วันจันทร์ที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2555

เรื่องที่27: ตัวโปรด

สวัสดีคะ   ผู้อ่านที่รัก   วันนี้  (อ. 7 กพ.  55)  กลับจากเชียงรายเชียงใหม่  ถึงบ้านกว่าจะนอนก็เกือบตีสอง  หกโมงครึ่งตื่นมาสวด  แปดโมงรับประทานอาหารเช้า  อ่านตรวจทานเรื่อง อาบน้ำแต่งตัว  แล้วสิบโมงไปวัดพระจิตที่เซนต์หลุยส์   การไปวัดพระจิตที่เซนต์หลุยส์สำหรับตัวน้อยเหมือนถูกผูกมัดด้วยยพันธกิจ  นับตั้งแต่ครั้งแรก  ต้องไป  ไม่เชิงว่าอยากไป แต่ เพราะถูกขอให้แบ่งปัน  จนเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่ได้แบ่งปันเพราะคุณพ่อวิจิตรป่วย (สวดให้คุณพ่อ  และคนอื่นๆ ที่ป่วยกันนะคะ)  แต่ได้ไปแบ่งปันที่วัดฟาติมาแทน  แต่ตอนนี้ต้องไปเพราะติดใจ  และ  ปรารถนาได้รับพระพรแบบไม่ธรรมดา (สามรอบ และผู้คนที่ได้รับพระพร  หลายคนมีอาการ.... น่าฉงนใจ)   และต้องพาพี่ ๆ แถวบ้านไปด้วย  เพราะถ้าตัวน้อยไม่ไป  เขาก็ไม่ไป  เพราะไกล  ไม่สะดวก  และทุกคนสุขภาพไม่ค่อยดี  จึงไปรับพระพรปรารถนาที่จะได้รับพลัง  และการเยียวยารักษาจากพระจิตเจ้า   ตัวน้อยก็ยินดีไป ด้วย...ใจยินดี 
                เป็นเรื่องน่าแปลกที่เพื่อนไกด์ของตัวน้อยมีงานยุ่งกัน     แต่ตัวน้อยไม่มีงาน..... เหตุผลจริง ๆ ก็คือ  ลักษณะงานทัวร์จะมีสองแบบคือ  แบบอินเทรนซีฟ  ซึ่งเป็นทัวร์พิเศษ จัดทัวร์ตามความประสงค์ของลูกทัวร์  และเพ็คเกจ  ซึ่งเป็นทัวร์คอร์สตายตัว  แบบที่เห็นโฆษณาในหนังสือพิมพ์  เดือนกุมพาพันธ์  ทุกปีที่ผ่านมา  งานจะมากทั้งสองแบบ  แต่ปีนี้  งานแบบอินเทรนซีฟมีมาก  แต่ ตัวน้อยจะทำทัวร์  แบบเพ็คเกจ  เพราะน้ำท่วมทำให้ลูกทัวร์ไปเที่ยวประเทศอื่นแทน  ลูกทัวร์ที่มาเป็นลูกทัวร์จำนวนน้อย  ตัวน้อยขอไว้...ไม่ทำ เพราะได้เงินน้อย  (อยู่บ้านทำงานถวายพระเจ้าดีกว่า)  เจ้านายก็ใจดี  ตามใจตัวน้อย (ได้อย่างไร  คงเพราะ....ทำงานดี ไม่มีปัญหา  และลูกทัวร์ค่อนข้างชื่นชอบ  และชื่นชม  หรือเป็นแผนการณ์ของพระเจ้า....)  จึงได้ลางานยาวสามเดือนเลย   เห็นเพื่อนมีงาน  ตัวเองไม่ทำงาน  รู้สึก...โหวง ๆ...ว่างเปล่า  ในหัวใจ  แต่ตัวน้อยก็เชื่อว่า  เมื่อเริ่มเข้าอบรมผู้ประกาศข่าวดี   คงทำให้ตัวน้อยรู้สึกว่า  ตัวน้อยเลือกถูกต้องแล้ว  ว่างานของพระเจ้าต้องมากก่อน  (ใช่ไหมคะ)   ขอขอบคุณสำหรับเมล์น่ารัก ๆ ที่ส่งมา  ยินดี  และดีใจอย่างยิ่ง  ที่มีคนรออ่าน  ชื่นชม  และอวยพร เป็นยาชูกำลังกาย  และใจได้อย่างยอดเยี่ยม ขอให้ติดตาม  และเป็นกำลังใจให้กันและกันเสมอไปนะคะ
พระเจ้าไม่เคยปฏิเสธที่จะประทานพระจิตให้กับทุกคนที่ทูลขอด้วยจริงใจ  ลูกา  11:13
เมื่อความกังวลในใจของข้าพระองค์มีมาก  การเล้าโลมของพระองค์ก็หนุนจิตใจของข้าพระองค์ให้ชื่นบาน  สดุดี  94:19
ข้าพระองค์แสวงพระองค์ด้วยสุดใจของพระองค์  ขออย่าให้ข้าพระองค์หลงไปจากพระบัญญัติของพระองค์  สดุดี  119:10
ขอทรงโปรดปรานผู้รับใช้ของพระองค์  เพื่อข้าพระองค์จะมีชีวิต  และจะถือพระวจนะขอพระองค์  สดุดี   119:17

ตอนนี้  ขอเชิญอ่าน
 เรื่องที่  27  ตัวโปรด

                                 ผู้รับเชิญมีมาก  แต่ผู้รับเลือกมีน้อย  มัทธิว  22:14

               วันที่  7  ตค.  54  นาฬิกาปลุกตี่สี่สี่สิบห้า  เมื่อคืน  กลับจากเสร็จงานทัวร์ก็สามทุ่มกว่า  ทำงานเขียนถึงเที่ยงคืน  เมื่อตื่น  อาบน้ำแต่งตัว  ออกมาทำงาน  ตอนออกมาขึ้นรถ  คิดได้ว่า  รดน้ำต้นไม้เสียหน่อยดีกว่า  แม้ช่วงนี้ฝนตกเกือบทุกวัน  แต่ส่วนมากตกลงใบไม่ถึงกระถางดิน  แต่ก่อนจะรดน้ำต้นไม้  ด้วยความรู้สึกสงสารต้นไม้   เพราะถ้าไม่ให้น้ำ  คงหิวแย่ 
 
                แต่เมื่อวันที่ส.  7  สค.  54   ได้เข้าฟังอบรม  ของกลุ่ม  คู่สมรสเพื่อพระคริสต์  เป็นหนึ่งวันที่ประทับใจมาก ๆ  พี่ ๆ ฆราวาส  แผ่ธรรมได้สุดยอด   เนื้อ ๆ  เน้น    และสนุกมาก  บรรยากาศมีชีวิตชีวายอดเยี่ยมจริง ๆ ( อยากให้ทุกคนได้มีโอกาสเข้าอบรมจังคะ)   และในระหว่างนี้ได้มีโอกาสคุย  กับพี่คนหนึ่งในหลาย ๆ คน  พี่เขาได้กรุณาให้ซีดีเพลงสรรเสริญ  และนมัสการ  มา  ขอบอกถึงพี่เขาด้วยว่า  ขอบคุณมาก ๆ  ตัวน้อยฟังบ่อย ๆ ชอบมาก ๆ  ฟังเพราะดี  ได้ใจ  โดนใจสุด สุด  น่ารักดี  ถ้าใครอยากได้เมล์มาขอนะคะ  จะส่งไปให้  (พี่อนุญาติใช่มั๊ยคะ)
      
                 จริง ๆ  แล้ว  เป็นการอบรมต่อเนื่องสามเสาร์  น่าเสียดายอย่างยิ่ง  เสาร์ที่สองติดธุระ  เสาร์ที่สามติดงาน  ดังนั้น  เมื่อจบการอบรมของวันนั้น  ตัวน้อยได้ไปขอพรพระจิต  จากคุณพ่อจิตตาธิการ   ตอนรับพระจิต  ตัวน้อยรู้สึกได้...ร้อนไปทั้งตัว   แล้วเสาร์ต่อมา  ไปเที่ยวพัทยา  ศ. ส. อา.(12-14  สค.)  กับตัวนิด  มีสัญญาณการประทับอยู่ตลอด  (เป็นอย่างไร  จะขอแบ่งปันในเรื่องต่อไป)    ตัวน้อยมักขอพระจิตบ่อย ๆ เพราะตัวน้อยยังเล็ก  (ชีวิตฝ่ายจิต  ถึงตอนนี้  ตค. ราวแปดเดือน)  แต่จะทำงานใหญ่  ทั้งงานเขียน  และงานเพลง  มันเกินกำลังความสามารถของตัวน้อยที่มีอยู่จริง ๆ  งานเขียนจะใช้วิธีส่งทางเมล์  ใช้คอมฯก็ไม่เป็น  ทำเพลง  เล่นดนตรีอะไรก็ไม่ได้  อยากทำอัลบั๊ม  แม้แค่ลงซีดี  ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง  จึงต้องพรพระจิต  เพื่อโปรดประทานพระหรรษทาน  ปรีชาญาณ  และเป็นแสงสว่างนำทาง  รวมทั้งเป็นพลังให้ตัวน้อยทำให้ได้  เพื่อเป็นกิจการดี ๆ ถวายพระเจ้า  ให้ได้มาตรฐานพระเยซูคริสตเจ้า ให้ เป็นที่สบพระทัย  หวังในใจว่าจะ เป็นประโยชน์  และเป็นที่ชื่นชอบของผู้อ่าน  ผู้ฟังทั้งหลาย  (แม้งานเขียน  งานเพลง  อาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่  แต่ขอให้อ่าน...ฟัง..ด้วย หัวใจที่รักไม่ต้องมาก  ขอแค่เอ็นดูเยอะ ๆ หน่อยนะคะ  เพราะตัวน้อยทำงานทั้งสองอย่างนี้ด้วยหัวใจรักเช่นกัน)


                หนึ่งในหลาย ๆ สิ่งที่ได้รับจากการอบรมคือ  ซาบซึ้งถึงความรักของพระบิดาที่มีต่อมนุษย์ด้วยว่า   เมื่อทรงสร้างมนุษย์ซึ่งเป็นสิ่งสร้างที่พระองค์ทรงรัก  และโปรดปรานที่สุด  พระ องค์ได้ทรงสร้าง ทุกสิ่งเพื่อให้ได้ใช้ประโยชน์  เพื่อให้มีชีวิตอยู่ได้อย่างสุขสบาย    ดังนั้น  จึงเป็นหน้าที่ของมนุษย์ที่จะต้องดูแลสิ่งสร้างทั้งหลาย  แต่ทุกวันนี้  มนุษย์รู้จักแต่ใช้  แต่ไม่รู้จักดูแล  บำรุงรักษา  ทำให้เกิดภัยพิบัติมากมายอย่างนี้

               เมื่อได้รับการสอนแบบนี้  จากความคิดที่รดน้ำต้นไม้เพราะสงสาร  จึงกลายเป็น  เราต้องดูแล  บำรุงรักษาสิ่งสร้างของพระเจ้าแทน  เราทุกคนก็ต้องช่วยกันดูแลบำรุงรักษาโลกของเราไม่ให้เลวร้ายไปกว่านี้  เริ่มจากตัวเรา  เริ่มจากสิ่งเล็ก ๆ อะไรก็ได้......นะคะ

             เมื่อออกมาจากตัวบ้าน  มองเห็นตัวบ้านของพี่ข้างบ้าน (ลูกแกะพี่เลี้ยงที่สอง)  คิดถึงคำพูดที่ได้ยินเมื่อหลายวันก่อน  เพราะภายในสามเดือน  ขโมยเข้าบ้านครั้งที่สอง  อีกสามวันต่อมาครั้งที่สาม  ระหว่างนี้ได้คุยกับพี่เขา  สำหรับตัวน้อย  การที่ขโมยเข้าบ้าน  คิดว่า  นี่เป็นการผจญ  เป็นการทำงานของปีศาจ  (เพื่อให้ทิ้งพระเจ้า)
              ครั้งที่หนึ่ง  เข้าบ้านระหว่างไปเข้าเงียบที่สวนเจ็ดริน  ทำไม  ไม่เข้าระหว่างไปเที่ยว
              ครั้งที่สอง  เอาโน๊ตบุ๊คไป  เพื่อขัดขวางการทำงาน  ถวายพระเจ้า
              ครั้งที่สาม  ถ้าเอารถไปสำเร็จ  ตัวน้อยคงสะเทือนใจไม่น้อย  แต่ไม่ได้หมายความว่า  ตัวน้อยจะซื้อใหม่ไม่ได้  เพราะของที่ประทานมา  มีมากพอ  แต่พระเจ้าทรงปกป้อง  ให้สละทรัพย์สินบางส่วนแก่ผู้ยากไร้ซึ่งไร้หัวใจที่รักผู้อื่น  ไม่รู้จักพระเจ้า  แค่โน๊ตบุ๊ค เกือบครึ่งแสน  คงเพียงพอแล้วสำหรับเขา
              ตัวน้อยคุยกับพี่ข้างบ้านว่า  ไม่แปลกใจที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้  เพราะถือว่าเป็นการผจญ  เป็นการทดลองใจ  เป็นกางเขนเล็ก ๆ เพื่อทดสอบว่า  คู่ควรกับบำเหน็จสวรรค์  ชีวิตนิรันดร์หรือไม่

              วันที่  29-1  มิย.-พค.  54   ได้ไปทัวร์แสวงบุญเก้าวัดเชียงใหม่  เชียงราย  หนึ่งในเก้าวัดที่ไป  พอเข้าไปในวัด  มองไปที่พระแท่น  เห็นรูปพระเยซูอุ้มลูกแกะตัวหนึ่งท่ามกลางฝูงแกะ  ตัวน้อยเดินตรงรี่เข้าไปใกล้ ๆ ให้พี่สาวถ่ายรูปให้  แล้วในใจก็คิด  อยากเป็นลูกแกะตัวที่พระเยซูทรงอุ้ม  พอไปญี่ปุ่นที่วัดอุราคามิ  นางาซากิ  ตัวน้อยก็พบรูปพระเยซูอุ้มลูกแกะ  และซื้อกลับมาให้คุณพ่อเสก  แล้วปรากฏว่ารูปที่นายชุมพาบาลที่หนึ่งให้ตั้งแต่วันคืนดีกับพระเจ้า  เป็นรูปลูกแกะตัวน้อยหมอบอยู่แทบเท้าพระเยซูเจ้า  ที่ทรงนั่ง  และเอามือลูบหัวแกะตัวน้อย  ด้วยสายตาที่รัก  และเอ็นดูยิ่งนัก

               คงเป็นเพราะอยากเป็นลูกแกะตัวที่พระเยซูทรงอุ้ม  นั่นหมายถึงเป็นตัวโปรด  ดังนั้น  เมื่อพระเยซูรักมาก  ปีศาจก็จะเกลียดมาก  และต้องทำงานมาก  ตัวน้อยคงต้องพบการผจญไม่ใช่น้อยเช่นกัน

               พอเล่าเรื่องนี้ให้พี่ข้างบ้านฟัง  เขาก็เอาไปเล่าต่อให้เพื่อนเขาฟัง  แล้วมาบอกกับตัวน้อยว่าเพื่อนเขาบอกว่า  เขาไม่ขอเป็นตัวโปรดหรอก  ไม่ได้อยากดัง

               ตัวน้อยได้ยินอยางนี้  รู้สึก.....แย่ ... จิตตก    ตัวน้อยแค่อยากอยู่ใกล้ ๆ  คนที่รัก  แค่อยากถูกรักมาก ๆ  ไม่ได้อยากดัง  ไม่จำเป็น   ชีวิตที่ถูกจับตา ต้องวางตัว  ระวังตัวจากสายตาที่จับผิด  มากกว่าชื่นชมตลอดเวลานั้น   ดีตรงไหน    ด้วยความเป็นลูกคนเล็ก  ชินกับการได้รับความรักจากพ่อแม่  ได้รับความห่วงใยจากพี่ ๆ   เวลาทำงานลูกทัวร์  หรือผู้ร่วมงานก็ต้องฟังตัวน้อย

               พอได้ยินว่า  ถูกพูดถึงแบบนี้  ตัวน้อยจึงเพิ่มข้อความในงานเขียนว่า  ไม่ได้อยากดัง  ไม่ได้อยากเป็นที่รู้จัก   แค่อยากทำกิจการดี ๆ  ถวายพระเจ้าที่รักยิ่งเท่านั้น

                แล้วในเช้าวันนั้น  นายชุมพาบาลที่สอง  ได้ส่งพระวาจามาว่า  จงยินดีเถิด  ท่านผู้ที่พระเจ้าโปรดปราน  พระเจ้าสถิตอยู่กับท่าน” ลูกา 1:26   ตัวน้อยได้อ่านข้อความน้ำตาซึม   ส่งข้อความไปถามซีสเตอร์ว่า   ซีสเตอร์ ขา  ตัวน้อยอยากทราบจัง  ซีสเตอร์เลือกส่งข้อความให้ตัวน้อยโดยเฉพาะ  หรือส่งให้คนอื่นด้วยเหมือน ๆ กัน   แล้ว ซีสเตอร์กรุณาตอบมาว่า  ส่งให้ตัวน้อยโดยเฉพาะค่ะ

               ตัวน้อยไม่ได้โกรธที่ถูกพูดถึงแบบนั้น   เดี๋ยวนี้  เวลามีใครมาพูด  หรือ  ทำอะไรให้โกรธ  เสียใจ  ไม่พอใจ จะบอกกับตัวเอง  อย่าโกรธเขา  อภัยให้เขา  เหมือนพระเจ้าอภัยให้เรา  เขาไม่รู้หรอกว่า  เขาทำให้เราเสียใจ”  แล้วตัวน้อยก็จะรู้สึกดีขึ้น  ยิ้มได้  และมีความสุขในความรักของพระเจ้าต่อไป
วิญญาณข้าพเจ้าประกาศความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า  พระองค์ทอดพระเนตรผู้รับใช้ต่ำต้อยของพระองค์  พระองค์ทรงกระทำกิจการยิ่งใหญ่สำหรับข้าพเจ้า  ลูกา  1:46-48
ปีศาจอยากได้วิญญาณของเขา  ของเราด้วย  ต้องตกนรก  ฉะนั้นเราต้องต่อกรกับปีศาจของเขา  คู่มือพลมารีย์  หน้า  411
ข้าพเจ้าเห็นล่วงหน้าได้อย่างชัดเจนว่า  สัตว์บ้าคลั่งต่างพากันแยกเขี้ยวเหมือนผีที่จะมาฉีกกัดหนังสือเล่มเล็ก ๆ นี้  และท่านผู้ที่พระจิตดลบันดาลให้เขียนหนังสือนั้นด้วย  หรือไม่ก็เอาหนังสือใส่หีบไปฝั่งไว้ในความมืดให้มิดชิด  อย่าได้ปรากฏอีกต่อไป  (นักบุญหลุยส์มารีเดอ  มงค์ฟอร์ต  คู่มือพลมารีย์  หน้า  184
อย่าตำหนิก่อนจะสอบถามให้ถ่องแท้  คิดดูให้แน่แล้ว  จึงค่อยติเตียน  (บุตรสิรา  11:7)
สิ่งที่ท่านกล่าวในที่มืด  จะมีผู้ได้ยินในที่แจ้ง  สิ่งที่ท่านกระซิบที่หู  ภายในห้องจะถูกประกาศบนดาดฟ้าของบ้าน  (ลูกา  12:3)
สตรีต้องเป็นคนน่าเคารพ  ไม่นินทา  รู้จักประมาณตน  และวางใจได้  (1 ทิโมธี 3:11)
จงอธิษฐานภาวนา  อย่าให้มีความโกรธ  หรือโต้เถียงระหว่างกัน (1 ทิโมธี  2:8)
ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์  ข้าพระองค์  โมทนาพระคุณของพระองค์ด้วยสิ้นสุดใจ  และข้าพระองค์จะเทิดทูนพระนามพระองค์เป็นนิตย์  สดุดี  84:7
                   ขอ  “พระเจ้าของข้าพเจ้าจะทรงตอบแทน โดยประทานทุกสิ่งที่ท่านต้องการอย่างสมศักดิ์ศรี  กับความมั่งคั่งของพระองค์ในคริสตเยซู...อาแมน  (ฟิลิปปี 4:19)

                                         Good  night  and  God  bless  you.  Ka.

                                                            ลูกแกะตัวน้อย .

7 .2.2012  ส่งเมล์

พบกันใหม่วันพฤหัสบดี  กับเรื่อง  28  สัญญาณการประทับอยู่
================================================================

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น