สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก วันนี้ (27 ธค. 54) ตัวน้อยลุกมาสวดราวตีสี่เพิ่งเสร็จ (ตีห้าครึ่ง) ก็พิมพ์เรื่องเพิ่มอีกนิด และขอส่งข่าวต่ออีกหน่อยว่า วันนี้ตัวน้อยจะไปวัดพระจิตที่เซนต์หลุยส์สิบเอ็ดโมง และถ้ามีเพื่อนจะไปฉลองที่วัดเซนต์จอห์นหกโมงเย็นต่อด้วยคะ ใครว่าง หรือสะดวก ได้ไปกันมาก ๆ พระเจ้าคงดีพระทัย ใช่มั๊ยคะ (ทำกิจการดี ๆ ถวายพระเจ้า เท่าที่จะทำได้ ตามใจสมัครด้วยกันนะคะ)
ตัวน้อยดีใจ และมีความสุขมาก ๆ เมื่อได้รับเมล์จากผู้อ่าน เพราะทุกเมล์ที่ส่งมามีความหมาย มีความรัก มีความสำคัญกับตัวน้อยมากจริง ๆ ไม่ใช่แค่เพียงกำลังใจ คำอวยพร และที่สำคัญมีคำสอน ตัวน้อยขอแบ่งปันต่อจากเมล์ที่ได้รับด้วยว่า การใช้ชีวิตในมรรคาศักดิ์สิทธิ์ อาจไม่ง่าย อาจไม่ใช่ตามที่คาดหวัง แต่ผู้ที่ยืนหยัดจนสุดท้าย จะเป็นผู้รอดพ้น และรางวัลบนสวรรค์นั้นใหญ่ยิ่งนัก ขอให้เราเป็นกำลังใจ และส่งเสริมน้ำใจซึ่งกันและกันนะคะ อย่างช้า จนกว่าจะได้พบกันในสวรรค์ ตอนนี้ขอเชิญอ่าน เรื่องที่ 11 ลูกเป็นของพระองค์
“เราจะทำสัญญากับเจ้า เพื่อเป็นอนุสรณ์ความรักมั่นคงต่อเจ้า” (อิสยาห์. 55:3 )
ะองค์
ก่อนที่ตัวน้อยจะถูกพระเจ้าเรียกกลับบ้าน ตอนที่ยังเป็นลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขา และมีหางใช้ชีวิตอยู่ ในบาปอย่างไร
ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขาและมีหางรู้สึกอายจัง ที่จะแบ่งปันเรื่องนี้ ประมาณว่า พอ เรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว ได้ทำงาน เป็นมัคคุเทศก์ ภาษาญี่ปุ่น ด้วยลักษณะของ งาน วันเสาร์ อาทิตย์ซึ่งเป็นวันหยุดของคนทั่วไป จะเป็นวันทำงาน ของ มัคคุเทศก์ เพราะต้อง พาเขา ไปเที่ยว ทำให้ไม่ได้ไปวัดวันอาทิตย์บ่อย ๆ บ่อยมาก ๆ ตามวัน ตามหลาย ๆ ปีที่ผ่านไป ไวเหมือนโกหก ยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ทำให้ตัว และใจ ค่อยห่างพระ ออกมาเรื่อย ๆ วัดยังไปอยู่บ้าง
สถานที่ท่องเที่ยวส่วนใหญ่ จะเป็นแต่วัดพุทธเช่น วัดพระแก้ว วัดอรุณ วัดโพ
วัดทั้งหลายของอยุธยา ตัวน้อยต้องอธิบายเกี่ยวกับประเทศไทย ซึ่งมีพุทธศาสนา เป็นศาสนา ประจำ ชาติอยู่ทุกวันที่ทำงาน แม้รู้ว่า พระเจ้าสถิตอยู่ในทุกแห่ง และแน่นอน เวลาเข้าโบสถ์ พุทธ อธิบายให้ลูกทัวร์ฟังเกี่ยวกับประวัติของวัด เรื่องพระพุทธ แมัแต่วิธีกราบพระ แบบ พุทธ ตลอดยี่สิบกว่าปี ตอนแรก ๆ ก็ไหว้พระพุทธ ด้วยความคิดที่ว่า พระคริสตเจ้าของเรา สถิตใน พระพุทธรูปเช่นกัน ในการสวดภาวนาขออะไรจากพระคริสต์ ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขา และมีหาง ไม่ได้รับตามที่ขออยู่บ่อย ๆ ทำให้คิดไปว่า ขอพระพุทธง่ายกว่ามั๊ย ด้วยนิสัย เป็นคนเกียจคร้าน จึงไม่ชอบทำอะไรยาก ๆ แต่พอมีสติปัญญา แม้ทำงาน ก็ทำด้วยความ เกียจคร้าน ดังนั้น จะใช้วิธี การ ที่มีประสิทธิ ภาพสูงสุด เหนื่อยน้อยที่ สุด ทำให้การทำงานมีคุณภาพ และได้งานที่ค่อนข้างดีตลอดมา
เมื่อตัวน้อยคืนดีกกับพระเจ้า ได้เรียนรู้ รู้จัก และรัก พระเจ้ามากขึ้น จึงเข้าใจว่า ในการภาวนาวอนขอสิ่งใดจากพระเจ้านั้น ด้วยหัวใจของผู้เป็นพ่อ ที่รักลูกยิ่งนัก ถ้าหากลูก ขอสิ่งใดที่เป็นอันตราย หรือไม่เหมาะสมในเวลานั้น ผู้เป็นพ่อจะยังไม่ให้ แต่จะเตรียม สิ่งที่ดีกว่า และดีที่สุดให้แก่ลูกในเวลาที่เหมาะสม
ทุกสิ่งที่กำหนด ย่อมสำเร็จในเวลาที่กำหนด (ทธ 2:26)
ศาสนาพุทธจะสอนเรื่องการทำดีได้ดี ทำให้ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขาและมีหางทำความ
ดีด้วยการใส่บาตรพระภิกษุ ถวายสังฆทาน ทำบุญโลงศพ ใส่ซองผ้าป่า ด้วยความรู้สึกว่าการให้ ไม่ว่าการให้ใคร ก็เป็นเรื่องดีมิใช่หรือ
แต่เมื่อตัวน้อยคืนดีกับพระเจ้าแล้ว ถ้าจำไม่ผิด คือ วันอาทิตย์ที่ 5 มิย. 54 ได้ไป ร่วมฟัง การอบรมศาสนสัมพันธ์ ที่วัดอัสสัมชัญ จัดโดย นายชุมพาบาลที่สาม ในหัวข้อ คริสต ศาสนากับพุทธศาสนา ทำให้ได้พบคุณพ่อเป็นครั้งที่สอง ท่านได้สอน เรื่องหลายเรื่อง แต่เรื่องที่ โดนใจคือ การร่วมทำพิธีกรรมของศาสนาพุทธ เช่นการจุดธูป เทียนไหว้ พระพุทธ การทำบุญ ใส่บาตร สังฆทาน เป็นกิจที่คริสตชนควรหลีกเลี่ยง ตามที่เข้าใจ และสรุปเอาเอง ว่าเพราะ อาจ เป็น เหตุทำให้เป็นที่สะดุด กับผู้อื่น โดยเฉพาะคริสตชนคนอื่น อันเป็นแบบอย่างที่ไม่ถูกต้อง
ตั้งแต่ตัวน้อยคืนดีกับพระเจ้า ก็เลิกเด็ดขาด เกี่ยวกับการไหว้ และทำบุญในพุทธ ศาสนา หันกลับมานมัสการพระเจ้า และทำบุญในคริสตศาสนาให้มากขึ้น แต่ก็ยังต้องพาลูก ทัวร์ไปท่องเที่ยววัดพุทธอยู่เป็นประจำ เมื่อเห็นพระพุทธรูปที่เคยกราบไหว้ ก็จะทักท่านแค่ว่า สวัสดีคะ
เมื่อตัวน้อยยังอยู่ในกระบวนการกลับใจ วันที่ 21 -30 มค. 54 ได้ไป ท่องเที่ยว ที่อเมริกากับเพื่อนมหาวิทยาลัยสองคน เป็นเวลาสิบวัน เมื่อ เดินทางออกจากสนามบินสุวรรณ ภูมิแล้ว เราต้องไปเปลี่ยนเครื่องที่ไทเป เมื่อเครื่องบินออกจากสนามบินไทเป ตัวน้อยและเพื่อน รวมทั้งทุกคนบนเครื่องบินรู้สึกได้ว่า เครื่องบินสั่นมาก มากจนน่ากลัวจะตก หรือเปล่า จนกัปตัน ได้ประกาศว่า เครื่องบินมีปัญหาจะต้องนำเครื่องกลับสนามบินไทเป
ในเวลานั้น ถ้าเครื่องบินตกจริง ๆ แล้วตัวน้อยตาย ต้องตกนรกแน่ ๆ แต่ ก็เชื่อว่า ยังไม่ตายหรอก เพราะทุกครั้งที่ไปวัด ทุกครั้งที่สวดภาวนา หนึ่งในหลายคำ ภาวนาก็คือถ้าตาย ไป ขอให้ตายอย่างสงบ ไม่เจ็บปวดทรมาน ตายไปขอให้ได้ขึ้น สวรรค์ ในเมื่อยังไม่ขึ้นสวรรค์ ยังไม่ตาย แน่นอน
พอตัวน้อยกลับจากท่องเที่ยวอเมริกา ได้โทรศัพท์หา นายชุมพาบาลที่หนึ่งซึ่งได้รู้จัก ตอนไปเที่ยวแสวงบุญที่เวียดนามกลางเพื่อฉลองแม่พระลาวาง ว่า อยากแก้บาป เราคุยพิจารณา บาปกันที่ละข้อตามบัญญัติสิบประการ
และบาปหนึ่งที่ลูกแกะตัวดำ ๆ มีเขา และมีหาง ทำประจำในช่วงยี่สิบกว่าปีก็คือ ดูหมอ
คุณพ่อถาม “ดูทำไม” ลูกแกะตัวดำ ๆ ตอบว่า “ เพราะอยากรู้อนาคต เกี่ยวกับงาน การเงิน แม้เรื่องความรัก” ซึ่งเมื่อกลับใจแล้ว ก็เข้าใจว่า เราไม่จำเป็นต้อง เพิ่งหมอดูเลย แค่วางใจในพระ เยซูเจ้า ขอพระจิตเป็นแสงสว่างนำทาง มีสติอยู่กับพระเจ้าในปัจจุบัน ทุกอย่างจะดีเองเพราะ พระเจ้าได้ทรงเตรียมทุกอย่างไว้สำหรับลูกทุกคนของพระองค์อยู่แล้ว
เมื่อราว ๆ เดือนสิงหาคมปีที่แล้ว ลูกแกะตัวดำ ๆ ได้ไปดูหมอ เป็นหมอเข้าทรง ได้
ทำนายทายทัก หลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องความรัก หมอดูได้บอกว่า “ที่ยังไม่ได้แต่งงานนั้น เพราะติดสัญญารัก ณ อดีตชาติ ว่า จะรักแต่เขาเท่านั้น ทุกภพ ทุกชาติไป ทำให้คนที่เข้ามา ในชีวิต มีเหตุให้ต้องแคล้วคลาดกันไป ถ้าอยากแต่งงานในชาติภพนี้ ให้ไปถอนคำสาบาน สัญญารักนี้ ที่โบสถ์สามแห่ง ให้พระพุทธเจ้าเป็นสื่อกลางให้ และขออนุญาติ มี คู่ในชาติภพนี้”
ลูกแกะตัวดำ ๆ คิดแล้ว คิดอีก ว่าจะถอนคำสาบานสัญญารัก ณ อดีตชาติดีมั๊ย จริง ๆ
แล้ว ก็เป็นเรื่องของความรักที่โรแมนติกมากเลย “ จะรักแต่เธอเท่านั้น ทุกภพ ทุกชาติไป” ทำให้ คิดถึงเรื่องขวัญกับเรียม ในเรื่องแผลเก่า หรือ โกโบริ กับ อังศุมาลิน ในนวนิยาย เรื่อง คู่กรรม ที่ ชอบมากเรื่องหนึ่ง คิดไป คิดมา รออีกนานเท่าไหร่ ก็ไม่รู้ ต้อง เวียนว่ายตายเกิด อีกกี่รอบ ยังจะได้พบกันอีกจริง ๆ มั๊ย ท่าทาง คงจะรอไม่ไหว เลยตัดสินใจ ไปถอนคำสาบานสามโบสถ์ ตาม ที่หมอดูบอก ในเดือนตุลาคมปีที่แล้ว (2553)
ต้นเดือนพฤศจิกายน ลูกแกะตัวดำ ๆ ได้ไปวัดนักบุญฟรังซีสซาเวียร์ คุณพ่อ
ได้เทศน์ และประชาสัมพันธ์ว่า วันที่ 4-10 ธค. 53 คุณพ่อจะฉลองบวชครบสามสิบปีที่ตุรกี จอร์แดน ใครสนใจให้มาขอโปรแกรมทัวร์ หลังมิสซาเลิกได้ ลูกแกะตัวดำ ๆ ได้ยินเช่นนี้หูผึ่ง เลย ดีจัง ได้ไปแสวงบุญ แล้วสองประเทศนี้ยังไม่เคยไป พอวัดเลิก ไปหาคุณพ่อขอโปรแกรมทัวร์ ถามราคา แปดหมื่นแปดพัน โอ๊ย ราคาขนาดนี้ จะหาเพื่อนไป ได้อย่างไร ปรารภกับคุณพ่อ คุณพ่อก็บอก ไปคนเดียวก็ได้นี่ เพิ่มอีกเจ็ดพันห้า ลูกแกะ ตัวดำ ๆ ถือในโปรแกรมกลับบ้าน คิดแล้ว คิดอีก ในที่สุด ตัดสินใจ คนเดียวก็จะไป เพราะอยากรู้จัก พระให้มากขึ้น จึงติดต่อ บริษัททัวร์ จ่ายเงินเก้าหมื่นห้าพันห้าร้อยบาทเรียบร้อย
หนึ่งอาทิตย์ก่อนกำหนดเดินทาง ทางบริษัททัวร์โทรศัพท์มาบอก ว่าลูกทัวร์ไม่ครบ ทัวร์ออกไม่ได้ จะคืนเงินให้ ไม่รู้จะดีใจ หรือ เสียใจดี
พอต้นเดือนธันวาคม พี่สาวคนโต โทรศัพท์มาชวนไปแสวงบุญ ที่เวียดนามกลาง ฉลองแม่พระลาวาง สามปีจัดหนึ่งครั้ง ไปวันที่ 4-10 มค. 54 ลูกแกะตัวดำ ๆอยากไป เพราะเวียดนามเหนือใต้ไปเที่ยวมาแล้ว เหลือเวียดนามกลางเท่านั้น แต่ว่า วันที่ 30 ธค.53 มีนัดขอวีซ่าไปอเมริกา ไม่ทราบว่า หนังสือเดินทางจะได้คืนทัน วันที่สี่หรือเปล่า (เพราะติดวันหยุดปีใหม่) ลูกแกะตัวดำ ๆ ถามพี่สาวคนโตว่า “ อยากไปจริง ๆ ใช่มั๊ย” สามครั้ง พี่สาวตอบว่า “อยากไป” โอเค งั้นไป ก็ไป จ่ายเงินค่าทัวร์สองคนไปเรียบร้อย พี่สาว คนโตซึ่ง เป็นคนศรัทธาอยู่แล้ว สวดขอแม่พระไป ร้องไห้ไป เพราะถ้าหนังสือเดินทางได้คืนไม่ทัน ก็เสียค่าทัวร์ฟรี เพราะพี่สาวไม่ยอมไปคนเดียว
แต่คงเป็นแผนการณ์ของพระเจ้าที่ต้องการให้ลูกแกะตัวดำ ๆ ได้ไป เพื่อหักเหชีวิตครั้ง
ใหญ่ ทำให้ เข้าสู่กระบวนการกลับใจ หนังสือเดินทางได้คืนในวันที่ขอเลย โอ้ พระเจ้าข้า.... อัศจรรย์ในชีวิต ก็ได้เกิดขึ้นมากมาย
ในวันฉลองแม่พระลาวาง ลูกแกะตัวดำ ๆ ได้ใส่ชุดไทยครั้งแรกในชีวิต ถือเครื่อง บูชาถวาย ถ่ายทอดออกอากาศทั่วโลก มีผู้คนร่วมฉลองราวเกือบสามแสน พระสังฆราชพระสงฆ์ นับพันองค์ ท่ามกลางสายฝนโปรยปราย ในมิสซาร่วมสามชั่วโมง เมื่อมิซสาเลิกพวกเราสี่สิบ กว่าชีวิตที่ร่วมทัวร์เดียวกัน ต้องรอรถมารับเกือบสี่ชั่วโมง ในร้านอาหาร ในบรรดาลูกทัวร์ มีพระสงฆ์สององค์ หนึ่งในสองคือ นายชุมพาบาลที่หนึ่ง ในระหว่างรอรถบัส มารับที่ร้าน อาหารราวสี่ชั่วโมงนั้น ได้มีโอกาสคุยกับนายชุมพาบาลที่หนึ่ง จึงถามคุณพ่อว่า “ ถ้ามีคนไม่ ได้แก้บาปมาสักยี่สิบปี คุณพ่อจะให้ทำอะไรเป็นกิจใช้โทษบาปคะ” คุณพ่อตอบว่า “ให้สวด ข้าแต่พระบิดาห้าจบ” ลูกแกะตัวดำ ๆ ได้ยินเช่นนั้หูกระดิก หางกระดิก เลย โอ๊ย จิ๊บ ๆ การแก้บาปไม่มีอะไรน่ากลัวเลย ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด ลัลลา เบิกบานอยู่ในหัวใจ (แต่พอวันวา เลนไทน์ที่ ลูกแกะตัวดำ ๆ ได้แก้บาปจริง ๆ ข้าแต่พระบิดาห้าบท คือ สายประคำหนึ่งสาย ยี่สิบ กว่าปีที่จะสวดสายประคำแค่สิบเม็ด ในวันทำงานเพื่อ ขอให้การทำงานราบรื่น วันนั้นต้องสวด หนึ่ง สาย สวดสายประคำใช้บทไหนบ้าง จำไม่ได้แล้ว ข้าพเจ้าเชื่อถึงพระเป็นเจ้าสวดไม่ถูก สวด สายประคำหนึ่งสายแบบคนไม่เคยสวด พระเจ้าคงเข้าใจและเมตตา)
ในระหว่างการเดินทางได้มีอะไรดี ๆ เกิดขึ้น มากมาย หนึ่งในนั้น คือในคืน อาหาร เย็นมื้อสุดท้าย ได้มีโอกาสนั่งข้าง นายกสมาคมคาทอลิก แห่งประเทศไทย พี่เขา ได้คุยแบ่งปัน ถึงชีวิตการทำงานที่ใจซื่อ มือสะอาด เพราะความเป็นคริสตชนที่ดี ทำให้ได้แบบอย่าง พอกลับ มาทำงานทัวร์ รายได้บางส่วน ที่เคยได้มาด้วยความไม่ชอบธรรม ลูกแกะตัวดำ ๆ เลิกเลย
สิ่งที่สอง เพื่อนร่วมทัวร์ล้วนเป็นคนศรัทธา รักในพระเจ้า และรักผู้อื่น ทำให้
บรรยกาศในการท่องเที่ยวมีแต่ความเอื้อเฟื้อ มิตรไมตรี น่ารักกันทุกคน
สิ่งที่สาม คุณพ่อทั้งสองเป็นแบบอย่างที่เยี่ยมมากของการดูแล และไม่ทอดทิ้ง เคียง ข้าง ร่วม ทุกข์ ร่วมสุข กับลูกแกะทั้งหลาย
ในระหว่างเดินทางนายชุมพาบาลที่หนึ่ง ก็ร้องเพลงที่คุณพ่อแต่ง ในดีมีร้าย ในร้าย มีดี และให้หลาย ๆ คนมาแบ่งปันประสบการณ์บ้าง ร้องเพลงบ้าง สวดบ้าง
ลูกแกะตัวดำ ๆ ได้แบ่งปันประสบการณ์ การไปวิปัสนาธรรม ทำให้ถูกพระเจ้าเรียก
กลับ แต่ยังลังเล ไม่รู้จะกลับดี หรือไม่ดี เพราะชีวิตบาป ๆ แบบนี้ก็สุขสำราญดีอยู่แล้ว เพราะ
ตอนนั้นยังไม่รู้จัก ว่า ชีวิตจิตวิญญาณ ชีวิตนิรันดร์ต่างหากที่สำคัญ แต่ คุยกับคุณพ่อไว้ว่า
“ อยากเข้าเงียบ” คุณพ่อ บอกว่า “ เดือนเมษายน มีเข้าเงียบแบบเกาหลี” พอได้ยินคำว่า เกาหลี หูผึ่ง เลย ชอบ ชอบ ตอนนี้กำลังติดซีรีย์เกาหลี เลยบอกคุณพ่อว่า “ ไปคะ ไป”
ลูกแกะตัวดำ ๆ เลยคิดว่า ไว้ลองไปเข้าเงียบก่อน แล้วค่อยคิดแก้บาปแล้วกัน
หลังกลับจากเวียดนามสิบวัน ลูกแกะตัวดำ ๆ ไปอเมริกากับเพื่อนต่อ แล้วเครื่อง บินเกือบตก ทำให้พอกลับมาประเทศไทย อยากรีบแก้บาป จึงโทรศัพท์ติดต่อ สอบถามคุณพ่อ ว่าอยากแก้บาปแล้ว ต้องทำอย่างไรดี
ลูกแกะตัวดำ ๆ คุย กับคุณพ่อนอกรอบก่อน อะไรที่ทำไปแล้ว เป็นบาป ตาม พระบัญญัติ สิบประการที่ละข้อเลย อายคุณพ่อมากเลย แต่ต้องเปิดให้หมดใจ มิเช่นนั้นจะเริ่มต้นใหม่บนหนทางสู่พระเจ้า หรือมรรคาศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ ท่านฟังแก้บาปมามากมาย ท่านไม่ได้สนใจ ......จำเรื่องของเราไม่ได้อยู่แล้ว ใช่มั๊ยคะ
ในทุกปี เดือนกุมภาพันธ์งานทัวร์จะยุ่งมาก แต่ปรากฏว่า ปีนี้ วันวาเลนไทน์ ไม่มีงาน
ที่ผ่านมา ลูกแกะตัวดำ ๆ ทำงาน เสร็จแล้วก็จะไปฉลองต่อ แต่ปีนี้ว่าง คิด คิด คิด ทำอะไร ดีหล่ะ คืนดีกลับพระเจ้าวันวาเลนไทน์ดีกว่า โรแมนติกดี (ตัวน้อยเป็นคนบูชาความรัก และติดจะโรแมน ติก สักหน่อย)
ลูกแกะตัวดำ ๆ จึงติดต่อคุณพ่อ คุณพ่อบอกว่า “ มาหาพ่อที่ศรีราชาได้มั๊ย” ลูกแกะ ตัวดำ ๆ ไม่เคยขับรถทางไกลคนเดียวเลยในชีวิตที่ผ่านมา แต่ด้วยใจที่มุ่งมั่น คนเดียวก็จะไป ขับรถไป สวดไป กลัวนะ ไม่ใช่ไม่กลัว กลัวมากด้วย ปรากฏว่า คุณพ่อฟังแก้บาป ทำมิสซา ในวัดน้อยของอารามซีสเตอร์ ให้ คนเดียว สุดยอดไปเลยใช่มั๊ยคะ
หลังมิสซาคุณพ่อให้หนังสือ ไบเบิ้ล ไดอารี่ ปีนี้ รูป สายประคำ บทสวด พระเมตตา
หนังสือที่คุณพ่อแต่ง ซีดีเพลง พาไปซื้อหนังสือ ไม่ทราบจะขอบคุณ พระเจ้า และคุณพ่อ อย่างไรดี
“สภาพจิตใจ ที่ยอมรับความผิด แม้กระทั่งยอมรับโทษทุกอย่าง
ดุจดังลูกล้างผลาญ ที่สำนึกผิด และกลับไปหาบิดา นั่นแหละที่
เราจะได้รับ การอภัย โอบกอด ความรักจากพระบิดาอย่างจุใจ”
พระวาจาจาก บทภาวนาพระเมตตาพระเยซูเจ้า เล่มที่สวดอยู่ หน้า 33
“โอ้พระเยซูเจ้ายอดบูชาที่น่ารักยิ่ง ยังมีอะไรอีกเล่า ที่พระองค์
สามารถจะทำให้พวกลูกทั้งหลายได้ แล้วพระองค์ยังไม่ได้ทรง
กระทำ” เล่มเดียวกันหน้า 44
ตัวน้อยเป็นของพระองค์ ตัวน้อยกลับมาหาพระองค์แล้ว พระองค์รออย่างอดทน มากว่ายี่สิบปี จะตอบแทนความรักของพระ องค์ได้ อย่างไร
รัก เรา ก็รัก ให้ได้ อย่างที่เรารัก ประโยคนี้ คือเสียงในใจที่ได้ยิน ในคืน แรกของ การไปเข้าเงียบที่หัวหิน ในการเข้าเงียบแบบเกาหลี แบบ “ด้วยพระหฤทัยของพระเยซู” ในเดือน เมษายน 54
ตัวน้อย อยากบอกลูกแกะที่ยังหลงทางอยู่ว่า “การกลับมาหาพระเจ้า ไม่ใช่
เรื่องยากเลย อย่างน้อยขอให้สวดภาวนา บอกกับพระเยซู ตรง ๆซื่อ ๆ เหมือนหัวใจของเด็ก ว่า
อยากกลับบ้านแล้ว ที่เหลือ พระองค์จะทำงานต่อให้เอง อย่าให้พระองค์รอนานนักนะคะ
รีบกลับบ้านเถอะคะ ประเทศไทยก็ร้อนมาก แต่นรก ร้อนกว่ามาก และมาก ไปสวรรค์ ด้วยกันนะคะ พระบิดารออยู่”
ทำไมลูกเป็นของพระองค์
คงเป็นเพราะบทภาวนาประจำวัน จากหนังสือภาวนา และสารพระเมตตาพระเยซูเจ้า หน้า 3 ซึ่งตัวน้อยสวดทุกวัน ว่า
“ข้าแต่พระเยซูเจ้า โปรดแปรเปลี่ยนลูกให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวในพระเมตตาของพระองค์ด้วย เพราะพระองค์ทรงกระทำทุกสิ่งได้ ทั้งนี้ขอทุกสิ่งจงเป็นไปตามพระทัยของพระองค์เถิด ลูกเป็นของพระองค์ โปรดกระทำต่อลูกตามที่พระองค์ทรงพระทัยเถิด อาแมน . +ลูกวางใจในความรัก และพระเมตตาขององค์ อาแมน
You are what you pray. And I am what I pray......
Good night and God bless you, ka
ลูกแกะตัวน้อย. (27 ธค. 54) ส่งเมล์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น