สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก ตอนนี้ ขอเชิญอ่าน.... เรื่องที่ 8 ความรักแบบเด็ก ๆ
“ปล่อยเด็ก ๆ มาหาเรา สวรรค์เป็นของคนที่เป็นเหมือนเด็กเหล่านี้”
(มัทธิว. 19:14)
วันที่ 23-28 สค 54 ตัวน้อยทำงานทัวร์หกวัน มีลูกทัวร์สามสิบสองคน เป็นเด็กชายเก้าขวบ และเด็กหญิงเจ็ดขวบรวมอยู่ด้วย ที่เหลือเป็นผู้ใหญ่ เพราะเป็นช่วงวันหยุด ปิดภาคเรียน ฤดูร้อน ของญี่ปุ่น
วันแรกของการท่องเที่ยว คือลูกทัวร์จะมาจากญี่ปุ่นสนามบินฮาเนดะ ถึงสนามบินสุวรรณภูมิ
ตีห้า แล้วเข้าพักผ่อนที่โรงแรม พอสิบเอ็ดโมงจะออกเดินทางไปท่องเที่ยวที่อยุธยา ขณะกลับ กรุงเทพ เด็กชายเก้าขวบได้ลุกจากที่นั่งแถวกลาง ๆ มาหาตัวน้อยที่ข้างหน้า นั่งเก้าอี้ ข้าง ๆ แล้ว ถาม ตัวน้อยว่า “ ไกด์อายุเท่าไหร่ครับ” ตัวน้อยตอบว่า “วันสุดท้ายตอนไปสนามบิน ช่วยถาม อีกที แล้วจะตอบคะ” เด็กชายเก้าขวบถามอีก “ไกด์แต่งงานหรือยัง” ตัวน้อยยิ้มแทนคำตอบ เด็กชายถามต่อ “ไกด์มีลูกกี่คน” ตัวน้อยยิ้มแทบจะหัวเราะ ตัวน้อยหันไปคุยกับลูกทัวร์ที่นั่ง เก้าอี้หลัง “เอ๋ ถามแบบนี้ชอบฉันหรือเปล่าคะเนี่ย” ลูกทัวร์ยิ้ม พยักหน้า ตัวน้อยตอบเด็กชาย ว่า “ไม่มีลูกคะ” เด็กชายถามต่อ “แล้วไกด์ ทำไมไม่ทำลูกหล่ะ” ตัวน้อยขำก๊ากเลย เป็นคำถาม ที่ใสซื่อ ไร้เรียงสา น่ารักจริง ๆ
และในระหว่างหกวันนี้ เด็กชายน่ารักมาก ๆ จะเล่น และดูแล แบ่งปันสิ่งของขนมให้กับ เพื่อนใหม่สาวน้อยเจ็ดขวบ รวมถึงตัวน้อยด้วย แม้จะเล่นกันสองคนบ้าง สามคนบ้าง (ตัวน้อย สอนเล่นเป่ายิ้งฉุบแบบไทยให้) แต่เด็กชายจะกลับมาหา มาป้วนเปี้ยนใกล้ ๆ ตัวน้อยอยู่เสมอ
พอวันสุดท้ายที่สนามบินสุวรรณภูมิ ตัวน้อยต้องจากลากับลูกทัวร์ เด็กชายมายืนตรงหน้า มองตัวน้อยด้วยแววตาที่บอกว่ารัก และไม่อยากจากไป ตัวน้อยเห็นแววตาเช่นนี้เลยดึงมา กอด และโยกตัวไปมาแบบแสนรักด้วยเช่นกัน
ที่ประตูทางเข้าตรวจคนออกนอกเมือง ตัวน้อยยืนลาลูกทัวร์ เด็กชายก็ยังยืนรีรอไม่ อยาก เข้าไป เด็กชายบอกกับตัวน้อยว่า “ไม่อยากจากไปเลย” ตัวน้อยเอามือโอบลูบหน้า เด็กน้อย
จริง ๆ อยากจะจุ๊บสักที สองที แต่ตัวน้อยไม่กล้า จึงดึงมากอดแน่น ๆ โยกตัวไปมาอีกครั้ง ตัวน้อย ส่งเด็กชายเก้าขวบเข้าประตู ไปด้วยความอาลัย อาวรณ์เช่นกัน ตัวน้อยทำงานไกด์มายี่สิบสองปี ไม่ค่อยเคยเจอเด็กที่รักตัวน้อยมากขนาดนี้ อีกครั้งเป็นเด็กผู้ชายสามขวบ ติดตัวน้อยมาก พอต้อง แยกห่างไปร้องไห้จ้าเลย เป็นความทรงจำ เป็นความรู้สึก ที่ตัวน้อย จะไม่มีวันลืมเขาเช่นกัน
ความรักแบบเด็ก ๆ ที่พระเจ้าทรงโปรดปรานเป็นแบบไหนกันนะ
เด็กเล็ก ๆ เมื่อถูกแยกจากพ่อแม่จะร้องไห้งอแง เพราะต้องการพ่อแม่เท่านั้น
พระบิดาเจ้าคงเช่นเดียวกัน ปรารถนาให้ลูก ๆ ของพระองค์รัก และต้องการพระองค์
เท่านั้น จากเรื่องราวในพระธรรมเก่า ชาวอิสราเอลมักจะชอบนอกใจพระเจ้า ไปนับถือรูปเคารพ
หรือ พระเจ้าองค์อื่น ๆ อยู่บ่อย ๆ ทำให้พระเจ้าทรงกริ้ว ทรงพระพิโรธ จึงได้ทำลายเมืองนั้น ๆ
และผู้คน ในหลาย ๆ ครั้ง หลาย ๆ ครา
มนุษย์เป็นสิ่งสร้างที่พระเจ้าทรงรัก และโปรดปรานที่สุด เพราะพระองค์ทรงรักมาก
ก็เสียใจมาก และก็โกรธ เมื่อพระเจ้าทรงลงโทษมนุษย์ด้วยความโกรธ พระองค์ก็ทรงเสียพระทัย
จึงได้ส่งพระบุตรสุดที่รักของพระองค์มาช่วยไถ่กู้มนุษย์ให้รอดพ้นจากความพินาศ และได้กลับไป
หาพระองค์ในสรวงสวรรค์
พระเจ้าทรงปรารถนาให้มนุษย์รักพระองค์เหมือนเด็ก ๆ ที่รัก ต้องการ และพึ่งพาพระ
องค์เท่านั้น เราทุกคนจึงต้องรักพระเจ้าสุดจิตใจ สุดปัญญา สุดพลกำลัง สุดวิญญาณ
สำหรับตัวน้อยมักจะสวดภาวนาเพิ่มอีกว่า “ขอให้ลูกรักพระองค์มากกว่าใคร ๆ ขอให้ ลูกรักพระองค์มากกว่าที่พระองค์รัก”
เมื่อตัวน้อยเล่าให้พี่สาวคนโต (ลูกแกะพี่เลี้ยงที่หนึ่ง) ฟังว่า ตัวน้อย สวดแบบนี้ พี่สาวก็จะตำหนิว่ามันเป็นไปไม่ได้ ที่เราจะรักพระเจ้ามากกว่า เพราะความรัก ของ พระยิ่งใหญ่ อย่างหาใดเปรียบไม่ได้
เมื่อตัวน้อยเล่าให้นายชุมพาบาลที่สองฟังเช่นกันว่า ตัวน้อยสวดแบบนี้ ซีสเตอร์ตก
ใจเล็กน้อย จึงอธิบายว่า “สมมติว่า เมื่อพ่อคนหนึ่งกลับมาบ้าน ลูกสาวตัวน้อยวิ่งเข้ามาหาด้วย ความรัก คิดถึง พ่อถามลูกสาวตัวน้อยว่า “วันนี้จะมาประจบขออะไรพ่ออีก” ลูกสาวตัวน้อย ยิ้มเอียงคอ แล้วตอบพ่อบอกว่า “หนูไม่ได้อยากได้อะไร แค่อยากบอกกับพ่อว่า หนูขอรักพ่อ มากกว่าที่พ่อรักหนู” ผู้เป็นพ่อแค่ได้ยินเช่นนี้ก็คงมีความสุขล้นใจ หายเหนื่อย อารมณ์ดีมาก ๆ จน คงจะอุ้มลูกสาวตัวน้อยมาหอมแก้มอย่างแสนรัก ในตัวลูกสาวตัวน้อยที่น่ารัก ที่ช่างฉอเลาะ ยิ่งนัก ใช่มั๊ยคะ
พอตัวน้อยเล่าให้ซีสเตอร์ฟัง ถ้าได้ยินไม่ผิด ซีสเตอร์พูดว่า “พระเจ้าได้ของขวัญแล้ว”
ตอนได้ยิน ก็ฟังอย่างงง ๆ พอคิดไป คิดมา เวลาได้รับของขวัญ ไม่ว่าใครก็คงดีใจ พระเจ้าได้
ของขวัญ ก็คงแปลว่า พระเจ้าคงดีพระทัย ถ้าได้รับความรักแบบนี้ใช่มั๊ยคะ
ตัวน้อยอยากรักพระเจ้าแบบลูกสาวตัวน้อยคนนี้เช่นกัน แล้วคุณหล่ะคะ รักพระเจ้าแบบ ไหน? แบ่งปัน ส่งเมล์เรื่องของคุณมาให้อ่านบ้างสิคะ
ผู้ใดถ่อมตนลงเป็นเหมือนเด็ก ผู้นั้นจะยิ่งใหญ่ที่สุดในสวรรค์ (มัทธิว 18:3)
Good night and God bless you, ลูกแกะตัวน้อย
บทภาวนาแด่พระมารดาแห่งพระเป็นเจ้า (จากหนังสือบทภาวนาและสารพระเมตตาของพระเยซูเจ้าเล่มที่สวดอยู่ หน้า 28-29)
ข้าแต่พระแม่มารีย์ พระมารดาของลูก ลูกขอถวายวิญญาณกาย ชีวิต ความตาย และทุกสิ่ง
ที่จะเกิดขึ้นหลังความตายของลูกแด่พระแม่ ลูกขอมอบทุกสิ่งไว้ในพระหัตถ์ของพระแม่
ข้าแต่พระแม่ที่รัก โปรดปกป้องวิญญาณของลูกด้วยเสื้อคลุมแห่งพรหมจรรย์ของพระแม่
และขอประทานพระหรรษทานความบริสุทธิ์ฝ่ายจิตใจ วิญญาณ และกายแก่ลูก โปรดปกป้องลูกให้พ้นจากศัตรูด้วยอำนาจของพระแม่ และโดยเฉพาะจากผู้ที่แฝงความชั่วร้ายไว้เบื้องหลังหน้ากาก
แห่งความคุณธรรม โปรดทำให้วิญญาณของลูกเข้มแข็ง เพื่อความปวดร้าวจะมิอาจทำลายได้
ข้าแต่พระแม่แห่งพระหรรษทาน โปรดสอนลูกให้เจริญชีวิตด้วยพระอานุภาพของพระเป็นเจ้า
ข้าแต่พระแม่มารีย์ ดาบอันแหลมคมได้ทิ่มแทงดวงพระทัยศักดิ์สิทธิ์ของพระแม่ นอกจาก
พระเป็นเจ้าแล้ว ไม่มีใครหยั่งทรบความทรมานของพระแม่ได้ พระแม่มิได้สิ้นกำลังใจ แต่กล้า
หาญอดทน เพราะดวงพระทัยของพระแม่เป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้า
ข้าแต่พระแม่ผู้อ่อนหวาน โปรดรวมวิญญาณของลูกไว้กับพระเยซูเจ้า เพื่อลูกจะได้สามารถ
สู้ทนความยากลำบาก และความวุ่นวายต่าง ๆ โดยการเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้าเท่านั้น การเสีย
สละเล็ก ๆ น้อย ๆ ของลูก จะได้เป็นที่พอพระทัยพระเป็นเจ้า ข้าแม่พระแม่ผู้อ่อนหวานยิ่ง โปรดทรงสอนลูกต่อไปในเรื่องชีวิตฝ่ายจิต โปรดอย่าให้ดาบแห่งความทรมานทำลายลูกได้ ข้าแต่พรหมจารีย์ผู้บริสุทธิ์ โปรดประทานความกล้าหาญลงในวิญญาณของลูก และคุ้มครองไว้ด้วยเทอญ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น