางที่พี่เขยเคยมา
เป็นธุระให้คือมาตรวจของ เรียกตำรวจ ปิดบ้านให้ ตอนขโมยเข้าบ้านครั้งแรกในชีวิต( สามเดือนที่แล้ว)ระหว่างไปเข้าเงียบที่สวดเจ็ดริน จ.เชียงใหม่ เจ็ดคืนแปดวัน พอคุยกับพี่สาวช่วยอะไรได้นิดหน่อย แล้วทำอย่างไรต่อดี
ตัวน้อยโทรหาพี่ข้างบ้านผู้ซึ่งเป็นอีกหนึ่งความรักของพระเจ้า เหมือนเป็นลูกแกะพี่เลี้ยงที่สอง ตั้งแต่คืนดีกับพระเจ้า จะรักเพื่อนบ้าน จะทักทายพูดคุยมากขึ้น พี่เขาจะคอยมาอยู่เป็นเพื่อนเวลามีใครมาทำธุระที่บ้าน พี่เขาน่ารักมาก ๆ ตีห้ากว่า ๆ ตัวน้อยโทรไปบอกว่า ขโมยเข้าบ้านอีกแล้ว มาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย ตัวน้อยตกใจ แล้วกลัวด้วย พี่เขามา ระหว่างนี้ พิมพ์ข้อความด้วยมืออันสั่นเทา ส่งถึงนายชุมพาบาลทั้งสี่ ตอนตีห้ายี่สิบสองนาที เกรงใจเพราะยังเช้าอยู่มาก แต่มันตกใจเกินกว่าจะเก็บไว้คนเดียว คงเหมือนเด็กที่เวลามีเรื่องอะไรก็จะวิ่งไปหาพ่อแม่ก่อน ใจของตัวน้อยวิ่งไปหาพวกท่านก่อนข้อความไปถึงเสียอีก
“ขโมยเข้าบ้านอีกแล้ว เขาเอาคอมไป งานแก้เกือบสมบูรณ์แล้ว อื่อ ตัวน้อยตกใจ”
พอตีห้าสามสิบแปดนาที ตัวน้อยได้รับข้อความตอบจากนายชุมพาบาลที่สองว่า
“ทำใจนิ่ง ๆ นะคะ หายใจลึก ๆ พอสว่างแล้ว ไปแจ้งคุณพ่อ และตำรวจก็ดีคะ ขอพระเป็นกำลัง
ใจนะคะ เตอร์ขอร่วมเสียใจด้วยค่ะ” พอได้อ่าน...ดีใจ ยิ้มได้ อย่างน้อย...มีคนที่รักและห่วยใย
แล้วพี่ข้างบ้านแนะนำให้โทรเรียกตำรวจ ตัวน้อยโทรถาม1133ขอเบอร์สน. สักครึ่งชั่วโมงต่อมา ตำรวจมากันสองคน คนหนึ่งเป็นคนที่เคยมาเมื่อครั้งที่แล้ว คุยกันไป แนะ
นำ ควรป้องกันอย่างไร แล้วบอกให้ไปแจ้งความที่สน.
หกโมงยี่สิบหกนาที นายชุมพาบาลที่สี่กรุณาส่งข้อความมาว่า “How it happened!
Through the window again. So sorry 4 this.” เกิดขึ้นได้อย่างไร เข้าทางหน้าต่างอีกแล้วหรือ เสียใจกับเรื่องนี้ด้วย มีคนรัก และห่วง อีกคนแล้ว ดีใจจริง ดีใจจัง
เจ็ดโมงสิบสามนาที นายชุมพาบาลที่สามกรุณาโทรมา เล่าให้คุณพ่อฟัง ท่าน
ปลอบ สอน แนะนำ ราวครึ่งชั่วโมง ท่านธุระต้องไปทำ เย้ เย้ เย้ มี คนรัก และห่วง อีกคนหนึ่งแล้ว แล้วอีกคนหล่ะ
เจ็ดโมงสามสิบแปดนาที นายชุมพาบาลที่สองกรุณาส่งข้อความพระวาจามาว่า “จงพิจารณาการกระทำของท่านให้ดีเถิด” (ฮักกัย 1:7)
เก้าโมงห้าสิบแปดนาที “แย่จัง เสียดายเน้อ อยากให้กำลังใจ แต่ไม่รู้จะพูดยังไง” ข้อ
ความที่หนึ่ง และสองคือ “ลืมให้คะแนน ข้อสอบได้ร้อยคะแนนเต็มแล้ว”
ในที่สุด นายชุมพาบาลที่หนึ่ง ได้ติดต่อมาแล้ว ไชโย ๆ แล้วตัวน้อยโทรไปคุยกับคุณ
พ่อ เล่าเรื่องราว ท่านฟัง ปลอบใจว่า เดี๋ยวพระเจ้าจะให้ในสิ่งที่ดีกว่า แล้วคุยกัน ท่านสอนเรื่องกีตาร์ต่อ แต่เรียนทฤษฏีดนตรีทางโทรศัพท์ รู้เรื่องก็อัจฉริยะแล้วใช่มั๊ยคะ ตัวน้อยตั้งใจฟังอย่างมาก ๆ แต่เข้าใจนิดเดียว ส่วนใหญ่ไม่รู้เรื่อง แฮะ แฮะ
เมื่อ วันที่ 15 กย.54 (หนึ่งอาทิตย์ก่อน) นายชุมพาบาลที่หนึ่งได้กรุณาโทรมาเพื่อสอน
เรื่องงานเขียน ตัวน้อยถูกตั้งคำถามเกี่ยวกับงานเขียน ตอนนั้นคิดคำตอบไม่ค่อยทัน เพราะเป็นคนหัวช้า แต่จริง ๆ ชื่อเรื่อง บทนำ ได้บอกให้รู้ถึงแก่นเรื่อง โครงเรื่อง วัตถุประสังค์ค่อนข้างชัด เจนอยู่แล้ว พอถูกถาม คิดคำตอบแบบงง ๆ คุณพ่อให้ยี่สิบห้าคะแนน เด็กวิชาเอกภาษาไทย เกียรตินิยม เหรียญทอง ถูกตีอัตตาอย่างแรง เสียความมั่นใจ เสียกำลังใจ ไม่แน่ใจว่า จะทำงาน เขียนต่อดีหรือไม่
เมื่อคุยเสร็จ เปิดดูข้อความพระวาจาที่นายชุมพาบาลที่สองส่งมาตอนเช้าของทุกวัน
แต่เพิ่งเปิดอ่าน(เกือบสิบเอ็ดโมง) พบพระวาจาอ่านแล้ว อึ้งไปเลย จึงส่งข้อความต่อไปให้คุณพ่อว่า
“ “แม้ว่า พระเยซูเป็นพระบุตรก็ทรงเรียนรู้ที่จะนอบน้อมเชื่อฟัง (ฮีบูร 5:8)” คุณพ่อดูพระวาจาวันนี้ที่ซีสเตอร์ส่งมาให้ซิคะ มันเป็นเรื่องบังเอิญใช่มั๊ยคะ เรื่องของตัวน้อยเขียนจากการไขแสดง
และการทำงานของพระเจ้าผ่านพระวาจา...ผู้คน...และเหตุการณ์เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ ใช้ได้
มั๊ยคะ”
คุณพ่อก็กรุณาตอบมาว่า “ใช่ ขอพระจิตนำทางลูกแกะตัวน้อยเสมอ”
ตอนแรกอ่าน ก็งง ใช่ แปลว่าอะไร หรือว่า แปลว่า ใช่เลย ละมั้ง
และคุณพ่อได้ขอให้ส่งเพลงกับคอร์ดที่ท่านปรับแต่งไปให้ ตัวน้อยเขียน และส่งemsไปให้ เพราะไม่ทราบทำไม ส่งเมล์ไม่ได้ แก้ไขเองก็ไม่เป็น และได้เขียนเป็นจดหมายส่งไปว่า
เรื่อง ความรักของพระเจ้ากับลูกแกะตัวน้อย
แก่นเรื่อง ความรัก การทำงาน การไขแสดงของพระเจ้า
โครงเรื่อง ประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต จบในตอน
ความยาว เล่มหนึ่งสามสิบตอน ถ้าเขียนจริง ๆ จบพร้อมชีวิต
เพื่อใคร เริ่มต้นจากคนรู้จัก และกระจายไปเหมือน network เพื่อคนทั้งโลก
วัตถุประสงค์ เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ เป็นพยาน เผยแผ่ประกาศความรัก และพระ
เมตตาของพระเจ้า และส่งเสริม สนับสนุนน้ำใจกัน
ตัวน้อยขอทำข้อสอบใหม่ คุณพ่อจะให้กี่คะแนนคะ
แล้ววันนี้ในวันร้าย ๆ เมื่อได้รับข้อความจากคุณพ่อว่า “ข้อสอบได้ร้อยคะแนนเต็มแล้ว” ทำให้ตัวน้อยยิ้มได้ ว่างานเขียนคงไม่ใช่งานขยะ ทำให้มีกำลังใจ มั่นใจ และมุ่งมั่นที่จะทำงานเขียนให้ดีที่สุด ตามกำลัง และสติปัญญาของตน เพื่อถวายแด่พระเจ้า โดยไม่ลืมสวดภาวนาขอพระจิตเจ้าทรงทำงานแทน ขอพระจิตเป็นร่างกาย สติปัญญา หัวใจ และจิตวิญญาณ ทุกครั้งที่เริ่มพิมพ์งานเขียน
พอตอนเที่ยงไปแจ้งความ ปรากฏว่ามีอีกคน โดนขโมยเข้าบ้านราวตีสองครึ่ง การงัด
กลอนประตูเป็นวิธีเดียวกัน แสดงว่าไปเข้าบ้านนั้น และมาบ้านตัวน้อยต่อ
ตอนบ่ายสามโมง สวดพระเมตตา และรำพึงภาวนา คุยกับพระเยซูเจ้าว่า “พระเยซูเจ้าข้า นี่คือการทดลองใจลูกอีกแล้วใช่มั๊ย พระเจ้าข้า ลูกไม่ได้เสียดายโน๊ตบุ๊ค แต่เสียดายความพยายามที่ทำไปแล้ว ถ้างานของลูกสำเร็จ คงมีประโยชน์แก่ผู้คนมากมาย จึงถูกปีศาจขัดขวางเพื่อ ให้ท้อใจ เพื่อให้เลิกทำ แต่ไม่เลย ลูกขอขอบคุณพระองค์ที่ข้อมูลที่ลูกคิดว่าส่งเมล์ไม่ได้ ทั้งคุณพ่อและซีสเตอร์ได้รับ แต่ลูกต้องปรับแก้ใหม่อีกรอบ คงเป็นพระประสงค์ที่จะให้ลูกทำงานให้ “เป็นผู้ใหญ่เต็มที่ตามมาตราฐานความสมบูรณ์ของพระคริสตเจ้า” เอเฟซัส 4:13 ลูกยังโง่เขลา และเบาปัญญายิ่งนัก แต่ลูกจะพยายามทำ เพียงแค่ให้ดีที่สุด เพื่อถวายพระองค์ ขอโปรดประ ทาน พระจิต พระหรรษทาน ปรีชาญาณแก่ลูกด้วยเทอญ ข้าแต่พระเยซูเจ้าข้า โปรดเมตตาลูกด้วย ลูกวางใจในพระองค์ ขอให้ลูกรักพระองค์มากขึ้นทุกวัน อาแมน”
แล้วก็ร้องเพลง “จงอย่ากังวลใจ จงอย่าได้กลัวเลย ผู้วางใจพระเจ้า ไม่ขาดสิ่งใด ๆ
จงอย่ากังวลใจ จงอย่าได้กลัวเลย เพียงพระเจ้าเพียงพอ” และ เพลงพระจิตเจ้าที่แต่งเองว่า
“ถ้าฉันขาดพระองค์ ฉันคงหลงเดินผิดไป โปรดหลั่งพระพรนานา ทั้งปัญญาแห่งปรีชาญาณ
ขอพระองค์บรรเทา ปัดเป่าความทุกข์ในใจ ขอพระองค์รักษา เยียวยาให้ลูกมั่นคง”
เพลงที่ตัวน้อยแต่ง แม้มันอาจไม่ครบครัน แต่แต่งออกมาจากหัวใจ ของคนที่ไม่รู้โน๊ต ไม่รู้ทฤษฏีดนตรี ไม่รู้ทักษะการแต่งเพลง เล่นดนตรีไม่เป็น คงทำได้เพราะพระพร และหัวใจรักเท่านั้น แต่ ไม่อยากร้องเล่นคนเดียว ฟังคนเดียวเลยคะ ผู้อ่านที่รักทั้งหลายได้อ่านเนื้อเพลง และฟังไปบ้างแล้ว ชอบมั๊ยคะ พอไหวมั๊ยคะ น่าทำเป็นซีดี หรืออะไร แจกดีมั๊ยคะ ถ้าขายจะมีคนซื้อมั๊ยนะคะ รายได้ที่เกิดขึ้น ตั้งใจทำบุญคะ
และ เวลาตัวน้อยทุกข์ใจจะคิดถึงเพลง “ในดีมีร้าย ในร้ายมีดี” ซึ่งแต่ง ร้อง และทำเพลงโดยนายชุมพาบาลที่หนึ่ง เป็นเพลงที่เก้าของอัลบั้ม บทเพลงแห่งพระเมตตา หาซื้อได้จากกลุ่มเผยแผ่พระเมตตา โดยคุณพ่อพงษ์เทพ กระบวนพร้อม เนื้อเพลงว่า.....
ในดีมีร้าย ในร้ายมีดีเสมอ ยามที่เจอะเจอเรื่องเลวร้ายอย่าด่วนท้อใจ ตั้งสติสักนิด มองด้วยใจแจ่มใส รักซ่อนอยู่ภายใน จะค่อย ๆ เผยตัว
ขอเพียงเชื่อวางใจในพระเมตตา ทั้งกายและวิญญาณยอมพลีพระชนม์ พระองค์มอบชีวิตไถ่เราแต่ละคน ช่วยให้เรารอดพ้นสู่ชีวิตนิรันดร์
ด้วยรักใช่ไหม....ใยต้องสงสัยหรือหวาดกลัว ต้องรักแค่ไหน...ยังน้อยไปอีกหรือ มองดูที่มือและ
รอยบาดแผลขององค์พระเยซู
พระทรมานมากมายเหลือเกิน ที่เราต้องเผชิญได้ครึ่งพระองค์หรือเปล่า พระทรมาน...ดวงฤทัยปวดร้าว เรื่องราวแห่งรักของพระเยซู ยังจำได้ไหม
เพลงนี้ เหมือนที่ตัวน้อยแผ่ธรรมกับลูกทัวร์ ว่าในดีมีร้าย ในร้ายมีดี แม้ตัวเองจะรู้สึกเป็นทุกข์มากมาย แต่ก็เที่ยบไม่ได้เลย กับพระทรมานของพระเยซู แค่บาดแผล 5480 แล้วความเจ็บ ปวดทางใจที่ถูกดูถูก เหยียดหยาม ถูกคนที่รักทรยศ หักหลัง คิดได้ดังนี้ก็จะรู้สึกได้ว่า เรื่องที่คิดว่าร้ายแรงเหลือเกินสำหรับตัวเอง เป็นแค่กางเขนไม้จิ้มฟันจริง ๆ
แม้มีเรื่องร้าย ๆ แต่ตัวน้อยได้รับความรักของพระเจ้ามากมาย ผ่านทางผู้คน โดยเฉพาะจากนายชุมพาบาลทั้งสี่ ลูกแกะพี่เลี้ยงทั้งหลาย
ขอพระสิริรุ่งโรจน์ จงมีแด่พระองค์ตลอดนิรันดร์ โรม 11:36
ขอโมทนาขอบพระคุณพระเจ้าสุดจิตสุดใจ
และเนื่องในโอกาสปีใหม่ ขอเพิ่มพระวาจาจากการได้อ่าน ไบเบิล ไดอารี่ 2012 เมื่อเช้านี้
(1 มค. 55 ) เพื่อขออวยพระแก่ผุ้อ่านทุกคนว่า
ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรท่าน และพิทักษ์รักษาท่าน ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงพระพักตร์แจ่มใส ต่อท่าน และโปรดปรานท่าน ขอองค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงผินพระพักตร์มายังท่าน และประทานสันติสุขแก่ท่านด้วยเทอญ กันดารวิถี 6:24-26
Good nignt and good bless you. Ka.
ลูกแกะตัวน้อย.
1 มค. 2555. ส่งเมล์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น