วันเสาร์ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2555

เรื่องที่ 7: ตาบอด

สวัสดีคะ   ผู้อ่านที่รัก   ขอเชิญอ่าน   เรื่องที่ 7    ตาบอด

                             “สำหรับมนุษย์เป็นไปไม่ได้  แต่สำหรับพระเจ้าทุกอย่างเป็นไปได้”
                                                                           (มัทธิว .  10:26)

          วันอาทิตย์ที่  4  กย. 54   ตัวน้อยมีงานทัวร์ต้องทำ   ถ้าเป็นแต่ก่อนที่จะกลับคืนดีกับพระเจ้า   ทำงานตรงกับวันอาทิตย์  ลูกแกะตัวดำ ๆ  มีเขาและมีหาง  จะขาดวัดวันอาทิตย์โดยปริยาย มาตลอด กว่ายี่สิบปี

          แต่เมื่อตัวน้อยกลับมารักพระเจ้า  แม้จะต้องทำงานวันอาทิตย์  จะยอมตื่นเช้าขึ้น  เพื่อให้ ไปวัด  และจัดเวลานัดลูกทัวร์ให้ไปทำงานต่อได้ทัน  ด้วยว่า  เพราะรักจึงยอมทุกอย่าง   ไม่อยาก ต้องไปแก้บาป  ไม่อยากทำให้พระเจ้าทรงเสียพระทัย  และที่สำคัญที่สุด  ตัวน้อย  แม้แต่ทุกคน ต้องพร้อม  เพื่อไปรับศีลซึ่งเป็นอาหารศักดิ์สิทธิ์  พื่อให้กาย  และวิญญาณของพวกเราทุกคนเติบ
โต  สวยสดงดงามเป็นที่สบพระทัยของพระเยซูเจ้า  สุดที่รัก สุดยอดบูชาของตัวน้อย  และของทุ
คน ด้วยใช่มั๊ยคะ

          วันนี้ ฟังคุณพ่เทศน์ แต่ที่โดนใจตัวน้อยคือ   “แต่ละคนได้รับพระพรจาก พระเจ้าไม่เท่ากัน  และไม่เหมือนกัน  แต่ถ้าไม่ได้แบ่งปันพระพรแก่ผู้อื่น  พระพรก็จะเสียเปล่า”

          เราแต่ละคนได้รับพระหรรษทานตามสัดส่วนที่พระเจ้าประทาน  เอเฟซัส  4:7

          เมื่อตัวน้อยออกจากวัด  ได้แวะซื้อพวงมาลัยถวายพรโต  ตัวน้อยรำพึงภาวนา คุยถาม พระองค์ ว่า  “ลูกจะทำอย่างไร  กับพระพรการแต่งเพลงดี  แม้มีเงินพอจะซื้อกีตาร์ได้  แต่หา
คนสอน เพื่อเรียนจริงจังไม่ได้  จะทำอย่างไรกับพระพรการเขียนหนังสือ  แม้มีเงินที่พระองค์ทรงประทานให้มาซื้อโน๊ตบุ๊คราคาแพงได้  แต่าคนสอนวิธีใช้ไม่ได้”  ตัวน้อยถามพระเยซูด้วยน้ำตาไหลริน

      ตัวน้อยอยากจะทำกิจการดี ๆ ถวายพระองค์  แต่ไม่รู้จะทำต่อให้ดีได้อย่างไร  จึงได้แต่สวด ภาวนา  ขอพระจิตเจ้าโปรดเป็นแสงสว่างนำทาง  ขอให้พระเยซูเจ้า  ทรงรักษาตาที่บอด  แต่ใจ ไม่ได้บอดของตัวน้อย  ไม่ว่าอย่างไร  “พระเยซูเจ้าข้า  ลูกวางใจในพระองค์”

           ขณะที่ตัวน้อยเดินกลับบ้าน  มีหนุ่มตี๋สาวสวยกำลังเดินสวนมา  ชายหนุ่มหน้าตี๋ตัวสูง
มองมาที่ตัวน้อย  ยิ้มให้  และยกมือไหว้  สาวสวยข้าง ๆ ถาม  “ใครน่ะ” 

          ตัวน้อยมั่นใจว่า  ไม่รู้จักเขาทั้งสองคน  แต่เขาคงรู้จั  เพราะไปออกรายการพระเจ้าสถิตกับ
เรา  แน่ๆ เลย ( มั้งคะ)  ไม่ได้ดีใจที่เขาจำได้  แต่ดีใจที่แววตาของเขาชื่นชม                
     
           ตัวน้อยหวังในใจ  ให้กิจการดี ๆ  ที่ตั้งใจทำเพื่อถวายพระเจ้า  สำเร็จตามน้ำพระทัยของ พระเจ้าในเร็ววัน   ตัวน้อยไม่ได้ใจร้อน  แต่ใจร้อนมาก ๆ
               
          วันอาทิตย์ ตัวน้อยตาบอดมืดมนหาหนทางทำกิจการดี ๆ เพื่อพระเจ้าไม่ได้ แต่แล้ว วัน
อังคาร  แค่ผ่านไปสองวันหนทางทั้งสองก็ได้เปิดออก

          สำหรับการใช้แมคบุ๊คโปรนั้น  ตั้งแต่ตอนไปซื้อ  ตัวน้อยได้พบน้องคนขายผู้หญิงพูดจาเรียบ ร้อย   ดูเป็นคนใจดี   และใจเย็น    จึงขอให้เขาช่วยสอนเป็นการส่วนตัว  และให้ค่าตอบแทนพอ สมควร เรื่องคอมฯ ตัวน้อยได้ครูคนดีแล้ว   ขอบคุณพระเจ้าข้า

          สำหรับเรื่องที่ตัวน้อยอยากเล่นกีตาร์เป็นนั้น  ได้รับการสอนจากนายชุมพาบาลที่หนึ่งทาง โทรศัพท์  เพราะท่านอยู่ไกลถึงเชียงราย  วัดสเตเฟนที่ท่านอยู่ไฟเข้าไม่ถึง  เพราะเป็นที่ตาบอด
เจ้าของ ที่ไม่ใจอ่อนอนุญาติให้วางเสาไฟฟ้าผ่านที่เสียที  น่าสงสารจริง ๆ (เรามาช่วยกันสวดให้
เจ้าของที่ใจอ่อนเร็ว ๆ กันนะคะ ทางวัดจะได้มีไฟใช้)

          กิจการของตัวน้อยมีหนทางเดินต่อแล้วคะ  ไชโย  ไชโย   ดีใจจัง...  ดีใจจริง.....  ขอขอบคุณพระเจ้าสุดจิตสุดใจ   พระเจ้าน่ารักที่สุดในโลก    และในสวรรค์ด้วย  เย้  เย.......

                   ข้าพเจ้าอ่อนแอเมื่อใด  ข้าพเจ้าย่อมเข้มแข็งเมื่อนั้น  (2  โครินทร์ 12;10)

                                Good   night   and  God  bless  you, ka
.
                                                   ลูกแกะตัวน้อย.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น