สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก คืนนี้ (วันพุธที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2555) ตัวน้อยมีงานทัวร์ไฟล์ห้าทุ่มกว่า กว่าจะได้นอนก็ราวตีสอง ตีห้าครึ่งต้องตื่นอาบน้ำแต่งตัวไปโรงแรมรับลูกทัวร์ กว่าจะกลับถึงบ้านก็สามทุ่มกว่า จึงขอส่งเรื่องวันนี้แทนพรุ่งนี้นะคะ เมื่ออ่านเรื่องนี้ทบทวนก่อนส่ง ก็เหมือนโดนพระวาจาสอนเข้าอย่างจัง เพราะเมื่อวาน และช่วงนี้มีเรื่องที่ทำให้... สะเทือนใจ เพราะผู้คนที่รัก และศรัทธาในหลาย ๆ เรื่อง หลาย ๆ คน แค่พระวาจาที่ว่า “....เมื่อตัดสินผู้อื่น เพราะท่านเองที่พิพากษาก็ประพฤติตนในทำนองเดียวกัน.......” แน่นอน ที่สุด ทุกคนมีข้อดี และก็มีข้อบกพร่องด้วยกันทั้งนั้น แม้จะสวดขอให้ผู้ศรัทธาศักดิ์สิทธิ์ครบครัน แต่ใครเล่า จะครบครัน คงมีแต่พระเยซูคริสตเจ้าของเราเท่านั้น ดังนั้นสิ่งที่ต้องทำคือ “จงให้อภัยในทุกครั้ง เหมือนดั่งพระเจ้าทรงทำ” เป็นประโยคในเนื้อเพลง พระบิดารักเจ้า ที่ตัวน้อยแต่ง ( รายละเอียด รออ่านในเรื่องบทเพลงจากสวนเจ็ดรินนะคะ) เอาหล่ะคะ ตอนนี้ ขอเชิญอ่าน
เรื่อง 15 ลูกแกะหลงทางกลับบ้านด่วน
วันที่ 12 ตค. 54 ตื่นมาสวด ตอนตีห้าครึ่ง เมื่อได้อ่านพระคัมภีร์ เบิ้ลไดอารี่
บทอ่านที่ 1 โรม 2: 1-11
พี่น้อง ไม่ว่าท่านจะเป็นใครที่กล่าวคำพิพากษาผู้อื่น ท่านไม่มีข้อแก้ตัวใด ๆ เช่นกัน
ท่านเองนั่นแหละที่กล่าวโทษตนเอง เมื่อตัดสินผู้อื่นเพราะท่านเองที่พิพากษาก็ประพฤติตนในทำนองเดียวกัน เราตระหนักดีว่า คนที่ประพฤติตนเช่นนี้จะถูกพิพากษาลงโทษจากพระเจ้าตาม
ความเป็นจริง (รู้แบบนี้แล้ว ตัวน้อยจะต้องไม่พิพากษา ตัดสินใครอีก เพราะไม่อยากถูกพิพากษาจากพระเจ้า น่ากลัวจริงๆ ....ความยำเกรงพระเจ้านั่นเอง) แต่เมื่อท่านตัดสินคนที่ประพฤติผิด ขณะที่ตนก็ทำเช่นเดียวกัน (เลิกแล้วคะ ตัวน้อยเลิกทำบาปแล้วคะ แต่มีเผลอนิด ๆ ในหนังสือเรื่องสั้นเบาสมองของคุณพ่อสุวนาถ มีเรื่องหนึ่งที่ติดอยู่ในใจ คือ ต้องดีกว่าเขา ลองหาอ่านกันดูนะ สนุก และก็ดีมาก ๆ เลยคะ) ท่านคิดหรือว่าจะรอดพ้นจากการพิพากษาลงโทษ
ของพระเจ้าไปได้ (อุ๊ย น่ากลัว ๆ แม้แก้บาป ได้รับการอภัยแล้ว แต่ต้องชดใช้นะคะ โดยเฉพาะ
ในไฟชำระ ถ้าใครไม่อยากผ่านไฟชำระ ให้พึ่งพระเมตตา ทำอย่างไร กิจการหลักห้าประการ คือสวดสายประคำพระเมตตา เผยแผ่พระเมตตา ทำกิจเมตตา วางใจในพระเยซู และอีกข้อจำไม่ได้ ใครทราบช่วยบอกทางเมล์ทีนะคะ ขอบคุณคะ) หรือว่าท่านไม่คำนึงถึงความดี ความอดกลั้น และ
ความพากเพียรอันล้นเหลือของพระเจ้า ไม่ยอมรับรู้ว่า พระทัยดีของพระเจ้าทรงมีเพื่อนำท่านให้สำนึกผิด และกลับใจ ความดื้อดึงไม่ยอมกลับใจของท่าน มีแต่จะสะสมโทษสำหรับตนในวันพิพากษาลงโทษ เมื่อพระเจ้าทรงประกาศคำตัดสินเที่ยงธรรมของพระองค์ พระองค์ทรงตอบ
สนองทุกคนตามสมควรแก่การกระทำของพวกเขา (ได้อ่านพระวาจาข้อความนี้ คิดถึงข้อความใน
บทนำของตัวน้อยว่า “ แต่เมื่อกลับมาคืนดีกับพระเจ้าแล้ว จึง ได้รู้ว่า พระเจ้าทรงรักพวกเราทุกคนมากแค่ไหน หัวใจ รักของพระองค์ยิ่งใหญ่เพียงใด แม้เราเป็นคนบาปพระองค์ ก็ทรงรักพวกเราทุกคนมากอยู่ดี และรอเรากลับมาหาพระองค์อย่างอดทน” คงเป็นเพราะตัวน้อยเคยอ่านจบมา
รอบหนึ่งแล้ว พระวาจาจารึกไว้ในหัวใจ ในความทรงจำ ทำให้เขียนออกมาแบบนี้ จากวันที่เริ่มเขียน ผ่านมาหนึ่งเดือนสิบสองวัน ก็ได้รับการไขแสดง พระเจ้ายิ่งใหญ่ สุดยอดยิ่งใหญ่
ดังนั้น ลูกแกะหลงทางทั้งหลายรีบกลับบ้านด่วน ) ผู้ที่มุ่งหาสิริรุ่งโรจน์ เกียรติยศ และความเป็น
อมตะโดยยืนหยัดกระทำความดี จะได้รับชีวิตนิรันดร (ตัวน้อยอยากได้ชีวิตนิรันดร ดังนั้นจะต้อง
ยึดมั่นในกิจการดี ๆ ทุกคนด้วยนะคะ อย่างช้า เราต้องไปพบกันในสวรรค์นะคะ) ส่วนผู้ที่เห็นแก่ตัวไม่ปฏิบัติตามความจริง กลับปฏิบัติตามความอธรรม จะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก (อู้ ฮู้ น่ากลัวจริง จริงมั๊ยคะ) ความทุกข์โศกจะมาถึงมนุษย์ทุกคนที่กระทำความชั่ว (มิน่า ทุกวันนี้ โลกมีแต่สารพัดภัยพิบัติต่าง ๆ ไม่ว่า น้ำท่วม สึนามิ แผ่นดินไหว สงคราม หรือการทะเลาะ เข่นฆ่ากันและกัน) ถึงชาวยิวเป็นอันดับแรก (เพราะเป็นชนชาติที่พระเจ้าทรงรัก และโปรดปรานที่สุด จึงโกรธ เสียใจ ผิดหวังมากที่สุด ใช่มั๊ยคะ) แล้วจึงถึงคนต่างชาติด้วย ส่วนความรุ่งโรจน์ เกียรติยศ
และสันติ จะมาถึงทุกคนที่กระทำความดี ถึงชาวยิวเป็นอันดับแรก แล้วจึงถึงคนต่างชาติด้วย พระ
เจ้าไม่ทรงลำเอียงแต่ประการใด
บทอ่านวันนี้สุดยอด ได้ใจ โดนใจจริง ทำให้ตัวน้อยต้องเขียน เพื่อให้ลูกแกะหลงทาง ที่ยังลังเล หาทางกลับบ้านไม่พบ รีบกลับบ้านเหมือนตัวน้อย ถ้าไม่อยากตายแล้วต้องตกนรก ดินแดนที่มีแต่เสียงร่ำไห้ ร้อนเหลือแสนทุกข์ระทมเกินกว่าจะทน แต่ก็ต้องทน ชั่วกัลป์ชั่วกัลย์ ประเทศไทยก็ร้อน นี่ยังเล็กน้อยถ้าเทียบกับในนรก ทำไมตัวน้อยเขียนเหมือนรู้ อาจเป็นเพราะการไขแสดง เพราะทำงาน ก็ทำกลางแดด ไม่ได้ทำงานในห้องแอร์เหมือนคนอื่น ๆ ไปเที่ยวญี่ปุ่นเห็นบ่อน้ำแร่นรกทั้งแปด ที่น้ำร้อนเดือด ผุด ๆ เป็นลูก ๆ เล็กบ้างใหญ่ยักษ์บ้าง แค่คิดว่า เป็นแม้วิญญาณลงไม่แช่อยู่ในนั้นชั่วนิรันดร์ ก็ไม่ไหว ไม่เอาด้วยแน่ ด้วยหัวใจรัก และ เป็นห่วงวิญญาณลูกแกะหลงทางทั้งหลาย ทำให้รัดคิวรีบเขียนเรื่องนี้ อยากให้ได้อ่านไว ๆ
ทำอย่างไรนั้น ขอแนะนำว่า คุย รำพึงภาวนา ขอกับพระเยซูเจ้าก่อน ว่าลูกสำนึกผิด แล้ว
อยากกลับมาเป็นลูกที่ดีของพระองค์แล้ว ขอพระจิตเจ้าโปรดเป็นแสงสว่างส่องทางให้ลูกเดิน
กลับไปหาพระองค์ จากนั้น ไปคุยกับคุณพ่อที่พบ หรือรู้สึกศรัทธาเป็นพิเศษ พวกท่านยินดีช่วย
เพื่อวิญญาณ์ทุกคนได้รอดไปสวรรค์ทุกคนอยู่แล้ว เหมือนที่ตัวน้อยคุย นอกรอบ กับนายชุมพาบาลที่หนึ่ง ไล่พระบัญญัติสิบประการทีละข้อ เพราะห่างพระเจ้า มานาน ก็ไม่ค่อยทราบว่า อะไรที่ทำแล้ว เป็นบาปต้องแก้ ต้องเปิดใจจริง ๆ ท่านก็จะให้คำแนะนำ แล้วอะไรที่เลิกได้ ก็เลิก อะไรที่ยังเลิกไม่ได้ ก็ต้องเลิก หรือหาทางแก้ไข แบบใด จึงจะไม่ผิดต่อพระบัญญัติของพระเจ้า และพระศาสนจักร คุณพ่อคงให้คำแนะนำ ปรึกษาได้ดีที่สุด อย่าลังเล อย่ารอช้า อีกเลย
จงตื่นเฝ้าระวัง เพราะท่านไม่รู้วัน และเวลา (มัทธิว 23:13) ถ้านอนหลับแล้ว ไม่ตื่นขึ้นมาอีก
คุณคิดว่าคุณจะไปอยู่ที่ไหนคะ สวรรค์ หรือนรภ สำหรับตัวน้อย เพราะสวดบทภาวนาสิบห้าบทของนักบุญบริตต์ทุกวัน ด้วยบทสวดนี้ พระเยซูสัญญาว่า ถ้าจากโลกนี้ไป พระเยซู พระแม่
มารีย์ ตัวน้อยขอนักบุญยอแซฟ มารับไปสวรรค์ ดังนั้นตัวน้อยไม่กลัวเลย แม้จะต้องตายเดี๋ยวนี้
ด้วยพระวาจาในเล่ม บทภาวนา พระเมตตาของพระเยซูเจ้าที่สวดทุกวัน ว่า ข้าพเจ้าจะไม่หวาดหวั่น แม้จะต้องเดินผ่านหุบเหวแห่งความตาย เหตุว่า พระองค์จะทรงอยู่เคียงข้าง และจะทรงนำทางข้าพเจ้าให้ผ่านพ้นไป” หน้า 41
เมื่อตัวน้อยสวดใหม่ๆ จะสวดขอให้ตายเร็ว ๆ เพื่อร่างกายจะได้เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นต่อไป และไปอยู่....ไปเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าเร็ว ๆ ไม่ดีตรงไหน ทำให้คิดว่า การตายเป็นเรื่องน่ายินดี แต่คงเสียใจเพราะความอาลัยด้วยว่า จากนี้ไปจะอยู่อย่างไรโดยไม่มีเธอ โดยเฉพาะคนที่รักอย่างพ่อ และแม่
เพราะก่อนกลับใจ ตั้งแต่ราวสิบปีที่แล้ว ใช้ชีวิตเพื่อตัวเองเท่านั้น เพราะพี่ ๆ ทำงาน
ดี ๆ กันทุคน แค่ดูแลพ่อกับแม่เท่านั้น เลยคิดว่า อย่างน้อยตายไป ขอให้ร่างกายได้เป็นประโยชน์แก่นักเรียนแพทย์ให้ได้ใช้ศึกษา เพื่อช่วยเหลือผู้อื่นต่อไป ตัวน้อยทำเรื่องสละอวัยวะ และร่างกายให้โรงพยาบาลไปแล้ว สวดไปได้สี่เดือน วันหนึ่งในระหว่างเข้าเงียบที่สวนเจ็ดริน ช่วงที่ไปนั่งสวดบทภาวนาของพลมารี และสายประคำ สวดแบบนี้ แล้ว มีเสียงในใจสวนขึ้นมาว่า “ถ้าเจ้าอยู่ แล้วมีประโยชน์มากกว่าหล่ะ” อึ้ง อึ้ง อึ้ง แล้วสวดตอบว่า “เข้าใจ แล้วพระเจ้าข้า ไม่สวดแบบนี้ก็ได้ ลูกจะขอทำตามน้ำพระทัย”
ตัวน้อยมีบทเพลงสำหรับลูกแกะหลงทางอย่างตัวน้อยทั้งหลาย ซึ่งนายชุมพาบาลที่หนึ่งได้แต่งค้างไว้หลายปี และได้แต่งสำเร็จ เมื่อได้คุยนอกรอบ เตรียมตัวแก้บาปกับตัวน้อย ท่านได้แรงบันดาลใจ ทำให้แต่งจนจบ เป็นเพลงที่สิบ ในอัลบั้ม บทเพลงแห่งพระเมตตา เมื่อ
ท่าน ได้ร้องให้ตัวน้อยฟังครั้งแรก ตัวน้อยพูดออกว่า “กว่าจะรู้ว่าถูกรัก” แล้วในวันนั้น ตัวน้อย แต่งเพลงแรกในชีวิตสำเร็จ คือเพลง กว่าจะรู้ว่าถูกรัก นั่นเอง
เพลง ลูกแกะตัวนั้น โดย นายชุมพาบาลที่หนึ่ง
กว่าจะรู้ว่าฉันคือแกะตัวนั้น กว่าจะหันมองเห็นว่าหลงมาไกล เดินออกห่างจากเส้นทางขององค์พระผู้ทรงชัย อยากจะย้อนไปแต่ฉันมองไม่เห็น หนทางดูมืดมน
เฝ้ามองหาหนทางนั้นอยู่แห่งไหน จะกลับไป คืนหาพระองค์อย่างไร จะมีไหมสักคนมาจูงมือฉันไป ไม่ให้หลงไกล ฉันเฝ้าภาวนา
ได้ยินเสียงพระองค์ทรงเรียกชื่อฉัน อยู่ตรงนั้น ที่เดินไม่เคยห่างหาย เสียงอบอุ่น นุ่มนวล รอยยิ้มที่เปล่งประกาย โอบกอดทักทาย ว่าฉันหลงทางเหนื่อยมั๊ย ยินดีต้อนรับกลับบ้าน
อยู่ตรงนี้ ที่เดิมที่รักไม่เคยหน่ายหนี อยู่ตรงนี้ทุกนาที ราตรีไม่เคยหลับไหล ไม่มีคำว่า ไกล เกินรักที่ทรงให้ไป คำว่าหลงไป เป็นแค่คำของฉัน หาใช่ของพระองค์
เป็นอย่างไรบ้างคะ แม้เพียงได้อ่านเนื้อเพลง ก็คงรู้สึกเหมือนตัวน้อยใช่มั๊ยคะ พระเจ้าไม่เคยห่าง ไม่เคยทอดทิ้ง พระองค์อยู่กับเราทุกคน รอเราทุกคน ฐานที่มั่นของพระองค์คือในตู้ศีล รอให้เรามาหา ดังนั้น ลูกแกะหลงทางทั้งหลาย อย่าลังเล อย่ารีรอ อีกเลย
ตัวน้อยขอขอบคุณทุกคนที่สวดภาวนาให้คนบาปกลับใจ เพราะอย่างน้อย หนึ่งในนั้นก็คือตัวน้อยได้กลับใจแล้ว ก็หมั่นสวดให้คนอื่นได้กลับใจเช่นกัน ขอให้เราทุกคนหมั่นสวดภาวนา ทำพลีกรรม ทำกิจการดี ๆ ถวายพระเจ้า ปฏิบัติตามพระวาจา เพราะ “ถ้าท่านปฏิบัติตามบทบัญญัติ ท่านก็ดำรงอยู่ในความรักของเรา” ยอห์น 15:10
การมีชีวิตอยู่ในความรัก และพระเมตตาของพระเจ้ามีความสุขมากจริง ๆ มากจนล้นใจ สุขกว่าที่เคยสุขมากมาย เพราะ “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลี้ยงดูข้าพเจ้า อย่างผู้เลี้ยงแกะ ข้าพเจ้าจึงไม่ขาดสิ่งใด” (สดุดี 23:1)
ตัวน้อยขอสวดภาวนาให้ทุกคน ได้สัมผัสความรัก และพระเมตตาของพระเจ้า ทุกวันเวลา มากกว่าที่ตัวน้อยได้รับ อาแมน.
Good night and God bless you. Ka .
ลูกแกะตัวน้อย.
4 มค. 55 ส่งเมลล์
พบกันใหม่ วันพฤหัสบดี คงส่งได้หลังสามทุ่มนะคะ เพราะตัวน้อยทำงาน กับเรื่องที่สิบหก การไขแสดงที่สอง จากเรื่องร้าย ๆ
====================================================================
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น