สวัสดีคะ ผู้อ่านที่รัก วันนี้ (3 มค. 55) ถ้าเป็นไปตามที่คุยกันไว้ ตัวน้อยจะต้องขึ้นแบ่งปันที่วัดพระจิต เซนต์หลุยส์ ราว ๆ เที่ยง ตัวน้อยหวั่นใจ...นิดหน่อย (ตัวน้อยก็อายเป็นนะ .และไม่ได้อยากดัง ไม่ได้อยากเป็นที่รู้จัก ไม่จำเป็น....) แต่เมื่อถูกขอในการกิจการของพระเจ้า ตัวน้อยก็ตอบรับ และทำด้วยใจยินดี ได้มีโอกาสคุยกับพี่ที่น่ารักคนหนึ่ง พี่เขาติดตามงานเขียน และเป็นกำลังใจที่สำคัญทีเดียว ได้พูด เพื่อปลอบว่า อย่างน้อยคิดว่าเขียนไว้อ่านคนเดียวก็ยังดี........... ตัวน้อยได้ฟัง แล้ว......รู้สึกขอบคุณ แต่ว่า ตัวน้อยก็เหมือนคนตาบอด ที่พระเยซูทรงรักษาให้หาย แม้พระองค์ตรัสสั่งไว้ว่า อย่าบอกใคร แต่ด้วยความยินดี ความสุขมันล้นใจ จนไม่สามารถเก็บไว้คนเดียวได้ โดยเฉพาะคำสวดกาเตนา ของพลมารี มีข้อความหนึ่งว่า “โปรดให้เรามีความเชื่อ กล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ในอันที่จะกล้าคิดทำการใหญ่โต เพื่อพระเกียรติมงคลของพระองค์ และเพื่อวิญญาณได้รอด” หรือแม้ในพระวรสารก็มีพระวาจา ว่า “จงไปประกาศว่า อาณาจักรสวรรค์ใกล้เข้ามาแล้ว” มัทธิว 10:7 และ “ เราประกาศข่าวดี เพื่อเป็นที่พอพระทัย” 1 เธสะโลนิกา 2:4 แล้ว ตัวน้อยจะวางเฉย จะเฉยชาได้อย่างไร ความรัก และพระเมตตา แล้วพระพรที่ได้รับมามากมาย ลุกร้อนอยู่ในหัวใจของตัวน้อย แต่ไม่ว่าอย่างไร ตัวน้อย ขอกำลังใจ และคำภาวนาจากผู้อ่านทุกท่าน สวดให้กันและกันเสมอๆ นะคะ ตอนนี้ ขอเชิญอ่าน
เรื่อง 14 การไขแสดงที่หนึ่งจากเรื่องร้าย ๆ
ทุกถ้อยคำในพระคัมภีร์มาจากพระเจ้า และมีประโยชน์เพื่อสั่งสอน ว่ากล่าว
ตักเตือน ให้ปรับปรุง แก้ไข และอบรมให้ดำเนินชีวิตอย่างชอบธรรม
2 ทิโมธี 3:16
ศ. 23 กย. 54 ตื่นมาสวดตอนตีห้าครึ่ง พอมาถึงการอ่านไบเบิ้ล ไดอารี ก็เปิดหน้าที่
คั่นไว้เมื่อวาน แล้วดู วันศุกร์ โอเค เริ่มอ่าน
พออ่าน.......บทอ่านที่หนึ่ง อิสยาห์ 52:13, 53:12
องค์พระเยซูเจ้าทรงตรัสว่า “ผู้รับใช้ของเราจะเป็นผู้รุ่งเรือง (ดีจัง) เขาจะได้รับการ
ยกย่องเทิดทูนให้สูงยิ่ง (อู้ฮู) คนจำนวนมาก จะตกตะลึงเมื่อเห็นเขา (ขนาดนั้นเลย)...................
เขาแบกความทุกข์ทรมานของเรา เขารับความเจ็บปวดของเราไว้ แล้วเรากลับคิดว่า เขาถูกลงโทษ
(บ้านตัวน้อยถูกขโมยเข้าสองครั้งในสามเดือน หลังกลับใจ ใคร ๆ ก็คิดไปต่างๆ อาจมีคนคิดว่าถูกพระเจ้าลงโทษที่ทำบาปมามากมาย บางคนพูดว่า ซวยจริง ๆ ให้ได้ยินกับหู ตัวน้อยก็บอกว่า ไม่ใช่ เป็นพระพรของการทดลองใจ พระเจ้าคุ้มครอง ตัวน้อยไม่เป็นไรเลย ทรัพย์สินเดี๋ยวพระเจ้าก็ประทานให้ใหม่) ถูกโบยตี และได้รับความอัปยศ เขาถูกแทง เพราะการละเมิดของพวกเรา
ถูกขยี้ เพราะความผิดของเรา แต่จริง เขาแบกบาปของเรา บาปของคนทั้งปวง และวอนขอแทน
บรรดาผู้ล่วงละเมิด (พระเยซูเจ้าน่าสงสารจริง ๆ ตอนนี้ตัวน้อยสวดบทภาวนาเพื่อคนบาปกลับใจ ของบทภาวนา และสารพระเมตตาของพระเยซูเจ้า หน้า 27 ว่า ลูกปรารถนาจะชดใช้โทษปาบทุกนาที เพื่อคนบาปที่น่าสงสาร......(+และตัวลูกเอง ) ทำให้ตัวน้อยสวดสายประคำพระเมตตา ในช่วงเวลาที่ว่างเช่น ระหว่างนั่งรถไปสนามบิน นั่งรอลูกทัวร์ จะพยายามสวด แต่มีบางครั้ง ที่สวดจนเบื่อ เบื่อที่จะสวด “ ข้าแต่พระเจ้าข้า ขอพระองค์หมั่นเพิ่มพูนความรักแก่ลูก เพื่อไม่ให้ลูกเบื่อที่จะรัก และทำกิจการดี ๆ เพื่อพระองค์” ตัวน้อยสวดแบบนี้บ่อย ๆ เพราะเป็นคนเบื่อง่าย
( แต่ไม่คลายรักเธอ ...กิ๊ว.... )
บทอ่านที่ 2 ฮีบรู 4:14-16, 5:7-9
พี่น้อง ในเมื่อเรามีมหาสรณะยิ่งใหญ่ผู้ซึ่งผ่านเข้าสู่สวรรค์ คือพระเยซูเจ้า พระบุตร
ของพระเจ้า เราจงยึดมั่นอยู่ในการแสดงความเชื่อของเราเถิด (อื่อ ยึดมั่นในความเชื่อ ๆๆ) เพราะเหตุว่าเราไม่มีมหาสมณะที่ร่วมทุกข์กับผู้อ่อนแอไม่ได้ (ตัวน้อยอ่อนแอไม่ได้ ๆ ๆ) แต่เรามีมหาสมรณะ ผู้ทรงผ่าน การทดลองทุกอย่างเหมือนเรายกเว้นบาป (ทรงผ่านการทดลองทุกอย่างเหมือนเรา ตัวน้อยก็ถูกทดลองอยู่เหมือนกัน แล้วคิดด้วยว่า คงไม่ใช่ครั้งสุดท้าย ชุมพาบาลที่สอง เคยสอนไว้เมื่อขโมยขึ้นบ้านครั้งแรกว่า ทองคำแท้ต้องถูกหลอมด้วยไฟ ก่อนจึงจะเป็นทองคำบริสุทธิ์ โอ้พระเจ้าข้า โดนหลอมครั้ง สองครั้ง พอไหว แต่บ่อย ๆ ลูกจะรับไหวหรือพระเจ้าข้า แต่ก็มีพระวาจากล่าวว่า “แอกของเราอ่อนนุ่ม เราจะไม่ให้เจ้าแบกเกินกำลังของเจ้า” (ของใคร บท ข้อใดผู้ใดทราบ ส่งเมล์มาบอกหน่อยนะคะ ขอบคุณคะ จริง ๆ แล้วตัวน้อยอยากคุยกับผู้อ่านด้วยนะคะ ฮึ ฮึอ)
ถึงแม้ว่า พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระบุตรก็ยังทรงเรียนรู้ที่จะนอบน้อมเชื่อฟัง (พระวาจานี้ นายชุมพาบาลที่สองกรุณาส่งมาวันที่นายชุมพาบาลที่หนึ่งโทรมาสอนเรื่องการเขียน และตัวน้อยส่งต่อให้คุณพ่อ เพื่อพิสูจน์ว่า พระวาจาสอน และไขแสดงจริง ๆ แม้แต่ตอนที่เขียนอยู่นี้ เพราะพิพม์ไม่ได้แล้ว โน๊ตบุ๊ค ถูกนำไปช่วยคนยากไร้เสียแล้ว พี่ชาย พี่สาวคนโต ก็โทรมาด้วย
ความเป็นห่วงน้องคนเล็ก ไม่อยากให้แค่วางเศษแก้วที่กำแพง เพราะแค่พาผ้ากระสอบก็ปีนเข้ามา
ได้อีก อยากให้ทำเป็นธนูรั้วเหล็กรอบบ้าน ทำครั้งเดียวให้จบ จะได้ไม่มีจุดอ่อนอีก จริง ๆ แล้ว
ตัวน้อยยังมีนิสัยติดมัธยัถ แม้จะรู้จักให้ และแบ่งปันมากขึ้น เมื่อรักพระเจ้าแล้ว เมื่อได้รับการ
เตือนแบบนี้ จะนอบน้อมเชื่อฟัง เพราะไม่ใช่คนหัวไว ที่จะรับรู้อะไรได้ทันที ต้องเหมือนท่าน
โธมัส หนึ่งในอัครสาวกของพระเยซูเจ้า ที่ต้องใช้นิ้วจิ้มรอยแผลของพระเยซูเจ้าก่อน จึงจะเชื่อว่า
พระเยซูจ้าทรงฟื้นคืนชีพจริง ๆ (ดื้อเล็ก ๆ) แม้พยายาม และตั้งใจจะสวดก่อนอาหารมาตั้งแต่กลับใจ จนเดี๋ยวนี้ผ่านมาเจ็ดเดือน รับประทานอร่อย เกือบอิ่ม จุใจ ก่อน จึงนึกได้ว่ายังไม่ได้สวดก่อนอาหาร แล้วจะสวดว่า “ข้าแต่พระเจ้าข้า ลูกขอขอบพระคุณสำหรับอาหารที่ได้รับประทานนี้ ขอพระองค์ โปรดประทานพระพร ให้ลูกมีกำลังทำกิจการดี ๆ รับใช้ ถวายพระองค์เสมอไป อาแมน”
ความรักก็เหมือนกัน ตัวน้อยก็ได้รับความรักจากพระเจ้าจนจุใจก่อน จึงได้รัก และคิดทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนความรักของพระองค์
โดยพระทรมาน และเมื่อทรงกระทำภาระกิจของพระองค์สำเร็จบริบูรณ์แล้ว ก็ทรงเป็นผู้บันดาลความรอดพ้นนิรันดร์ แก่ทุกคนที่ยอมนอบน้อมเชื่อฟังพระองค์
(ดีจัง ตัวน้อยจะนอบน้อมเชื่อฟัง จะพยายามไม่ดื้อแล้ว)
พระวรสาร ยอห์น 18:1, 19:42
ยูดาสนำกองทหาร และยามรักษาพระวิหารที่บรรดาหัวหน้าสมณะ และชาวฟาริสีจัดหาให้มาที่นั่น ตะเกียง และ อาวุธไปด้วย พระเยซูเจ้าจึงเสด็จออกไปตรัสถามคนเหล่านั้นว่า
“ท่านทั้งหลายเสาะหาใคร” เขาตอบว่า “หาเยซู ชาวนาซาเล็ธ” พระเยซูตรัสตอบว่า “เราบอกท่าน
ทั้งหลายแล้วว่า เราเป็น ถ้าเสาะหาเรา ก็จงปล่อยคนเหล่านี้ไป”
ปีลาตสั่งให้นำพระเยซูเจ้าไปเฆี่ยน (เอ๋) บรรดาทหารนำหนามมาสานเป็นมงกุฏสวม
พระเศียร (เอะ นี่พระวาจาตอนถูกตรึงกางเขนนี่นา) ตัวน้อยเหลือบไปมองวันที่ ศ.22 เมษ.54 วันศุกร์ศักดิ์สิทธ์นี่ ตัวน้อยเปิด อ่าน ผิดวัน แล้วพระวาจาสอน ไขแสดงมากมาย โดยเฉพาะใน
ส่วนของข้อคิดที่ว่า “ท่าทีของพระเยซูเจ้าต่อพระมหาทรมานที่ทรงได้รับ คือสงบ ยินยอม น้อมรับ”
วันศุกร์ศักดิ์สิทธ์มีเหตุการณ์น่าประทับใจเช่นกัน ปีนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เสร็จงาน
แล้วไปดูการถอดพระของวัดคอนเซ็บชั่นทัน (รู้สึกเหมือน พระเจ้าจัดให้ไปทัน) และตั้งจะไป ไปคนเดียว นั่งดู แล้วมองขึ้นฟ้า เพราะน้ำตาไหล เห็นพระทรมานแล้ว เจ็บปวดหัวใจจริงๆ จะร้องไห้ให้ใคร ๆ เห็น ก็อายเขา แต่ตัวน้อยซาบซึ้งจริง ๆ และคิดตลอดเวลาว่า ในเวลาแห่งพระทรมานนี้ โยอันนาอยู่ที่ไหน อยู่ในเหล่าสตรีด้วยหรือเปล่า ถ้าเป็นตัวน้อย จะไม่ห่างคนที่รัก ในยามที่เขาต้องการเรามากที่สุด
ตัวน้อยปรารถนาให้ทุกคนอย่างน้อยได้อ่าน ไบเบิ้ล ไดอารี่ทุกวันเช่นกัน โดยเฉพาะยามใดมีปัญหาทุกข์ใจ ให้สวดภาวนาคุยกับพระเยซูเจ้า กับแม่พระ พูดให้หมดใจ แล้วถวายทุก
อย่างแด่พระองค์ แล้วอธิษฐาน ขอให้พระองค์ตอบผ่านพระวาจา แล้วพลิก เปิดอ่าน แล้วจะได้คำตอบ
เมื่อวานนี้ ตัวน้อยเปิดได้หน้า พฤ 21 เมย. 54 ข้อความสำคัญที่โดนใจก็คือ ในส่วนของข้อคิด “ให้เราได้มอบชีวิตของเรา เพื่อรัก และรับใช้พระเป็นเจ้าโดยผ่านทางเพื่อนพี่น้องตาม
กระแสเรียกของเราแต่ละคนในชีวิตประจำวัน ตามจิตตารมณ์ของพระคริสตเจ้าด้วย” แล้วก็เสียบ
ที่คั่นหนังสือไว้ พอตอนเช้าก็อ่านต่อ เพราะดูแค่วันศุกร์ นึกว่าเป็นของวันนี้ ศ. 23 กย. 54 เลยได้รับ การไขแสดงอย่างน่าอัศจรรย์ใจ ใช่มั๊ยคะ
จงมีความเชื่อมั่นคงดั่งที่ท่านได้รับการสั่งสอนมา โคโลสี 3:7
เราบอกเรื่องเหล่านี้กับท่านแล้ว เพื่อท่านจะได้มีสันติสุขในเรา ยอห์น 16:33
Good night and God bless . ka,
ลูกแกะตัวน้อย. 3 มค. 55 ส่งเมล์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น